21.11.07

ΟΔΟΣ: Κληρονομικά

Η επανεκλογή στην προεδρία του ΠαΣοΚ του κ. Γεωργίου Παπανδρέου, την περασμένη Κυριακή, παρά τις συνεχείς εκλογικές ήττες του κόμματος από το 2004, δηλαδή από τότε που του παραχωρήθηκε η αρχηγία (με το γνωστό πια "δακτυλίδι" που του παρέδωσε ο τέως πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης) αποτελεί κορυφαίο πολιτικό γεγονός που δρομολογεί σημαντικές εξελίξεις και ανακατατάξεις στο μεσοπρόθεσμο μέλλον. Τόσο σε πανελλήνιο επίπεδο, όσο και στην Καστοριά.

Στην παρούσα συγκυρία, το κόμμα που με επικεφαλής τους Ανδρέα Παπανδρέου και στην συνέχεια Κωνσταντίνο Σημίτη πέτυχε τομές και ρήξεις οι οποίες συνδιαμόρφωσαν την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, δείχνει να αρνείται την δύναμη του πεπρωμένου. Ή ακριβέστερα και λιγότερο δραματικά, δείχνει να παραβιάζει την ιστορική νομοτέλεια. Μέσα απ' αυτή την παράδοξη εξέλιξη, η οποία πάντως περιβλήθηκε μια καθαρή δημοκρατική νομιμοποίηση, "δικαιώνονται" οι πολιτικοί αγώνες του κ. Φιλίππου Πετσάλνικου στην Καστοριά υπέρ του προέδρου και στενού συνεργάτη του. Διότι αποδείχθηκε ότι ο βουλευτής Καστοριάς δεν αποτελεί την εξαίρεση στο μεγάλο αυτό κόμμα. Παρά μόνο ένα σύμπτωμα μιας πολιτικής παθογένειας που διστάζει μπροστά στην ανανέωση. Μαζί του και όσοι από τα μέλη και τους φίλους του ΠαΣοΚ στον νομό Καστοριάς δεν τόλμησαν το βήμα του απογαλακτισμού και ψήφισαν υπέρ του κ. Γ. Παπανδρέου, όχι επειδή το ήθελαν οι ίδιοι. Αλλά επειδή υπάκουσαν στα κελεύσματα.

Μέσα από το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα, το οποίο στις παραμονές των εθνικών εκλογών και ιδίως την νύχτα της 16ης Σεπτεμβρίου, δεν θα μπορούσε να υποτεθεί παρά μόνο στο πλαίσιο μιας υπόθεσης εργασίας, αποδεικνύεται ότι στο κόμμα αυτό, αποφάσισαν για το άμεσο μέλλον να κάνουν την νέα αλλαγή, με τα ίδια πρόσωπα στις ηγετικές θέσεις, τα ίδια ακριβώς υλικά, με αυτά που εμφανίσθηκαν στο πολιτικό στερέωμα κατά την ίδρυσή του τον Σεπτέμβριο του 1974, δηλαδή 33 χρόνια πριν, ως το 1981 το βραδύτερο.

Για να γίνει αντιληπτό το πολιτικώς ανορθόδοξο, πρέπει να τονιστεί ότι σε κανένα απολύτως σημερινό ελληνικό κομματικό σχηματισμό δεν πρωτοστατούν και δεν κάνουν κουμάντο οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι από το 1974 και μετά. Μέχρι και η ηλικιακά ακόμη ακμαία Άννα Διαμαντοπούλου, το 1981 κοντά στα 27 χρόνια πριν, είχε διοριστεί (η πρώτη και μοναδική γυναίκα) νομάρχης Καστοριάς. Σήμερα, στα γειτονικά Σκόπια, υπουργός εξωτερικών είναι ένας 32 άρης, δηλαδή κάποιος που όταν η κ. Διαμαντοπούλου διοριζόταν Νομάρχης Καστοριάς, δεν ήταν περισσότερο από 5 ετών νήπιο.

Με όλα τα υπόλοιπα κόμματα, ακόμη και στο κάπως πιο βραδύ ΚΚΕ, τις κομματικές θέσεις και τα αξιώματά τους οι παλιότεροι παραχώρησαν σταδιακά τις θέσεις και τα αξιώματά τους, στους νεότερους. Κι' όμως, στο ΠαΣοΚ του 2007 κέρδισε το 1974. Με αποτέλεσμα η πολιτική ζωή να παραμένει στάσιμη, και παρά τις κατά καιρούς μεγαλόστομες διαπιστώσεις, να μην έχει κλείσει ακόμη τον κύκλο της η περίοδος της Μεταπολίτευσης.
Και σε αυτόν τον λόγο επομένως πρέπει να οφείλεται η μεγάλη ευκολία με την οποία ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου, που έως πρόσφατα πλασαρίστηκε σαν ο hippie (με την θετική αύρα της έννοιας) της κεντροαριστεράς, κατά την διάρκεια αυτής της επώδυνης εσωκομματικής προεκλογικής περιόδου κατόρθωσε και μεταπήδησε με την ιαχή της δήθεν "ωριμότητας", στην πολιτική σχολή της ξύλινης γλώσσας και σε θέσεις που ταιριάζουν σε πολιτικό ηγεμονισμό.

Τα σχόλια αυτά δεν αφορούν βεβαίως τον κ. Γεώργιο Παπανδρέου αποκλειστικά, ούτε θα τον άγγιζαν ενδεχομένως αν μπορούσε να επιβληθεί εσωκομματικά -και κατ' επέκταση στην ελληνική κοινωνία- για το πραγματικό πολιτικό στίγμα και την φυσιογνωμία του. Το πρόβλημα βρίσκεται ότι με την νίκη του την περασμένη Κυριακή, για τα επόμενα χρόνια, θα αποπειράται να αγκιστρωθεί ένα είδος πολιτικής συμβασιλείας των προσώπων που έχουν στρογγυλοκαθίσει στον κομματικό τράχηλο (οι γνωστοί "βαρώνοι", χαρακτηρισμός που ταιριάζει γάντι).

Είναι όσοι τον υποχρέωσαν να αναδιπλωθεί σε βαθμό πλήρους μεταμόρφωσης από ένα αμφισβητία και αναθεωρητή, σε πολιτικό μόρφωμα σύμπτωσης προσωπικών συμφερόντων και στρατηγικών, των ίδιων των βαρώνων που εκπροσωπούν την αισθητική του 1974. Και οι οποίοι, όπως αποδείχθηκε, δεν θα μπορούσαν ποτέ να επιτρέψουν σε ένα αυτοδημιούργητο (επιστήμονα και) αντιστάρ πολιτικό, όπως τον Ευάγγελο Βενιζέλο, όχι απλώς να μοιράσει ξανά την τράπουλα, αλλά να την αχρηστεύσει.

Έτσι μέσω της άνετης νίκης του κ. Γ. Παπανδρέου, η οποία επιτεύχθηκε μετά από 4 σημαντικές εκλογικές ήττες επί προεδρίας του, δικαιώνονται μαζί του οι αγώνες και των άλλων πορφυρογέννητων της πολιτικής. Μαζί του κέρδισαν ένα ισχυρό επιχείρημα όλοι οι κληρονομικοί πολιτικοί, σε όλους τους χώρους.

Με ό,τι αφορά τις εξελίξεις, πολύ γρήγορα αναμένεται να ξεκινήσει μια εξοντωτική περίοδος ασφυκτικών πιέσεων στον πρόεδρο του ΠαΣοΚ, για την εξόφληση των γραμματίων και των υποσχέσεων που ανέλαβε -συχνά μεταξύ τους αντίπαλων -απέναντι στους γραφικούς βαρώνους, τριών και τεσσάρων γενεών πολιτικούς, που όλοι μαζί, υποσχέθηκαν την "νέα αλλαγή", αφού όπως είναι φυσικό τους είναι αδιανόητο να υποσχεθούν μια απλή "αλλαγή".

Στην Καστοριά, παρά το κλίμα που διαμορφώνει η δικαίωση του κ. Φ. Πετσάλνικου σε πανελλήνιο επίπεδο, κυρίαρχη είναι η αίσθηση ότι με το 51% (και πλέον) που κατέγραψε η εσωκομματική "ανυπακοή" και τον σχηματισμό μιας οριακής μεν, αλλά πάντως απόλυτης πλειοψηφίας η οποία προτίμησε τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, η κλεψύδρα του χρόνου επιτέλους έγειρε. Και ότι ο ελέω θεών και ημιθέων πολιτικός ρόγχος δεν τρομάζει πια όσους φίμωνε στο παρελθόν.


.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ