Η συζήτηση εκτός κάποιων εξαιρέσεων, κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το παιχνίδι της κολοκυθιάς ή της αντίστοιχης παιδικής αναζήτησης «πού είναι το δαχτυλίδι, ψάξε-ψάξε δεν θα το βρεις». Κυρίαρχο στοιχείο στις προσεγγίσεις αυτές ήταν η διαβεβαίωση ότι για όλους είναι καλοδεχούμενο το πανεπιστημιακό τμήμα και δεν εναντιώνονται σε αυτό, όσο, βέβαια, δεν στεγαζόταν σε χώρο «συμφερόντων» τους, αλλά κάπου αλλού. Ταυτόχρονα, διατυπώθηκαν προτάσεις για αναβολή της ίδρυσής του, αλλά και διαφωνίες, γιατί δεν προηγήθηκε ανέγερση κτηρίου πριν ακόμη υπάρξει θετική γνωμοδότηση για την ίδρυση τμήματος στην Καστοριά.
Η συζήτηση αυτή αλλά και ιδιαίτερα τα επιχειρήματα που προτάσσονται αγνοούν βασικά δεδομένα και εξελίξεις. Εξελίξεις που πρόκειται να αλλάξουν το χάρτη της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στη χώρα μας, μέσω της δημιουργίας ενός ιδιαίτερα ανταγωνιστικού περιβάλλοντος, που κύρια θα πλήξει τα περιφερειακά τμήματα. Την στιγμή δηλαδή που είμαστε πολύ κοντά στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την ώρα που άλλες σχολές, όπως το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας1, προκρίνουν και προετοιμάζουν το έδαφος, με κινήσεις και ενέργειες που θα διασφαλίσουν την ελκυστικότητά τους και θα συνεχίσουν να προσελκύουν μεγάλο αριθμό φοιτητών, εμείς συζητάμε με όρους δεκαετίας ‘80. Ως σαν να έχουμε τον άπλετο χρόνο, την πολυτέλεια αλλά και τη βεβαιότητα ότι αφού πήραμε το τμήμα τίποτα και κανείς δεν μπορεί να το διεκδικήσει. «Ξεχνώντας» (;) βέβαια τις προτάσεις για ‘προσωρινή’ στέγαση του τμήματος στην Κοζάνη μέχρι τη μόνιμη στέγασή του στην πόλη της Καστοριάς, ή ότι επίκειται νέος χάρτης με ανακατανομή των τμημάτων ΤΕΙ και ΑΕΙ όπως προκύπτει από τις εν εξελίξει επαφές του νέου υπουργού Παιδείας με πανεπιστημιακούς φορείς. (Συνάντηση με προέδρους ΤΕΙ, απόφαση για λειτουργία επιτροπών καθηγητών ΑΕΙ-ΤΕΙ).
Το πιο οδυνηρό βέβαια του ζητήματος αυτού είναι να ακούγονται δημόσιες απειλές περί νομικών προσφυγών, που μόνο στόχο θα έχουν την καθυστέρηση της λειτουργίας του πανεπιστημίου στον χώρο που προτάθηκε από την Ειδική Επιτροπή και, που κατά τα άλλα, όλοι θα αποδέχονταν την ετυμηγορία της. Όλα αυτά βέβαια πριν αυτή κατατεθεί, γιατί με την κατάθεσή της ανακαλύψαμε ότι και αυτή διαπνέεται από τα ίδια αντικαστοριανά αισθήματα, να θέλει δηλαδή να λειτουργήσει άμεσα η πανεπιστημιακή σχολή και χωρίς επιπλέον καθυστέρηση.
Από ευτυχή συγκυρία, την ώρα που αυτά διαδραματίζονται στην πόλη μας, σε μια άλλη πόλη (Πτολεμαΐδα), γεωγραφικά κοντά μας αλλά μάλλον πολύ μακριά στην νοοτροπία, προτείνεται και προκρίνεται ως τόπος εγκατάστασης του ΤΕΙ Μαιευτικής που εντάχθηκε στο μηχανογραφικό του 2009-2010 ο χώρος του ΕΠΑΛ (Επαγγελματικού Λυκείου). Που στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων προς μετακίνηση, μεγαλύτερη υλικοτεχνική υποδομή που πρέπει να μεταφερθεί, να λειτουργήσει και στηθεί κάπου άλλου, αλλά το πλέον κρίσιμο ‘διάλυση’ ενός σχολείου με μόλις 8 χρόνια λειτουργίας.
Και όλα αυτά, γιατί αναγνωρίζεται ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο η Πτολεμαΐδα θα επιτύχει τον στόχο της για λειτουργία τμημάτων ΤΕΙ, και αργότερα και ΑΕΙ, ενώ φαίνεται πως πλεονάζουν ίσως και περισσεύουν τα αισθήματα για να γίνουν οι φορείς νεκροθάφτες των σχολείων τους. Στην περίπτωση βέβαια της Πτολεμαΐδας, οι γονείς των παιδιών φαίνεται πως είναι ανάλγητοι, οι καθηγητές αδιάφοροι, αλλά και οι ‘φορείς’ αγνοούν όσα μύρια, εμείς μόνο, βρήκαμε ως προσκόμματα για να απομακρύνουμε στο διηνεκές τη λειτουργία του Πανεπιστημίου στην πόλη μας.
Είναι γεγονός πως η μετεγκατάσταση σχολικών μονάδων αποτελεί μια μη επιθυμητή κατάσταση. Είναι γεγονός πως σε μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση εναπόκειται στους γονείς, στους καθηγητές και στους φορείς να μιλήσουν, να εξηγήσουν και να σταθούν κοντά στα παιδιά, τονίζοντας τη σημασία του να προκρίνεις το μακροπρόθεσμο από το βραχυπρόθεσμο. Τη σημασία η πόλη στην οποία, τα ίδια θα ζήσουν και θα δημιουργήσουν, να εξακολουθήσει να τους εμπνέει, να αποτελεί πόλη πρότυπο, όπως υπήρξε για τόσα χρόνια, παρά πόλη με γειτονιές και περιοχές φαντάσματα και γκετοποιημένες. Όποιος το αμφισβητεί υπάρχουν πλείστα παραδείγματα με κορυφαίο αυτό της Αθήνας για το τι σημαίνει εγκατάλειψη του παραδοσιακού κέντρου (άλλη μια ελληνική πρωτοπορία και συνεισφορά στην σύγχρονη αρχιτεκτονική και χωροταξία).
Είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίο απαντήσουμε πειστικά, παραμερίζοντας μικροπολιτικά, βραχυχρόνια συμφέροντα αντίδρασης που ουσιαστικά υπονομεύουν την λειτουργία αλλά και τις προοπτικές του Πανεπιστημιακού Τμήματος στην Καστοριά τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Βραχυπρόθεσμα καθώς δίνουμε όλα τα επιχειρήματα στους πολέμιους της ιδέας να ιδρυθεί τμήμα στην Καστοριά, ξεχνώντας πως η πόλη μας όλα αυτά τα χρόνια αδίκως εξαιρέθηκε από τον ιστό του Πανεπιστημίου, αλλά και αγνοώντας ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε εσαεί για τη δημιουργία του Τμήματος γιατί τότε θα έχουμε κτήρια αλλά όχι φοιτητές. Πιστεύει κανείς ότι δεν θα αλλάξει ο χάρτης της ανώτατης εκπαίδευσης με την έλευση των ιδιωτικών πανεπιστημίων; Πιστεύει κανείς ότι θα είναι πιο δύσκολο να σταθεί ένα περιφερειακό πανεπιστήμιο το οποίο δεν θα έχει ούτε ένα έτος λειτουργίας; Πιστεύει κανείς ότι θα προσελκύσουμε ακαδημαϊκό προσωπικό, φοιτητές κλπ όταν θα προσφέρονται ταυτόχρονα και άλλες λύσεις;
Από τη δημόσια συζήτηση στην πόλη μας έχει διαφύγει το γεγονός ότι, τόσο η Κοζάνη, όσο και η Φλώρινα, έθεσαν ως προτεραιότητες την άμεση λειτουργία των Τμημάτων. Στην μεν Κοζάνη, που μάλιστα φιλοξενεί και την έδρα του, η λύση που προκρίθηκε ήταν η άμεση εγκατάστασή του σε σχολείο, στη δε Φλώρινα το τμήμα λειτουργεί ενώ εκκρεμεί η κτηριακή του χωροθέτηση. Μόνο εμείς αναδείξαμε και δώσαμε επιχειρήματα σε όσους αυτά τα χρόνια προκλητικά υποστήριζαν τη μη αναγκαιότητα ίδρυσης τμήματος στην Καστοριά.
Το 1ο γυμνάσιο αποτελεί την καλύτερη και την πλέον ενδεδειγμένη λύση, χωροταξικά, ιστορικά, και κτηριακά, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε και να επιλύσουμε άμεσα αυτό που υπήρξε πάγιο αίτημα και ζητούμενο της καστοριανής κοινωνίας, την πνευματική, οικονομική και κοινωνική πρωτοπορία στην περιοχή.
(1) Πρόσφατα υπογράφηκε σύμβαση εκπαίδευσης
μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για εκπαίδευση
των διπλωματών της Κύπρου μέσω ειδικών προγραμμάτων του Πανεπιστημίου.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19.2.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.