ΟΔΟΣ 19.9.2019 | 1001 |
Με όποια Κυβέρνηση, αριστερόστροφη που υποτίθεται προτάσσει το δημόσιο από το ιδιωτικό συμφέρον ή φιλελεύθερη-κεντροδεξιά που υποτίθεται ότι αντιπαρατίθεται στον σπάταλο και αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα, βρίσκουν πάντα τρόπο να επιβιώνουν διευθετήσεις. Που είναι μια από τις αιτίες της κατάρρευσης της οικονομίας και της Καστοριάς.
Η Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία της Καστοριάς λειτούργησε, για μακρά σειρά ετών, σε οικοδομή ιδιωτικών συμφερόντων, από τις εποχές που όλα φαινομενικά κυλούσαν ρόδινα και ανώδυνα για την εθνική οικονομία. Σαν μια έκφραση της εκρηκτικής ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, η Δ.Ο.Υ. ξαφνικά, κρίθηκε ότι δεν… χωρά στο κτήριο του Διοικητηρίου, που ανεγέρθηκε βασικά γι’ αυτή την λειτουργία και την νομαρχία (υπενθυμίζεται ότι στεγαζόταν παλιότερα ακριβώς δίπλα σε άλλο μικρότερο κτήριο ιδιωτών).
Η αλήθεια είναι ότι για την ανέγερση του περίφημου Διοικητηρίου σε «βυζαντιακό» ρυθμό και μνημειακές για την Καστοριά διαστάσεις, από την θεμελίωσή του την εποχή της δικτατορίας, απαιτήθηκαν πολλά-πολλά χρόνια, για την ακρίβεια μερικές δεκαετίες σε βαθμό που τα χρόνια εκείνα η αποπεράτωσή του έμοιαζε με όνειρο άπιαστο. Όμως κάποια στιγμή, ολοκληρώθηκε επιτέλους και αποτέλεσε για λίγες δεκαετίες το διοικητικό κέντρο του νομού Καστοριάς όπως και των οικονομικών Υπηρεσιών.
Όταν πάντως μετακόμισε στα πολυτελή ενδιαιτήματα ιδιωτικού υπερσύγχρονου -για τα δεδομένα της Καστοριάς- κτηρίου, κανείς τότε δεν συνέδεσε την εξέλιξη αυτή με σκανδαλισμούς λόγω των υψηλών ενοικίων που είχαν συμφωνηθεί, τότε που κυβερνούσε το πανίσχυρο Πα ΣοΚ. Ήταν τα μπουμ της ψευδαίσθησης και φούσκας τόσο υπαρκτά στην Ελλάδα της εποχής, και η εδαφική απόσταση της μετακόμισης σχετικά μικρή από την παλιά έδρα, ώστε οι αντιδράσεις που σημειώθηκαν ήταν περιορισμένες.
Τα μεγάλα μπουμ ακολούθησαν όπως είναι φυσικό μαζί με όλα τα υπόλοιπα που έγιναν γνωστά, τα μεγάλα κραχ, και η φορολογική επιδρομή που επιβλήθηκε στους πολίτες, σκανδάλιζε ακόμη περισσότερο το κοινό αίσθημα για την παραμονή της Υπηρεσίας σε ιδιωτικό, πολυτελές κτήριο, ενώ ο λαός της περιοχής χειμάζεται.
Για να ακολουθήσει ύστερα από όλα αυτά ο ΣυΡιζΑ, που αντί να αποφασίσει την μεταφορά των διευθύνσεων και υπηρεσιών της Δ.Ο.Υ. σε διαθέσιμα δημόσια κτήρια και γιατί όχι, την επιστροφή της στην παλιά εγκατάστασή της, στο Διοικητήριο, ώστε αφ’ ενός μεν να μην βρίσκεται μακριά από το λεγόμενο διοικητικό κέντρο και το αμφιλεγόμενο οικονομικό κέντρο της Καστοριάς· ύστερα από διεργασίες που προκάλεσαν εσωκομματικές ρήξεις, η Δ.Ο.Υ. τελικά και πρόσφατα μεταφέρθηκε με τυπικά απόλυτα νόμιμες διαδικασίες μειοδοτικού διαγωνισμού για την μίσθωση των χώρων της, σε άλλο ιδιωτικό κτήριο.
ΟΔΟΣ 19.9.2019 | 1001 | σ3 |
Το ερώτημα, ποια λογική αντέχει, σε όλες τις εποχές και πόσο μάλλον στην σημερινή και ιδίως σε μια (τέως) κυβέρνηση αριστερών τάσεων που δεν «αποκρούει» (πάντως σε καμμιά περίπτωση δεν αποκρούει μετά βδελυγμίας) τις «απαλλοτριώσεις» - καταλήψεις δημοσίων ή ιδιωτικών κτηρίων από «συλλογικότητες» ή και αστέγους), να προτιμά την στέγαση δημόσιων υπηρεσιών σε ιδιωτικά κτήρια, την στιγμή που υπάρχουν και είναι διαθέσιμα δημόσια ή περίπου δημόσια κτήρια που έχουν προκλητικά εγκαταλειφθεί (υπάρχουν χαρακτηριστικά παραδείγματα) είναι ερώτημα που παραμένει πάντα αναπάντητο.
Αλλά ανεξάρτητα από την ιδεολογική διάσταση, η πρόσφατη μεταφορά της Δ.Ο.Υ. σε μεγάλη απόσταση από το διοικητικό και οικονομικό (αλλά και αστικό) κέντρο της πόλης και πολλαπλώς δύσκολα προσβάσιμη λόγω της απότομης ανηφόρας-κατηφόρας, στην περιοχή «Μύλοι» πολύ κοντά στο προβληματικό νεκροταφείο, παραμένει προκλητική. Για πρακτικούς λόγους.
Όχι μόνο διότι τοποθετεί μια ακόμη δημόσια υπηρεσία σε μεγάλη απόσταση από το κέντρο της Καστοριάς και των επεκτάσεών της, την στιγμή που υπήρχαν και υπάρχουν (με πρώτο και καλύτερο το Διοικητήριο) επαρκείς χώροι που ανήκουν στο Κράτος για την μεταφορά. Αλλά και διότι η περιοχή που μεταφέρθηκε η Δ.Ο.Υ. καθιστά δυσχερέστερη απ’ οπουδήποτε αλλού την πρόσβαση και τις συναλλαγές.
Λόγω του νεκροταφείου, της λειτουργίας εκεί άλλων δημόσιων φορέων και προπαντός της απότομης ανηφόρας, αφού εκτός από αυτή που οδηγεί στον Άγιο Κωνσταντίνο στην Καλλιθέα δεν υπάρχει άλλη τόσο απότομη. Αλλά και λόγω της διασποράς των γραφείων και διευθύνσεων ατάκτως στο ίδιο κτήριο, σε διαφορετικούς ορόφους με αποτέλεσμα να προκαλείται πλήρης αταξία και σύγχυση.
Το μίνι ταξίδι για κάποιον που επιβάλλεται να συναλλαγεί και ξεκινά για την νέα Δ.Ο.Υ. από την Χλόη, το Κεφαλάρι, την πλατεία Αδελφών Εμμανουήλ, την περιοχή Ομόνοιας και Απόζαρι έχει στοιχεία τιμωρίας.
ΟΔΟΣ 19.9.2019 | 1001 | σ.4 |
Ως γνωστό, την «φυσική» «αυτοπρόσωπη» συναλλαγή με τις υπηρεσίες, επιδιώκει ιδίως ο κλασσικός συναλλασσόμενος, ειδικά της παλιότερης εποχής. Άρα οι κάπως μεγαλύτεροι. Οι νέοι στην ηλικία, προτιμούν άλλους τρόπους και ιδιαίτερα το διαδίκτυο.
Δεν υπάρχει δηλαδή κανείς λόγος που να εξηγεί και να δικαιολογεί την μετακόμιση της Δ.Ο.Υ Καστοριάς από ένα ιδιωτικό πολυτελές κτήριο κοντά στο κέντρο της πόλης, σε ένα άλλο, λιγότερο μεν πολυτελές, πολύ μακριά όμως από το κέντρο της πόλης και πάλι ιδιωτικό κτήριο. Ενώ υπήρχαν διαθέσιμα πολλά (μα πολλά) δημόσια ή και δημοτικά διαθέσιμα και απολύτως κατάλληλα κτήρια.
Η μετακόμιση αυτή, που προκαλεί περισσότερα προβλήματα και δεν λύνει κανένα, είναι άξια κριτικής αφού αποδεικνύει ότι με όποια Κυβέρνηση, αριστερόστροφη που υποτίθεται προτάσσει το δημόσιο από το ιδιωτικό συμφέρον ή φιλελεύθερη – κεντροδεξιά που υποτίθεται ότι αντιπαρατίθεται στον σπάταλο και αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα, βρίσκουν πάντα τρόπο να επιβιώνουν διευθετήσεις, στο ίδιο μοτίβο. Που είναι μια από τις αιτίες της κατάρρευσης της οικονομίας και της Καστοριάς.
Συνεπώς ο σκανδαλισμός των αντιφάσεων και οι πρακτικές δυσκολίες που προκαλούνται σε όλους και ακόμη περισσότερο για όσους (σ’ ένα σύγχρονο κράτος) θα έπρεπε κάποιοι να έχουν φροντίσει για την απρόσκοπτη και με ανέσεις πρόσβασή τους στις δημόσιες υπηρεσίες πιο γενικά αναδεικνύονται στον υπερθετικό βαθμό, για μια ακόμη φορά στην Καστοριά του 2019.
Σε μια εποχή που υποτίθεται ότι η σημερινή κυβέρνηση επαναφέρει την κανονικότητα, ο πολίτης θα πρέπει να τιμωρείται κάθε φορά που χρειάζεται να συναλλαχθεί με το δυσκίνητο Δημόσιο. Και ακόμη περισσότερο να τιμωρείται ένας ηλικιωμένος ή άτομα με κινητικά προβλήματα.
Τουλάχιστον, χωρίς την... κανονικότητα, η Δ.Ο.Υ. στεγαζόταν σε πολυτελές κτήριο, διέθετε χώρο στάθμευσης και το κυριότερο, ήταν σε κεντρικό σημείο.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Σεπτεμβρίου 2019, αρ. φύλλου 1001.
Όχι μόνο διαβάζοντας την ΟΔΟ, αλλά κυρίως ζώντας στην Καστοριά, μου έχει γίνει πεποίθηση πλέον ότι - όταν εκφράζεται μια αντίθετη γνώμη - είναι πεισματικά κολλημένοι οι "αρμόδιοι" στο "ασ' τους να λένε! Θα πουν, θα πουν, θα ξεχαστούν". Αυτοί αυτό που θέλουν κάνουν. Και πολύ απλά, όταν σπάει το απόστημα, εξαφανίζονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λαός; Τι να πρωτοπρολάβει; Δεν έχουμε οι πολίτες τα προσωπικά, τα οικογενειακά, τα εργασιακά να διαχειριστούμε; Αφού άλλοι ζήτησαν την ψήφο μας, για να αφιερωθούν στα κοινά, ας τιμήσουν τη θέση τους, κρυφά-φανερά δεν ενδιαφέρει. Πάντως αποτελεσματικά.
Σφάλματα γίνονται παντού και πάντοτε. Εκείνο που κάνει όμως τη διαφορά είναι η απόφαση και η πράξη για επανόρθωση.
Όταν εννοούμε και μιλάμε βέβαια για λογική και όχι για κατώτερα πάθη και ένστικτα.