3.4.13

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Ἐθνομηδενιστές

Ἡ  ἐκ τῶν ἔνδον ἀπειλή



ΟΔΟΣ 29.11.2012 | 668

Κάθε χώρα καί κάθε λαός ἀντιμετωπίζουν στήν ἱστορία τους ἀπειλές ἀπό ἐχθρούς, κυρίως ἐξωτερικούς, τούς ὁποίους προσπαθοῦν καί τίς περισσότερες φορές καταφέρνουν νά ἀντιμετωπήσουν. Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν χώρα μας. Προετοιμαζόμαστε γιά τήν ἀντιμετώπηση τῶν ἐχθρῶν μας τόσο τῶν ἐξ Ἀνατολῶν ὅσον καί τῶν ἐκ Βορρά ξοδεύοντας τεράστια ποσά, καταστρώνουμε σχέδια ἐπί σχεδίων γιά τήν ἀποτροπή τῆς ἀπειλῆς καί ἐν πολοῖς μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι εἴμαστε εἰς θέσιν νά ἀντιμετωπήσουμε οἰανδήποτε ἐξωτερική ἀπειλή. Ένώ λοιπόν προετοιμαζόμαστε καί θεωροῦμε ὅτι εἴμαστε ἔτοιμοι νά ἀντιμετωπήσουμε τούς ἐξωτερικούς ἐχθρούς, μᾶς διαφεύγει, δυστυχῶς, ὅτι ἐλλοχεύει καί δρᾶ ὕπουλα ἕνας ἄλλος ἐχθρός, αὐτός ἐντός τῶν τειχῶν, ἐσωτερικός, ὁ ὁποῖος ἐργάζεται ὑπογείως, χωρίς νά φαίνεται φανερά, ἐμφανίζεται, πολλές φορές, ὅτι ἔχει καλές προθέσεις καί ὅτι ἐπιδιώκει τό καλό τῆς χώρας, ἀπεργάζεται ἀνεπαισθήτως, ὅπως ἔλεγε καί ὁ ποιητής, τήν ἀποδόμηση τοῦ Ἔθνους.

Μετά τούς Ναπολεόντειους πολέμους δημιουργήθηκαν τά διάφορα ἐθνικά κράτη στήν Εὐρώπη. Αὐτά δημιουργήθηκαν λόγω τῆς διακρίσεως ὁρισμένων βασικῶν χαρακτηριστικῶν γνωρισμάτων τά ὁποία διέκριναν τόν ἕναν ἀπό τόν ἄλλο, τούς μέχρι τότε συνβιοῦντες λαούς ἐντός τῶν διαφόρων αὐτοκρατοριῶν. Τά διακριτά αὐτά χαρακτηριστικά ἑνός λαοῦ εἶναι κατά μέν τόν Ἡρόδοτο τό ὅμαιμο, τό ὁμόγλωσσο καί τό ὁμόθησκο (καί τό ὁμότροπο ), κατά τούς νεώτερους δέ πολιτειολόγους καί ἄλλα χαρακτηριστικά. Τίς ἰδιαιτερότητες καί τήν ἰδιοπροσωπεία του, κάθε λαός τίς φυλάγει, ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, τίς καλλιεργεῖ, τίς τονίζει καί ὑπερηφανεύεται γιαυτές.

Λαοί καί κράτοι, πού δέν ἔχουν ὡς δεσμό ἰδιαίτερα συνεκτικά χαρακτηριστικά γιά τήν συνοχή τους, ὅπως ἔχουν οἱ ἱστορικοί λαοί, καί γιά νά δημιουργήσουν ἐθνική συνείδηση στόν λαό τους ἀνακαλύπτουν ἤ δημιουργοῦν ἤ κλέπτουν ἀπό ἄλλους λαούς χαρακτηριστικά στοιχεῖα, τήν ἱστορία τους, τόν πολιτισμό τους καί ὅ,τι νομίζουν ὅτι θά τους βοηθήσει γιά νά δημιουργήσουν μιά ἐθνική ὀντότητα.  Ὡς παραδείγματα κρατῶν, πού δημιούργησαν ἐθνική συνείδηση μποροῦν νά ἀναφερθοῦν: Οἱ ΗΠΑ1, ἡ Τουρκία2 καί ἡ ΠΓΔΜ3.

Οἱ ἐξ ἀνατολῶν καί Βορρά γείτονές μας ἐμφανίζουν ἕναν ἐθνικισμό καί καλλιεργοῦν ἕναν σωβινισμό στούς λαούς τους, ἐνώ ἐμεῖς σκεπτόμαστε καί ἐνεργοῦμε ἀκριβῶς ἀντίθετα. Ὑπάρχουν κύκλοι, ὀργανισμοί, ΜΚΟ, ἀλλά καί πολιτικά κόμματα πού ἐμφορούμενοι ἀπό διεθνιστικές ἀντιλήψεις, πολιπολιτιστικές ἰδεοληψίες καί τήν στρεβλή ἀντίληψη τῆς παγκοσμιοποίησης, καθῶς καί τήν στρεβλή ἰδέα περί τοῦ δῆθεν ἐκσυγχρονισμοῦ καί τῆς προόδου τῆς κοινωνίας, οἱ ὁποῖοι κατόρθωσαν νά ὑποβάλουν στόν λαό τήν ἀντίληψη, ὅτι κάθε τί ἐθνικό, ἀκόμη καί πατριωτικό νά θεωρεῖται ἀπορριπτέο ὡς δἦθεν φασιστικό, καί ἀπαξιώνουν κάθε τί τό Ἐλληνικό τό ὁποῖο θεωροῦν μειωτικό γιά τόν λαό. Εἶναι οἱ καλούμενοι ἐθνομηδενιστές.

Οἱ δύο μεγάλοι λαοί τοῦ Δυτικοῦ κόσμου, πού διατήρησαν τήν ταυτότητά τους καί τήν ἐθνική τους συνείδηση διά μέσου τῶν αἰῶνων, εἶναι ὁ Ἐλληνικός καί ὁ Ἑβραϊκός. Καί ὁ μέν Ἑβραϊκός τήν διατήρησε μέ τήν θρησκεία του, ὁ δέ Ἑλληνικός μέ τήν γλῶσσα του καί (μετά ἀπό μιά χρονική περίοδο καί μετά) μέ τήν πίστη του στήν Ὀρθοδοξία. Ἐπί πλέον ὁ Ἑλληνικός λαός ἔχει μιά ἱστορία τεσσάρων, καί πλέον, χιλιάδων ἐτῶν, ἀδιάπτοτο καί συνεχῆ. Αὐτά τά τρία στοιχεῖα τῆς ταυτότητας τοῦ Ἑλληνισμοῦ, γιά τά ὁποία πρέπει νά εἴμαστε ὑπερήφανοι, νά τά διατηροῦμε, νά τά προβάλουμε καί νά τά καλλιεργοῦμε, οἱ ἐθνομηδενιστές τά ἀπαξιώνουν, τά διαβάλουν καί προσπαθοῦν, μέ διάφορα μέσα νά τά ἀποβάλουν ἀπό τήν συνείδηση τοῦ λαοῦ.

Ἄς πάρουμε, κατ᾽ἀρχάς τήν γλῶσσα. Εἶναι ἡ ἀρχαιότερη δομημένη γλῶσσα τοῦ Δυτικοῦ κόσμου, ἡ πιό πλούσια, ἡ μόνη νοηματική, ἡ μητέρα τῆς Λατινικῆς καί ἐξ αὐτής καί ὅλων τῶν λατινογενῶν εὐρωπαϊκῶν γλωσσῶν, ἡ ὁποία ὁμιλεῖται συνεχῶς καί ἀδιάπτωτα ἀπό τόν λαό μας ἀπό τά χρόνια τοῦ Ὁμήρου μέχρι σήμερα ἡ αὐτή, μέ μόνον τίς διαφορές, πού ὑφίσταται κάθε γλῶσσα στήν ἱστορική της πορεῖα, λόγω τοῦ ὅτι εἶναι ζωντανή καί σάν τέτοια ὑπόκειται σέ μερικές ἀλλαγές. Μέχρι σήμερα χρησιμοποιοῦμε λέξεις καί ἐκφράσεις Ὁμηρικές μέ τήν αὐτήν ἔννοια, πού ἐδινε σ᾽αὐτές καί ὁ σύγχρονος τῆς ἐποχῆς τοῦ Ὁμήρου Ἕλληνας. Τήν γλῶσσα λοιπόν αὐτή, πού πρέπει νά εἴμαστε ὑπερήφανοι πού τήν ὁμιλοῦμε, προσπάθοῦν, οἱ ἐθνομηδενιστές, νά τήν ἀπαξιώσουν, νά τήν ἀλλοιώσουν καί νά τήν μειώσουν. Κατήργησαν στά σχολεῖα τήν διδασκαλία τῶν ἀρχαιότερων μορφῶν της (τά λεγόμενα ἀρχαῖα)4.

Διδάσκουν σκόπιμα ὅτι τό Ἐλληνικό ἀλφάβητο προήλθε ἀπό τό Φοινικικό, ἐπειδή τό εἴπαν μερικοί ξένοι καί γιά νά μήν φανοῦν ὅτι δέν συμφωνοῦν μ᾽αὐτούς, καί δέν τολμοῦν νά διδάξουν στούς Ἕλληνες μαθητές τους ἤ νά διακηρύξουν σ᾽ὅλη τήν διεθνῆ πανεπιστημιακή κοινότητα, ὅτι στοιχεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου βρίσκονται στήν ἐπιγραφή τοῦ λιμναῖου οἰκισμοῦ τοῦ Δισπηλιοῦ (πρό 7 χιλιάδων 500 ἐτῶν), καί στίς Γραμμικές γραφές Α κα Β . Δέν διδάσκουν στά παιδιά ὅτι τό Λατινικό ἀλφάβητο, πού ὁρισμένοι θέλουν νά ἀντικαταστήση τό ἐλληνικό, εἶναι τό ἐλληνικό Χαλκιδικό ἀλφάβητο καί εἶναι ἕνα ἀπ᾽ὅσα πήραν ἀπό τούς Ελληνες οἱ Ρωμαῖοι. ‘Αλλοίωσαν τήν ἐπί 2 χιλιᾶδες γραφή τῆς γλῶσσας μέ τήν κατάργηση τῶν πνευμάτων καί τόνων καί μέ νόμο ( πού ψηφίστηκε ἀπό 35 μόνο βουλευτές μέ προσθήκη σέ ἄσχετο νομοσχέδιο) ἐπέβαλαν τό μονοτονικό σύστημα, μέ τό πρόσχημα τῆς διευκόλυνσης, δῆθεν, τῶν μαθητῶν. Ἐκδίδουν περιοδικά μέ μιά μικτή γλῶσσα μέ φίρδην-μίγδην λέξεις ἐλληνικές καί ξένες, ίδίως ἀγγλικές ἤ μέ τίς λεγόμενες Greekglish.

Δημοσιογράφοι καί παρουσιαστές τῆς τηλεοράσεως κακοποιοῦν τήν γλῶσσα καί χρησιμοποιοῦν, πολλές φορές ξένες λέξεις ἀντί τῶν ἀντίστοιχων ἐλληνικῶν. Ἐπιτρέπουν νά καταστρατηγεῖται ὁ νόμος, ὁ ὁποῖος ὐποχρεώνει νά ἀναγράφονται οἱ ἐπιγραφές στά καταστήματα ἐλληνικά καί ἐάν θέλουν καί ξενόγλωσσο ἐπιγραφή, αὐτή νά εἶναι μαζί μέ τήν ‘Ελληνική καί μέ μικρότερα γράμματα. Ἀκόμη καί ἡ ξένη ὀνοματοδοσία τῶν καταστημάτων καί διαφόρων ἐκδηλώσεων -μέ τό σαθρό ἐπιχείρημα ὁτι ἔτσι θά προσελκύσουν ξένους τουρίστες- ἀλλά καί κυρίων ὀνομάτων προσώπων, ἐνώ ὑπάρχουν ὡραιότατες ἀντίστοιχες Ἑλληνικές λέξεις καί ὀνόματα, θεωρεῖται ὅτι προσδίδει μεγαλύτερη ἀξία καί ἀποτελεῖ πρόοδο.

Μέ την παιδεία, πού παρέχουν στα Ἑλληνόπαιδα, συρρίκνωσαν τό πλούσιο λεξιλόγιο τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας (περιέχει χιλιᾶδες λέξεις καί τύπους) σέ μερικές μόνον ἑκατοντᾶδες, μέ ἀποτέλεσμα νά μήν μποροῦν νά ἐκφρασθοῦν σωστά. Δέν εἶναι καθόλου τυχαῖα ἡ ὑποβάθμηση καί ἡ κατάντια τῆς παρεχόμενης παιδείας. Αὐτά εἶναι μερικά ἀπό ἄλλα τέτοια πολλά, πού ἐκ πρώτης ὄψεως θεωροῦνται ἀσήμαντα, πλήν ὅμως ὑποσκάπτουν τήν γλῶσσα μας.

Ἄλλο ἕνα στοιχεῖο, τό ὁποῖο εἶναι κάρφος στούς ὀφθαλμούς τῶν ἐθνομηδενιστῶν εἶναι ἡ μακραίωνη ἱστορία τοῦ Ἔθνους μας καί τά ἐπιτεύματα τῶν Ἐλλήνων κατά τήν διάρκεια τῶν τεσσάρων χιλιάδων ἐτῶν καί πλέον, τῆς ἱστορία των. Εἶναι γνωστή ἡ παραποίηση ἱστορικῶν γεγονότων [ὅπως ὁ συνωστισμός στό λιμάνι τῆς Σμύρνης, πού ἔγραψε στό βιβλίο τῆς Ἱστορίας τῆς ΣΤ´ Δημοτικοῦ ἡ κ. Ρεπούση, ἡ ὁποία μάλιστα ἐπιβραβεύθηκε γιαυτό ἀπό τούς ἐθνομηδενιστές μέ τό νά ἐπιλεγεῖ ὡς ὑποψήφια γιά τήν Ἑλληνική Βουλή καί νά καταλάβει θέση στό Κοινοβούλιο μέ τήν ψῆφο μομόλων ¨Ἐλλήνων;¨ ἀριστερῶν ψηφοφόρων].

Σ´ἕνα ἄλλο βιβλίο τῆς Ἱστορίας, ἀναγράφεται γιά τό Ἕπος τοῦ 40, ὅτι τόν πατέρα τοῦ μικροῦ Γιαννάκη τόν πήραν ἀπό τό χωράφι του καί τόν ἔστειλαν στά βουνά τῆς Βορείου Ἡπείρου, ὄχι νά ὑπερασπισθεῖ τήν πατρίδα μας ἀλλά γιά νά σκοτώνει ἀνθρώπους. Δέν διδάσκουν στά σχολεῖα ἱστορικά γεγονότα τοῦ Ἔθνους μας τά ὁποία θεωροῦνται καθοριστικά στήν διαμόρφωση τοῦ σύγχρονου Δυτικοῦ κόσμου, ἀναφέρεται ἀκροθιγῶς ἡ ἐκστρατεία τοῦ Μεγάλου ‘Αλεξάνδρου καί ὀλόκληρη ἡ Ἑλληνιστική περίοδος τῶν ἐπιγόνων του καί ἡ σημασία τους, καί σχεδόν καθόλου ἡ ἱστορία τοῦ μεγάλου τμήματος τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Μεγάλης Ἐλλαδος στήν Δύση.

Ἐπέβαλαν τήν ἀφαίρεση τῶν φωτογραφιῶν τῶν ἡρῶων τοῦ 1821 ἀπό τά σχολεῖα γιά νά μήν ἔχουν οἱ μαθητές ὡς πρότυπα αὐτούς πού πολέμησαν καί ἀποτίναξαν τόν τουρκικό ζυγό. Καί ἐνώ οἱ γείτονές μας καλλιεργοῦν καί δηλητηριάζουν τήν νεολαῖα τους μέ ἕναν ἄκρατο ἐθνικισμό, ὁ ὁποῖος στρέφεται κατά τῆς Ἕλλάδος, οἱ δικοί μας κατακρίνουν κάθε τί τό ἐθνικό καί πατριωτικό διότι θέλουν νά λέγονται ’’καί τῆς προόδου’’. Δέν διδάσκουν στα Ἑλληνόπαιδα τήν ἱστορία τοῦ Ἐλληνικοῦ πολιτισμοῦ ὥστε νά εἶναι ὑπερήφανα πού εἶναι Ἕλληνες καί νά γνωρίζουν ὅτι ἡ φιλοσοφία, ὅλες οἱ ἐπιστῆμες, οἱ διάφορες τέχνες, τό θέατρο, ἡ ἀθλητική ἅμιλλα καί ὅ,τι ἄλλο συνέβαλε στόν πολιτισμό τοῦ Κόσμου εἶναι ἐπιτεύματα τῶν Ἑλλήνων.

Βάλουν συνεχῶς κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς θρησκείας. Προσέξτε, δέν μάχονται γενικά κατά τῆς θρησκείας καί κάθε Ἐκκλησίας ἀλλά μόνον κατά τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἰδιαίτερα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Δέν ἀσχολοῦνται μέ τίς ἄλλες θρησκεῖες καί τά διάφορα ἄλλα χριστιανικά δόγματα, ἀλλά βάλουν συνεχῶς κατά τῆς Ὀρθοδοξίας. Γιατί; Διότι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἶναι ὁ ἰσχυρότερος συνδετικός κρίκος τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας, εἶναι αὐτή πού διατηρεῖ ἀλώβητα τήν γλῶσσα, τήν παράδοση καί γενικά τήν ἰδιοπροσωπεία τῆς Ἐλλάδος. Εἶναι ὁ θεσμός πού σέβεται περισσότερο ἀπ᾽ὅλους τούς ἄλλους ὁ λαός, εἶναι ἡ μόνη πού ἀπευθυνόμενη στόν λαό τοῦ λέει τήν ἀλήθεια καί γιατί οἱ περισσότεροι τῶν ἐπισκόπων της ἀντιδροῦν καί μάχονται γιά νά ἀποτρέψουν τήν ἀποδόμηση τοῦ Ἔθνους ἀπό τούς ἐθνομηδενιστές καί ἀποτελοῦν, μπορεῖ νά εἰπεῖ κανείς, τό κυριώτερο ἐμπόδιο στά ἐπίβουλα σχέδιά τους.

Οἱ ἐθνομηδενιστές, ὁ ὕπουλος ἐσωτερικός ἐχθρός τοῦ Ἔθνους, γνωρίζουν πολύ καλά τήν ἰσχύ καί τήν ἐπιροή τῆς Ἐκκλησίας στόν λαό γιαυτό προσπαθοῦν, μέ κάθε θεμιτό καί ἀθέμιτο μέσο νά τήν διαβάλουν, νά τήν ἀπαξιώσουν καί γενικά νά τήν ἀποδυναμώσουν. Ὀρθοδόξία καί Ἑλληνισμός εἶναι τόσο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους ὥστε δέν θεωρεῖται Ἑλληνισμός χωρίς Ὀρθοδοξία καί Ὀρθοδοξία χωρίς τον Ἐλληνισμό. Βάλοντες λοιπόν οἱ ἐθνομηδενιστές κατά τῆς Ὀρθοδοξίας κτυποῦν καίρια τόν Ἑλληνισμό.

Ἄλλες ἔννοιες καί ἰδεολογίες πού ἀλλοιώνουν τήν ἐθνική συνείδηση εἶναι ἡ ἰδέα τῆς παγκοσμιοποίησης καί ἡ ἰδέα τῆς πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας. Ἡ παγκοσμοποίηση ἔχει ἤδη ἐπέλθει στήν οἰκονομία καί τήν μετάδοση τῶν πληροφοριῶν. Ἡ παγκοσμοποίηση, made in USA, πού θέλουν νά ἐπιβάλουν οἱ ‘Αμερικανοί, καί ἐδώ στήν Ἑλλάδα οἱ πράκτορές τους, ἀπαξιώνει τήν ἔννοια τοῦ Ἔθνους καί τήν ἐθνική συνείδηση καί ἀποτελεῖ θανάσιμο κίνδυνο γιά τήν χώρα καί τόν λαό μας. Καί ὅμως οἱ ἐθνομηδενιστές, ὡς δῆθεν ἐκσυγχρονιστές καί προοδευτκοί ἐπεργάζονται τοῦ σχεδίου αὐτοῦ, τοίς ἐκείνων ῥήμασι πειθόμενοι.

Κάθε ἔθνος καί κάθε λαός ἔχει τήν ἰδιοπροσωπεία του, τήν γλῶσσα του, τήν Θρησκεία του, τίς παραδόσεις του καί τόν πολιτισμό του. Τήν ἰδιοπροσωπεία του αὐτήν δέν θέλει νά τήν χάσει καί προσπαθεῖ νά τήν διατηρήσει μέ κάθε τρόπο. Ἀκόμη καί ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση συστάθηκε ὡς ἔνωση ἀνεξαρτήτων ἐθνικῶν λαῶν καί κάθε κράτος-μέλος της διατηρεῖ τήν ἐθνική του συνείδηση καί τήν ἰδιοπροσωπεία του. Ἕνα κράτος καί ἔνας λαός, ὅπως ὁ Ἑλληνικός, ἀμιγής, μέ ἔναν μακραίιωνα πολιτισμό καί μιά ἄριστη κοινωνική συνοχή, γιατί στά καλά καθούμενα νά δεχθεῖ νά γίνει πολυπολιτισμική κοινωνία ἐπειδή κάποιου ἤ κάποιων τούς κάπνισε νά τόν ἐπιβάλουν στή χώρα μας;

Ἐπειδή ἤδη ὑπάρχουν στή χώρα μας μερικές χιλιᾶδες ξένοι, κυρίως μετανάστες ἀπό χῶρες τῆς Ἀσίας καί τῆς Ἀφρικῆς, δύσκολα ἤ σχεδόν ἀδύνατον νά ἀφομοιωθοῦν στήν κοινωνία μας, λόγω τελείως διαφορετικῆς κουλτούρας καί πολιτισμοῦ τοῦ δικοῦ μας καί μέ διαφοερετική θρησκεία, πρέπει ἐμεῖς νά δεχθοῦμε τά ἤθη καί ἔθιμά τους καί τίς δοξσσίες τους, οἱ ὁποῖες εἶναι κατά τό πλεῖστον ἀντίθετες μέ τίς δικές μας δοξασίες, καί γιατί ὄχι αὐτοί τίς δκές μας; Στό κάτω κάτω τῆς γραφῆς αὐτοί ἐπέλεξαν νά ἔλθουν στήν Ἑλλάδα καί πρέπει νά σέβονται τίς δοξασίες μας καί τόν τρόπο ζωῆς μας.

Κάθε πολιτισμός ἔχει τήν ἀξία του καί πρέπει νά εἶναι σεβαστός ἀπό τούς ἄλλους. Οἱ φιλοξενούμενοι στήν Ἐλλάδα ξένοι, μποροῦν κάλλιστα νά τηροῦν τά ἤθη τά ἔθιμά καί τίς δοξασίες τους στόν κύκλο τους καί μεταξύ τους, πλήν ὅμως ὄχι καί νά θέλουν νά τά ἐπιβάλουν, ὅπως προσπαθοῦν, καί σ᾽ἑμᾶς. Βρίσκουν δυστυχῶς ὑποστηρικτές τούς θιασῶτες τῆς πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας, οἱ ὁποῖοι θέλουν νά βγάλουν ἀπό τά δικαστήρια, τούς νοσηλευτικούς θαλάμους τῶν νοσοκομείων καί τά σχολεῖα τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, νά μήν λένε τήν πρωϊνή προσευχή τά παιδιά στά σχολεῖα, γιατί ἔτσι προσβάλονται οἱ Μουσουλμάνοι. Φθάσανε μέχρι τοῦ σημείου, ὁ Δήμαρχος Ἀθηναῖων νά ἀπαγορεύσει, τήν περίοδο τῶν Χριστουγέννων στούς ἐκφωνητές τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τοῦ Δήμου, νά εὔχονται Καλά Χριστούγεννα, γιατί ἔτσι κατά τήν γνώμη του θίγονται οἱ μουσουλμάνοι.

Ἀκόμη καί αὐτοί πού διέβαλαν τήν Ἑλλάδα καί τόν Ἑλληνικό λαό στό ἐξωτερικό, ὅπως καί αὐτοί πού ἐπεργάζονται τήν ἔξοδο μας ἀπό τα ζώνη τοῦ Ευρώ καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, κατά τοῦ Ἑλληνισμοῦ βάλουν. Εἶναι αὐτοί πού ὑπεστήριζαν τό ἀπαίσχυντο σχέδιο Ἀννάν γιά τήν Κύπρο, αὐτοί πού καί τώρα ὑποστηρίζουν τούς λαθρομετανᾶστες καί νομοθέτησαν τήν χορήγηση τῆς ἐλληνικῆς ἰθαγένειας σέ ἀλλοδαπούς μέ διαβλητά κριτήρια. Εἶναι αὐτοί πού πρόβαλαν στήν τηλεόραση τήν ἀπαράδεκτη τηλεοπτική σειρά ¨1821¨ καί αὐτόι πού προβάλουν τώρα στήν τηλεόραση, συνεχῶς, τούρκικα ἔργα.

Αὐτά εἶναι μερικά ἀπό τούς τρόπους καί τίς μεθόδους, πού χρησιμοποιοῦν αὐτοί πού ἐπεργάζονται τήν ἀποδόμηση τοῦ Ἔθνους καί τῆς Ἐλληνικῆς κοινωνίας, αὐτοί πού ἀποτελοῦν τόν ἐσωτερικό ἐχθρό, ἡ ἐκ τῶν ἔνδον ἀπειλή. Χρησιμοποιοῦν καί ἄλλους τρόπους καί μέσα, προβάλοντάς τα πάντοτε ὅτι εἶναι γιά τό καλό τοῦ τόπου καί τῆς κοινωνίας. Ὁ διάβολος, λέγει μιά παροιμία, ἐμφανίζεται πάντοτε μέ ἀγαθές προθέσεις. Γιαυτό πρέπει πάντοτε νά εἴμαστε ἐπιφυλακτικοί, κριτικοί σ᾽αὐτά πού λέγουν καί ἐπαγγέλονται ὁρισμένοι, καί καχύποπτοι γιά τίς προθέσεις τους .



* * *



1. Οἱ ΗΠΑ, κράτος πολυφυλετικό, κατόρθωσαν, στά διακόσια καί πλέον χρόνια τῆς ὕπαρξης τους, νά διαμορφώσουν ἕναν λαό μέ ἐννιαῖα ἐθνική συνείδηση, τήν Ἀμερικανική. Τό κατόρθωσαν μέ ἤπια καί εἰρηνικά μέσα. Μέ τόν τρόπο ζωῆς, πού προσέφεραν στίς διάφορες ἐθνικές ὀντότητες πού μετανάστευσαν ἐκεί, τήν ἐλευθερία, τίς εὐκαιρίες ἀναδείξεως καί τήν οἰκονομική τους ἀνέλιξη. Ἀπέφυγαν νά γκετοποιήσουν καί νά ἀποκλείσουν τῶν εὐκαιριῶν πρός ἀνέλιξη καί συμμετοχή στήν κοινωνική ζωή ὁποιαδήποτε φυλετική ἤ ἐθνοτική ὀντότητα.
2. Ακριβῶς ἀντίθετη τακτική χρησιμοποίησε ὁ Μουσταφά Κεμάλ στή Τουρκία, μετά τήν κατάρευση τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας γιά νά δημιουργήσει τό Τουρκικό Ἔθνος. Χρησιμοποίησε βίαια μέσα καί δικτατορικούς τρόπους. Ἔδιωξε ἤ ἐξόντωσε μέ τίς γενοκτονίες τίς διάφορες μειονότητες, πού συμβιοῦσαν μέ τούς Τούρκους στήν Ὀθωμανική αὐτοκρατορία καί ἐπέβαλε ἕναν ἄκρατο ἐθνικισμό. Ὡς συνεκτικό δεσμό τοῦ Τουρκικοῦ κράτους ἐπέβαλε τόν ἐθνισμό καί τήν δῆθεν ὑπεροχή τοῦ Τουρκικοῦ λαοῦ ἔναντι τῶν ἄλλων καί ἀπαγόρευσε κάθε τί διαφορεικό ἀπό τήν ἐπίσημη ἐθνική κρατική γραμμή. Όπως φαίνεται ὅμως, ἡ τακτική αὐτή δέν ἀπέδωσε πλήρως τά προσδοκώμενα ἀποτελέσματα γιατί μετά ἀπό 90 χρόνια καταπίεσης καί διά τῆς βίας ἐφαρμογῆς τοῦ μοντέλου αὐτοῦ, στήν Τουρκία δέν ὑπάρχει ἐνιαῖα ἐθνική συνείδηση καί κοινωνική συνοχή, ὅπως δείχνουν οἱ ἀναταραχές καί ἐξεγέρσεις τοῦ κουρδικοῦ λαοῦ, οἱ θρησκευτικές διαφορές τῶν ‘Αλεβιτῶν καί ἄλλα διασπστικά φαινόμενα.
3. Κραυγαλαῖο παράδειγμα προσπάθειας δημιουργίας ἔθνους ἐκ τοῦ μή ὄντος, εἶναι ἡ περίπτωση τῆς ΠΓΔΜ. Εἶναι γνωστά, τό ἱστορικό καί ὁ σκοπός τῆς δημιουργίας τοῦ κράτους αὐτοῦ. Εἶναι ἕνα πολυεθνικό κράτος μέ ἐπικρατοῦσα ἐθνική ὀντότητα τούς Σλαύους καί μεγαλύτερη τῶν ἄλλων ὀντοτήτων τήν Ἀλβανική, μέ τό 35% τοῦ πληθυσμοῦ. Ἡ πλειοψηφία τῶν Σλαύων, ἐπειδή φοβοῦνται τήν ἀπορρόφηση τους ἀπό τήν Βουλγαρία -οἱ περισσότεροι τῶν Σλαύων τῶν Σκοπίων εἴχαν (καί ἔχουν;) βουλγαρική συνείδηση ἀπεμπόλησαν τήν σλαυϊκή τους καταγωγή ἐφεύραν καί δημιούργησαν τόν μῦθο τοῦ ¨Μακεδονισμοῦ¨. Ὅτι δῆθεν κατάγονται ἀπό τούς Μακεδόνες τῆς ἀρχαιότητας, καί ὁτι εἶναι γνήσιοι καί κατ᾽εὐθείαν ἀπόγονοι αὐτῶν. Ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ Μακεδόνες δέν ἦσαν Ἕλληνες ἀλλά ἀποτελοῦσαν τελείως ἄλλη ἐθνική ὀντότητα. Γιά νά πετύχουν τοῦ σκοποῦ τους οἰκειοποιήθηκαν τήν ἱστορία, τά σύμβολα καί ὅ,τι ἄλλο ἔχει σχέση μέ τούς Μακεδόνες. Ἔφτιαξαν μιά γλῶσσα τεχνιτή, σλαύϊκη, καί τήν ὀνόμασαν ¨Μακεδονική¨, ἡ ὁποία δέν ἔχει καμιά σχέση οὔτε μέ τό ἀρχαῖο ἑλληνικό, μακεδονικό δωρικό ἰδίωμα, πού μιλοῦσαν οἱ Μακεδόνες, οὔτε καί μέ τό σλαυομακεδονικό γλωσσικό ἰδίωμα, πού μιλοῦσαν οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς, τό ὁποῖο περιεῖχε κυρίως ἑλληνικές καί βουλγαρικές λέξεις καί ἐλάχιστες τουρκικές καί ἀλβανικές. Σχημάτισαν καί δική τους Ἐκκλησία τήν ὁποία όνόμασαν καί αὐτήν ¨Μακεδονική¨ τήν ὁποίαν ὅμως δέν ἀναγνώρισαν οἰ λοιπές, κατά τόπους, Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες.
4. Αὐτό ἔγινε καί γιά ἕναν ἄλλο σκοπό. Ἡ γνώση τῆς ἀρχαίας μορφῆς τῆς γλῶσσας δίνει τήν δυνατότητα τῆς πρόσβασης στά ἀρχαῖα κείμενα καί τήν γνωριμία τῶν ἀρχαίων συγγραφέων. Δέν τούς συμφέρει π.χ. νά διαβάσουν οἱ νέοι Ἀριστοτέλη (τά Πολιτικά του ἤ τά Ἠθικά Νικομάχεια) ἤ Πλάτωνα ἤ Ἱσοκράτη ἤ τούς τραγικούς συγγραφεῖς, γιατί τότε δέν θά μποροῦν εὔκολα νά ποδηγετοῦν τόν λαό.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Νοεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 668


1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος3/4/13

    Πολλά και μεγάλα θέματα, για να εξεταστούν σε ένα άρθρο. Σημαντικά πάντως και ωφέλιμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ