1.4.13

Κάποτε στην Καστοριά

[στήλη]

Ουδείς προφήτης στον τόπο του


Είναι αλήθεια ότι η ρήση αυτή είναι τόσο διαχρονική και επαναλαμβανόμενη που λίγο πολύ ο καθένας μας την έχει βιώσει στο πετσί του. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που διαπρέπουν εκτός Καστοριάς και άλλοι που ζουν στην Καστοριά αλλά βραβεύονται εκτός Καστοριάς. Ένας απ΄ αυτούς είναι και ο Νίκος Δόικος, για τον οποίο γράψαμε και άλλη φορά ότι αν δεν σπούδαζε αρχιτέκτονας θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν επιτυχημένο και διάσημο συγγραφέα.

Αυτό δεν είναι δικό μας συμπέρασμα αλλά της επιτροπής πανελλήνιων βραβείων ‘’Παναγιώτη Φωτέα’’.
Διαβάζουμε λοιπόν στο διαδίκτυο:
«Το πανελλήνιο βραβείο κοινωνικοπολιτικού δοκιμίου «Παναγιώτη Φωτέα» απονεμήθηκε στον αρχιτέκτονα-πολεοδόμο Νίκο Δόικο, για το βιβλίο του «Μετά τη βαρβαρότητα – Βιωματικός μινιμαλισμός, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 2011», μετά από ομόφωνη απόφαση της επιτροπής βραβεύσεων, την οποία συναπαρτίζουν οι κ.κ. :
1) Γεώργιος Μητσόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου-Ακαδημαϊκός,
2) Νίκη Καλτσόγια-Τουρναβίτη, Καθηγήτρια Παντείου Πανεπιστημίου,
3) Κώστας Τσιρόπουλος, Συγγραφέας,
4) Νικόλαος Μηλιώνης, Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, Αντιπρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου και
5) Παναγιώτης Νίκας, Καθηγητής Φιλόλογος, Δήμαρχος Καλαμάτας.

Σε μια σεμνή τελετή, στο Πάρκο Σιδηροδρόμων της Καλαμάτας, γενέτειρας του διακεκριμένου πολιτικού και διανοούμενου Παναγιώτη Φωτέα, παρουσία της κ. Ελένης Φωτέα, του κ. Σωτήρη Φωτέα, των μελών της επιτροπής και εκλεκτού πολυπληθούς ακροατηρίου, ο δήμαρχος Καλαμάτας κ. Παναγιώτης Νίκας απένειμε το σχετικό βραβείο.
Στην σύντομη αντιφώνηση του ο συγγραφέας παρουσίασε τους κεντρικούς άξονες του δοκιμίου του και τις συναρτήσεις τους με την παγκόσμια πολιτισμική και οικονομική κρίση…
…Θεωρούμε την βράβευση του Δόικου, αφενός μεν δικαίωση ενός αληθινά ανατρεπτικού διανοούμενου, αφετέρου δε και επιβράβευση ενός επίμονου, παραγωγικού και, από τις ίδιες τις εξελίξεις, δικαιωμένου κοινωνικού διαλόγου, που ξεκίνησε, πριν από χρόνια, μεταξύ Ελλάδας, Βρυξελλών και Νέας Υόρκης, με την συντονιστική ευθύνη της Protovuliadialogou.
Το βραβείο πολιτικοκοινωνικού δοκιμίου δόθηκε για 14η χρονιά (οι 12η από τη Νομαρχία και η 13η-14η από το Δήμο Καλαμάτας) και οι υποτροφίες που υποστηρίζονται από την οικογένεια του Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου για 4η χρονιά. Τα Βραβεία και οι υποτροφίες απονέμονται εις μνήμην του πρώτου Αιρετού Νομάρχη Μεσσηνίας Παναγιώτη Φωτέα».

Βλέπουμε λοιπόν μια επαρχιακή πόλη όπως η Καλαμάτα να έχει ευεργέτες και δωρητές που καθιερώνουν πολιτισμικά και πνευματικά βραβεία όταν εμείς εδώ δεν έχουμε ούτε καν πνευματικό κέντρο. Η επιχειρηματικότητα της γούνας που κάποιοι την βρήκαν έτοιμη από τους προγόνους μας, μυήθηκαν σ’ αυτήν την τέχνη χωρίς να χρειασθεί να πάνε ούτε καν σε ειδικό σχολείο για να την μάθουν, κέρδισαν τόσα χρήματα, που κάποιοι δεν ξέρουν τι να τα κάνουν, αλλά δεν βρέθηκε κανείς να καθιερώσει ένα πνευματικό, πολιτισμικό ή άλλο βραβείο που να προάγει τον πολιτισμό και την πνευματικότητα σ’ αυτόν τον τόπο.
Ας ελπίσουμε ότι ποτέ δεν είναι αργά και στο μέλλον θα φιλοτιμηθούν κάποιοι νεοέλληνες ιδιώτες ή ακόμη και φορείς να υιοθετήσουν παρόμοιες πρακτικές που προάγουν τον πολιτισμό το πνεύμα και τον πατριωτισμό σ’ αυτόν τον τόπο.
Κλείνοντας το αφιέρωμα αυτό ευχόμαστε στον συμπατριώτη μας Νίκο Δόικο να έχει κουράγιο και υγεία να γράψει και άλλα βιβλία που προβάλουν όχι μόνο τον πολιτισμό μας αλλά και τον τόπο μας.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 6 Δεκεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 669



2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος3/4/13

    Ως αντίλογος στον τίτλο του άρθρου,
    με γενική ισχύ :

    Μάρτιαι Ειδοί.

    Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.
    Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις
    αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις
    να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,
    τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.

    Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια·
    έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,
    τότε κυρίως πρόσεξε σαν βγεις στον δρόμον έξω,
    εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία,
    αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο
    κανένας Αρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα,
    και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα,
    είναι μεγάλα πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν»,
    μη λείψεις να σταθείς· μη λείψεις τους διαφόρους
    που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις
    (τους βλέπεις πιο αργά)· ας περιμένει ακόμη
    κ’ η Σύγκλητος αυτή, κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις
    τα σοβαρά γραφόμενα του Αρτεμιδώρου.

    Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1911)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος6/4/13

    Ε όχι και δεν έχει αναγνώριση στην Καστοριά ο κύριος Δόικος... Μην τα παραλέμε τώρα!
    Απλώς, είναι άξιοι συγχαρητηρίων και οι άλλοι, όταν παραδέχονται και επιβραβεύουν το έργο ενός "ξένου" για την πόλη τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ