ΟΔΟΣ 26.5.2022 | 1126 |
Το μεγάλο φιάσκο των φωτογραφήσεων της κ. Μ. Αντωνίου στην παραλιακή ζώνη του Νοσοκομείου, απ’ όπου δήθεν ξεκινούσαν τα έργα για την σύνδεση της πόλης με το φυσικό αέριο είναι η απόδειξη. Με τους παρευρισκόμενους κομπάρσους φερόμενους μηχανικούς και τεχνικούς του έργου να στέκονται «προσοχή» στην άτυπη εξουσία που διεκδικεί η ιδιότητα της υπεύθυνης του πρωθυπουργικού γραφείου, σε πόζες που πολιτικά παραπέμπουν στην εποχή της Μπεναζίρ Μπούτο του Πακιστάν.
Μεγάλη εντύπωση αλλά πάντως με πρωτόγνωρα και ανάμεικτα αισθήματα ειδικά στους παλιότερους, προκάλεσε στο πανελλήνιο το συνέδριο του ΠαΣοΚ - ΚινΑλ το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Αθήνα. Όχι μόνο για το καταπράσινο πλέον περιβάλλον της κομματικής διακόσμησης αλλά το κύριο σύμβολό του, τον γνωστό ήλιο, αλλά και για την μαζικότητα. Όπως και την θέρμη, με την οποία, για την ώρα τουλάχιστον, δείχνει να επιστρέφει στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής, ύστερα από τουλάχιστον 10 χρόνια στον πάγο, το ΠαΣοΚ. Το ΠαΣοΚ στον ρόλο της καλής και αθώας της ωραίας κοιμωμένης, που βυθίστηκε επί πολλά χρόνια σε ένα σκοτεινό ύπνο, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ώσπου βρέθηκε το παλληκάρι με το μαγικό φίλτρο να το ξυπνήσει.
Καθώς ταυτόχρονα, θετική εντύπωση προκάλεσε το ΠαΣοΚ και για την ατμόσφαιρα (εικόνα) ενότητας μεταξύ των τάσεων και προσωπικοτήτων. Που έως τώρα φαινόταν αδύνατο όχι να συγκολληθούν αλλά ούτε καν να βρεθούν υπό την ίδια σκέπη. Για παράδειγμα και μόνο ενδεικτικά ο μεταφυσικός και αειθαλής Γεώργιος Παπανδρέου βρέθηκε να παρακάθεται των Ευαγγέλου Βενιζέλου και Κωνσταντίνου Σημίτη, παρά το γεγονός ότι το ΠαΣοΚ, αλλά ούτε και η Ελλάδα χρειάζονται τα παλιού τύπου αρχηγικά κόμματα, όπου η πυγμή του αρχηγού θα επιβάλλει την ενότητα δια της υποταγής. Το παρών έδωσαν και άλλοι όπως οι κ.κ. Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Κακλαμάνης κ.ο.κ. προκαλώντας τα διφορούμενα και ανάμεικτα αισθήματα σε όσους εξακολουθούν να θυμούνται, όχι μόνο τα καλά, αλλά και τα δεινά.
Όμως είναι πια φανερό ότι το νέο ΠαΣοΚ απευθύνεται περισσότερο στις νέες γενιές των ελλήνων ψηφοφόρων. Που δεν έχουν να θυμούνται και πολλά, ειδικά τα δυσάρεστα και τις συνέπειες της μακροχρόνιας κυβερνητικής θητείας του. Έχουν όμως αρχίσει (και μαζί τους πολλοί από τις μεγαλύτερες ηλικιακά ομάδες) να δυσανασχετούν με όσα συμβαίνουν γύρω τους. Όχι μόνο ή απλώς για τον ΣυΡιζΑ και την αριστερίστικη παλιού τύπου, φοιτητικού κινήματος, στρατηγική του που δεν πουλάει πια, και σταδιακά όλο και περισσότερο δεν απηχεί αξιοπιστία κυβερνητικού κόμματος. Αλλά και για την Νέα Δημοκρατία, που εξ αιτίας της μεγάλης ακρίβειας στην αγορά των καταναλωτικών αγαθών, ακόμη και των πιο βασικών δηλαδή όπως και των καυσίμων, ύστερα και από 2,5 περίπου χρόνια κορωνοϊού, παρουσιάζει σημάδια φθοράς. Τα σημάδια δεν αναστρέφονται από συγκυριακές καταγραφές της δημοφιλίας των κομμάτων ή των αρχηγών τους, διότι η ευφροσύνη των καλών στιγμών δεν αντέχει στην σύγκρουση με την καθημερινότητα.
Και ενώ φαινομενικά και μόνο όλα αυτά δεν έχουν άμεση και προπαντός σχέση αποκλειστικότητας με την Καστοριά, τελευταία συμβάντα, συνηγορούν στο αντίθετο. Είναι που είναι στραβό το κλήμα, προστέθηκε και το δημοσίευμα της έγκυρης "Καθημερινής" (απόσπασμά του αναδημοσίευσε η ΟΔΟΣ στο οπισθόφυλλο του προηγούμενου φύλλου) που αναφερόταν στο ευθύ μετωπικό και απροκάλυπτο πλέον συγκρουσιακό κλίμα που εκδηλώνεται στην Καστοριά και υπονομεύει την απήχηση της Νέας Δημοκρατίας.
ΟΔΟΣ 26.5.2022 | 1126 | σ.3 |
Και να που τώρα, αυτό που συμβαίνει στην Καστοριά, είναι ακόμη χειρότερο. Βασίζεται σε σκηνικά – εργοτάξια που ξηλώνονται. Και πρόσωπα που δεν είναι σαφές αν δεν είναι απλά συνοδευτικοί ηθοποιοί. Η κατάσταση αυτή στην Καστοριά εκθέτει και καθιστά υπόλογο τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας και προκαλεί τους πολίτες για τον εμπαιγμό που δέχονται από τους φερόμενους να επικυριαρχούν στα τοπικά της Νέας Δημοκρατίας.
* * *
Αναφερόταν συγκεκριμένα στην βεντέτα μεταξύ των κ.κ. Ζήση Τζηκαλάγια εκλεγμένου νυν βουλευτή Καστοριάς με την Νέα Δημοκρατία και της κ. Μαρίας Αντωνίου, τέως βουλευτή Καστοριάς με την Νέα Δημοκρατία. Την οποία ο πρωθυπουργός είχε την μη κατανοητή έμπνευση να τοποθετήσει ως υπεύθυνη του γραφείου του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη. Πιθανώς με κάποια μετάταξη ή απόσπαση χάρη στην ιδιότητά της ως υπαλλήλου του δημοσίου τομέα, κανείς δεν θα μάθει ποτέ.
Η φράση «μη κατανοητή» δεν αφορά στις αναπόδεικτες για την αποτελεσματικότητά τους στην πραγματική ζωή δράσεις της κατά την διάρκεια της βουλευτικής της θητείας (άλλωστε τότε η Νέα Δημοκρατία ήταν στην αντιπολίτευση). Αλλά για το ότι ήταν μαθηματικώς βέβαιο, ότι παραμονή της στην δημόσια ενεργό πολιτική δράση με τις ευλογίες του πρωθυπουργικού γραφείου στην Θεσσαλονίκη, δεν θα συνέβαλε στην ενότητα του κυβερνητικού κόμματος στην Καστοριά.
Στην κρισιμότατη για την επιβίωση του τόπου περίοδο μετά τις εκλογές του 2019 η Καστοριά βρίσκεται, τουλάχιστον στα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας, στις Συμπληγάδες Πέτρες των κ.κ. Τζηκαλάγια και Αντωνίου.
Με αποτέλεσμα, όπως δείχνουν τα πράγματα και τα δημοσιεύματα ειδικά στον τύπο των Αθηνών, η διχόνοια μεταξύ τους να έχει αρχίσει να χάνει κάθε έλεγχο. Και να παρουσιάζεται ως η μεγαλύτερη αιτία για την εκτιμώμενη ή καταγραφόμενη σε δημοσκοπήσεις θεαματική πτώση των ποσοστών του κόμματος στην Καστοριά.
Πρόκειται για μια τάση που αν διατηρηθεί, εν όψει και του νέου ξεκινήματος του ΠαΣοΚ με πρόεδρο τον κ. Νικ. Ανδρουλάκη και με ανανεωμένη την πράσινη εκλογική λίστα στην Καστοριά, να εκδηλώσει σημαντικές επιπτώσεις, έστω κι αν η Καστοριά καταστεί μονοεδρική.
Το γεγονός ότι εκλεγμένος βουλευτής είναι αυτή την στιγμή ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας και ότι παρατηρείται μια μορφή αντιποίησης, τρία χρόνια περίπου μετά τις εκλογές, και ήδη προεκλογικά, δεν διαφοροποιεί τα πράγματα. Διότι η αλήθεια είναι ότι πολλοί πολίτες έχουν μπερδευτεί για το ποιος από τους δύο άρχει.
Αν και θα περίμενε κάποιος, ειδικώς από τον εκλεγμένο βουλευτή να ξεχωρίσει έγκαιρα, με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, για χάρη της κομματικής ενότητας - προοπτικής και την απόδειξη της πολιτικής του ωριμότητας, ωστόσο τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα έπρεπε.
* * *
Ο κ. Ζ. Τζηκαλάγιας σήκωσε το γάντι των... προκλήσεων και με το δικό του «μυστρί» βρέθηκε και φωτογραφήθηκε στο... εργοτάξιο για το φυσικό αέριο, στους Μανιάκους της Καστοριάς. Άνω Παναγιά κατά Κάτω Παναγιάς. Χωρίς απ’ αυτή την περίεργη όσμωση να δείχνει να αντλείται ωριμότητα από τον εκλεγμένο βουλευτή τουλάχιστον.
Kαι αφού περνούν οι μήνες και δεν αλλάζουν οι ίδιοι, ίσως θα πρέπει το κόμμα (ΝΔ) να αλλάξει, να ανανεώσει ριζικά την λίστα των υποψηφίων του στην περιοχή, όπως υπαινικτικά αφήνεται να εννοηθεί από το πρόσφατο δημοσίευμα της "Καθημερινής". Για να απαλλαγεί ο τόπος από τοξικές καταστάσεις διαρχίας και προσωπικά πολιτικά φέουδα. Επαναφέροντας την πολιτική στον δημόσιο βίο. Και να θέσει στόχους χωρίς να περιοριστεί σε πρόσωπα, ούτε φυσικά και στην ανεπαρκή λίστα των δήθεν στελεχών του κόμματος.
* * *
Η συστηματική τάση του να αναδεικνύεται, φωτογραφικά κυρίως για τις επισκέψεις του και τα προσκυνήματά του, και λιγότερο για την παραγωγή έργου ή έστω την διαμόρφωση πολιτικού λόγου γενικής χρήσης στην Καστοριά, ώστε να αποτελέσει και την παρακαταθήκη του σε διάδοχη κατάσταση και όχι την αναπαραγωγή του προσωπικού του μοτίβου, είναι μια αλήθεια.
Η στωϊκή στάση του ενδέχεται να παρουσιάζει ομοιότητες ή αναλογίες με την «ανωτερότητα» του Ινδού Γκάντι, αλλά στην πραγματικότητα του αφαιρεί και δεν του προσθέτει δύναμη. Από την άλλη μεριά η κ. Μαρία Αντωνίου που δεν χάνει ευκαιρία να βρίσκεται στην Καστοριά λειτουργώντας de facto ως βουλευτικό υποκατάστατο, με δικαιολογία την ιδιότητά της ως υπεύθυνης του πρωθυπουργικού γραφείου της Θεσσαλονίκης, καθώς τα βρίσκει όλα ιδανικά στις μέρες της Νέας Δημοκρατίας, μπορεί να παραπέμπει πολιτικά στην Μαρία Αντουανέτα (χάρη και στην ομοιότητα του ονοματεπώνυμου).
Αυτό όμως που πετυχαίνει είναι να υποβαθμίζει στις εκτιμήσεις των ψηφοφόρων της Καστοριάς την Νέα Δημοκρατία συνολικά, ίσως και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Που ο ίδιος, σνομπάροντας μια εκλογική περιφέρεια όπως η Καστοριά, την έχει διαγράψει από τον κατάλογο των περιοχών, στις οποίες η Νέα Δημοκρατία, πραγματοποιεί αναπτυξιακά έργα και δημιουργεί προοπτικές, προσφέροντας δουλειά και διεξόδους. Ανοίγοντας έτσι διάπλατα τις πόρτες, όχι μόνο στα αντιδραστικού τύπου κόμματα, όπως αυτό της "Ελληνικής Λύσης" που προπαγανδίζεται καθημερινά στην Καστοριά. Αλλά και προς το ΠαΣοΚ, που μοιάζει να εξέρχεται από την κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Το χρονικά πολύ πρόσφατο περιστατικό, μεγάλο φιάσκο στην πραγματικότητα, των φωτογραφήσεων της κ. Μαρίας Αντωνίου στην παραλιακή ζώνη του Νοσοκομείου της Καστοριάς, απ’ όπου δήθεν ξεκινούσαν τα έργα για την σύνδεση της πόλης με το φυσικό αέριο είναι η απόδειξη [σχετικά "εδώ"].
Με τους παρευρισκόμενους κομπάρσους φερόμενους μηχανικούς και τεχνικού ή εργάτες του έργου να στέκονται «προσοχή» στην άτυπη εξουσία που διεκδικεί η ιδιότητα της υπεύθυνης του πρωθυπουργικού γραφείου, σε πόζες που πολιτικά παραπέμπουν στην εποχή της Μπεναζίρ Μπούτο του Πακιστάν (υιοθετημένη πολιτικά από την πολιτική οικογένεια Μητσοτάκη) με 10-20 κώνους και κορδέλες να πιστοποιούν το δήθεν έργο, που θα ξεκινούσε (και πάλι καλά δεν εγκαινίασε κιόλας με την φορά που πήρε), για να ξεστηθεί το σκηνικό με τους κομπάρσους με φαιδρές δικαιολογίες για το Run Greece, είναι γεγονός που θα καταγραφεί.
Όπως και οι αμετροεπείς δηλώσεις με τις οποίες οικειοποιούνται ένθεν κακείθεν το... έργο. Διότι και ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, σήκωσε το γάντι των... προκλήσεων και με το δικό του «μυστρί» βρέθηκε και φωτογραφήθηκε στο… εργοτάξιο για το φυσικό αέριο, στους Μανιάκους της Καστοριάς. Άνω Παναγιά κατά Κάτω Παναγιάς. Χωρίς απ’ αυτή την περίεργη όσμωση να δείχνει να αντλείται ωριμότητα από τον εκλεγμένο βουλευτή τουλάχιστον [σχετικά "εδώ"].
Η κατάσταση αυτή στην Καστοριά εκθέτει και καθιστά υπόλογο τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας. Που όσο ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε κάνει «ρόμπα» με ειρωνείες σε βάρος του, τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα αλλά και την τότε κυβέρνηση. Όχι μόνο τις υποσχέσεις τους για το μετρό της Θεσσαλονίκης, όπου έχει την έδρα του το… άχρηστο πρωθυπουργικό γραφείο, αλλά και για την Τραινοσέ (για τα δρομολόγια από Θεσσαλονίκη) και κάθε άλλο έργο που παρουσιαζόταν στις μακέτες.
ΟΔΟΣ 26.5.2022 | 1126 | σ.4 |
Αυτό που πετυχαίνει η κ. Μ. Αντωνίου καθώς τα βρίσκει όλα ιδανικά, είναι να υποβαθμίζει στις εκτιμήσεις των ψηφοφόρων της Καστοριάς την Νέα Δημοκρατία συνολικά, ίσως και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Που ο ίδιος, σνομπάροντας μια εκλογική περιφέρεια όπως η Καστοριά, την έχει διαγράψει από τον κατάλογο των περιοχών, στις οποίες η Νέα Δημοκρατία, πραγματοποιεί αναπτυξιακά έργα και δημιουργεί προοπτικές.
* * *
Και να που τώρα, αυτό που συμβαίνει στην Καστοριά, είναι ακόμη χειρότερο. Βασίζεται σε σκηνικά – εργοτάξια που ξηλώνονται. Και πρόσωπα που δεν είναι σαφές αν δεν είναι απλά συνοδευτικοί ηθοποιοί. Η κατάσταση προκαλεί τους πολίτες για τον εμπαιγμό που δέχονται από τους φερόμενους να επικυριαρχούν στα τοπικά της Νέας Δημοκρατίας. Σε εποχές μεγάλης ακρίβειας της Καστοριάς και εσωτερικής ξενιτιάς, την οποία οι ίδιοι εισηγούνται στους πολίτες.
Προφανώς φρονούν ακράδαντα ότι είναι οι μόνοι ικανοί που θα πρέπει με την ψήφο των πολιτών μεν τυπικά, ελέω Θεού και θεία χάριτι στην πραγματικότητα να είναι οι εκλεκτοί του… κυρίαρχου λαού. Δεν μοιάζει να τους είναι διανοητό ότι ενδέχεται να υπάρχουν και άλλοι, μέλη ή όχι απαραίτητα της Νέας Δημοκρατίας, εδώ στην Καστοριά, που ίσως θα μπορούσαν όχι μόνο να τα καταφέρουν και καλύτερα, αλλά να είναι και πιο ικανοί από τους ίδιους.
Και για τον λόγο αυτό, δεν αποδεικνύουν ότι διαθέτουν την πολιτική σωφροσύνη ή διορατικότητα να διδαχθούν ούτε και από το παράδειγμα του αείμνηστου Φιλίππου Πετσάλνικου, ο οποίος στις δεκαετίες της παντοδυναμίας και της μονοκρατορίας του στην Καστοριά, «βόλεψε» χιλιάδες πολιτών με αιτήματα και διορισμούς (βόλευε ακόμη και όσους σήμερα υποδύονται τους ακραιφνείς νεοδημοκράτες ως τα ύπατα του κόμματος). Και όμως, στο τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας, γνώρισε ακόμη και την λήθη, ίσως και την αχαριστία των ευεργετηθέντων.
Και αφού περνούν οι μήνες και δεν αλλάζουν οι ίδιοι, ίσως θα πρέπει το κόμμα να αλλάξει, να ανανεώσει ριζικά την λίστα των υποψηφίων του στην περιοχή, όπως υπαινικτικά αφήνεται να εννοηθεί από το πρόσφατο δημοσίευμα της "Καθημερινής". Για να απαλλαγεί ο τόπος από τοξικές καταστάσεις διαρχίας και προσωπικά πολιτικά φέουδα. Επαναφέροντας την πολιτική στον δημόσιο βίο. Και να θέσει στόχους χωρίς να περιοριστεί σε πρόσωπα, ούτε φυσικά και στην ανεπαρκή λίστα των δήθεν στελεχών του κόμματος.
Μπορεί όμως να αντιστρέψει την κατάσταση σήμερα η Νέα Δημοκρατία; Με την ακρίβεια και τους μαυρογιαλούρηδες; Ή θα πρέπει οι εκλογείς του τόπου, να στρέψουν προς το κέντρο του πολιτικού φάσματος το βλέμμα τους, ανατρέποντας στερεότυπα και αποδοκιμάζοντας συμπεριφορές;
Φωτογραφίες:Εξώφυλλο: Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ (1864-1901). Ο ηθοποιός και τραγουδιστής της Μπελ Επόκ, Αλμπέρτ Κοντιού, στο Μικρό Καζίνο (1893).3η σελίδα: Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ (1864-1901). Η Καθισμένη Κλόουν (Η δεσποινίς Τσα-ου-κά-ο) στο Μούλεν Ρουζ (1896).4η σελίδα: Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ (1864-1901). Ο Αριστείδης Μπριάν (1893), γάλλος πολιτικός που υπηρέτησε την χώρα του ως πρωθυπουργός 11 φορές και ως βουλευτής 25. Μουσείο Βαν Γκογκ, Άμστερνταμ Ολλανδίας.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26 Μαΐου 2022, αρ. φύλλου 1126.
Σχετικά:
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Με τους παρευρισκόμενους κομπάρσους φερόμενους μηχανικούς και τεχνικούς του έργου να στέκονται «προσοχή» στην άτυπη εξουσία που διεκδικεί η ιδιότητα της υπεύθυνης του πρωθυπουργικού γραφείου".
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο υπάρχουν τέτοια φαινόμενα μια σύγκριση με την Μπούτο είναι ατυχής. Μια σύγκριση με τον Μουγκάμπε είναι πιο κατάλληλη.