ΒΑΣΙΛΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η Καστοριά και ο «Καλλικράτης»

Έχω ένα όνειρο… ήταν το σύνθημα του Μεγάλου Μάρτιν Λούθερ Κιγκ, που στόχο είχε να ιδεί τους έγχρωμους συμπατριώτες του να ζουν ελεύθεροι στη χώρα τους, στη χώρα που ήθελε να ονομάζεται ηγέτιδα του Ελεύθερου κόσμου. Ενώ κρατούσε ανελεύθερους εκατομμύρια ανθρώπους, επειδή είχαν πιο σκούρο χρώμα από της αρίας φυλής του Χίτλερ, που ήθελαν και αυτοί σαν αγγλοσάξωνες.
Βέβαια οι αμερικανοί δεν χωρατεύουν σ’ αυτά τα θέματα, τα πιστόλια δεν τάχουν για ομορφιά, και έστειλαν τον Μάρτιν Λούθερ Κιγκ να κάνει παρέα στον άλλο κόσμο τον Λίνκολν, του Τζων Κέννεντυ, και του Μπομπ Κένεντυ. Και νόμισαν πως έτσι θα ησυχάσουν, καθορίζοντας αυτοί, με τα πιστόλια τους, τον… ρου της ιστορίας, την πρόοδο! Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως το «όνειρο» (την πρόοδο) του Λούθερ Κιγκ δεν το έπιαναν οι σφαίρες, και αυτό ενεργούσε με αναπόφευκτα αποτελέσματα!

Έτσι, εδώ και ενάμιση χρόνο έχουμε τον Μπάρακ Ομπάμα, έγχρωμο πλέον, να προεδρεύει της ισχυρότερης δύναμης στο κόσμο. Και μάλιστα, μέχρι στιγμής τουλάχιστο να αναδεικνύεται χιλιάδες φορές καλύτερος από πολλούς… αρίους!...
Έχω και εγώ, ο πολύ μικρός, ένα όνειρο, που αν το δημοσιεύσει η ΟΔΟΣ, θα το μάθετε και εσείς, και έχετε το ελεύθερο και να… γελάσετε!
Ονειρεύομαι την Καστοριά….
Όμως, πιο μπροστά θα σημειώσω, πως εδώ στη Θεσσαλονίκη, τουλάχιστο όσοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται με τα συλλογικά, δηλαδή όσοι προσπαθούν με κάθε τρόπο, να κρατούν σε επαφή τον κόσμο μας απ’ τον νομό μας, που ζει στην μεγάλη πλέον Θεσσαλονίκη, και να μη ξεχνά τις γενέτειρές μας, θεωρούμαστε Συμπατριώτες και βλέπουμε τα συμφέροντα του τόπου μας, εκεί, ενιαία. Π.χ. θέλουμε και θα προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να γίνουν και το τούνελ της Κλεισούρας, ανατολικά, αλλά και το φράγμα στον Βράχο, νοτιοδυτικά, του νομού.

Πριν την Καστοριά και εγώ… ονειρεύομαι μια… ονειρεμένη Κορησό (είμαι Κορησώτης) κατά τον ίδιο τρόπο που π.χ. ο «Χρήστος» ονειρεύεται την Βασιλειάδα, ο «Μηνάς» το Μαυροχώρι, ο «Στάθης» την Μεσοποταμία, ο «Τάσος», το Νεστόριο, ο «Χρυσόστομος» το Βογατσικό!
Όμως πως θα γίνουν αυτές οι ιδιαίτερες πατρίδες μας…ονειρεμένες; Με το να γίνουν π.χ. πρωτεύουσες κάποιου Δήμου που θα φαντάζει σαν ένα μεγάλο χωριό στο σύστημα του Καλλικράτη;
Όχι βέβαια, αντιβαίνοντας στο πνεύμα του, στις διεργασίες, στα μεγαλόπνοα σχέδια, που θα αναστατώσουν την χώρα, και αναμένουμε, οι υποστηρικτές του, να αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο, προς το προοδευτικότερο, προς το ορθότερο, προς το αποτελεσματικότερο;

Ονειρεύομαι λοιπόν την Καστοριά, τον Δήμο της Καστοριάς να αρχίζει από τα σύνορα με την Αλβανία, από την πλευρά των Κορεστίων και να φτάνει μέχρι την Κλεισούρα (και το τούνελ της, που θα κατασκευαστεί οπωσδήποτε κάποια στιγμή «καλή» για την χώρα που θα έρθει), καταλαμβάνοντας όλο το βορειοανατολικό χώρο, και του Βογατσικού συμπεριλαμβανομένου, λόγω παραδοσιακών σχέσεων με την πόλη, και το υπόλοιπο νοτιοδυτικό στον Δήμο Ορεστίδος!
Ένα δήμο ισχυρό από κάθε άποψη, που με την συντόμευση της απόστασης και του χρόνου, από την Θεσσαλονίκη θα…θέλγει τους πανέλληνες, και όχι μόνο! Ένα πανέμορφο δήμο, γύρω-γύρω από την λίμνη, που θα προστατεύεται ενιαία, με πάρα πολλές θετικές παρενέργειες, και πλάϊ ένα κάμπο που είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν χίλια-δύο πράγματα!

Για φανταστείτε μετά τον γύρο της λίμνης από την μέσα πλευρά, με την Μαυρώτισσα, να ακολουθεί γύρος, περιφερικός κατά τους φιλόλογους, από την εξωτερική της πλευρά, δηλαδή Δισπηλιό, Μαυροχώρι, Πολυκάρπη, Φωτεινή, Τοιχιό…! Ποιος Έλληνας αλλά και ξένος δεν θα ήθελαν να τους κάνουν;
Και το Τσαρσί η ακρόπολή του!
Για το Τσαρσί (την πάνω αγορά) έχω ξαναγράψει πως μπορεί να μετατραπεί σ’ ένα πνευματικό κέντρο, όλη η περιοχή, από το «Παλλάδιο» μέχρι την πλατεία Ομονοίας!
Ένα πνευματικό κέντρο σαν… «αντίπαλο δέος» των… καφεδάδικων της νότιας παραλίας, που… βασιλεύει χωρίς αντίπαλο!

Με την προϋπόθεση, πως αρχικά, τουλάχιστο θα επιδοτούνταν τα ενοίκια των καταστημάτων, που από τα πράγματα θα είναι χαμηλά. Για χρήσεις που έχουν σχέση με το πνεύμα, τον πολιτισμό κ.λ.π. π.χ. η Καστοριά πρωτοστατεί, πανελλήνια στο πολύ καινούργιο πνευματικό παιχνίδι το σκραμπλ; Ας βγει μπροστά στο Τσαρσί! Αλλά και τα άλλα πνευματικά ενδιαφέροντα όπως βιβλιοπωλεία, λέσχες πολιτιστικών συλλόγων, αθλητικών κ.ά.
Και να προγραμματιστεί, στη θέση του παλαιού Γυμνασίου, όπως έχει προτείνει ο κ. Παπαδόπουλος, να κατασκευαστεί η βιβλιοθήκη της πόλης σε κτήριο όπως ήταν το ωραιότατο παλαιό, που ευτυχώς ο αείμνηστος Χρυσόστομος Τζημάκας έχει κατασκευάσει πανομοιότυπη μακέτα του. Και σύμβολο βέβαια η ανεπανάληπτη Κουμπελίδικη εκκλησούλα.
Εκεί στο κτήριο του α΄ γυμνασίου, όπως έχει προγραμματιστεί, θα μπορεί να παραμείνει η διοίκηση του Πανεπιστημίου, και ευρύχωρες και κατάλληλες εγκαταστάσεις μπορούν να δημιουργηθούν στην περιοχή του Γκιόλε. Εκεί θα μπορεί να ανασάνει, να αναπτυχθεί.
Εμπορικότητα στο Τσαρσί δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό μπορώ να το υποστηρίξω και από προσωπική μου πείρα, αφού έχω δουλέψει αρκετά χρόνια στην Εθνική Τράπεζα στην Καστοριά.

Όσοι ονειρεύονται την παλαιά αίγλη αλλά με τις βόλτες και τα άλλα στοιχεία του είναι εκτός εποχής.
Μπορεί να γίνει όμως η «Πλάκα» της Καστοριάς, με μικρομάγαζα με είδη π.χ., λαϊκής τέχνης ή γουναρικής κ.λ.π., κοντά στα πνευματικά στέκια που πρότεινα πιο μπροστά.
Για φανταστείτε μια βιτρίνα στη θέση που ήταν το κουρείο του, του άφθαστου του αιώνιου Νίκου Πειστικού, με τα απίθανα δημιουργήματά του! Ποιος, ποιοι θα έρχονταν στην Καστοριά, και με τα πόδια, αν δεν βολεύονταν διαφορετικά, δεν θα ανέβαινε να τα θαυμάσει, και να αγοράσει αν γινόταν. Πάντως θα επανέλθω, αν πολεοδομικά μπορεί να υπάρξει κτήριο στην παλαιά θέση του Γυμνασίου, αυτό θα πρέπει να γίνει όπως το παλαιό κτήριο. Το μοντέλο υπάρχει.

Επιστρέφω στους λιλιπούτειους Δήμους για να τελειώνω. Που, με χωρίς σύνδεση με αστική κοινωνία, πιστεύω πως δεν θα έχουν να κερδίσουν πολλά πράγματα από αυτά που υπόσχεται ο «Καλλικράτης». Κύρια δεν θα ωφεληθούν πολιτισμικά, αφού δεν θα έχουν πρότυπα πιο αναπτυγμένα από τη δική τους κατάσταση, αλλά και σε άλλα πρακτικά θέματα!
Δεν μπορώ π.χ. να φανταστώ σε τι θα ωφεληθεί η Κορησός με την εκπαιδευτική ιστορία της από τον 19ο (1848) αιώνα, με τα δύο σχολικά κτήρια, αρρένων και θηλέων, και ελληνικό σχολείο (Ημιγυμνάσιο επί τουρκοκρατίας) από την πρωτεύουσά του το πλούσιο από την εύφορη Κρεπενή και τη λίμνη Μαυροχώρι!

Αλλά πόσο θα τονώσει τον πολιτισμό και την «παιδεία» του το ίδιο το Μαυροχώρι;
Το ίδιο ερώτημα μπορεί να τεθεί για όλες τις περιπτώσεις! Η ένωσή τους με τα δύο αστικά κέντρα του Νομού, Καστοριά και Άργος Ορεστικό, θα δημιουργούσε ένα μείγμα κοινωνικού συνόλου που πιστεύω πως θα ήταν ιδιαίτερα ωφέλιμο, προοδευτικό, δυναμικό συγκροτημένο και δημιουργικό!