25.8.10

ΒΑΣΙΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Οι δωρητές και εμείς

Ποιος είναι δωρητής, και γιατί κρύβεται; Υπάρχει κάποιο κρατικό απόρρητο; Προβλέπεται από τον νόμο η «ανώνυμη δωρεά» αυτού του επιπέδου; Προτιμά την ανωνυμία προσωρινά, ή θα την διατηρήσει;
Και με ποιο δικαίωμα αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο να διαθέσει την περιουσία του σε χρήματα αγνώστου προσώπου, άγνωστης πηγής; Σε χρήματα αγνώστου δωρητή, για τα οποία κανείς δεν γνωρίζει αν έχουν φορολογηθεί;
Έχουν νόμιμη προέλευση; Κι’ αν δεν έχουν; Αν προέρχονται από φοροδιαφυγή; Από σκάνδαλο διαφθοράς; Αν «ανώνυμος δωρητής» είναι ο Ν. Γκρούεφσκι, ή ο Πάπας της Ρώμης, ή ο Μπίν Λάντεν;
Αν τα χρήματα προέρχονται από παράνομα έσοδα εμπορίας όπλων, ανθρώπων, τζόγου ή άλλων κυκλωμάτων; Αν είναι χρήματα που ξεπλένονται;

ΟΔΟΣ 548 | 24.6.10


Είναι γνωστό ότι οι ευεργέτες, δημιούργησαν πριν με τη συνεισφορά τους στην πατρίδα, πολλά και σημαντικά έργα. Με χρήματα των μεγάλων ευεργετών δημιουργήθηκαν το Ζάπειο Μέγαρο, η Ακαδημία, το Πανεπιστήμιο, το Πολυτεχνείο, το Αστεροσκοπείο, η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βαρβάκειο Λύκειο, η Γεωργική Σχολή και ο Βοτανικός Κήπος, το Στάδιο, η Σχολή Ευελπίδων,οι Φυλακές και το θωρηκτό Αβέρωφ, η Ριζάριος Σχολή και τόσα άλλα κοινοφελή ιδρύματα.



Το θέμα των δωρεών είναι λοιπόν μια παλιά ιστορία. Στην τοπική μας κοινωνία η υπόθεση αναμοχλεύθηκε πάλι με το θέμα με της δωρεάς οικοπέδου του δήμου προς την Μητρόπολη για ανέγερση Γηροκομείου. Και ως συνήθως ή μάλλον όπως πάντα διχάστηκε η τοπική μας κοινωνία. Μερικοί επιδοκίμασαν την πράξη του δήμου, άλλοι όχι.
Όμως ο χειρισμός τους αφήνει μία πικρή γεύση στους δημότες και σε μένα προσωπικά. Δεν γνωρίζω τον δωρητή. Ούτε μπορώ να μαντέψω.

Αλλά προβληματίζομαι γιατί δεν παρουσιάστηκε ο ίδιος αυτοπροσώπως. Να εκθέσει μπροστά στο Δημοτικό Συμβούλιο τα σχέδιά του και το όνειρό του. Δεν μπορώ να εικάσω γιατί.

Αν όμως θέλει να αποφύγει την δημοσιότητα, την κριτική, και την αναφορά δημόσια του ονόματός του, τότε τα πράγματα δεν είναι καλά.

Γιατί εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Εδώ αρχίζει η μιζέρια της τοπικής κοινωνίας και των τοπικών αρχών. Δεν έχουν πείσει τους δωρητές ότι αυτό που κάνουν είναι μια πράξη που τιμά τους ίδιους, τον τόπο μας, την τοπική μας ιστορία. Και ότι εμείς όχι μόνο δεν θα τους κατακρίνουμε, δεν θα τους σχολιάσουμε, λλά θα τους τιμήσουμε όπως αρμόζει στην πολιτισμένη κοινωνία. Θα τους ανακηρύξουμε τοπικούς ευεργέτες θέλοντας με το παράδειγμά μας να τιμήσουμε τον πολιτισμός μας, την παράδοσή μας, τους τρόπους καλής συμπεριφοράς που πρέπει να μας διέπει σαν κοινωνία, αλλά το κυριότερο να δώσουμε κίνητρα και σ’ άλλους συμπολίτες μας να κάνουν κάτι παρόμοιο. Οποιανδήποτε παραχώρηση προς το σύνολο είναι πάντα μια πράξη γενναιότητας.

Παραχώρηση περιουσιακού στοιχείου υπέρ του κοινωνικού συνόλου είναι η αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης και βοηθά στην κοινωνική συνοχή. Το άτομο δεν αισθάνεται ότι είναι μόνο άτομο (εγώ!) αλλά μια προέκτασή του και μέλος ενός συνόλου (εμείς). Αυτές είναι χιλιοειπωμένες αλήθειες. Γι αυτό οι δωρεές τυγχάνουν αναγνώρισης σ’ όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Σ΄ εμάς, η υποτυπώδεις παλιά αστική παράδοση έχει ισοπεδωθεί από τον λαϊκισμό που επήλθε μετά την βίαιη μετακίνηση των πληθυσμών. Αυτό επέφερε και μια αδυναμία να υπάρξει μία ισχυρή και «αναγνωρισμένη ομάδα» που έχει τα κότσια να μπει μπροστά να καλύψει οποιαδήποτε κακοήθεια, να εξετάσει τις προθέσεις της δωρεάς, και τους σκοπούς της, και εφόσον κρίνει αντικειμενικά και τίμια, εν συνεχεία να απομονώσει τους γνωστούς άγνωστους καλοθελητές, που αρέσκονται στην διαβολή και την κατηγόρια, από προσωπική εμπάθεια και υστέρηση. Να αποδώσει τα εύσημα στους δωρητές, που έχουν σκοπό με το έργο τους να ανακουφίζουν εκείνους που υποφέρουν, να προσφέρουν ελπίδα στους νέους, να κάνουν καλύτερη τη ζωή των συμπολιτών μας. Να είναι περήφανοι γι αυτό που κάνουν και όχι να κρύβονται.

Η δωρεά έχει ανάγκη από διαφάνεια. Από άπλετο φως. Γιατί αλλιώς είναι τροφή σε «σκοτεινούς αναλυτές» να ανακαλύπτουν σκοτεινά κέντρα και «σενάρια για αγρίους». Ειδικά σήμερα όπου το στρεβλό ατομικιστικοκεντρικοεπαρχιωτικό μοντέλο ανάπτυξης της πατρίδας «πνέει τα λοίσθια», χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά η επανεξέταση όλων των λανθασμένων νοοτροπιών πους μας έφεραν στο σημερινό χάλι. Και η διόρθωσή τους φυσικά.

ΟΔΟΣ: οικογενειακά αμπελοχώραφα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ