7.4.13

ΟΔΟΣ: Σημαντική εξέλιξη


ΟΔΟΣ 20.12.2012 | 671

Σημαντική εξέλιξη σημειώθηκε την π. εβδομάδα στην δικαστική έρευνα για ποινικές ευθύνες συγκεκριμένων προσώπων, στην σκανδαλώδη υπόθεση της λαθρανασκαφής στον (προϊστορικό) αρχαιολογικό χώρο του Δισπηλιού και πιο ειδικά στον περίβολο του ιερού ναού της Αναλήψεως.

Υπενθυμίζεται ότι όλα ξεκίνησαν τέτοιες ημέρες πριν από ένα χρόνο. Όταν η ανεξήγητη παρουσία και παραμονή στον χώρο δημοτικού μηχανήματος βαρέως τύπου, ήταν η αρχή στην άκρη του νήματος. Αποκαλύφθηκε με βάση μαρτυρίες, η άμεση προσωπική εμπλοκή στην υπόθεση, αξιωματούχου της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Καστοριάς. Κανείς δεν γνωρίζει αν οι έρευνες οδηγούν στον εντοπισμό και άλλων προσώπων, για μερικά από τα οποία μαρτυρίες επιμένουν ότι κινούνται και αυτά στο περιβάλλον της δημοτικής πλειοψηφίας. Όπως κανείς, εκτός από τους ίδιους τους ενεχόμενους, και στην συγκεκριμένη περίπτωση τον αξιωματούχο του Δήμου Καστοριάς – εάν και εφ’ όσον αποδειχθούν οι ευθύνες του στο δικαστήριο- δεν γνωρίζει τι έψαχναν ακριβώς, τι βρήκαν και τι απέγιναν αυτά που βρήκαν. Διότι η ανάληψη ενός τέτοιου ρίσκου, δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί παρά μόνο αν αυτό που έψαχναν ήταν κάτι πολύ πιθανό να βρεθεί και φυσικά πολύτιμο.

Στην περίπτωση του Δήμου Καστοριάς, ανεξήγητη θεωρείται ακόμη η επιμονή του δημάρχου Καστοριάς να παράσχει επί έναν ολόκληρο χρόνο πλήρη πολιτική ασυλία και κάλυψη στο περιστατικό που εμπλέκει στέλεχός του. Διπλά ανεξήγητη θεωρείται ακόμη η κατόπιν «εορτής» κάλυψη άλλου αξιωματούχου του Δήμου, που θυμήθηκε μετά από μήνες, ότι τις κρίσιμες ώρες της επιχείρησης «ανασκαφή», έπινε καφέ στο γραφείο του με τον εμπλακέντα.

Στο μέτρο που η υπόθεση αφορά παράβαση του νόμου περί αρχαιοτήτων σε βαθμό κακουργήματος, αλλά και δημοτικούς αξιωματούχους, με τους οποίους με την κάλυψή της η δημοτική πλειοψηφία επιβαρύνει την δημόσια ζωή της Καστοριάς και την λειτουργία του Δήμου, ασφαλώς και η περιπέτεια δεν έχει τα χαρακτηριστικά μιας «απλής» ποινικής υπόθεσης ιδιωτικού χαρακτήρα. Αλλά ενός σοβαρότατου ζητήματος, που σε πρώτο κιόλας στάδιο θα προκαλέσει έκπτωση του στελέχους από τα αξιώματά του. Και αυτό ανεξάρτητα από την έκβαση μιας υπόθεσης, για την οποία ασφαλώς και ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας. Αν όμως οι εξελίξεις είναι δυσάρεστες, τότε είναι άγνωστες οι διαστάσεις που μπορεί να έχουν οι συνέπειές του.

Η κατάσταση μοιάζει να περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, και να δυσχεραίνει την θέση του ήδη κατηγορούμενου, διότι μετά την ολοκλήρωση της ανάκρισης, σύμφωνα με πηγές του δημοτικού συμβουλίου, ήδη έχουν επιβληθεί περιοριστικοί όροι σε βάρος του κατηγορούμενου, ο οποίος ωστόσο απέφυγε τον κίνδυνο της προσωρινής κράτησης. Συγκεκριμένα του επιβλήθηκαν οι όροι της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα, της εμφάνισης σε τακτά χρονικά διαστήματα σε αστυνομικό τμήμα, και χρηματική εγγύηση.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 20 Δεκεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 671


9 σχόλια:

  1. Ανώνυμος11/4/13

    Η παρούσα Δημοτική Αρχή θα μείνει στην Ιστορία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος17/4/13

    Στην πόλη της οποίας η εκάστoτε δημοτική αρχή κάνει και ένα βηματάκι για να φτάσει αυτήν την πόλη στο γκρεμό, η συγκεκριμένη κάνει άλματα προς την καταστροφή.
    Τι να πρωταναπολήσει κανείς;
    Την καθώς φαίνεται “χαμένη” Αρχιτεκτονική Σχολή και τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για την διαμόρφωση της από γυμνάσιο σε πανεπιστημιακό ίδρυμα ενώ την ίδια ώρα δεν διατηρείται ένα τμήμα των ΤΕΙ;

    Την πρόσφατη απόφαση όλων των πολιτικών -ανεξαρτήτου πολιτικού χρώματος- φορέων για την κατεδάφιση του ιστορικού στρατοπέδου Μαθιουδάκη «για την βελτίωση της ποιότητας εργασίας των αστυνομικών»; Τη συγχρηματοδότηση σλαβόφωνων πανηγυριών (και όχι «μακεδονικών» όπως θέλουν να αποκαλούνται, βαθύ τον ύπνο! ) στα [….] χωριά; Την προσπάθεια αλλαγής της ημερομηνίας τέλεσης των καστοριανών καρναβαλιών (και όχι ραγκουτσαριών) και την πλήρη αποτυχία αυτού του εγχειρήματος;

    Την καρτερική παραμονή δημοτικού αξιωματούχου στη θέση του ύστερα από τη δικαστική εμπλοκή του (μόνο αυτός;) σε θέμα λαθρανασκαφής στον περιβάλλοντα χώρο του προϊστορικού οικισμού στο Δισπηλιό; Στην μεθοδευμένη αποκοπή των επισκεπτών του ιστορικού εμπορικού δρόμου της άλλοτε Καστοριάς με τη δικαιολογία «και τι να δούνε; 5-6 βυζαντινές εκκλησίες έχει και τίποτε άλλο»;

    Τη σφράγιση του πνευματικού κέντρου από τον νυν δήμαρχο και τότε αντιδήμαρχο και τη μη ανέγερση κάποιου νεότερου; Το επιλεκτικό «κουτσούρεμα» των δέντρων μπροστά από συγκεκριμένες οικίες, στο βωμό της λίμνιας θέας (γιατί αν επρόκειτο για καλλωπιστικό κλάδεμα θα έπρεπε να εκτελεστεί το ίδιο σε όλα τα πλατάνια που υπάρχουν περιμετρικά της λίμνης και όχι μόνο, και μιλάμε για εκατοντάδες πλατάνια);

    Τη συστηματική εξαφάνιση από προσώπου γης των αδέσποτων και ήμερων φίλων μας, που πολλές φορές η μπάλα-φόλα παίρνει και τα ιδιόκτητα κατοικίδια; Τη συστηματική «θανάτωση» δένδρων από τους αύλιους χώρους των εκκλησιών, με σκοπό την άμεση «οπτική» αναπαλαίωση του εκάστοτε ναού; Την αφαίρεση τοιχογραφιών εν μία νυκτί; Την καθόλου αξιόλογη προσπάθεια στήριξης των μουσειακών χώρων; Την εγκατάλειψη των τοπικών μνημείων στα κατά τόπου πάρκα; Τι να πρωτοθυμηθεί κάποιος Καστοριανός;

    Λυπάμαι κύριοι και κυρίες. Η Καστορία «χώρα», του Γεωργίου Καστριώτη, των αδελφών Ιωάννη και Παναγιώτη Εμμανουήλ, του Γεωργίου Θεοχάρη, του Αναστασίου Πηχιών, του Ιωάννη Σιώμου, του Αργύριου Βούζα, του Νικολάου Τουτουντζή, του Βασίλειου και Νικολάου Ωρολογόπουλου Ρέτζη, του Απόστολου Σαχίνη, του Δημητρίου Σακελλάριου, του Μανωλάκη Καστοριανού, του Αθανασίου Χριστόπουλου, του Γεωργίου Καστοριώτη, του Σαράντη Τσεμάνη, του Θωμά Μανδακάση κ.ά. επιφανών Καστοριανών, αποκλείεται να είναι η συνέχεια εκείνης της πόλης που αντιπροσώπευαν όλοι αυτοί οι καλλιεργημένοι άνθρωποι. Ούτε θανάτωναν σκυλιά, ούτε κόβανε δέντρα, ούτε γκρέμιζαν τα διατηρητέα κειμήλια της πόλης μας, ούτε γλεντούσαν σλαβοφώνως, μα ούτε και επισκέπτονταν τις γείτονες χώρες προς διασκέδασή τους, ως άλλες «αλησμόνητες» πατρίδες.

    Οι επόμενοι που θα κυβερνήσουν «δημοτικώς» αυτή την ένδοξη πόλη, ας έχουν για αρχές τους, όμοιες αυτών των επιφανών και άλλων τόσων αφανών καλλιεργημένων Καστοριανών. Γιατί κύριοι και κυρίες, ούτε τα δέντρα από τις πλατείες των χωριών σας κόψανε, ούτε απόγονοι φυλακισμένων και «γιούφτων» είναι οι Καστοριανοί. Και όσοι δεν νιώθουν Καστοριανοί, δικό τους πρόβλημα, μεμονωμένο και «αποκεντρωμένο».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος17/4/13

    Ανώνυμε Νο 2, συγχαρητήρια για την ελπίδα που μας δίνεις. Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος17/4/13

    ΤΟ σκά-νδα-λο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος17/4/13

    Αν η ελπίδα σου φίλε/φίλη στερείται από την έκφραση των τετελεσμένων γεγονότων, τότε πρέπει να πάψεις να στρουθοκαμιλίζεις και να δεις την αλήθεια κατάματα, και να κάνεις ελπιδοφόρες σκέψεις και όνειρα με την καστοριανή εκδοχή της αλήθειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αναστασία17/4/13

    @2
    Εσύ τουλάχιστον τα γράφεις αυτά επειδή ζεις και πονάς στην Καστοριά; ή είναι απλώς ωραιολογίες και με την πρώτη ευκαιρία (ή για όλους τους λόγους που αναφέρεις) τα παρατάς, γιατί φαντάζεσαι ότι αλλού δεν είναι τα ίδια χάλια;
    Η πόλη δεν είναι μόνο οι "άρχοντες" της. Τόσα άλλα πρόσωπα δεν σού λένε τίποτε; Έλεος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος17/4/13

    Αυτή η πόλη δεν είναι η Καστοριά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος17/4/13

    Κούλαρε μεγάλε Νο 2!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος18/4/13

    Πόσο ήρεμο και ποια πρέπει να είναι η λογική σύνδεση και ακολουθία του παραπάνω «ποσταρίσματος» που αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα, όταν την ίδια στιγμή, προφανώς δημότες της ίδιας πόλης, τοποθετούνται για θέματα και γεγονότα που αφορούν την ίδια (την πόλη), με θαυμαστικά (!!!!), «κουλαριστά» αλά Fido Dido, και γεμάτα «οίκτο» (βλ. Έλεος) «ποσταρίσματα». Την ίδια ώρα, ομολογουμένως περίμενα να ανοίξω το blog και να αντικρύσω ένα κείμενο «αντίκρουσης» (όχι βέβαια σε βαθμό, που το άσπρο να το αποκαλούμε ή να το βλέπουμε μαύρο), βασισμένο και εκείνο σε αληθινά γεγονότα και πρόσωπα. Και αντ’ αυτού παρατηρώ, ό,τι θα έβλεπε ο κάθε αναγνώστης τού συγκεκριμένου blog και των σχολίων του, ότι δηλαδή, “ή ο γιαλός είναι στραβός ή στραβά αρμενίζουν ορισμένοι”.

    Και θα συμφωνούσα Αναστασία πως η πόλη δεν είναι μόνο αυτή καθαυτή οι πολιτευόμενοι της, η τύχη της πόλης όμως εξαρτάται στον μεγαλύτερο βαθμό από αυτούς.. Και ειδικότερα η συνολική της εικόνα, δυστυχώς (σύμφωνα με όλες τις αρχές). Και όταν αυτοί κρατάνε στα χέρια τους την πολιτιστική και όχι μόνο κληρονομιά, θα πρέπει να πράττουν έχοντας ως γνώμονα τους τη διατήρηση και συνέχιση της παραδοσιακής Καστοριάς, και όχι με τις κατά το δοκούν αντιλήψεις. Ένα μικρό παράδειγμα θα σου αναφέρω: δεν φαντάζομαι πως έχεις ονειρευτεί τον εαυτό σου ανεβασμένο στα δέντρα επί της παραλιακής ζώνης για να ξεκρεμάσεις τα χιλιάδες χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, που βρίσκονται εδώ και μια δεκαετία «αγκιστρωμένα» πάνω στα κλαδιά τους και μερικά από αυτά κοντεύουν να φτάσουν στα πλακάκια του πεζοδρομίου. Σκέψου να είσαι τουρίστας και να αντικρύσεις κάποιο παρόμοιο θέαμα, ποιες θα είναι οι σκέψεις σου. Πόσα και πόσα παραδείγματα μπορώ να σου αναφέρω, αλλά δεν νομίζω να είναι επί του παρόντος.

    Και προφανώς, τα γράφω αυτά επειδή κατάγομαι από την Καστοριά, ζω στην Καστοριά και αρνούμαι να τα παρατήσω, και να σταματήσω να εκφράζω τη γνώμη μου για πράγματα που συμβαίνουν στην πόλη. Επιτέλους, στις ερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, ας ψηφίσουμε καστοριανά και εν κατακλείδι, άκρως τοπικιστικά, περιθωριοποιώντας τους «κωστίκες και γιωρίκες» των δημοτικών και περιφερειακών αρχών.

    Ανώνυμος Νο 2

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ