14.3.09

ΟΔΟΣ: Προκλήσεις

Η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης και πιο συγκεκριμένα του ΥΠεΧωΔΕ κ. Γεωργίου Σουφλιά να προωθήσει το προεδρικό διάταγμα για την σύσταση φορέα διαχείρισης της λίμνης της Καστοριάς, που χαρακτηρίζεται «προστατευόμενη περιοχή» σε μια ιδιαίτερα εκτεταμένη έκταση 246.000 στρεμμάτων γίνεται δεκτή με ανάμεικτες αντιδράσεις. κανοποίηση από την μια πλευρά για την διευθέτηση ενός χρόνιου ζητήματος και μιας μεγάλης ανάγκης. Σκεπτικισμός και σοβαρά ερωτηματικά από την άλλη. Όχι απλώς για την μεγάλη χρονική καθυστέρηση που περιόρισε τα περιθώρια αποτελεσματικών δράσεων (η ευθύνη της οποίας βαρύνει και παλιότερες κυβερνήσεις) αλλά και για το επιχειρησιακό μέγεθος μιας μεγάλης γεωγραφικής έκτασης, η οποία περιλαμβάνεται την προστατευόμενη ζώνη. Μπορεί η πολιτεία να εγγυηθεί την τήρηση της προστασίας;

Στο πλαίσιο αυτών των εξελίξεων οι γνήσιες οικολογικές αντιδράσεις (και οι «οικονομικές» επιδιώξεις των υπόλοιπων καθώς και ο θρήνος) για την ανακατάταξη της οδού Δισπηλιού-Καστοριάς που μονοπώλησε το ενδιαφέρον των πάντα προθύμων να στήσουν κρεματόρια και ικριώματα στην Καστοριά και μάλιστα στο όνομα του νόμου και της δικαιοσύνης, απομένουν πια χωρίς εμφανή δικαιολογητικό λόγο. Γι’ αυτό και πέρασαν ήδη στο παρελθόν. Κανείς δεν μιλά πια γι΄ αυτά σε ένα τόπο που μερικές μέρες πριν σείονταν.

Βεβαίως σε ό,τι αφορά τον «φορέα», τα τελευταία χρόνια εκδηλώθηκαν αρκετές αλλά αποσπασματικές πρωτοβουλίες για το περιβάλλον της Καστοριάς, το οποίο στο επίκεντρό του δεν μπορεί παρά να έχει ένα θρόνο για την λίμνη. Καθ’ ότι καμμιά μελέτη, κανένα πρόβλημα και καμμιά λύση περιβαλλοντικού ζητήματος δεν μπορεί να εξετασθεί μεμονωμένα ή όχι, αλλά χωρίς αυτή. Πρόκειται για την κατά κυριολεξία κοιτίδα, κυρίως της πόλης αλλά και μιας ιδιαίτερα εκτεταμένης εδαφικής και κοινωνικής περιφέρειας γύρω της.

Όμως τα αποτελέσματα των μέχρι τώρα ερευνών και επιστημονικών προσεγγίσεων, μοιραίο ήταν να στιβάζονται χωρίς πρακτική χρησιμότητα, ακριβώς επειδή δεν υπήρχε ο συντονιστικός φορέας και πάνω απ’ όλα δεν υπήρχε πολιτική βούληση.

Ταυτόχρονα ένας υποβρύχιος, κάπως αθόρυβος πόλεμος, ή καλλίτερα μια λιμναία ναυμαχία επιστημονικών ή πολιτικών φορέων, ακόμη και μεμονωμένων ιδιωτών, που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια με προσχήματα την επιστημονική γνώση (ή άγνοια) την υπευθυνότητα και την κοινωνική αυθεντικότητα, πείθουν ότι το ζήτημα έχει και άλλες πλευρές, όπως της διαχείρισης κονδυλίων και μέσων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κάνουν το όλο ζήτημα ακόμη πιο περίπλοκο και μυστήριο. Ορισμένοι μάλιστα συμπεριφέρονται σαν να συνωστίζονται επάνω από μία φλέβα χρυσού ή πετρελαίου.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι κάθε φορά, λίγο καιρό μετά την εκπόνησή τους, οι μελέτες και οι αναλύσεις να μην κρίνονται με αντικειμενικά κριτήρια και να μην δοκιμάζονται, και στο τέλος να γίνονται ανεπίκαιρες. Φαινόμενο που οφείλεται στην δραματική μεταβολή (ή ακριβέστερα επιδείνωση) της κατάστασης της λίμνης και του περιβάλλοντος.

Γι’ αυτό, η σύσταση του φορέα διαχείρισης της λίμνης και η υλοποίηση των στόχων των προγραμμάτων για την προστατευόμενη περιοχή, πρέπει να επανδρωθεί με τόλμη. Χρειάζονται άμεσα λύσεις τα κατεπείγοντα προβλήματα: Απολύμανση και προστασία των νερών από αστικά και αγροτικά απόβλητα. Απόφραξη και διευθέτηση των πηγών ανανέωσης των υδάτινων πόρων της, επιφανειακών και άλλων. Καθαρισμός επιφάνειας και πυθμένα. Αποκατάσταση της έκτασης της λεκάνης της λίμνης και προστασία της από τις επιχωματώσεις. Εξορθολογισμός της ανθρώπινης δραστηριότητας. Παρεμβάσεις στις όχθες. Εμπλουτισμός αλιευμάτων.

Μπορεί αυτά να ακούγονται αυτονόητα και να είναι πασίγνωστα, όμως είτε ως λύσεις είτε ως προβλήματα εξακολουθούν να σκιαγραφούν την υπόθεση της λίμνης και του περιβάλλοντος της Καστοριάς. Μιας περιοχής στην λίμνη της οποίας, μετά την ολοκλήρωση των αποχετευτικών δικτύων, δηλαδή εδώ και 20 χρόνια περίπου, δεν έχει γίνει τίποτε ουσιαστικό. Υπάρχουν επομένως σημαντικές προκλήσεις για τον νέο φορέα, που απαιτούν συγκλίσεις, εργατικότητα, πείσμα και κυρίως διαύγεια. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η τύχη του φορέα και της προστατευόμενης περιοχής είναι προδιαγεγραμμένα.
Απλώς στις λίστες των αργόσχολων θα έχουν προστεθεί και μερικοί ακόμη τιτουλάριοι.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19.2.2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ