ΟΔΟΣ: Former

ΟΔΟΣ 17.9.2009 | 508

Στο περασμένο πρωτοσέλιδο της ΟΔΟΥ (εδώ), που σχολίαζε την απόφαση του πρωθυπουργού για διενέργεια πρόωρων εκλογών στις 4 Οκτωβρίου, αναφέρθηκε (σε σχέση των εκλογών με την Καστοριά) ότι η Νέα Δημοκρατία ζητεί την εμπιστοσύνη της λαϊκής ψήφου, παρά το γεγονός ότι δικαστικά (αλλά ούτε και πολιτικά) δεν εξιχνιάσθηκε ακόμη κανένα από τα βαρύτατα πολιτικά, ηθικά, κοινωνικά και οικονομικά παραπτώματα και σκάνδαλα κυβερνητικών στελεχών, που έριξαν το σκάφος της Νέας Δημοκρατίας στην ξέρα. Και τα οποία μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα προκάλεσαν το βαθύ ρήγμα της πολιτικής ανυποληψίας. Ένα ρήγμα που βάθαινε διαρκώς με νέα σκάνδαλα και το οποίο ίσως προκαλέσει τελικά το ναυάγιο του εκλογικού αποτελέσματος.

Και όλα αυτά (μόλις) δύο χρόνια μετά τον τελευταίο εκλογικό «θρίαμβο» της Νέας Δημοκρατίας και του κυρίαρχου λαού, που αν εξελισσόταν ομαλά θα μπορούσε να οδηγήσει στην αποκαθήλωση της οικογενειοκρατίας. Αρκεί βεβαίως να μην έμενε στον «Παπανδρεϊσμό» 3ης γενιάς αλλά να προχωρούσε και στα τζάκια της Νέας Δημοκρατίας.

Η εκτίμηση αυτή (για πλήρη συσκότιση στο πεδίο των σκανδάλων) δεν αλλάζει από το γεγονός ότι τις τελευταίες εβδομάδες, μετά το πέρας της ανακριτικής α πολογίας του κ. Αγάπιου Σημαιοφορίδη, προέδρου του Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ) όταν ξέσπασε το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, γιου του τ. υπουργού και βουλευτή της Καστοριάς κ. Κωνσταντίνου Σημαιοφορίδη και έως σχετικά πρόσφατα διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας -εμμέσως σε πολιτικό επίπεδο και της Καστοριάς- επιβλήθηκαν αρκετά βαρείς (και οπωσδήποτε ενδεικτικοί των στοιχείων της υπόθεσης) περιοριστικοί όροι. Μεταξύ των οποίων η καταβολή εγγύησης 300.000,00 ευρώ και η υποχρέωση τακτικής παρουσίασης του σε Αστυνομικό Τμήμα.

Δεδομένου δε ότι καμμιά δίκη και καμμιά καταδίκη δεν υπάρχει, παρά μόνο η επιβολή των περιοριστικών όρων που οφείλεται σε ενδείξεις, που ασφαλώς θα προέκυψαν κατά το στάδιο της ανάκρισης σε βάρος του κ. Αγαπίου Σημαιοφορίδη και σε καμμιά περίπτωση σε δικαστικά διαγνωσμένη ενοχή του, δεν υπάρχει επομένως τίποτε πιο ανακριβές (και επί της τοπικής πολιτικής ουσίας περισσότερο απαράδεκτο) από το να ισχυριστεί κανείς, αυτό που διαδίδεται σε μερίδα του τοπικού τύπου. Ότι δηλαδή επιβλήθηκε ποινή σε βάρος του, και πολύ περισσότερο ότι ο τ. πρόεδρος του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα της πολιτικής και ποινικής υπόθεσης. Δηλαδή το θύμα ενός σκανδάλου για το οποίο υπεύθυνοι είναι (τάχα μόνο) άλλοι. Και ότι σηκώνει τον σταυρό του μαρτυρίου τον οποίο περιέγραψε σοφά ο παλαίμαχος πολιτικός και πατέρας του, με την δήθεν ατάκα «τώρα έμαθες παιδί μου τι εστί πολιτική»!

Τα σχόλια αυτά, είναι σε λάθος κατεύθυνση και δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, ούτε σε πολιτικό, ούτε σε δικαστικό επίπεδο. Μια και επί της ενοχής ή της αθωότητας του κ. Σημαιοφορίδη που προοριζόταν να «υπηρετήσει» τον νομό Καστοριάς και τα ιδανικά της Νέας Δημοκρατίας και από την θέση του βουλευτή, θα κρίνουν τα αρμόδια ποινικά δικαστήρια. Στα οποία όμως πολύ συχνά ναυαγούν οι προσπάθειες εξιχνίασης των σκανδάλων και κολασμού των αξιόποινων πράξεων, λόγω πολλαπλών συγκαλύψεων του συστήματος, που ευθύνεται για την διαφθορά στην Ελλάδα, και επεκτείνεται σε όλους τους φορείς της κοσμικής, αλλά και της υπερκόσμιας εξουσίας.

Έτσι, για την ενοχή ή την αθωότητα του κ. Σημαιοφορίδη, δεν υπάρχει (όχι ακόμη τουλάχιστον) καμμιά δικαστική κρίση και είναι λάθος αυτό που λέχθηκε. Διασώζεται όμως το δικαίωμα κριτικής των πολιτών και η υποχρέωση (συλλογικής) μνήμης.

Για την ΟΔΟ και τους αναγνώστες που θυμούνται τις πρωτοφανείς για την αμεσότητά τους απειλές του -χωρίς ψυχραιμία τότε- πατρός κ. Κωνσταντίνου Σημαιοφορίδη σε βάρος των μέσων μαζικής ενημέρωσης της Καστοριάς την περίοδο αποκάλυψης του σκανδάλου, ο οποίος λίγο-πολύ, με την βοήθεια των φλύαρων παπαγάλων που του παρείχαν αφειδώς βήμα δημοσιότητας στην Καστοριά, απαγόρευε και απειλούσε τις εφημερίδες και τα άλλα ΜΜΕ από το να παρουσιάζουν τα πρωτοφανή γεγονότα και να ασκούν κριτική για το πρώτο μεγάλο σκάνδαλο της Νέας Δημοκρατίας που οδήγησε μάλιστα στις προηγούμενες εκλογές.

Έτσι, και μόνο το γεγονός ότι αυτά τα σχόλια (περί δήθεν εξιλαστήριου θύματος) παραμένουν ασχολίαστα και αδιάψευστα από τους ενδιαφερόμενους ομόκεντρους κύκλους, ενισχύει την υπόνοια ότι μπορεί και να μην είναι και ακριβώς αυθόρμητα ή αθώα. Αλλά ότι εν όψει και των δυσκολιών ουσιαστικής απονομής δικαιοσύνης να υπηρετούν μια προσπάθεια εξιδανίκευσης, μια προσπάθεια εξαγνισμού που θα συσκοτίσει την έρευνα και στο τέλος θα οδηγήσει σε παλινόρθωση.

Άλλωστε, στα τελευταία χρόνια κατά τα οποία εκκρεμεί η εξαιρετικά αργή ανακριτική έρευνα αυτής της δυσώδους υπόθεσης, που προκάλεσε ζημιά εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, δυσφήμησε την Καστοριά στο πανελλήνιο, αφού την εμφάνισε σαν πολιτικό και οικονομικό φέουδο μιας υπερδραστήριας οικογένειας που παίζει τον ρόλο του ρυθμιστή της– για την οποία ασφαλώς υπάρχουν όχι ένας, αλλά περισσότεροι ένοχοι ή συνένοχοι- ποτέ δεν έπαψε να συζητείται στα ενδότερα της Νέας Δημοκρατίας η μεταβατικότητα της βουλευτού της κ. Παρασκευής Μπουζάλη. Καθώς και η πιθανότητα παλινόρθωσης των πολιτικών σχεδιασμών της οικογένειας του τ. βουλευτή.

Γι’ αυτό, η κυρία Μπουζάλη προσγειώθηκε από το (τουλάχιστον πρόσφατο) πολιτικό πουθενά της Καστοριάς -όπως αντίστοιχα είχε συμβεί και το 1998 στις δημοτικές εκλογές. Όταν ο κ. Κ. Σημαιφορίδης έβγαλε από το τσεπάκι του τον τότε υποψήφιο δήμαρχο κ. Γεώργιο Σιώμκο με μια πραξικοπηματική ενέργεια που η Καστοριά εξακολουθεί να πληρώνει τις συνέπειές της ακόμη και σήμερα. Με εφόδιά της μεταξύ των άλλων τους ισχυρισμούς ότι είναι απόφοιτη (και) του Harvard και συγκαταλέγεται μεταξύ των 2000 πιο επιτυχημένων γυναικών των ΗΠΑ (!!!), προσγειώθηκε στο πολιτικό προσκήνιο της Καστοριάς. Διεμβολίζοντας όσους θα μπορούσαν να αποτελέσουν δυνητικούς αντιπάλους της οικογένειας Σημαιοφορίδη, με την πολυσχιδή δράση στην πολιτική, τις επενδύσεις και στο κόμμα.

Και όλα αυτά σε μια χώρα που η κατόπιν όλων αυτών εξαιρετικά πιθανή εκλογική ανάδειξη του κ. Γεωργίου Παπανδρέου ο οποίος παρασυρμένος από το αίσθημα υπεροχής των πορφυρογέννητων εξασκείται στον σάκκο μποξ που λέγεται «αυτοδημιούργητος Σημίτης». Σε μια χώρα στην οποία η εκλογή στο αξίωμα του πρωθυπουργού κατά διαδοχή ενός Κ. Καραμανλή, θα της επέτρεπαν να μετονομαστεί σε United Families (ή απλώς Former Republic of).

Former = τέως, πρώην, προηγούμενος
Former Republic of… = Πρώην Δημοκρατία της….
United Families = Ενωμένες οικογένειες

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 17 Σεπτεμβρίου 2009, αρ. φύλλου 507