Υπάρχει και άλλος λόγος. Για τους πολλούς κύριος, για άλλους βοηθητικός. Τα παιδιά = ΙΚΑ για τα γεράματα. Όσο η κοινωνία αναπτύσσονταν, προόδευε, και περίσσευε η τροφή, έπαιρνε επάνω της την διατήρηση των [περήφανων!] γηρατειών.
Η συνήθεια να υποχρεώνουν τους ανθρώπους που πέρασε η ηλικία τους να σκαρφαλώνουν στα ψηλά δέντρα για να βρούνε φρούτα – τροφή, και όσοι τα καταφέρνουν να παίρνουν παράταση ζωής που εφαρμόζονταν στους ιθαγενείς της Αφρικής, ή η περίπτωση που έδιναν στους γέρους τροφή δυο ημερών και τους εύχονταν καλό ταξίδι στους πάγους του Βορά, είχε αρχίσει να περνάει.
Η Πολιτεία ανέπτυξε ένα σύστημα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, για να μπορούν οι γέροι να ζούνε με αξιοπρέπεια, την ηλικία που δεν μπορούν να προσφέρουν, να εξασφαλίζουν την τροφή τους, και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη.
Η επιστήμη και ο άγριος καπιταλισμός, εκ διαφορετικών θέσεων ορμώμενοι, ανατρέπουν αυτό το σύστημα προστασίας των ηλικιωμένων. Η επιστήμη γιατί με τις ανακαλύψεις της και τον διαφορετικό τρόπο ζωής που επιβάλει, ανεβάζει συνεχώς το όριο ζωής, αναγκάζει την κοινωνία να συντηρεί [διατηρεί] περισσότερα χρόνια στη ζωή τους γέρους. Ζημιά για το κεφάλαιο! Δέσμευσή του χωρίς καμιά απόδοση! Ο άγριος καπιταλισμός [μήπως υπάρχει και διαφορετικός;], που βλέπει ένα μέρος των «κερδών τους», να πετιέται σε ανθρώπους άχρηστους πια, [με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια, των επιτυχημένων δικών μας ], προσπαθεί να περιορίσει αυτή την σπατάλη.
Τα εκτελεστικά όργανα του Κεφαλαίου, οι Κυβερνήσεις, πρέπει να περιορίσουν το κακό. Ο χρόνος που θα σιτίζονται από την Πολιτεία, μετά το τέλος της αποδοτικής εργασίας τους, αφού δεν μπορεί να μηδενιστεί, τουλάχιστον να περιοριστεί. Πρέπει να γίνει με σαφήνεια γνωστό, ότι όσοι δεν ήταν επιτυχημένοι, δηλαδή πλούσιοι, ακόμη και από κληρονομιά, και ζούσαν εργαζόμενοι τα δημιουργικά τους χρόνια, δεν πρέπει να έχουν συνταξιοδοτικές απαιτήσεις. Δεν έχει σημασία αν μέσω των ασφαλιστικών οργανισμών, είχαν βάλει χρήματα στη μπάντα για τα γεράματα.
Μαθηματικά δυο τρόποι υπάρχουν. Ο πρώτος είναι, να δικαιούνται σύνταξη σε μεγαλύτερη ηλικία. Αυτό προσπαθούν να επιβάλουν σήμερα σε διεθνές επίπεδο, οι [συντηρητικές ή σοσιαλιστικές δεν έχει σημασία] Κυβερνήσεις. Σωστά αντιδρούν [Γαλλία] ή πρέπει να αντιδρούν όσοι δουλεύουν. Είναι ένας καθαρά ταξικός αγώνας, ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους κεφαλαιούχους, με έπαθλο το περίσσευμα της δουλειάς των εργαζομένων. Θα διαρκέσει αυτός ο αγώνας.
Ο δεύτερος να πεθαίνουν πιο νέοι οι συνταξιούχοι. Οι Εγγλέζοι είχαν βρει ότι αν στέλνουν τους συνταξιούχους σε μακρινά αεροπορικά ταξίδια έχουν όφελος. Όχι όμως μεγάλο. Ο τρόπος όμως ξεπαστρέματος των συνταξιούχων, είναι λεπτός, αξιοπρεπής και μάλλον ευχάριστος. Οι Έλληνες άρχισαν χοντροκοπιές. ΠαΣοΚικές λειτουργίες όπως θα έλεγε κάποιος. [Δεν αφορά ο όρος πασοκισμός τα μέλη και τα μικρότερα στελέχη του ΠαΣοΚ. Για την καθοδήγησή του μιλάμε, την νομενκλατούρα τους]. Πρόκριναν την θανάτωση των ασφαλισμένων με βασανιστήρια. Πρώτα-πρώτα με την ελάττωση [κλοπή] της σύνταξης. Επειδή όμως ξέρουν ότι δεν αποδίδει πολύ, σκέφτηκαν και τον βασανισμό μέσω φαρμάκου.
Ας δούμε το φάρμακο. Γίνεται υπερκατανάλωση, δηλαδή σπατάλη. Οι φαρμακευτικές εταιρείες, κάνουν ότι είναι δυνατόν να αυξάνουν την κατανάλωση των φαρμάκων είτε αυτά κάνουν καλό στην υγεία, είτε είναι βλαβερά και πολλές φορές επικίνδυνα. Όργανο μιας απίθανης σπατάλης φαρμάκων το ιατρικό κατεστημένο. Όχι ότι κάθε γιατρός είναι πράκτορας των φαρμακευτικών εταιρειών. Κάθε άλλο μάλιστα. Μιλάμε για το ιατρικό κατεστημένο σαν τέτοιο, γιατί σε ατομικό επίπεδο υπάρχουν γιατροί διαμάντια.
Ο Παράκελσος από τον Μεσαίωνα έλεγε ότι η δόση κάνει το φάρμακο δηλητήριο. Να πως βοηθούν τα πολλά [αχρείαστα] φάρμακα τον περιορισμό της ζωής.
Το ΙΚΑ, εφαρμόζει και άλλη μέθοδο. Βασανιστική, μικρονοϊκή.
Σε αρρώστιες που δεν θεραπεύονται αλλά που όμως ο άνθρωπος μπορεί να συντηρηθεί με φάρμακα, χρησιμοποιούν ένα σωρό τερτίπια. Δεν σε δίνουν μια μηνιαία συνταγή διαρκείας, αλλά σε ταλαιπωρούν να πηγαίνεις κάθε μήνα [ή κάθε δυο] στα ιατρεία του ΙΚΑ, να ανανεώνεις την συνταγή. Δεν μπορείς να πας όταν τελειώνουν τα φάρμακα, αλλά τον επόμενο μήνα. Τώρα, δεν είναι πάντοτε δυνατό να κλείσεις ραντεβού όταν περνά ο μήνας, ή αν ο (η) γιατρός λείπει την ημέρα του ραντεβού, έχασες τη σειρά σου και τα φάρμακα. Πρέπει να τα αγοράσεις. Αν ο γιατρός του ΙΚΑ σε έπεισε ότι πρέπει να περνάς και από το ιατρείο του, τότε διορθώνονται τα πράγματα. Αν έχεις κάνει σε Νοσοκομείο, και εκεί σε δώσανε θεραπευτική αγωγή που δεν ταιριάζει με τα γούστα του ΙΚΑ ή του γιατρού, την έβαψες. Η οικονομία από τα φάρμακα για το ΙΚΑ είναι μηδαμινή, η ταλαιπωρία ημών των ασθενών είναι το κέρδος του. Όσο πιο πολύ ταλαιπωρούμαστε τόσο πιο γρήγορα θα πάμε στα θυμαράκια.
Μιλάει η Κυβέρνηση για έλεγχο της κατανάλωσης φαρμάκων. Τον είχε και τον παρέδωσε στους φασονίστες του ελληνικού φαρμάκου.
Ο ΕΟΦ [Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκου], είχε ιδιοκτησία, το εργοστάσιο της ΧΡΩΠΕΙ, μοντέρνο εργοστάσιο παραγωγής αντιβιοτικών στη Πάτρα [δεν δούλεψε ποτέ], εργοστάσιο τεχνικού νεφρού στη Λάρισα, παραγωγής Ινσουλίνης στα Μεσόγεια, είχε εμπορική εταιρία που μπορούσε να προμηθεύει στην ελληνική αγορά κάθε φάρμακο που θα έλλειπε, και είχε και την ΦΑΡΜΕΤΡΙΚΑ, εταιρεία ηλεκτρονικής παρακολούθησης, παραγωγής εμπορίας, τιμών, στοκ. Όλα αυτά διαλύθηκαν για να μπορεί ο ΠΑΟ να έχει άνεση για Αγορά του Γκάλη και κάθε αθλητή που τον ικανοποιούσε.
Μην κλαίτε λοιπόν, δεν σας πιστεύουμε αν δεν βάλετε στο σκαμνί, τους πονηρούς μαυραγορίτες, που κατέστρεψαν ένα παραγωγικό δυναμικό, για μίζες ή για να ικανοποιήσουν μικροκομματικά -ιδιωτικά συμφέροντα. Με Νόμο κλείσατε την ΧΡΩΠΕΙ, που μπορούσε και έβγαζε τα λειτουργικά της έξοδά της, μόνο από εξαγωγές ALGON στην Αφρική, και θα μπορούσε, όπως έκανε πάντα, να τροφοδοτεί την ελληνική αγορά με φτηνό, κατάλληλο και καλό φάρμακο.
Ποιοι διέλυσαν τον ΕΟΦ: ΠαΣοΚ και Ν.Δ. Ο τότε πρόεδρός του Γ.Καββαδίας, οι υφυπουργοί: Γιαννίτσης, Φαρμάκης, Σολομός.
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:
- ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΝΔΡΕΩΛΑ: Κοινωνικοί προσδιοριστές της υγείας
- ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΝΔΡΕΩΛΑ: Χρηματοδότηση υπηρεσιών υγείας
- ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Η Υγεία στην «Προκρούστεια κλίνη»…
- ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Πάλι το φάρμακο!
- ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ο λόγος για το φάρμακο
- ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το ελληνικό κράτος και το φάρμακο
- ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: «Απροφύλακτα» και άλλα
- ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗ: Το Ε.Σ.Υ., εμείς και ο Αρχιεπίσκοπος
- ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Το Γόρδιον και ο Σαγγάριος. Σκέψεις για την υγεία και το κοινωνικό κράτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.