Β.Π. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Βιβλίο

Αντώνη Κάλφα
Με τα διασωθέντα της πίστης κειμήλια
7 Μακεδονικές ιστορίες

Γιατί η αγάπη είναι το γλυκόπικρο δηλητήριο
Γιατί η αγάπη καταργεί οριστικά την απόσταση από το θάνατο
Γιατί δεν μαθαίνεις τον πόνο του έρωτα
παρά μόνο αν τον πιείς στο στόμα
αν τον φιλήσεις στα χείλη ηδονικά
παρά μονάχα αν χιμήξεις δυνατά στο κράτος του

και γίνεις ολόδική του επαρχία.



Πρόκειται για 7 ποιητικές συνθέσεις του Αντώνη Κάλφα, φιλόλογου, ποιητού και κριτικού λογοτεχνίας, από την Κατερίνη.
Τα ποιήματα είναι: 1. Ποσότητα αγνώστου δηλητηρίου, 2. Ερχόμασταν από τη Σαλονίκη, 3. Η λιτή ζωή χωράει πολλές πίκρες, 4. Με τα διασωθέντα της πίστης κειμήλια, 5. Σε είδα στη μαύρη νύχτα, 6. Εκδρομή στη λίμνη Πολυφύτου, 7. Καρτ-ποστάλ 1921.
Πρόκειται για καθαρή και υψηλής στάθμης ποίηση. Το βιβλίο παρουσιάστηκε πρώτη φορά με θεατρική μορφή την 28η Μαρτίου 2009 στο μικρό θέατρο "Πήγασος" από την ομώνυμη θεατρική ομάδα της Κατερίνης, σε σκηνοθεσία Χάρη Αμανατίδη.
Μου θύμισε η παράσταση, με τις ευρείες αναλογίες, μια μουσική εκδήλωση του συνθέτη της πόλεως Κοζάνης κ. Δημήτρη Δημόπουλου πριν από χρόνια τέτοιες μέρες καθώς προσεγγίζουμε προς το Πάσχα, όταν παρουσίασε τη σύνθεση του Γ. Χάυντν: "Εφτά λόγοι του Χριστού στο Σταυρό".
Ποίηση και σκηνική παρουσία απ' αυτές που σε κάνουν να ξεχνάς την ασημαντότητα του είδους σου, όπως εμφανίζεται στην καθημερινότητα και δεν σ' αφήνουν εκ της συγκινήσεως, να ξεσπάσεις σε χειροκρότημα, ίσως μόνον σ' έναν ένδον λυγμό.
Είναι ένα βιβλίο υψηλής αισθητικής κι εκτυπωτικής τέχνης που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ και διατίθεται στο Συνεταιριστκό Βιβλιοπωλείο Κοζάνης (2461026463) και τα γραφεία της Παρέμβασης (Χ. Μούκα 1 τηλ. 2461034691)
Β.Π.Κ.
iparemvasi.blogspot.com

K. Καρυωτάκη, Μπαλλάντα στους παραληφθέντες πολιτευτές των κομμάτων υπό Β.Π.Κ. παραποιηθείσα αγρίως

Aπό λαό και μηχανισμούς παραμελημένοι,
αφού οι αρχηγοί τους ξέχασαν πικροί,
μαραίνονται οι πολιτευτές· τους απομένει
πλούτος η πλήξη κι η οργή η παγερή.
Ευήθεις και με αφέλειες έμπλεοι την τρομερή
των Ολυμπίων εκδίκηση απειλούνε.
Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή
μπαλλάντα στους πολιτευτές ως μλκς που’ ναι.

Για να ζήσουν οι Πάριδες ευτυχισμένοι.
οι Ρούληδες το έπαιζαν για χρόνια μωροί,
η κυρία Βουλή τούς είναι χωρισμένη.
Κι έτσι κανένας όμως δεν ανιστορεί
και η μούντζα τους εσκέπασε βαρύτατη
τους παραλειφθέντες των εκλογών που κλαψουργούνε.
Μα εγώ σαν προσφορά κάνω γλυκύτατη
μπαλλάντα στους πολιτευτές ως νούμερα πού ναι.

Αν και του κόμματος η περιφρόνηση τούς βαραίνει
αυτοί περνούνε στον πεζόδρομο κορδωμένοι αλλ’ ωχροί.
στην κωμικο-τραγικήν απάτη τους δοσμένοι
πως κάπου, που θα πάει η Δόξα καρτερεί,
παρθένα βαθύκολπη και με γαστέρα χαλαρή.
Μα ξέροντας πως όλοι τούς ξεχνούνε,
νοσταλγικά κι εγώ παραποιώ τη θλιβερή
μπαλλάντα στους πολιτευτές ως λόξες πού ναι.

Και κάποτε οι μελλούμενοι καιροί:
-Ποιος νούμερο παρα-ποιητής θέλω να πούνε,
την έγραψε μιαν έτσι πενιχρή
μπαλλάντα στους πολιτευτές φουκαράδες πού’ναι;