ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Μπαϊρακτάρη,

Για περισσότερη από μισή ώρα έστησαν οι επίσημοι τους υπηκόους τους το μεσημέρι της 11ης Νοεμβρίου στην παρέλαση. Κι έπειτα έκαναν θριαμβευτική εμφάνιση μες στ' αυτοκίνητά τους, που το ένα συναγωνιζόταν το άλλο στην πολυτέλεια, καμαρωτοί μετά των συνοδών τους, που είχαν κι εκείνοι το ανάλογο ύφος, κατέφθασαν ίδιοι κι απαράλλαχτοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες. Έκαναν εντυπωσιακή στροφή (μες στ' αυτοκίνητά τους) εν μέσω του λαού τους - ήταν ανάγκη; Δε γινόταν να κατεβούν στην αρχή της παρέλασης και να κατευθυνθούν πεζοί ως το θρόνο, συγγνώμη, την εξέδρα τους;

Ήρθαν λοιπόν, καθυστερημένοι, εποχούμενοι και, το χειρότερο απ' όλα, φοβήθηκα προς στιγμήν μήπως αυτός ο λαός, ο στημένος κι υποχρεωμένος να τους θαυμάσει για τον εντυπωσιακό τρόπο με τον οποίο ήρθαν για τη δόξα ή την ομορφιά τους ή τη σπουδαιότητα τους ή, τέλος πάντων, για όλα αυτά, τον χειροκροτούσε κιόλας. Ευτυχώς που δεν έγινε αυτό. Ευτυχώς.

Πάντως έχω μια επιφύλαξη: μήπως όλα αυτά τα εξόχως που θυμίζουν ιππόδρομο της εποχής εκείνης είναι το πρωτόκολλο που ισχύει και δεν το 'χω αντιληφθεί. Αν είναι έτσι, τότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, έχουν γίνει πραγματικά επικίνδυνα.

Ένας προβληματισμένος πολίτης

Υ.Γ.: Αυτό το έχω τσεκάρει: δεν προβλέπεται από κανένα πρωτόκολλο να χειροκροτούμε αυτούς που καταθέτουν στεφάνι. Προς τι άραγε να χειροκροτήσεις για κάτι τέτοιο; Αλλά τότε γιατί το έχουμε καθιερώσει τα τελευταία χρόνια;