15.1.21

Λόγος & Αντίλογος

 

ΟΔΟΣ: εφημερίδα της Καστοριάς
Πρώτη διεθνής συνάντηση φοιτητών Ιατρικής στην Ελλάδα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αθήνα, 1963. Πρώτη γραμμή, δεύτερος εκ δεξιών ο Βασίλης Τσεμάνης. Δεύτερη γραμμή, τρίτος εκ δεξιών ο Μοσέ Αζμάνοφ-Χάσμοναϊ, εκπρόσωπος του Ισραήλ με καταγωγή από τη Φιλοππούπολη της σημερινής Βουλγαρίας, που ήξερε και ελληνικά! Μια Ευρώπη πριν από την… σημερινή Ευρώπη

Σχέσεις με Ισραήλ



Αγαπητέ κύριε Μπαϊρακτάρη,

Έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία μας συνεργασία. Παρακολουθώ από κοντά την προσπάθειά σας να σταθεί η Καστοριά στο ύψος των τελευταίων σοβαρών γεγονότων της πατρίδας μας, είτε πρόκειται για θέματα Υγείας τύπου κορονοϊού, είτε πρόκειται για την τοπική οικονομία, είτε τις διεθνείς αναταραχές όλου του κόσμου. 

Με την ευκαιρία του ταξιδιού του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και σειράς Υπουργών του στο Ισραήλ, θυμήθηκα παλιές προσωπικές αναμνήσεις από τη χώρα αυτή, που ξαναγεννήθηκε πρακτικώς από το μηδέν, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά από χιλιάδες χρόνια.

Θα μπορούσα να γράψω μικρό βιβλίο για τα παλιά μου ταξίδια στη γη του Ισραήλ. Δεν θα ξεχάσω την υποδοχή που μου είχαν επιφυλάξει οι συνάδελφοί μου, τότε φοιτητές της Ιατρικής, στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ –the Hebrew University– και το νοσοκομείο Χαντάσα, κοντά στο λόφο του Γολγοθά -1962 !

Η ιστορία των λαών μας σ΄αυτή τη γωνιά του κόσμου έχει πολλά κοινά. Η διασπορά μας –ελληνική λέξη– ακόμα περισσότερα. Είναι ευχή που ζούμε τόσο κοντά. Είμαι σίγουρος ότι η πολιτιστική, πολιτική, οικονομική και στρατιωτική ακόμα συνεργασία μας, θα συνεχισθεί επ΄ άπειρον, για το καλό όλης της Μεσογειακής μας πατρίδος και θα πετύχει. 

Δεν θέλω να μακρηγορήσω. Έχω πολλές αναμνήσεις, φωτογραφίες, άρθρα και βιβλία, για τα οποία κάποτε θα επανέλθω στην εφημερίδα σας. Θυμάμαι να συναντώ, σαν εκπρόσωπος των φοιτητών Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, την Υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ Γκόλντα Μεΐρ, πριν γίνει Πρωθυπουργός, στην Ιερουσαλήμ. Επίπεδο πολύ υψηλό. 

Το Υπουργείο της τότε ήταν ένα δίπατο σπίτι. Επίσης θυμάμαι τον Σιμόν Περέζ, πρόεδρο της χώρας του αργότερα. Φιλέλληνας και διανοούμενος. Σπουδαία προσωπικότης. Πολλοί φίλοι μου εκείνης της εποχής ανέβηκαν αργότερα τα σκαλιά της ιατρικής στα διάφορα νοσοκομεία της χώρας τους. Γνωριμίες που έχω κρατήσει ακόμα.

Ελπίζω και εύχομαι οι σχέσεις της Ελλάδος και του Ισραήλ να ισχυροποιηθούν ακόμα περισσότερο με την κυβερνητική επίσκεψη Μητσοτάκη. Τμήμα της βιβλιοθήκης μου το έχω αφιερώσει και αρχειοθετήσει για την κοινή ιστορία Ελλήνων και Εβραίων, Ελλάδος και Ισραήλ. 

Εύχομαι η Καστοριά να συνεχίσει να αναβαθμίζει τις σχέσεις της με την ιστορία των Εβραίων της πόλης της που τόσο άδικα χάθηκαν. Ο Σαράντης Τσεμάνης, πατέρας, ήταν αγαπητός γιατρός στην Εβραϊκή συνοικία της Καστοριάς και η μητέρα μου Μαρία στάθηκε δίπλα τους μέχρι την τελευταία στιγμή. Την τραγική εκείνη μέρα της 24ης Μαρτίου του 1944. 

Είναι υποχρεωτική η τιμή που οφείλουμε στο Μνημείο του Ολοκαυτώματος της Καστοριάς από την πλευρά των αρχών της πόλης αλλά και της Περιφέρειας της Δυτικής Μακεδονίας. Η αναβίωσις κάποιου μουσειακού χώρου (ένα παλιό αρχοντικό π.χ. του Βαλαλά) που να τιμήσει την ιστορία των Εβραίων της Καστοριάς είναι επίσης υποχρεωτική. Πάντα σε συνεργασία με τα Εβραϊκά Μουσεία της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών. Οι Καστοριανοί Εβραίοι της διασποράς –κυρίως στην Αμερική αλλά και στο ίδιο το Ισραήλ– θα το εκτιμήσουν πάρα πολύ. 

Ας κρατήσουμε μια-δυο επετειακές ημερομηνίες ζωντανές. Δεν είναι δύσκολο. Για λόγους ιστορικούς. Κατά τη γνώμη μου είναι υποχρεωτικό και αυτό. Π.χ. 24 Μαρτίου 1944 το Ολοκαύτωμα των Εβραίων Ελλήνων της πόλης μας. 

Στο κάτω-κάτω αυτή είναι η Καστοριά. Μια πόλη με πολιτισμό χιλιάδων ετών και ιστορία σημαντική. Ένα «μωσαϊκό» λαών και θρησκειών. Δια μέσου των αιώνων. Με πρωτεργάτη, την Μακεδονία μας και την Ελληνο-Βυζαντινή-Ορθόδοξη Χριστιανική μας παράδοση. 

Είναι ευθύνη όλων μας στην Καστοριά αλλά και σε όλη την Ελλάδα να μείνουμε ενωμένοι και δυνατοί μπρος τους νέους μας εχθρούς και φίλους, ορατούς και αοράτους. Και ο νοών νοείτω.

Το αξίζουμε !

Αθήνα, 18 Ιουνίου 2020

Με εκτίμηση,

Βασίλης Τσεμάνης 
tsemanisvassilis@gmail.com


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 25 Ιουνίου 2020, αρ. φύλλου 1036.
Ο κ. Βασίλειος Τσεμάνης, τακτικό μέλος της Εταιρείας Μελέτης της Ελληνικής Ιστορίας (ΕΜΕΙΣ) και μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, είναι γιος του δημάρχου Καστοριάς Σαράντη Τσεμάνη.

9 σχόλια:

  1. Ανώνυμος15/1/21

    Θα μπορούσα να γράφω για ώρες αντιλέγοντας στα γραφόμενα του αρθρογράφου αλλά για να μην δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις από την προπαγάνδα εβραιόπληκτων.
    Αναφέρεται για κοινή ιστορία εβραίων και Ελλήνων. Εε,όχι δά. Οι Έλληνες πάντοτε υπήρξαν φορείς και δημιουργοί πολιτισμού και ιστορίας.
    Οι εβραίοι αντιθέτως λαφυραγωγοί,αργυρώνητοι,δειλοί και συνεργάται του εκάστοτε κατακτητή,αιώνιοι καιροσκόποι.
    Αναφέρεται στην υποχρεωτική τιμή πρός την μνήμη του ολοκαυτώματος.
    Μπάα,από πότε είμεθα υποχρεωμένοι να τιμούμε αλλόφυλους; Έχουμε υπογράψει συμβόλαιο; Άλλωστε υπήρξαν κι άλλες εθνικότητος θύματα στον πόλεμο. Εννοιολογικά ολοκαύτωμα σημαίνει η εθελούσια θυσία. Από τις ιστορικές πηγές γνωρίζουμε ότι οι εβραίοι συλλαμβάνοντο και οδηγούντο στους τόπους κράτησης τους.
    Εάν πρέπει να υπάρξει ένα μουσείο αυτό θα πρέπει να είναι μουσείο Ελλήνων εθνομαρτύρων για το μεγαλείο της πατρίδος κι ουχί για άτομα που στην καρδιά τους έχουν το Ισραήλ!!!
    Μουσείο για την γενοκτονία των Ποντίων Ναί.
    Μουσείο για τα θύματα των κομιτατζήδων,Ναί.
    Μουσείο για τα θύματα της τριπλής κατοχής,Ναί.
    Σε καμμία περίπτωση για αλλόφυλους. Μας αφήνει παγερά αδιάφορους εάν οι εβραίοι της Αμερικής και της υπόλοιπης εβραικής διασποράς δεν το εκτιμήσουν.
    Εγώ σε αντιδιαστολή εύχομαι σε μηδενική αναβάθμιση των σχέσεων της Ελληνικής Καστοριάς με την ιστορία των σαράφηδων της πόλης.

    Έρρωσθε οι μη εβραιόπληκτοι

    Δημήτριος Αγιασοφίτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ΟΔΟΣ συνιστά στους αρθογράφους να εκφράζονται μεν ελεύθερα, αλλά χωρίς γενικεύσεις που να χαρακτηρίζουν ολόκληρες εθνικές ενότητες και να αναπαράγονται στερεότυπα, ειδικά όταν έχουν ιστορικό αντίκρισμα σε νωπά ακόμη γεγονότα. Το "οι Έλληνες και οι Εβραίοι", "αυτό ή το άλλο", δεν συμβάλλει στην αντικειμενική ανάλυση των γεγονότων.

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος15/1/21

    Έλεος, κύριε Αγιασοφίτη! Από ποιες ιστορικές πηγές αντλείτε τους ισχυρισμούς σας;
    Και άλλοι θα μπορούσαν με τις ώρες να αντικρούουν τις απόψεις σας, αλλά μάλλον είναι αργά για να μεταπεισθήτε.
    Δείξτε τουλάχιστον σεβασμό στην ελληνική γλώσσα!
    Συλλαμβάνοντο ;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος16/1/21

      Απολογούμαι ταπεινά για την μη τέλεια χρήση της ελληνικής όπως εσείς. Όπως έχει πεί και η γνωστή αοιδός ' κανείς δεν είναι άσφαλτος κύριε Ευαγγελάτο...!!'
      Εσείς όμως αγαπητέ/ή μπορείτε να καταθέσετε την αποψή σας,τα στοιχεία σας,τις ενστάσεις σας και οι αναγνώστες ας κρίνουν.

      Έρρωσο και ερεύνα

      Δημήτριος Αγιασοφίτης

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος16/1/21

      Χαμογέλα, συλλαμβάνεσαι!

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος16/1/21

      Αυτό κι αν είναι κατάθεση άποψις.....

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος16/1/21

      Πότε...;!!

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος19/1/21

    Καλό θα ήταν με την ευκαιρία να θυμηθούμε και τις βαρβαρότητες πού έκανε το δημοκρατικό κράτος του Ισραήλ, κράτος πού επαινεί o κύριος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος19/1/21

    Καλές οι προσωπικές αναμνήσεις αλλά καλό θα ήταν να σκεφτούμε και του δολοφονημένους παλαιστίνιους πριν ζητήσουμε στρατιωτικές συνεργασίες με έναν κατοχικό στρατό. Λίγο σεβασμό στην δική μας ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ