Σ’ αυτό, αφού υποτίθεται ότι γίνεται μια γενική και «αντικειμενική» παρουσίαση και ανάλυση του φαινομένου του κατακερματισμού και της διασποράς των πανεπιστημιακών σχολών ανά την επικράτεια, με μόνη μια σύντομη εισαγωγική αναφορά στο ότι προγραμματίζεται η ίδρυση δυο νέων σχολών αρχιτεκτονικής στα Ιωάννινα και την Καστοριά, και κάποιες αναφορές στο γεγονός ότι ο εξ Ιωαννίνων (απ’ όπου κατάγεται και ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας) πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας κ. Χρήστος Μασσαλάς είναι και πρόεδρος του Συμβουλίου Ανώτατης Εκπαίδευσης του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) που έχει ακριβώς αυτή την αποστολή: να εισηγείται στο υπουργείο Παιδείας την ίδρυση νέων τμημάτων, όπου αυτά χρειάζονται (και επομένως να εισηγείται και την κατάργηση;), στην συνέχεια η συντάκτρια του άρθρου, επιλέγει «συμπτωματικά» προφανώς, να κλείσει το άρθρο και την επιχειρηματολογία του με μια είδηση:
Ισχυρίζεται, ότι οι εκπρόσωποι των μεγάλων αρχιτεκτονικών σχολών της χώρας αντιδρούν στην ίδρυση των δύο νέων σχολών στα Ιωάννινα και στην Καστοριά, και ότι επιπλέον στις 8 Ιουνίου θα έχουν συνάντηση για να καθορίσουν την στάση τους απέναντι στο θέμα. Σύμφωνα με το άρθρο στην κινητοποίηση ενεργό ρόλο έχει ο αρχιτέκτονας και αντιπρύτανις του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Ι. Πολύζος, ο οποίος φέρεται να δήλωσε ότι «Παρ΄ ότι δεν μπορούμε εξ ορισμού να είμαστε αντίθετοι στην ίδρυση νέων πανεπιστημιακών σχολών, γιατί τα πανεπιστήμια είναι χώρος ευρύτερης εκπαίδευσης, ωστόσο εκφράζουμε τον προβληματισμό μας». «Η μία εκ των δύο σχολών, εκείνη που θα ιδρυθεί στην Καστοριά, ίσως δεν έχει λόγο ύπαρξης». Τελεία και παύλα στο άρθρο.
Από τις 12 σχολές που προγραμματίζεται να λειτουργήσουν τα αμέσως επόμενα χρόνια, τυχαία για τον επίλογο αυτής της τυχαίας παρέμβασης διαλέχτηκε η Καστοριά. Χωρίς καν να εξηγεί γιατί από τις δυο πόλεις, στην Καστοριά μόνο δεν έχει λόγο ύπαρξης η Σχολή, και όχι για παράδειγμα στα Ιωάννινα.
Από την αρχή της περιπέτειας που ξεκίνησε για την πόλη και την κοινωνία της Καστοριάς με την υπόθεση της ίδρυσης της Αρχιτεκτονικής Σχολής και στην συνέχεια την υπόθεση της στέγασής της, είναι διάχυτη η υποψία ότι πίσω από τις ασυντόνιστες τάχα εξελίξεις, ίσως να υποκρύπτεται ένα συντονισμένο σχέδιο, το οποίο σαν σκοπό του έχει την ματαίωση της ίδρυσης Σχολής -σε άλλη πόλη πλην των Ιωαννίνων- ολοκληρωτικά. Και για τον λόγο αυτό έθεσε στο στόχαστρό του την Καστοριά.
Όπου τα αμφιλεγόμενα παπαγαλάκια (σαν κι’ αυτά της κακόγουστης προεκλογικής διαφήμισης) καθώς και τα περί «βαρβάρων» (σαν την βαρβαρότητα που δανείστηκε ατυχώς ο κ. Γ. Παπανδρέου από την ουτοπική ορολογία του Κορνήλιου Καστοριάδη) κάνουν την δουλειά τους εδώ και πολλούς-πολλούς μήνες. Ώστε να φθάσει σήμερα να ωριμάσει η κατάσταση και να επιτρέπει τα παπαγαλάκια της ακαδημαϊκής κοινότητας να βάλλουν αποκλειστικά κατά της Καστοριάς.
Στην αρχή ακούστηκαν οι διαμαρτυρίες για την δήθεν καταστροφή του πρότυπου χαρακτήρα του γυμνασίου που στεγαζόταν στο γνωστό κτήριο αν σε αυτό έδρευε η Σχολή όπως αποφασίστηκε. Ύστερα σε μια απόπειρα αφύπνισης της αισθημάτων συλλογικής ενοχής, ακολούθησαν οι καβαφικοί «βάρβαροι» και οι νοσταλγοί του παλιού γυμνασίου που προϋπήρχε στην Κουμπελίδικη το οποίο κατεδάφισε το δικτατορικό καθεστώς. Φυσικά το έπος διανθίστηκε με τα γνωστά μοιρολόγια για το δήθεν αρχιτεκτονικό αριστούργημα που χάθηκε και τους συνήθεις υπαινιγμούς για την έλλειψη ευαισθησίας και παιδείας των «κακών» Καστοριανών της εποχής, που ενδιαφέρονταν μόνο για την γούνα και τον πλούτο. (Ενώ τώρα οι καλλιεργημένοι και ευαίσθητοι ενδιαφέρονται κυρίως για την τέχνη και το πνεύμα).
Κατόπιν προστέθηκαν τα φθηνά επιχειρήματα του «δεν κλείνεις ένα σχολείο για να ανοίξεις ένα άλλο», και όταν σημειώθηκαν οι καταστροφές από τους αντιεξουσιαστές στην Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβρη, προστέθηκε στην φαρέτρα και ολίγη μνημειακή και θρησκευτική κινδυνολογία της συμπόνοιας για την τύχη της Παναγίας της Κουμπελίδικης καθώς και η τρομολαγνεία για πιθανούς κινδύνους εμπρησμών καταστημάτων σε περίπτωση βίαιων φοιτητικών κινητοποιήσεων, αν η Σχολή εδρεύσει στο 1ο γυμνάσιο!
το τέλος ακούστηκαν τα περί κυκλοφοριακής συμφόρησης αν η Σχολή γίνει στο γυμνάσιο και ως επίγευση προτέθηκε και ολίγος αποπροσανατολισμός με την σπουδή του κ. Φίλιππου Πετσάλνικου (αλλά δυστυχώς και των κ.κ. Π. Παπαδιαμαντόπουλου και Χ. Γκοσλιόπουλου) να υποστηρίζει ότι το… δίκαιο και δημοκρατικό είναι να μην γίνει εκεί που αποφάσισαν τα αρμόδια συλλογικά όργανα, αλλά να γίνει η Σχολή εκεί που θέλει ο ίδιος, (στο Ξενία). Ωσπου βέβαια οι ίδιοι οι καθηγητές σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε τον π. μήνα στην Καστοριά, καταγέλασαν με κομψότητα την ιδέα αυτή που έκτοτε μοιάζει να έχει αδρανήσει. Παρεμπιπτόντως μάλιστα για την απόλυτη ακαταλληλότητα της φαεινής αυτής πρότασης, η ΟΔΟΣ φιλοξενεί στην 5η σελίδα άρθρο του αν. καθηγητή ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας κ. Λ. Τσικριτζή το οποίο αφήνει έκθετη την σπουδή και επιπολαιότητα αυτής της απερισκεψίας.
Και να που τώρα, παραμονές των ευρωκελογών, με τα «πράσινα παπαγαλάκια» από την μια και τους «βαρβάρους» από την άλλη να συγκρούονται για μια ακόμη φορά για το ποιος θα αναλάβει το βάρος της εκπροσώπησης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με πιθανές τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και ανοικτές όλες τις πιθανότητες στην εσωτερική πολιτική ζωή, όπου η κυβερνητική αλλαγή με μια ήττα της Νέας Δημοκρατίας να μοιάζει εξαιρετικά πιθανή, η Καστοριά βρίσκει την θέση που της «αξίζει», και μοιάζει να έρχεται αντιμέτωπη με την μεταχείριση που καθώς φαίνεται της επιφυλάσσουν.
Συγχαρητήρια στους εγχώριους συμμάχους.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 28.5.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.