(…) Διότι τίγρης είμαι, Ρινόκερος φοβερός
Άγριος σαν Παπούα,
Γούστο μου και καπέλο μου
Ολοζώντανους να τρώω.
Υποψιάζομαι ότι άρχισες να τρέμεις..
Μη!
Ήμουν, δεν είμαι πια ανθρωποφάγος.
Μάρκος Δραγούμης
«Αυτοσχέδιον άσμα ενός Παπούα»
Το 1993 ήδη, και για περισσότερο από δέκα χρόνια, έκαναν το γύρο του κόσμου οι συγκλονιστικές ειδήσεις για την «επιδημία του αιώνα» το AIDS. Μυθικά ονόματα του παγκόσμιου καλλιτεχνικού -και όχι μόνον- στερεώματος όπως ο Ροκ Χάτσον, ο Άντυ Γουόρχωλ, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ, ο Μισέλ Φουκώ κ.α. (όπως εδώ ο Μπίλι Μπό κι ο Αλέξης Μπίστικας) έπεσαν θύματα της αδυσώπητης αυτής αρρώστιας. Είχε υπολογισθεί πως μέχρι το 2000 θα υπήρχαν 40 εκατομμύρια HIV- οροθετικοί τον πλανήτη με τους περισσότερους από αυτούς να κατοικούν στην Αφρικανική ήπειρο.
Την ίδια χρόνια, είχα την -δυσάρεστη- τιμή να ανακοινώσω από το βήμα ιατρικού συμποσίου το πρώτο στην Ελλάδα περιστατικό με AIDS που διαγνώσθηκε σε Νευρολογικό τμήμα (με νευρολογικά συμπτώματα). Στην μικρή εισαγωγή της παρουσίασης, όπως ήταν φυσικό, αναφέρθηκαν τα τρέχοντα παγκοσμίως στατιστικά της νόσου ενώ γίνονταν μνεία στις «ομάδες υψηλού κινδύνου». Με έκπληξη διαπίστωσα, πως ακριβώς τη στιγμή εκείνη, γυναίκα συνάδελφός μου, γνωστή για τη θρησκευτική ιδεοληψία της, σηκώθηκε και με επιδεικτικό τρόπο απομακρύνθηκε από την αίθουσα. Το συμπέρασμα από αυτή την «χειρονομία» ήταν ότι ενώ για σχεδόν δεκαπέντε χρόνια η αρρώστια αλώνιζε στον κόσμο, στην Ελλάδα ακόμα η στάση που κρατούσαμε ήταν αυτή: μιας ευτραφούς γυναίκας που -παρά την επιστημονική της ιδιότητα- δένει τα μαλλιά της σε κότσο του κατηχητικού και φεύγει γυρνώντας την πλάτη προκειμένου να μην ακούσει ή ενδεχομένως και για «να ξορκίσει το κακό». Κλείνοντας τα μάτια ή τα αυτιά λέμε: «Αυτό δεν υπάρχει!». Για πόσα πράγματα δεν συμπεριφερθήκαμε έτσι σε τούτη τη χώρα…
Περίοδος εκλογών και τα ενδιαφέροντα ή οι αγωνίες όλων είναι ίσως στραμμένα αλλού. Λαβαίνοντας όμως αφορμή από την περίπτωση της «διαβολικής ρωσίδας πόρνης» στην Αθήνα δεν μπορώ να σιωπήσω.
Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή και στις παραμικρές της λεπτομέρειες πια: Μια γυναίκα που εκδίδεται σε οίκο ανοχής της φρικώδους πόλης υποβάλλεται σε τυχαίο δειγματοληπτικό έλεγχο και διαπιστώνεται ότι είναι οροθετική για τον ιό HIV. «Φέρεται» μετά τη σύλληψή της να δηλώνει ότι είχε βρεθεί οροθετική όταν βρισκόταν ακόμα στη Ρωσία. Κάποιοι πελάτες της, σύμφωνα με εκπρόσωπο του ΚΕ.ΕΛ.Π. ΝΟ., πλήρωναν επιπλέον χρήματα για να συνευρεθούν μαζί της «απροφύλακτα». Προφανώς εδώ έχουμε να κάνουμε είτε με ανθρώπους που βρίσκονται υπό την επήρεια φαρμάκων και ουσιών, είτε με παντελώς αστοιχείωτους ή ολιγοφρενείς στους οποίους αρέσει να παίζουν με το θάνατο κι έχουν μπερδέψει το sex με το "τραινάκι του τρόμου" και τα "αδρεναλίνη games".
Το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. (Κέντρο Ελέγχου & Πρόληψης Νοσημάτων) οφείλει σαν οργανισμός για την πρόληψη των ενδημικών-επιδημικών-μολυσματικών νόσων να επαγρυπνεί και να ανακοινώνει μέτρα ή καινούργια δεδομένα που προκύπτουν (πρόκειται ομολογουμένως για μια από τις πλέον σοβαρά εργαζόμενες ιατρικές υπηρεσίες σήμερα στην Ελλάδα). Αυτό λοιπόν -και πολύ καλώς- έπραξε το συγκεκριμένο Κέντρο. Σε λίγη ώρα όμως η είδηση έπαιζε πια στο αστυνομικό δελτίο η δε «επιτροπή προσωπικών δεδομένων» (αυτή η απίστευτη και ευλύγιστη φυσαρμόνικα) έδωσε την άδεια στην ΕΛ.ΑΣ. να μοστράρει τη φωτογραφία της δυστυχισμένης γυναίκας σε blogs, τηλεοπτικούς σταθμούς και σκανδαλοθηρικά -και όχι μόνον- έντυπα.
« Στην 22χρονη έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, για την παραβίαση της σφράγισης του παράνομου οίκου ανοχής, για διευκόλυνση ακολασίας άλλων και άλλες παραβάσεις της νομοθεσίας που αφορούν τα εκδιδόμενα με αμοιβή πρόσωπα. Η 22χρονη Τ.Μ. παραπέμφθηκε, μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης σε βαθμό κακουργήματος, στον ανακριτή (…)».
Και όμως, στην «Πρόταση εθνικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της ΠΡΟ ΤΗΣ HIV/AIDS λοίμωξης» (KE.EΛ.Π. NO., 2006-2010) διαβάζουμε:
«(…) Θέσπιση συγκεκριµένου Νοµοθετικού Πλαισίου που θα διασφαλίζει την εξάλειψη κάθε µορφής διακρίσεων σε βάρος των ανθρώπων που ζουν µε HIV/AIDS και των µελών ευπαθών οµάδων. Η Νοµοθεσία θα διασφαλίζει την πλήρη προστασία όλων των ανθρωπίνων δικαιωµάτων και θεµελιωδών ελευθεριών των ανθρώπων που ζουν µε HIV/AIDS, το σεβασµό της ιδιωτικής τους ζωής και του απορρήτου και την καταπολέµηση του στιγµατισµού και του κοινωνικού αποκλεισµού που συνδέονται µε την επιδηµία µέσα από την εξασφάλιση της πρόσβασης µεταξύ άλλων, στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στην υγειονοµική περίθαλψη, στις κοινωνικές υπηρεσίες και στις υπηρεσίες φροντίδας υγείας, στην πρόληψη, στην υποστήριξη, στη θεραπεία, στην πληροφόρηση και στη νοµική προστασία (…)».«Έπεα πτερόεντα» θα πει κανείς...
Η «συντεταγμένη (ποιά;) Πολιτεία» όμως δεν αντέδρασε με τον ίδιο τρόπο και στην περίπτωση της δημοσιογράφου Μ.Π. που πέθανε πρόσφατα και η οποία, ενώ βρισκόταν υπό αντί-HIV-ρετροϊική θεραπεία επί σχεδόν είκοσι χρόνια, διέκοψε την αγωγή της, θεώρησε ότι θεραπεύτηκε και προπαγάνδισε αρκούντως (με βιβλία, διαλέξεις, συνεντεύξεις) τις ιδέες της δηλώνοντας ότι "το AIDS δεν υπάρχει», υποστήριξε το ελεύθερο σεξ και συνήψε σχέση με κάποιον αρνητή επίσης της νόσου και υποστηρικτή μιας «θεωρίας συνομωσίας γύρω από την HIV λοίμωξη». Εδώ, ενώ προφανέστατα υπήρξε επικίνδυνη διαστρέβλωση της επιστημονικής αλήθειας και μια, στα όρια της παράνοιας, προπαγανδιστική αμφισβήτηση της νόσου επικίνδυνη όσο και η μη χρήση προφυλακτικών μέσων, δεν συνέβη τίποτε για πολύ καιρό. Το επίσημο κράτος με τους αρμόδιους φορείς, και πολύ περισσότερο ο εισαγγελέας και η αστυνομία, αλλά ούτε δυστυχώς και το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. δεν έκαναν καμία απολύτως παρέμβαση. Δυο μέτρα και δυο σταθμά. Όπως πάντα… Βέβαια «ο νεκρός δεδικαίωται» όμως για να φανεί το πόσο επικίνδυνη υπήρξε στην συγκεκριμένη περίπτωση η ιδιότυπη προπαγάνδιση της ... «ανυπαρξίας του HIV» από την αείμνηστη Μ.Π. αρκεί να αναφερθούν δυο μονάχα παράμετροι:
Πρώτον ότι στην Ελλάδα οι HIV-οροθετικοί από 6.141 το 2002 μέσα σε δέκα χρόνια σχεδόν διπλασιάστηκαν και έφτασαν στους 11.492. Δεύτερον ότι κάθε χρόνο πεθαίνουν κατά μέσο όρο 50 άνθρωποι στη χώρα μας από AIDS. Αυξάνεται επίσης η ανίχνευση οροθετικών ανάμεσα στους εθελοντές αιμοδότες (υποχρεωτικό screening test) είχαμε μάλιστα και περιστατικά μόλυνσης από τον ιό σε μεταγγιζόμενους ασθενείς. Σύμφωνα με την έκθεση του 2008 του UNAIDS/ WHO1 «η Ελλάδα εμφανίζει διπλάσιο (x 2) ποσοστό μολύνσεων με τον ιό ΗΙV, από ότι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, όπως οι: Ρουμανία, Βουλγαρία, ΠΓΔΜ, Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Λιθουανία, Φινλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Γερμανία».
Με την κοινωνική εξαθλίωση να προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς, την εξάπλωση της μάστιγας των ναρκωτικών και την αύξηση της πορνείας τα επόμενα χρόνια θα αποκαλύψουν το εφιαλτικό πρόσωπο της νόσου2 την περίπτωση της νεαρής ρωσίδας έχουμε να κάνουμε με κάτι πρωτόγνωρο. Η δημοσιευμένη φωτογραφία της αποτελεί κόλαφο για τους θεσμούς, και ντροπή για την κοινωνία ευρωπαϊκού κράτους καθώς μας γυρίζει πολύ πίσω στο μεσαιωνικό «κυνήγι των μαγισσών». Ο ρατσισμός και η απανθρωπία φανερώθηκαν σε ολόκληρο το στυγνό τους μεγαλείο! Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί δεν αρκούσε απλώς η ανακοίνωση ότι η «οροθετική» γυναίκα εργαζόταν σε έναν οίκο ανοχής (ή και σε περισσότερους) όπου «δεχόταν ή εκβιαζόταν να κάνει σεξ χωρίς προφυλάξεις». Αλλά οι «νόμοι ακορντεόν» στην Ελλάδα πάνε κι έρχονται. Ο εισαγγελέας έχει τη δυνατότητα να δημοσιοποιεί στοιχεία των κατηγορουμένων -άρα και φωτογραφίες- με το λογικοφανές σκεπτικό: "Η δημοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων”3.
Όποιος κάνει ελεύθερο από προφυλάξεις σεξ a priori αναλαμβάνει και τα ρίσκα του. Στην συγκεκριμένη περίπτωση που μας απασχολεί αποδείχθηκε περίτρανα η ανοησία του τολμήματος και φυσικά το ότι «τελικά το AIDS είναι εδώ!». Η ιστορία είναι αρκούντως ομιλητική και διδακτική, τα 600 τηλεφωνήματα μέσα σε μόλις δυο μέρες από την ανακοίνωση στο ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. ανδρών που ήρθαν σε επαφή με τη γυναίκα και επιθυμούν να ελεγχθούν καθιστούν άχρηστες παντελώς όλες τις εικόνες διαπόμπευσης και τις δημοσιευμένες φωτογραφίες. Η νεαρή γυναίκα εννοείται πως δεν πρόκειται να ξαναεργασθεί, θα καταδικασθεί και θα φυλακισθεί ενδεχομένως για όσα κατηγορείται και θα παραδοθεί στο μαύρο σκοτάδι. Φαντάζομαι ως ανασφάλιστη δεν θα έχει δικαίωμα στην υψηλοτάτου κόστους πολυετή θεραπεία. Οι πελάτες της όμως, που προφανώς έχουν μολυνθεί, γιατί ήσαν «απροφύλακτοι» φυσικά ήδη έχουν κάνει γύρο τον ιό στη Αθήνα και αλλού.
Τοποθετώ τις εικόνες αυτής της διαπόμπευσης δίπλα στους υπόλοιπους προεκλογικούς λεονταρισμούς και τους ολότελα kitsch συμβολισμούς που έχουμε υποστεί τούτες τις μέρες. Όλη αυτή η φασαρία και τα άπειρα τηλεοπτικά παράθυρα, τα λάβρα μελάνια που χύθηκαν και οι φωνασκίες από πολιτικούς, Δημάρχους, τοπάρχες και παραγοντίσκους για τα κέντρα-σταθμούς-στρατόπεδα-περισυλλογής-συγκέντρωσης-φιλοξενίας (διαλέξτε κατά βούλησιν) των «ανθρώπινων σκουπιδιών» κατέληξαν στον εγκλεισμό … «μόνο 56 λαθρομεταναστών» στα κλιματιζόμενα κοντέϊνερς της υπηρεσίας αντισεισμικής προστασίας στην Αμυγδαλέζα. Τόσα χρόνια ανακριτικής και εισαγγελικής έρευνας εντός και εκτός Ελλάδας για τα σκάνδαλα και τις μίζες υπουργών και των παρατρεχάμενών τους κατάφεραν να οδηγήσουν τον ηλικιωμένο ένοικο ενός πολυτελώς ανακαινισμένου νεοκλασικού της... Αρεοπαγίτου στις φυλακές Κορυδαλλού μέχρι την -σύντομα- επικείμενη παραγραφή των εγκλημάτων του. Είκοσι χρόνια κυριαρχίας των νονών στο ποδόσφαιρο εξαργυρώθηκαν με την κινηματογραφική προσαγωγή από την FYROM του περίφημου Μάκη και τον εγκλεισμό του στις ίδιες φυλακές. Όπου φυσικά φιλοξενείται πλέον και «η αδίστακτη ρωσίδα πόρνη που έσπερνε το θάνατο». Δυστυχώς λίγο καιρό νωρίτερα αναχώρησε από τις ίδιες φυλακές ο γνωστός Εφραίμ κι έτσι δεν εδέησε να πλαισιώσει κι ο Θεός το σκηνικό της τιμωρίας. Απομένει όμως μια επιπλέον ευκαιρία στον κρατικό μηχανισμό να συμβολίσει για μια ακόμα φορά την κάθαρση από τα ανθρώπινα σκουπίδια, την πορνεία, το έγκλημα, τις λεηλασίες του δημοσίου πλούτου, την αθάνατη διαφθορά κι από όσα άλλα ακόμη δεν πέτυχε να αυτοθεραπευθεί εδώ και πολλά χρόνια: Για λόγους πραγματικής ισονομίας να ανακρίνει όλους, όσoι προσέλθουν και βρεθούν οροθετικοί, ώστε να τους απευθυνθούν οι ανάλογες κατηγορίες. Η αστυνομία ύστερα να φορέσει σ’ αυτούς το μαύρο καρτελάκι και να τους βάλει να ποζάρουν για τις σχετικές φωτογραφίες της διαπόμπευσης σε πανεθνικό επίπεδο.
Όμως οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν πια σχεδόν για επιδημία οροθετικών γυναικών στα «σπίτια» του άστεως (πάνω από δέκα οροθετικές εκδιδόμενες γυναίκες για την ώρα) κι έτσι ο αριθμός των υποψήφιων κομπάρσων του διαφημιστικού spot μεγαλώνει επικίνδυνα. Ίσως δεν καταφέρουμε πια μέχρι τη μέρα των εκλογών να έχουμε μια ακόμα τρανταχτή απόδειξη για την περίφημη «κάθαρση» που συντελέστηκε μόλις «τώρα»!
Με την κοινωνική εξαθλίωση να προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς, την εξάπλωση της μάστιγας των ναρκωτικών και την αύξηση της πορνείας τα επόμενα χρόνια θα αποκαλύψουν το εφιαλτικό πρόσωπο της νόσου2 την περίπτωση της νεαρής ρωσίδας έχουμε να κάνουμε με κάτι πρωτόγνωρο. Η δημοσιευμένη φωτογραφία της αποτελεί κόλαφο για τους θεσμούς, και ντροπή για την κοινωνία ευρωπαϊκού κράτους καθώς μας γυρίζει πολύ πίσω στο μεσαιωνικό «κυνήγι των μαγισσών». Ο ρατσισμός και η απανθρωπία φανερώθηκαν σε ολόκληρο το στυγνό τους μεγαλείο! Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί δεν αρκούσε απλώς η ανακοίνωση ότι η «οροθετική» γυναίκα εργαζόταν σε έναν οίκο ανοχής (ή και σε περισσότερους) όπου «δεχόταν ή εκβιαζόταν να κάνει σεξ χωρίς προφυλάξεις». Αλλά οι «νόμοι ακορντεόν» στην Ελλάδα πάνε κι έρχονται. Ο εισαγγελέας έχει τη δυνατότητα να δημοσιοποιεί στοιχεία των κατηγορουμένων -άρα και φωτογραφίες- με το λογικοφανές σκεπτικό: "Η δημοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων”3.
Όποιος κάνει ελεύθερο από προφυλάξεις σεξ a priori αναλαμβάνει και τα ρίσκα του. Στην συγκεκριμένη περίπτωση που μας απασχολεί αποδείχθηκε περίτρανα η ανοησία του τολμήματος και φυσικά το ότι «τελικά το AIDS είναι εδώ!». Η ιστορία είναι αρκούντως ομιλητική και διδακτική, τα 600 τηλεφωνήματα μέσα σε μόλις δυο μέρες από την ανακοίνωση στο ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. ανδρών που ήρθαν σε επαφή με τη γυναίκα και επιθυμούν να ελεγχθούν καθιστούν άχρηστες παντελώς όλες τις εικόνες διαπόμπευσης και τις δημοσιευμένες φωτογραφίες. Η νεαρή γυναίκα εννοείται πως δεν πρόκειται να ξαναεργασθεί, θα καταδικασθεί και θα φυλακισθεί ενδεχομένως για όσα κατηγορείται και θα παραδοθεί στο μαύρο σκοτάδι. Φαντάζομαι ως ανασφάλιστη δεν θα έχει δικαίωμα στην υψηλοτάτου κόστους πολυετή θεραπεία. Οι πελάτες της όμως, που προφανώς έχουν μολυνθεί, γιατί ήσαν «απροφύλακτοι» φυσικά ήδη έχουν κάνει γύρο τον ιό στη Αθήνα και αλλού.
Τοποθετώ τις εικόνες αυτής της διαπόμπευσης δίπλα στους υπόλοιπους προεκλογικούς λεονταρισμούς και τους ολότελα kitsch συμβολισμούς που έχουμε υποστεί τούτες τις μέρες. Όλη αυτή η φασαρία και τα άπειρα τηλεοπτικά παράθυρα, τα λάβρα μελάνια που χύθηκαν και οι φωνασκίες από πολιτικούς, Δημάρχους, τοπάρχες και παραγοντίσκους για τα κέντρα-σταθμούς-στρατόπεδα-περισυλλογής-συγκέντρωσης-φιλοξενίας (διαλέξτε κατά βούλησιν) των «ανθρώπινων σκουπιδιών» κατέληξαν στον εγκλεισμό … «μόνο 56 λαθρομεταναστών» στα κλιματιζόμενα κοντέϊνερς της υπηρεσίας αντισεισμικής προστασίας στην Αμυγδαλέζα. Τόσα χρόνια ανακριτικής και εισαγγελικής έρευνας εντός και εκτός Ελλάδας για τα σκάνδαλα και τις μίζες υπουργών και των παρατρεχάμενών τους κατάφεραν να οδηγήσουν τον ηλικιωμένο ένοικο ενός πολυτελώς ανακαινισμένου νεοκλασικού της... Αρεοπαγίτου στις φυλακές Κορυδαλλού μέχρι την -σύντομα- επικείμενη παραγραφή των εγκλημάτων του. Είκοσι χρόνια κυριαρχίας των νονών στο ποδόσφαιρο εξαργυρώθηκαν με την κινηματογραφική προσαγωγή από την FYROM του περίφημου Μάκη και τον εγκλεισμό του στις ίδιες φυλακές. Όπου φυσικά φιλοξενείται πλέον και «η αδίστακτη ρωσίδα πόρνη που έσπερνε το θάνατο». Δυστυχώς λίγο καιρό νωρίτερα αναχώρησε από τις ίδιες φυλακές ο γνωστός Εφραίμ κι έτσι δεν εδέησε να πλαισιώσει κι ο Θεός το σκηνικό της τιμωρίας. Απομένει όμως μια επιπλέον ευκαιρία στον κρατικό μηχανισμό να συμβολίσει για μια ακόμα φορά την κάθαρση από τα ανθρώπινα σκουπίδια, την πορνεία, το έγκλημα, τις λεηλασίες του δημοσίου πλούτου, την αθάνατη διαφθορά κι από όσα άλλα ακόμη δεν πέτυχε να αυτοθεραπευθεί εδώ και πολλά χρόνια: Για λόγους πραγματικής ισονομίας να ανακρίνει όλους, όσoι προσέλθουν και βρεθούν οροθετικοί, ώστε να τους απευθυνθούν οι ανάλογες κατηγορίες. Η αστυνομία ύστερα να φορέσει σ’ αυτούς το μαύρο καρτελάκι και να τους βάλει να ποζάρουν για τις σχετικές φωτογραφίες της διαπόμπευσης σε πανεθνικό επίπεδο.
Όμως οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν πια σχεδόν για επιδημία οροθετικών γυναικών στα «σπίτια» του άστεως (πάνω από δέκα οροθετικές εκδιδόμενες γυναίκες για την ώρα) κι έτσι ο αριθμός των υποψήφιων κομπάρσων του διαφημιστικού spot μεγαλώνει επικίνδυνα. Ίσως δεν καταφέρουμε πια μέχρι τη μέρα των εκλογών να έχουμε μια ακόμα τρανταχτή απόδειξη για την περίφημη «κάθαρση» που συντελέστηκε μόλις «τώρα»!
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Μαΐου 2012, αρ. φύλλου 640
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:
- [2023] Καταδίκη της Ελλάδας
- ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΝΔΡΕΩΛΑ: Χρηματοδότηση υπηρεσιών υγείας
- ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Η Υγεία στην «Προκρούστεια κλίνη»…
- ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το ελληνικό κράτος και το φάρμακο
- ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δύο πικρά λόγια για το ΙΚΑ
- ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗ: Το Ε.Σ.Υ., εμείς και ο Αρχιεπίσκοπος
- ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Ο Γιώργος Ιωάννου στο νοσοκομείο
- Μπαλάντα της σεξουαλικής εξάρτησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.