 |
| ΟΔΟΣ 608 | 22.9.2011 |
Η εικόνα και η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης προκαλούν οδύνη και μόνιμο εκνευρισμό. Το αίσθημα ότι οι κυβερνητικοί βρίσκονται σε περίπου ελεύθερη πτώση, αρχίζει και εμπεδώνεται. Αλλά ούτε η προοπτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν διαφαίνεται καλύτερη. Η ομιλία του κ. Αντώνη Σαμαρά στην ΔΕΘ το π. Σαββατοκύριακο και οι απαντήσεις του στην συνέντευξη τύπου περιείχαν κορώνες προεκλογικού τύπου, που δεν απαντούν στα αμείλικτα της εποχής. Επί της ουσίας των προβλημάτων, δεν είπε απολύτως τίποτε.
Ακριβώς αντίθετα, προκάλεσε μάλλον ακόμη μεγαλύτερες ανησυχίες. Διότι κανείς πια στην Ελλάδα -πλην ίσως του κ. Α. Σαμαρά- δεν δείχνει να πιστεύει ότι η λύση στα αδιέξοδα, είναι η επαναδιαπραγμάτευση του (πρώτου, ή του ενδιάμεσου, ή του οποιουδήποτε) μνημονίου. Η Νέα Δημοκρατία δεν δείχνει έτοιμη να αναλάβει τέτοιες ευθύνες, και ο ρητορικός πολιτικός λυρισμός του στίγματός της, δεν εμπνέει αξιοπιστία. Όσο για όλους τους υπόλοιπους πολιτικούς φορείς... Τι να πει κανείς σε μια χώρα που τα μεγάλα κυβερνητικά κόμματα πριμοδοτούν την αναχρονιστική δεξιά και την οπισθοδρομική αριστερά.
Αυτό το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό διάλεξε ο Δήμος Καστοριάς, ώστε με κλιμάκιό του, αποτελούμενο από εκπροσώπους του, στους οποίους συμμετείχαν περιστασιακά τόσο ο δήμαρχος όσο και η αρμόδια αντιδήμαρχος της Καστοριάς, να αφιερώσουν τον φετινό μετεωρολογικά, μέχρι πριν λίγες ημέρες απόλυτα θερινό Σεπτέμβριο στην Ρόδο, την Καλαμάτα, την Πάτρα και αλλού με σύνθημα την τουριστική προβολή της πόλης και του δήμου ευρύτερα.
Ο οποίος ως γνωστόν -εκτός της σπηλιάς του Δράκου- διαθέτει σε πανελλήνιο, ίσως και παγκόσμιο επίπεδο, «σπάνιες» ομορφιές που τον καθιστούν ιδανικό τόπο παραθερισμού και εν δυνάμει τουριστικό γίγαντα: πέτρινα σπίτια, πλίνθινα σπίτια, πολλά αυθαίρετα, χωματόδρομους, καρόδρομους, χωράφια, αιγοπρόβατα και άλλα ζωντανά σε στάνες (και όχι μόνο), off road διαδρομές, γραφικά ξωκλήσια με πλαστικές εικόνες που όμοιά τους δεν υπάρχουν πουθενά αλλού, ξερές και άνυδρες πλαγιές σαν σεληνιακό τοπίο, μολυσμένη λίμνη και ποτάμια, μήλα και φασόλια, γουναρικά made in China, καφετέριες και μπαρ στην διαπασών που καταλαμβάνουν πεζοδρόμια, ερειπωμένες εκκλησίες και αρχοντικά σε σκοτεινούς δρόμους, και ένα πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων και σωματείων, που αποδεικνύουν την πνευματική πρωτοπορία και την συγκριτική υπεροχή του τόπου και του κόσμου της. Έχει φυσικά και τα καρναβάλια της, όχι μία (Καστοριάς) αλλά δύο (Μεσοποταμίας) φορές τον χρόνο. Ίσως και ακόμη περισσότερες.
Έτσι η πρωτοβουλία του Δήμου να αποφασίσει σε εποχές ισχνών αγελάδων, μια τέτοια εκδρομή διάρκειας ενός μηνός, ή έστω επιχείρηση προβολής, μοιάζει «κάπως». Ίσως διότι ενώ σχεδιάζεται η αύξηση των δυσβάστακτων δημοτικών φόρων, ακούγεται προκλητικό ένα τέτοιο πολυήμερο ταξίδι. Ή απλά (ίσως) επειδή στις κατ΄απόλυτη προτεραιότητα, υποχρεώσεις και τα καθήκοντα του δήμου, δεν μπορεί και δεν πρέπει να τίθενται τέτοιοι στόχοι. Για τους οποίους υποτίθεται ότι υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι και υπεύθυνοι φορείς. Όπως τα διάφορα επιμελητήρια της Καστοριάς, οι διάφοροι εθνικοί και διεθνείς σύνδεσμοι, οι ενώσεις και τα κέντρα που λειτουργούν από δεκαετίες στην περιοχή με αρμοδιότητα την αναπτυξιακή προβολή και επιτυχία του τόπου. Που μάλλον κι’ αυτοί αγρό αγοράζουν. Ακόμη και το γεγονός ότι υπάρχει τουριστική επιχείρηση στον Δήμο Καστοριάς, στον βαθμό που επιτρέπει σε έναν δήμο να αναμειγνύεται σε επιχειρηματική δραστηριότητα άλλων φορέων ή προσώπων, θεωρείται ότι συντηρεί μικροπολιτικές συνήθειες και ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα.
Άλλωστε, όπως έγινε γνωστό, τις ίδιες ημέρες ήταν προσκεκλημένο του ροδιακού θαυματουργού μοναστηριού της «Παναγιάς της Τσαμπίκας» και ιδιωτικός πολιτιστικός οργανισμός της Καστοριάς και όλως τυχαίως συνέπραξε με το κλιμάκιο του δήμου.
Το να συγκεντρώνει ο δήμος Καστοριάς αρμοδιότητες άλλων, επιδεινώνει συνολικά την κατάσταση. Και επιτρέπει στους δημότες του να καλλιεργούν την πεποίθηση ότι ο δήμος, έχει την δυνατότητα να τους λύσει το κάθε τους πρόβλημα, να κάνει το θαύμα σαν την Παναγιά την Τσαμπίκα (ονομασία που προέρχεται από το «τσάμπα»). Από τον κάδο αποριμμάτων έξω από την πόρτα του σπιτιού του, έως την πρόσληψη του Τσαμπίκου κανακάρη του στον Δήμο, και την ρύθμιση του δανείου του. Κι’ αυτό τσάμπα.
Με αποτέλεσμα η κατάστασή αυτή να υποχρεώνει στην συνέχεια τους αρμοδίους να κρύβονται, και βεβαίως να καθηλώνεται κάθε πρωτοβουλία και πρόθεσή τους ακόμη και προς την σωστή κατεύθυνση.
Οι δημότες της Καστοριάς παρακολουθούν απορημένοι τις τελευταίες δεκαετίες τους εκλεκτούς του να οργώνουν την οικουμένη, σε Αυστραλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ευρώπη και Ασία και βεβαίως στην Ελλάδα. Με πρόσχημα κάθε φορά τις ακατανόητες αδελφοποιήσεις της πόλης ή και του νομού, καθώς και την… παγκόσμια τουριστική προβολή της δήθεν εγχώριας καστοριανής μοναδικότητας, από τα φασόλια μέχρι τα γεφύρια, σπαταλούν χωρίς έμπρακτο αποτέλεσμα πολύτιμους πόρους και χρόνο, κάτι που αποβαίνει σε βάρος του τόπου. Όχι μόνο για το κόστος, αλλά και για τον πλήρη αποπροσανατολισμό του.
Στην εποχή του διαδικτύου (internet) και των άλλων μορφών οικονομικής και αποτελεσματικής προβολής των επιτελικών στόχων ενός δήμου, όπου παρέχονται ανεξάντλητες δυνατότητες χωρίς να χρειαστεί να μετακινηθεί κάποιος ούτε χιλιόμετρο από την έδρα του, και προπαντός χωρίς να δαπανηθούν χιλιάδες ευρώ, σε μια υπόθεση με ούτως ή άλλως αμφίβολο και -κατά την άποψη της ΟΔΟΥ- σαθρό στόχο, η εκστρατεία του Δήμου Καστοριάς με ενημερωτικά φυλλάδια και παραδοσιακούς χορούς πεζοδρομίου, στις ηλιούλουστες κοσμοπολίτικες ακτές της Ρόδου, στην Καλαμάτα με το παγκοσμίου αναγνώρισης λάδι και τις θαυμάσιες ελιές, στην Πάτρα -με το καλύτερο ελληνικό καρναβάλι και αλλαχού, μοιάζει σαν οργανωμένη εκδρομή.
Δεν είναι καν ρομαντικό να υποστηρίζει κανείς ότι οι μόνιμοι κάτοικοι πόλεων όπως η Ρόδος και η Καλαμάτα, με μαζικό ή έστω ποσοτικό τρόπο που να δικαιώνει την προσπάθεια και την δαπάνη, θα αποφασίσουν μέσα στον χειμώνα ή οποτεδήποτε άλλοτε, να ταξιδέψουν με πλωτά και επίγεια μέσα 1-2 μέρες για να φθάσουν στην Καστοριά. Ώστε να επισκεφτούν τα ενδυματολογικά και άλλα λαογραφικά μουσεία της περιοχής, τις φρενήρεις πανηγύρεις του καστάνου και τις σπάνιες γουρουνοχαρές, ή τα δήθεν παγκόσμιας αίγλης διεθνή καστοριανά καρναβάλια, για να αγοράσουν πλαστικό σουβλάκι και πεντανόστιμο μαλλί της γριάς ή έστω 1-2 σακούλες αγνώστου προελεύσεως φασόλια, ή γούνινο μπερλόκ για τα κλειδιά με φωτάκι led, και να χορέψουν... Poustseno.
Δεν είναι ορθή αυτή η πολιτική, και η εμμονή σε τέτοιου είδους τουριστική προβολή, ακόμη και αν οι προθέσεις είναι οι καλύτερες και οι αγνότερες. Πιο αγνές ακόμη και από τα δήθεν φασόλια Καστοριάς που πωλούνται πλανοδίως.
Διότι επιτρέπεται και καλλιεργείται η εντύπωση ότι (ούτε) εννέα μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η νέα δημοτική αρχή του διευρυμένου Δήμου, άρχισε να δείχνει ότι έχει περιορισμένη φαντασία. Επαναλαμβάνοντας τα λάθη των προκατόχων της, τα ταξίδια και τους χορούς, και μάλιστα σε απείρως πιο δύσκολες εποχές, τόσο για την Καστοριά όσο και για την υπόλοιπη Ελλάδα, οι οποίες ενδέχεται να γίνουν ακόμη χειρότερες, διαπράττεις διπλό σφάλμα.
Και τούτα το ταξίδια των 30 ημερών, από τον σμαραγδένιο Νότο της Ρόδου, διαγώνια & κάθετα στον χάρτη, διαμέσου της Πελοποννήσου και της Στερεάς ως την Καστοριά, είναι μια απόφαση που δεν θα ωφελήσει κανένα τους, και θα τρώσει την πολιτική αξιοπιστία του Δήμου Καστοριάς. Την οποία θα έπρεπε κανονικά να διαφυλάξουν και να υπηρετήσουν.
Σημείωση: Ο δήμαρχος Καστοριάς κ. Μανώλης Χατζησημεωνίδης, δήλωσε ότι ο δήμος προγραμματίζει μεταξύ άλλων να προβάλλει το τουριστικό πακέτο της Καστοριάς, στην Κύπρο, στο Ισραήλ και στην Αυστρία.Η ΟΔΟΣ εύχεται καλά ταξίδια.
Σχετικά κείμενα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.