ΟΔΟΣ: Μήδεια

ΟΔΟΣ 18.2.2021 | 1068

Ποια σχέση έχει η Μήδεια με την κακοκαιρία που έπληξε κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει.

ΗΔΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑ Φεβρουαρίου με την παγωμένη Καστοριά, να εξαντλεί την επικαιρότητά της και δημόσια ζωή της, στο γεγονός ότι ο δήμαρχος Καστοριάς Ιωάννης Κορεντσίδης ανακοίνωσε την διακοπή λειτουργίας  των σχολικών μονάδων από την π. Δευτέρα έως τουλάχιστον χθες Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021 λόγω των έκτακτων συνθηκών που προκλήθηκαν από την κακοκαιρία με χιόνια και πάγους, κυλά σιγά-σιγά ακόμη ένας άσκοπος μήνας. Μάλιστα η περίπου αυτονόητη και καθόλου ασυνήθιστη αυτή απόφαση, περιβλήθηκε από τους αναμεταδότες της, περίπου ως κάτι εξαιρετικό, σπάνιο. Σαν ένα ακόμη έργο. Και μάλιστα μεγάλο έργο της δημοτικής παρέας. 

Πάντως  καθώς ήδη είναι διάχυτη η δυσφορία του περισσότερου κόσμου στην απραξία, όλων ανεξαιρέτως των εκλεγμένων για την Καστοριά και το πολιτικό κόστος να επικρέμεται,  ακόμη και εάν η δυσφορία δεν έχει εξελιχθεί σε αποστροφή και αποδοκιμασία, «ευτυχώς» τουλάχιστον, δεν ξεχύθηκαν οι δαιμόνιοι διαφημιστές-ρεπόρτερ της Καστοριάς, με φωτογραφίες, βίντεο και ντρονς να παρουσιάζουν την όμορφα, από την φύση και την ιστορία της όταν είναι σκεπασμένη στο πυκνό χιόνι Καστοριά,  σαν  ένα ακόμη μεγάλο επίτευγμα της Κυβέρνησης, της Αντιπεριφέρειας, του Δήμου Καστοριάς τέλος πάντων. 

ΟΔΟΣ 18.2.2021 | 1068

* * *

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΙΣΩΣ οφείλεται στο γεγονός ότι πίσω κάτω στην γη, στο έδαφος και όχι στα επουράνια που τα μυαλά κάποιων επιμένουν να πετούν, μετά τις πρώτες ώρες των χιονοπτώσεων όταν πράγματι το θέαμα της Καστοριάς είναι εκ των πραγμάτων απαράμιλλο, η σκληρή πραγματικότητα ήταν και παραμένει ορατή και με γυμνό οφθαλμό. 

Δεν είναι μόνο που έκλεισαν με απόφαση του δημάρχου τα σχολεία, αλλά είναι που ο Δήμος Καστοριάς επί 5 και πλέον τουλάχιστον ημέρες, μετά την κορύφωση των φαινομένων κακοκαιρίας, δεν κατόρθωσε να διαχειριστεί αποτελεσματικά για τους κατοίκους την κατάσταση και να αποδείξει ότι είναι άξια και σώφρων η διαχείριση του άφθονου δημοτικού χρήματος που διατίθεται σε προμήθειες υλικών, σε απ’ ευθείας αναθέσεις και σε προσωπικούς ειδικούς συμβούλους για να επιτελεστεί έργο. 

Εν προκειμένω, εκτός από τους λίγους κύριους και κεντρικούς οδικούς άξονες της πόλης που «καθάρισαν» σχετικά και όχι απόλυτα από τα χιόνια και τους πάγους, για πρώτη φορά ίσως στην τοπική ιστορία, δεν καταβλήθηκε καμιά προσπάθεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου (αλλά και όχι μόνο αυτού) για την απομάκρυνση χιονιών και πάγων στα πλευρικά όρια των δημοτικών δρόμων (όπου σταματούν και σταθμεύουν ΙΧΕ), στα πεζοδρόμια (εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων) και σε άλλες κοινόχρηστες δομές και χώρους, όπως τις υποτιθέμενες πλατείες και τα ανοίγματα της πόλης, που ούτως  ή άλλως ασφυκτιά ακόμη και υπό κανονικές συνθήκες. 

Συνέπεια όλων αυτών, να μείνει τελικά στον πάγο ολόκληρη η πόλη (με μερικές περιοχές και γειτονιές να βρίσκονται σε πολύ χειρότερη κατάσταση από άλλες) και να μην είναι μόνο τα σχολεία που έμειναν κλειστά, αλλά να πληγούν ακόμη χειρότερα και με μια ακόμη αφορμή οι εμπορικές επιχειρήσεις και τα καταστήματα, που έμειναν ερμητικά κλειστά καθώς δεν ήταν δυνατές οι προμήθειες αλλά και η πρόσβαση σε καταναλωτές, η στοιχειώδης καθημερινότητα των κατοίκων της Καστοριάς που η κίνησή τους περιορίστηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στο εγγύτερο super market, τον φούρνο και τον κάδο απορριμμάτων. 

Κι’ όμως, παρά την τραγελαφική αυτή κατάσταση δεν έλειψαν, ακόμη και σε αυτή την περίσταση, οι πρόθυμοι και προφανώς έχοντες τους λόγους και την τεκμηρίωσή τους να είναι διαφημιστές, ίσως και κόλακες, και δεν παρέλειψαν από το να παρουσιάσουν τον δήμαρχο με το φτυάρι ή στο βολάν της αλατιέρας επί τω έργω, ή τον αρμόδιο ή αναρμόδιο αντιδήμαρχο (άλλοτε αντιδήμαρχο του Ανέστη Αγγελή) ως ακάματο εργάτη με το φτυάρι για την αναγκαία φωτογράφιση και την εικαστική αιχμαλωσία της στιγμής. 

Και όλα αυτά δεν θα απασχολούσαν κανένα δικαιολογημένα, εάν η κατάσταση που επικρατεί στην Καστοριά, δικαιολογούσε καυχησιές και χαρούλες. Διότι πίσω στην πραγματικότητα, η ζοφερή αλήθεια καταγράφεται και χρεώνεται στην μνήμη του λαού της Καστοριάς. 

ΟΔΟΣ 18.2.2021 | 1068

Κι’ όμως, παρά την τραγελαφική αυτή κατάσταση δεν έλειψαν, ακόμη και σε αυτή την περίσταση, οι πρόθυμοι και προφανώς έχοντες τους λόγους και την τεκμηρίωσή τους να είναι διαφημιστές, ίσως και κόλακες, και δεν παρέλειψαν από το να παρουσιάσουν τον δήμαρχο με το φτυάρι ή στο βολάν της αλατιέρας επί τω έργω, ή τον αρμόδιο ή αναρμόδιο αντιδήμαρχο (άλλοτε αντιδήμαρχο του Αγγελή) ως ακάματο εργάτη με το φτυάρι για την αναγκαία φωτογράφιση και την εικαστική αιχμαλωσία της στιγμής.

* * *

ΚΑΘΩΣ Η ΠΟΛΗ, στην κατάσταση που την έφεραν οι προηγούμενοι και την οδηγούν οι τωρινοί, δεν έχει να περιμένει τίποτε το αισιόδοξο, είναι πια διάχυτη η μελαγχολία του κόσμου και η ατμόσφαιρα διευρυμένης κατάθλιψης που καταγράφεται και αποτυπώνεται στον περίγυρο του καθενός. 

Η παντελής απουσία κάθε προσδοκίας και στοχοθεσίας σε συνδυασμό με τις συνθήκες και απαγορεύσεις του lockdown, ένα περίπου χρόνο μετά την επιβολή του πρώτου. Τα μεγάλα ερωτηματικά για το μέλλον, ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό, η αναζωπύρωση κρουσμάτων της πανδημίας που καταγράφεται και αντικειμενικά εμπνέει ανησυχία…

Η προκλητική ακόμη και στις ανοχές του καστοριανού λαού κατάχρηση των οικονομικών μέσων από τους εκλεγμένους, ειδικά στην τοπική αυτοδιοίκηση για χάρη του κύκλου τους, η αποτυχία και αδιαφορία της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και την Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, σε χρονική περίοδο κοντά στα δύο χρόνια και την μισή διάρκεια της θητείας της, να αντιληφθεί με έργα και όχι λόγια τις ανάγκες της περιοχής και να ανταποκριθεί σ’ αυτές. 

Όλα αυτά, είναι το περιβάλλον της Καστοριάς που προκαλούν την μελαγχολία και την διάθεση αποστροφής και απόδρασης. Που κάποια στιγμή θα ξεσπάσει και εκ των πραγμάτων θα χρειαστεί να εκτονωθεί.

Καθώς η πόλη, στην κατάσταση που την έφεραν οι προηγούμενοι και την οδηγούν οι τωρινοί, δεν έχει να περιμένει τίποτε το αισιόδοξο, είναι πια διάχυτη η μελαγχολία του κόσμου και η ατμόσφαιρα διευρυμένης κατάθλιψης που καταγράφεται και αποτυπώνεται στον περίγυρο του καθενός.

* * *

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΥΘΟ, όταν ο Ιάσονας αρχηγός της  Αργοναυτικής Εκστρατείας  έφτασε στην Κολχίδα, η Μήδεια, η πραγματική και όχι η κακοκαιρία της τελευταίας εβδομάδας, τον ερωτεύτηκε παράφορα. Έθεσε στη διάθεσή του όλα τα μέσα της μαγικής τέχνης της, ώσπου ο ήρωας να αποκτήσει το Χρυσόμαλλο δέρας  Ύστερα απ' αυτό ακολούθησε τον εραστή της και η συνέχεια είναι λίγο πολύ «γνωστή». 

Πάντα έμφορτη από τα πάθη της, τεμάχισε τον αδελφό της Άψυρτο και σκόρπισε στη θάλασσα τα μέλη του, έπεισε τις κόρες του Πελία να τεμαχίσουν το σώμα του πατέρα τους και να το βράσουν, γιατί έτσι δήθεν θα κατόρθωναν να τον κάνουν πάλι νέο και αυτό για να εκδικηθεί για χάρη του Ιάσονα, με τον οποίο κατέληξαν στην Κόρινθο. 

Όταν όμως ο τελευταίος την άφησε για μια άλλη γυναίκα, η Μήδεια της έστειλε δηλητηριασμένο χιτώνα σαν δώρο για το γάμο της, ο οποίος έβγαζε φλόγες και την έκαψε. Η εκδίκησή της όμως δε σταμάτησε εδώ, αλλά έφτασε στο πιο αποτρόπαιο έγκλημά της: Σκότωσε τα δύο της παιδιά Φέρητα και Μέρμερο που είχε αποκτήσει με τον Ιάσονα,  για να τον εκδικηθεί και έμεινε πιο πολύ γνωστή γι’ αυτό. 

Πάνω σ' ένα άρμα που το έσερναν φτερωτοί δράκοντες έφτασε στην Αθήνα, όπου με τον Αιγέα  απέκτησε τον Μήδο. Προσπάθησε όμως να δηλητηριάσει τον Θησέα κι έτσι ο Αιγέας την έδιωξε κι εκείνη κατέφυγε κοντά στο γιο της, Μήδο, στην Ασία  στη χώρα που από το όνομά της ονομάστηκε Μηδία και μόλις προς το τέλος της ζωής της κατέβηκε στα Ηλύσια Πεδία, όπου έγινε σύζυγος του Αχχιλέα παραμένοντας αθάνατη. 

Τώρα, ποια σχέση έχει η Μήδεια με την κακοκαιρία που έπληξε (ούτε καν το μεγαλύτερο) τμήμα της Ελλάδος, σε μια χώρα που με τις πρώτες νυφάδες έκλεισε την Εθνική Οδό Αθηνών-Θεσσαλονίκης κλπ, κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει. 

Προφανώς δεν μπορεί να εξηγήσει και την σχέση της πραγματικότητας της Καστοριάς με τις ανέμελες φωτογραφίες της αλατιέρας με σωφέρ και του φτυαριού με τον αντιδήμαρχο. 

Με την ίδια αισθητική αντίληψη και πολιτική ηθική που θα έκανε κάτι αντίστοιχο, ένας πρίγκιπας, ένας διάδοχος θρόνου σε μια άλλη εποχή, για να καταδείξει όχι μόνο το πόσο εργατικός, αλλά βασικά το πόσο καταδεκτικός είναι. Ποιός νοιάζεται όμως για τις λεπτομέρειες;

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 18 Φεβρουαρίου 2021, αρ. φύλλου 1068.

Σχετικά: ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ