Το θέατρο ως δραματικό κείμενο και λογοτεχνικό είδος, ως παράσταση και καλλιτεχνικό γεγονός, ως επικοινωνιακό σύστημα και μορφή πολιτισμικής έκφρασης, ως μέσο συλλογικής ψυχαγωγίας και διασκέδασης, ως τρόπος διδασκαλίας και μάθησης, αποτέλεσε και αποτελεί πεδίο έκφρασης του ανθρώπινου πολιτισμού. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα η παιδεία και το θέατρο οδοιπορούν σε κοινούς δρόμους. Ο όρος “θέατρο στην εκπαίδευση” είναι γενικός και περιλαμβάνει το θεατρικό παιχνίδι, τη δραματοποίηση, το εκπαιδευτικό δράμα, και άλλες ποικίλες θεατρικές τεχνικές και δραστηριότητες.
Πάνω σε αυτό το μοτίβο και με τον ενθουσιασμό της εφηβότητας, εδράστηκαν οι μαθητές-μέλη της θεατρικής ομάδας του Γενικού Λυκείου Άργους Ορεστικού, που στην πρώτη θεατρική τους απόπειρα, με πολλή όρεξη, φαντασία, ενθουσιασμό αλλά και υπευθυνότητα, θέτουν στη σκηνή τους προβληματισμούς και τα όνειρά τους. Ξεκινώντας ένα θεατρικό “μαραθώνιο” από τον περασμένο Οκτώβρη με θεατρικά παιχνίδια και θεατρικές ασκήσεις, όπου μέσα από το βλέμμα, την έκφραση, το σφίξιμο του χεριού, τη διορατική κίνηση κ.ά. δείξανε ότι αγαπάνε τις προκλήσεις, τις εμπειρίες, τη μαγεία του θεάτρου και με ζέση προσπάθησαν να αποδώσουν μία λέξη πρώτα και μετά έναν χαρακτήρα.
Με επίγνωση των απαιτήσεων των ρόλων και την απελευθέρωσης της φαντασίας, αποφάσισαν να ζωντανέψουν θεατρικά τον «Λεπρέντη». Μία κωμωδία χαρακτήρων, ηθών και καταστάσεων, μία κοινωνική σάτιρα της εποχής, που γράφτηκε το 1835 από τον Μιλτιάδη Χουρμούζη για να σατιρίσει την ελληνική αστική τάξη. Αν και κωμωδία επί της ουσίας βάζει τον θεατή μέσα από τη λειτουργία της συγκίνησης να ταυτιστεί και να σκεφτεί, έστω και για λίγο, τον εαυτό του και τη ζωή του γενικότερα. Οι “ηθοποιοί” αναδεικνύουν τα δραματικά κοινωνικά στοιχεία, χωρίς όμως να χαθεί η κωμικότητα του έργου. Μαζί με τον Λεπρέντη, που καθώς ομολογεί ο συγγραφέας είναι λέξη Χιώτικη και σημαίνει αυτόν που πράττει ανόητα, παρελαύνουν διάφοροι χαρακτήρες στη σκηνή, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την ερωτική αδυναμία του πρωταγωνιστή, στο άκουσμα της όμορφης Βιτορίτζας.
Το τελικό θέαμα δεν είναι ο αυτοσκοπός. Γι’ αυτό οι ίδιοι οι μαθητές σταδιακά γίνονται συνδημιουργοί του κειμένου και πειραματίζονται με τη δραματική δύναμη του λόγου και της κίνησης. Ανακαλύπτουν τις δικές τους δυνάμεις, που τους μετατρέπουν από θεατές σε δημιουργούς. Η ανάλυση δραματικού κειμένου, ο αυτοσχεδιασμός και το τραγούδι, αποτελούν τους άξονες της παράστασης.
Σε σχέση με τις μικρές αγωνίες για το πώς θα ανέβει η παράσταση, υπάρχουν συνεργάτες που εμπιστεύεσαι και αισθάνεσαι ασφαλής όπως οι εκπαιδευτικοί Σπύρος Δήμου και Χριστίνα Δόλλα, οι οποίοι εφαρμόζουν στην πράξη τις βαθύτατα παιδευτικές αντιλήψεις και θεατρικές απόψεις, για την έκφραση του παιδιού και το ρόλο του θεάτρου στην εκπαίδευση.
Όμως έχει ήδη μισανοίξει η αυλαία. Ραντεβού στην παράσταση.
Συντελεστές:
Σκηνοθετική προσέγγιση: Σπύρος Δήμου
Σκηνικά: Χριστίνα Δόλλα
Συνεπικουρία σκηνικών: Φιλίππα Φιλίππου, Ιωάννα Μιχαήλ, Καμέλα Χύση, Νικολέτα Μπλέτσου
Μουσική επιμέλεια: Σπύρος Δήμου
Μακιγιάζ: Μαρία Κυρκώτσογλου
Κιθάρα: Κωνσταντίνος Αδάμ
Τραγούδι: Αλεξάνδρα Μουτζίκη
Σκίτσο αφίσας: Μ Ιωάννα ιχαήλ
Θεατρικό παιχνίδι-ασκήσεις: Ανδρέας Κυπαρίσσης
Διανομή:
Σχετικό κείμενο:
Λεπρέντης: Στάθης Συμεωνίδης
Αδωναΐδης: Φιλίππα Φιλίππου
Περμαθούλα: Δέσποινα Τσουμάνα
Φιλντισένια: Ιωάννα Μιχαήλ
Φιλάρετος: Βασίλειος Κατσαούνης
Βιτορίτζα: Ιωάννα Θώμου
Στρούμπουλας: Παναγιώτα Ευαγγέλλου
Βαρσαμή: Παναγιώτα Τζέλλου
Ασκληπιός: Γιώργος Σερέγκος
Τζατζά Διαλεκτή: Ιωάννα Παναγιωτοπούλου
Σμαράγδα: Ευθυμία Τοτονίδου
Βοηθός Ασκληπιού-δούλος Φιλντισένιας: Βασίλης Ζεμπίλης
- Δευτέρα 19 Μαΐου 2014 & Τρίτη 20 Μαΐου (20:30) στο Νέο Πολιτιστικό Κέντρο Άργους Ορεστικού
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 15 Μαΐου 2014, αρ. φύλλου 740.
Σχετικό κείμενο:
Τώρα μάλιστα!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σκηνοθετική προσέγγιση" "Θεατρικό παιχνίδι-ασκήσεις"
Αυτό είναι ακριβολογία. Όχι "Σκηνοθεσία" απ' το πουθενά !