ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Το τυρί και η φάκα

Κι ενώ ο κυλούσε ανησυχητικά ο καιρός και πέρναγε το κατώφλι του Νοέμβρη, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έτρεχε ασθμαίνοντας ξωπίσω απ' το χρόνο με τους παρατρεχάμενούς της αντάμα, αδύναμη, άτολμη και προδομένη από εκείνους που την επικαλέστηκαν με ψηφοθηρική διάθεση και δυστυχώς δίχως πάθος! Κι όταν δεν υπάρχει το πάθος, λείπει η τόλμη. Κι όταν η τόλμη απουσιάζει, τα συνθήματα γρήγορα ξεθωριάζουν και γίνονται κουρελόχαρτα πεταμένα στα κομματικά γραφεία της "επανίδρυσης" και στα ψηλά μπαλκόνια του "μεσαίου χώρου". Ακόμα τα σχολεία περιμένουν να 'ρθει επιτέλους και η τελευταία παρτίδα των σχολικών βιβλίων κι εγώ μένω με την απορία, πώς γίνεται τότε στα χρόνια του εξήντα που πρωτοπήγα στο σχολείο να ήταν όλα τα βιβλία στην ώρα τους και σήμερα στην εποχή του διαδικτύου να έρχονται με δόσεις εν είδει στεγαστικού δανείου!
Τέλη φθινόπωρου και ακόμη να φανεί ο δάσκαλος του Τμήματος Ένταξης, ο δάσκαλος των Γαλλικών, ο δάσκαλος των Γερμανικών θαρρείς και το κάνουν επίτηδες, ωσότου να εξαργυρωθεί η αγωνία των γονέων σε κάποιο φροντιστήριο, σε κάποιο ακόμα φροντιστήριο δηλαδή, της μεγάλης αλυσίδας επιχειρήσεων: "ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ Α.Ε.".

Για το Ολοήμερο Σχολείο, ουδείς λόγος! Απαξιώνεται απροκάλυπτα από τους μεταρρυθμιστές. Πού να' βρεις ωρομισθίους ειδικοτήτων με εφτά Ευρώ την ώρα! Είναι πολλά τα λεφτά! Με τέτοιες σπατάλες δε γίνεται η επανίδρυση του κράτους. Ας μείνει και καμιά δεκάρα στην άκρη για κανένα δομημένο!
Και για να μην είμαστε άδικοι ή μίζεροι ή κακοπροαίρετοι, οφείλουμε να δείξουμε κατανόηση στους κυβερνώντες, γιατί όλον ετούτο τον καιρό, σχεδίαζαν και υλοποιούσαν την υπόθεση της αξιολόγησης των στελεχών της εκπαίδευσης. Πράγματι λοιπόν, πρώτα-πρώτα οι ειδήμονες κατασκεύασαν την παγίδα των αξιολογικών κριτηρίων. Καθόρισαν τα αντικειμενικά κριτήρια, το τυρί δηλαδή και μετά το κάρφωσαν πάνω στη φάκα της "συνέντευξης".

Θα μου πεις τώρα, γίνονται διαδικασίες αξιολόγησης στη διάρκεια του διδακτικού έτους; Κι αν τη φας την κλοτσιά μεσούντος του διδακτικού έτους δε χύνεται το γάλα του επαγγελματικού και οικογενειακού προγραμματισμού του αξιολογούμενου; Και η αναστάτωση που δημιουργείται στο χώρο εργασίας, "φύγε εσύ να μείνω εγώ", ευνοεί άραγε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση; Μπρος στις πιέσεις για εξόφληση κομματικών γραμματίων τι είναι ο πόνος θα μου πεις! Και η διαδικασία της αξιολόγησης ξεκίνησε, πρώτα με την επιλογή των Διευθυντών Διευθύνσεων και των Προϊσταμένων των Γραφείων Εκπαίδευσης. Η συνέντευξη, όπως αναμενόταν άλλωστε, νίκησε τα αντικειμενικά κριτήρια με "νοκ άουτ" και η "αξιοκρατία" θριάμβευσε! Στη συνέχεια, τα στελέχη που επιλέχτηκαν να ασκήσουν διοίκηση, κλήθηκαν να αξιολογήσουν τους Διευθυντές των Σχολικών Μονάδων. Κληθήκαμε κι εμείς να καταθέσουμε τα βιογραφικά σημειώματα και βάσει αυτών ανακοινώθηκαν τα αντικειμενικά μόρια. Την προηγούμενη εβδομάδα έγινε και ολοκληρώθηκε η διαδικασία της συνέντευξης για να καταρτιστεί ο επαίσχυντος πίνακας της τελικής βαθμολογίας.

Ονομάζομαι Αντώνης Παπαδόπουλος και για τέταρτη χρονιά ασκώ τα καθήκοντα του Διευθυντή στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς. Κι ενώ οι περισσότεροι Διευθυντές των Σχολείων της πόλης είχαμε τον ίδιο αριθμό αντικειμενικών μορίων (21,50), κάποιος μάλιστα και λιγότερα, ο μόνος που βρέθηκε εκτός πόλης μετά τη διαδικασία της συνέντευξης, ήμουν εγώ. Κανείς άλλος! Κι ως εδώ καλά, μα το τραγικό είναι ότι η βαθμολογία μου ήταν απαγορευτική για οποιαδήποτε θέση Διευθυντή στην περιφέρεια του Νομού (ούτε στο Νεστόριο!) και το τερατώδες είναι ότι δεν έχω θέση ούτε στους επιλαχόντες για θέσεις που εκκενώνονται στο διάστημα της τρέχουσας τετραετίας (ούτε στην Κολοκυνθού!). Προφανώς λοιπόν οι νεόκοποι που κλήθηκαν βάσει της πάγιας "αξιοκρατικής" διαδικασίας των κομματικών κριτηρίων να ασκήσουν διοίκηση και να κρίνουν, σταχυολόγησαν τα δεδομένα και μετά από βασανιστικές κομματικές συγκεντρώσεις και μαγειρέματα, κατέληξαν στην απόφαση να με καρατομήσουν για να εξυπηρετήσουν "δικούς τους", που είχαν λιγότερα αντικειμενικά μόρια από εμένα. Και φυσικά, ο βαθμός της συνέντευξης ήταν τόσο μικρός όσο χρειαζόταν για να βρεθούν στον αφρό οι ημέτεροι και να καταλάβουν τις θέσεις που τους είχαν τάξει από καιρό.
Αυτό είναι το κράτος δικαίου που συνεχίζει χωλαίνοντας να πορεύεται στα διχαστικά μονοπάτια της ευνοιοκρατίας. Αυτοί είναι οι δογματοφύλακες του μεσαίου χώρου! Βγαλμένοι απ' το μισαλλόδοξο χτες απ' τις αρένες της αλαζονείας κι απ' τους ζοφερούς κομματικούς διαδρόμους των κατηγοριοποιήσεων.
Κι αφού θέλατε πάση θυσία κύριοι να διατηρήσετε κάποιους Διευθυντές στις θέσεις τους ή και να χρίσετε κάποιους με λιγότερα αντικειμενικά μόρια από εμένα, αφού λοιπόν σας έπνιγε ο κομματικός αλτρουισμός γιατί δεν παραχωρήσατε εσείς οι ίδιοι τη θέση σας, παρά αναζητήσατε "Ιφιγένειες"; Ποιος σας έδωσε το ηθικό δικαίωμα με τόση ελαφρότητα να καθορίζετε την επαγγελματική και οικονομική μοίρα ανθρώπων που δεν ασχολήθηκαν ποτέ μαζί σας;

Γιατί κύριε Πρόεδρε του Συλλόγου Δασκάλων, ενώ σας απομένουν εφτά μήνες για συνταξιοδότηση δεχτήκατε να μπείτε στον Πίνακα των Διευθυντών και δεν παραχωρήσατε τη θέση σας συνδικαλιστικά σκεπτόμενος σε κάποιο "σύντροφό σας" μιας και θέλατε τόσο πολύ να γίνει Διευθυντής; Γιατί κύριε Πρόεδρε του Συλλόγου δεχτήκατε να συμμετέχετε στις επιτροπές αξιολόγησης; Δε γνωρίζατε ότι η ιδιότητά σας δημιουργεί ηθικό ασυμβίβαστο; Δε σκεφτήκατε ακόμη, ότι είναι αντιδεοντολογικό εσείς με επαγγελματική ημερομηνία λήξης ενός επταμήνου να κρίνετε συνάδελφό σας με μελλοντικό επαγγελματικό πεδίο τετραετίας; Ποια κίνητρα σας ώθησαν να εμπλακείτε σε τόσο δύσκολες και ψυχοβόρες διαδικασίες εις βάρος της υστεροφημίας σας;

Γιατί κύριοι της επιτροπής αξιολόγησης αγνοήσατε το βιογραφικό μου σημείωμα; Πώς γίνεται "συγγενείς τε και φίλοι" στη συνέντευξη να παίρνουν ατόφια εικοσάρια κι εγώ που έχω αναγνωρισμένο συγγραφικό έργο, δημοσιεύσεις στον τύπο, και τεκμηριωμένη πολιτιστική δραστηριότητα να παίρνω τη χειρότερη ή τέλος πάντων απ' τις χειρότερες βαθμολογίες μεταξύ εξήντα πέντε υποψηφίων;
Ενδιαφερθήκατε να ρωτήσετε έστω για την επαγγελματική μου συνέπεια; Κι αν ρωτήσατε, μάθατε ποτέ ότι η σχέση μου με το προσωπικό του Σχολείου ήταν προβληματική; Μάθατε ποτέ ότι οι σχέσεις μου με τους μαθητές, το Σύλλογο Γονέων, τα αρμόδια όργανα του Δήμου, ήταν διαταραγμένες; Μάθατε ότι το Σχολείο μέρα με τη μέρα υποβαθμιζόταν εξαιτίας της κακοδιοίκησης; Μάθατε μήπως ότι ασκούσα "Τηλεδιεύθυνση" από τα καφενεία της γειτονιάς; Μάθατε ότι η οικονομική διοίκηση δεν ήταν χρηστή, τι τέλος πάντων μάθατε και βγάλατε τέτοιο μένος εναντίον μου;

Ένα πράγμα είναι σίγουρο, ότι ακυρώσατε με τη μικροψυχία σας τα αξιολογικό πλαίσιο που θέσπισε η κυβέρνηση την οποία με τόσο κακό τρόπο υπηρετείτε και ότι έχετε φέρει σε δύσκολη θέση άτομα του κομματικού σας χώρου που πιστεύουν και συνεισφέρουν στην αξιοκρατία.
Κανείς από τους υπερκείμενους στην κομματική σας ιεραρχία δεν πρόκειται να επικροτήσει τον αναχρονικό κομματικό πατριωτισμό σας που θέλει να κλασματοποιεί την αξία των συναδέλφων σας και να την επιμερίζει στους ημετέρους. Και θυμηθείτε μονάχα τούτη τη νομοτελειακή κουβέντα απ' τις Γραφές:
"Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται...".