Στην Καστοριά, ο διάσημος τραγουδιστής είχε εκατοντάδες θαυμαστές, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 από την εποχή της παιδικής του ακόμη ηλικίας, όταν ήταν μέλος των Jackson Five. Ήταν στα αθώα χρόνια μιας πολιτικά ταραγμένης περιόδου.
Στην συνέχεια, στην δεκαετία του 1980 όταν μεσουρανούσε στον υπόλοιπο δυτικό (και όχι μόνο) κόσμο, ο Μάϊκλ Τζάκσον μαζί με τους άλλους μεγάλους καλλιτέχνες της χορευτικής μουσικής, εκπροσώπησε ένα είδος σιωπηλής αντίδρασης, σε μια πολιτικά αιρετική Καστοριά (για τα μέτρα της τότε εποχής).
Και σε μια Ελλάδα όπου ο τότε υπουργός Τύπου Δ. Μαρούδας, απειλούσε ότι θα κατέρριπτε με στρατιωτικούς πυραύλους τους... αμερικανικούς δορυφόρους για να μην εκπέμπουν στην Ελλάδα την «διεφθαρμένη» δυτική μουσική μέσω MTV και άλλων τηλεοπτικών σταθμών και χαλάσει το λαμπρό σοσιαλιστικό όραμα της εποχής.
Έκτοτε ο Μαρούδας κατά κάποιο τρόπο «δικαιώθηκε». Οι Έλληνες μπορεί να μην κατέρριψαν τους δορυφόρους και το MTV, εμβάθυναν όμως ακόμη περισσότερο τον μουσικό εκμαυλισμό τους, έστω κι’ αν χρειάστηκε να γίνει εθνικός χορός το τσιφτετέλι. Και σ’ αυτό συνέβαλαν όλες οι κυβερνήσεις.
Ο Μάϊκλ Τζάκσον εκτός από σπουδαίος τραγουδιστής, χορευτής και καλλιτέχνης, υπήρξε από τους πρώτους μαύρους (έστω κι’ αν στην συνέχεια παγιδεύτηκε σε μια ανεξήγητη παρωδία αλλαγής χρώματος) που καθιερώθηκε παγκοσμίως και γενικευμένα. Έτσι έγινε παγκόσμιο είδωλο. Ο ίδιος, καθώς και άλλοι μαύροι αμερικανοί καλλιτέχνες (Τζ. Μπράουν, Ντόνα Σάμμερ, Νταϊάνα Ρός, Tίνα Τάρνερ κοκ) συμφιλίωσαν με την μουσική, τον στίχο, τον χορό και τον ρυθμό τους την λευκή με μαύρη φυλή, αλλά και όλες τις φυλές μεταξύ τους, αφού η μουσική τους ταξίδεψε και στους τέσσερις ορίζοντες.
Απέδειξαν ότι η μουσική μπορεί να ενώσει και να σφυρηλατήσει παγκόσμια ρεύματα, καθώς και την κατανόηση. Κάτι που είναι αδύνατο να αντιληφθούν, ούτε στην θεωρία ούτε στην πράξη, όσοι χρησιμοποιούν την μουσική για συντήρηση της παραδοσιακότητας, ως στοιχείο μιας σωβινιστικής εσωστρέφειας, όπως γίνεται με τις μουσικές εκδηλώσεις που κατακλύζουν την Καστοριά το καλοκαίρι. Ή ακόμη χειρότερα, όσοι χρησιμοποιούν την μουσική τους για την προπαγάνδα και τον αλυτρωτισμό, όπως συμβαίνει με την περίπτωση των σλαβοφερμένων που πνίγουν τον τόπο στα καρναβάλια, αλλά και αυτές τις ημέρες σε διάφορες μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις.
Και γι’ αυτούς τους «άλλους» λόγους, έστω και αν δεν αναφέρθηκαν ή αν δεν τονίστηκαν αρκετά, ο αιφνίδιος θάνατος του Μάϊκλ Τζάκσον προκάλεσε τόση θλίψη. Το ίδιο συνέβη και στην παραπαίουσα Καστοριά, μια πόλη η οποία λόγω της γουνεμπορίας αποτέλεσε στις περασμένες δεκαετίες για τις νεολαίες της το κατώφλι του δυτικού κόσμου. Και στην οποία, ωστόσο, πριν μόλις μερικά χρόνια για να υποστηρίξουν τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς (που σήμερα κανείς δεν θέλει να θυμάται), και για να καταγγείλουν την επίθεση του ΝΑΤΟ στην Σερβία, πολιτικοί παράγοντες της πόλης και του νομού, ενσάρκωναν την πασίγνωστη ελληνική παλληκαριά με δηκτικά σχόλια και αμφισβητήσεις της ηθικής του τότε (δημοκρατικού) προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και του ανδρισμού του (σοσιαλιστή) πρωθυπουργού της Βρετανίας Τόνι Μπλέρ (ο οποίος θεωρείται πιθανό να είναι ο πρώτος πρόεδρος της Ε.Έ.).
Εν τέλει, υπό κάποια έννοια, ο Μάϊκλ Τζάκσον και οι όμοιοι του μαύροι Αμερικανοί, (καλλιτέχνες, στρατηγοί, πολιτικοί κοκ) αποτέλεσαν τους προδρόμους του Μπαράκ Ομπάμα. Ομογενοποιώντας το αμερικανικό έθνος, χωρίς διακρίσεις σε φύλο, χρώμα, θρησκεία, καταγωγή, συνέβαλαν στο γεγονός ότι η μετάβαση της Αμερικής από την εποχή του υπερσυντηρητικού και φονταμενταλιστή χριστιανού Τζ. Μπους στην εποχή του μαύρου, προοδευτικού, άλλοτε (;) μουσουλμάνου νέου προέδρου, ολοκληρώθηκε όχι μόνο σαν το πιο φυσιολογικό πράγμα, αλλά σαν μια πραγματική γιορτή. Χωρίς αναταράξεις χωρίς διαρρήξεις, και χωρίς άλλες περιπέτειες. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που έγινε στην μεγαλύτερη Δημοκρατία του κόσμου, στην Ελλάδα φαντάζει (τουλάχιστον ακόμη) αδιανόητη.
-->
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 2.7.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.