27.7.21

ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ

 
Στιγμιότυπο από την εξόδιο ακολουθία του μητροπολίτη Μαυροβουνίου Αμφιλοχίου Ράντοβιτς, όπου πλήθος Σλάβων πιστών χωρίς μάσκα προσκύνησαν και φίλησαν (!) το σκήνωμα που εκτέθηκε δημόσια με ανοικτό φέρετρο. Εκκλήσεις της ιατρικής κοινότητας προς τους κληρικούς να καλύψουν τουλάχιστον τη σορό με κλειστό φέρετρο αγνοήθηκαν, όπως αγνοήθηκαν και όλα τα μέτρα της κυβέρνησης για την δημόσια υγεία. Ο άτυχος μητροπολίτης έλεγε πως τα προσκυνήματα είναι το «εμβόλιο του Θεού» και δεν φορούσε ποτέ μάσκα.


Θα πρέπει να γίνει κατανοητό στους κύκλους της Εκκλησίας πως δεν μπορεί να εξαιρεθεί από την τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων. Κανένας δεν είναι υπεράνω των νόμων και αυτό ισχύει και για τους εκπροσώπους της Εκκλησίας. 



Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Ομολογουμένως οι στιγμές που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρες και κρίσιμες εξ αιτίας της υγειονομικής κρίσης. Τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, σε εθνικό αλλά και φυσικά σε τοπικό επίπεδο. Το δεύτερο κύμα του κορωνοϊού χτυπά με σφοδρότητα σε όλη την ευρωπαϊκή κοινότητα και στην Ελλάδα. Δημιουργώντας ασφυκτική πίεση σε όλα τα συστήματα υγείας. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και στην Ελλάδα, με την κατάσταση στα νοσοκομεία της χώρας να έχει φτάσει στα όρια της.

Σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες που ελέγχουν την πληρότητα των νοσοκομείων και συνεπώς των ΜΕΘ, έχουν φτάσει στο σημείο να κάνουν δραματικές εκκλήσεις στους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να παραμένουν ασφαλείς στα σπίτια τους, κάνοντας μετακινήσεις μόνο για την ικανοποίηση βασικών αναγκών τους, τηρώντας κατά γράμμα τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Τα νοσοκομεία που σηκώνουν το μεγαλύτερο υγειονομικό βάρος βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη και φαίνεται να έχουν φτάσει στο σημείο να αδυνατούν να νοσηλεύσουν διασωληνωμένους ασθενείς. Αγαπητή ΟΔΟΣ έπρεπε να φτάσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ένα βήμα πριν την κατάρρευση για να κατανοήσει (;) και ο μεγαλύτερος αρνητής την πανδημίας πως τελικά δεν πρόκειται για ακόμη μία ψεκαστίκ θεωρία συνομωσίας;

Δεν είναι εύκολο να αποδοθεί η αιτία που μια μερίδα συμπολιτών, καταλήγουν να συμπεριφέρονται με τόσο αντικοινωνικό τρόπο, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους συμπολίτες τους, διακινδυνεύοντας την ζωή τους. Αν και κάτι περνά από το μυαλό των περισσοτέρων, περί καταλοίπων περασμένων εποχών που έχουν την βάση τους στην ανυπακοή στους νόμους και στην Δημοκρατία. Ή απλά για καθαρά ξεπερασμένους ιδεολογικούς σκοπούς, επιμένουν στην οπισθοδρόμηση. Αλλά αυτό δεν θα απασχολήσει την συγκεκριμένη στιγμή.

Αν κανείς προσπαθήσει να ερμηνεύσει —αλλά και να το συνδέσει— το συγκεκριμένο κοινωνικό φαινόμενο και με ορισμένες προεκτάσεις, θα μπορούσε να ταυτίσει αυτήν την αντικοινωνική συμπεριφορά με την στάση της Εκκλησίας απέναντι στα μέτρα για την συγκράτηση εξάπλωσης της πανδημίας. Από την αρχή της πανδημίας, η Εκκλησία τοποθετούνταν στα ζητήματα με καθαρά θρησκευτική σκοπιά. Δεν ήταν πρόθυμη να δεχτεί την επιστημονική.

Και αυτό σίγουρα, έχει προκαλέσει εκατοντάδες νοσούντες πιστούς. Αλλά και λιγότερο πιστούς ή και άπιστους. Που ίσως πήραν τον ιό από τους πρώτους. Κι’ αυτοί από τους άλλους. Και πάει λέγοντας. Από την άλλη, θα μπορούσε να πει κανείς, πως όταν προσβάλλονται —και πολλοί αποβιώνουν— οι μητροπολίτες από τον κορωνοϊό, θα μπορούσαν να ξεφύγουν από αυτόν οι πιστοί; Αδύνατο, εκτός αν το πιστόμετρο σε μεταξύ τους σύγκριση, έβγαζε νικητές τα μέλη του ποιμνίου.

Και όμως, παρόλο που τα θρησκευτικά κρούσματα συνεχώς αυξάνονται, οι επικεφαλής της Εκκλησίας δεν κάνουν ουδεμία παρέμβαση, τόσο για να προστατέψουν τους υπόλοιπους κληρικούς, όσο και τους πιστούς. Μοιάζουν παραδομένοι στο “θέλημα” του Θεού, όπως κηρύσσουν πολλοί εξ αυτών. Συμπαρασύροντας φυσικά τους ευκολόπιστους, οι οποίοι καταλήγουν διασωληνωμένοι στις ΜΕΘ των αστικών κέντρων.

Τελευταίο θύμα του κορωνοϊού, ο μητροπολίτης Λαγκαδά, ο οποίος μάλιστα ήταν από τους ιεράρχες που κατά γενική ομολογία λάμβανε τις απαραίτητες προφυλάξεις. Εκτός, από εκείνη την μέρα συνωστισμού και συγχρωτισμού κατά την ημέρα εορτασμού του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη. Που ενδεχομένως να ήταν —όπως αποδείχτηκε— και η μοιραία για τον ίδιο.




Στιγμιότυπο από την εξόδιο ακολουθία του μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής καί Ρεντίνης Ιωάννη όπου ιερέας σηκώνει παιδάκι για να φιλήσει το φέρετρο, που τουλάχιστον στην Ελλάδα ήταν κλειστό.



Θα πρέπει να γίνει κατανοητό στους κύκλους της Εκκλησίας πως δεν μπορεί να εξαιρεθεί από την τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων. Κανένας δεν είναι υπεράνω των νόμων και αυτό ισχύει και για τους εκπροσώπους της Εκκλησίας. Σεβαστό το αυτοδιοίκητο, αλλά περισσότερο σεβαστή η άποψη του Κράτους-χρηματοδότη.

Και να μην ζητούν εναγωνίως άνοιγμα των ναών —για τους πιστούς— κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Τουλάχιστον, όχι την δεδομένη χρονική στιγμή με τους δεκάδες νεκρούς σε καθημερινή βάση και με τα υπάρχοντα υγειονομικά δεδομένα. Μακάρι να έχει αλλάξει προς το καλύτερο η επιδημιολογική κατάσταση στην Ελλάδα μέχρι την περίοδο των Χριστουγέννων, και να γίνονται με παρουσία πιστών οι εκκλησιασμοί, αλλά δεν μπορεί κανείς να προϊδεάζει τι θα γίνει στο κοντινό μέλλον.

Σε τοπικό επίπεδο, η Καστοριά φαίνεται να είναι σε κάπως καλύτερο επιδημιολογικό επίπεδο από την αρχική έκρηξη κρουσμάτων που την έφερε στο τοπικό lockdown, αλλά και πάλι ο αριθμός των ανακοινώσιμων κρουσμάτων κινείται κοντά στα δέκα επί καθημερινής βάσης. Δεν τα λες και λίγα αγαπητή ΟΔΟΣ. Το κακό έχει γίνει και απλά παρατηρούμε την εξέλιξη του. Ευχόμενοι τα κρούσματα να εκμηδενιστούν και να καταφέρουμε να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα του διαστήματος από τα τέλη της Άνοιξης ως τις αρχές του Φθινοπώρου. Με περισσότερη ευθύνη και έχοντας διδαχτεί πολλά από τεκταινόμενα.

Φέτος και δεδομένων των συνθηκών, η Καστοριά γιόρτασε σιωπηλά την απελευθέρωσή της, την περασμένη Τετάρτη. Χωρίς παρέλαση, χωρίς θεατρικές φανφάρες, χωρίς θριαμβευτικές δεξιώσεις και φιλαρμονικές τυμπανοκρουσίες. Αυτό που έκανε όμως εντύπωση, στα μάτια πολλών —αλλά και στα αυτιά όσων ήταν συντονισμένοι στα ραδιόφωνα τους ακούγοντας την τοπική δοξολογία— ήταν η απουσία του μητροπολίτη της πόλης από την τέλεση του εσπερινού της 10ης Νοεμβρίου, αλλά και της θείας λειτουργίας κατά την 11η Νοεμβρίου, από τον ναό που είχαν επιλέξει οι παλιοί Καστοριανοί, να γιορτάζουν την απελευθέρωση της πόλης τους, στον ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Μουζεβίκη (Άγιος Μηνάς).

Δεν θυμάμαι για παράδειγμα να απουσίαζε από τον διήμερο εορτασμό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στον ομώνυμο ναό στην συνοικία της Καλλιθέας. Άλλαξε ο πολιούχος της πόλης αγαπητή ΟΔΟΣ και δεν το ξέρουμε; Ή μήπως είναι δυσφορία επειδή δεν έχει γίνει δεκτό —για την ώρα—το αίτημα για ανέγερση νέου ναού που θα είναι αφιερωμένος στον τοπικό πολιούχο; Όπως και να έχει, το ότι δεν χοροστάτησε την συγκεκριμένη μέρα, στην συγκεκριμένη λειτουργία μόνο εντυπώσεις προκάλεσε. Κατά την γνώμη μου αρνητικές.

Την επόμενη του τοπικού εορτασμού, οι αυτοδιοικητικοί της περιφερειακής ενότητας Καστοριάς, συνέταξαν, υπέγραψαν και προώθησαν επιστολή προς τον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη με θέμα τον ενδεχόμενο αποκλεισμό της Καστοριάς από το «Σχέδιο δίκαιης αναπτυξιακής μετάβασης για τις λιγνιτικές περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης». Η αλήθεια είναι, πως τέτοιες βαρύγδουπες δηλώσεις προκαλούν ευχαρίστηση στους ψηφοφόρους της εκάστοτε περιφέρειας. Έτσι και στην Καστοριά. Δίνοντας την εντύπωση στους πολίτες, πως “για ακόμη μια φορά η Καστοριά αδικείται από το κακό Αθηνοκεντρικό κράτος”.

Είναι όμως αυτό αληθές αγαπητή ΟΔΟΣ; Και δεν σε ρωτώ με τρόπο αυθαίρετο και χωρίς να υπάρχει αιτιολόγηση. Αν θυμάσαι καλά, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κωστής Χατζηδάκης, είχε μιλήσει πρώτος για την μεταλιγνιτική εποχή και την μετάβαση στην πράσινη ενέργεια. Συμπεριλαμβάνοντας και την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Σωστά ως εδώ; Να με συγχωρείς αλλά δεν χωρά αμφισβήτηση σε κάτι αντίθετο.

Πως λοιπόν θα μπορούσε να επιτευχθεί η αρχική εξαγγελία; Όταν θα μπορούσε το ελληνικό κράτος, να παράγει τόση πράσινη ενέργεια, όση παράγουν τα ρυπογόνα λιγνιτικά εργοστάσια για να καταφέρει σε βάθος ενός χρονικού στόχου, να σταματήσει η λειτουργία αυτών. Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; Μα φυσικά είτε μέσω ων φωτοβολταϊκών, είτε μέσω των ανεμογεννητριών, είτε μέσω κάποιου υδροηλεκτρικού φράγματος. Ή ό,τι άλλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παραγωγή ενέργειας, χωρίς να επιβαρύνει το περιβάλλον.

Και η περιφέρεια της Καστοριάς —και πιο συγκεκριμένα ο δήμος Άργους Ορεστικού— είχε την τύχη και την τιμή να είναι από τις πρώτες περιοχές που θα εκκινούσε η μετάβαση στην πράσινη ενέργεια. Μέσω του μεγάλου φωτοβολταϊκού πάρκου που θα δημιουργούνταν στην ευρύτερη περιοχή του π. Κωσταραζίου. Και σε αυτό νομίζω πως δεν χωρά οποιαδήποτε αμφισβήτηση.

Θυμάσαι μήπως αγαπητή ΟΔΟΣ, ποια ήταν η απόφαση τόσο του κοινοτικού όσο και του δημοτικού συμβουλίου, όταν τέθηκε το συγκεκριμένο ζήτημα προς συζήτηση; Να σου θυμίσω εγώ λοιπόν. Οριζόντια άρνηση όλων των εμπλεκόμενων φορέων και προσωρινό πάγωμα αυτής της τεράστιας επένδυσης. Πώς είναι δυνατόν, στην πρώτη κιόλας απόπειρα μετάβασης με έδρα την Καστοριά, να υπάρχει ξεκάθαρη αρνητική δημόσια τοποθέτηση των αρμοδίων και μετά να διαμαρτύρονται πως η Καστοριά μένει έξω από αυτό;

Και αν για την συγκεκριμένη απόφαση, αρμόδιος ήταν ο δήμαρχος Άργους Ορεστικού κ. Παναγιώτης Κεπαπτσόγλου, ποια ήταν η τοποθέτηση όλων των υπολοίπων συνυπογραφόντων επί του θέματος; Γιατί σίγουρα από ένα τέτοιο περιστατικό πολιτικής ασυνέχειας και ασυνέπειας, προκύπτουν άλλου τύπου προβληματισμοί. Που σίγουρα καλύπτουν το εκλογικό τους πελατολόγιο, όχι όμως τους υπόλοιπους που απλά θυμούνται τα περιστατικά. Και μπράβο τους.

Ιωάννης Σκόρδας
iskord@hotmail.com

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Νοεμβρίου 2020, αρ. φύλλου 1055


27.7.2021 update | σ.σ.: Στην φωτογραφία (11.11.2020 επέτειος της απελευθέρωσης της πόλης), στην αυλή του Επισκοπείου, ο μακαριστός μητροπολίτης Καστοριάς Σεραφείμ, εμφανίζεται για πρώτη φορά με μάσκα. Δυστυχώς είναι και η τελευταία φωτογραφία του εν ζωή. [σχετικά "εδώ"]



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ