ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΜΠΑΓΓΟΥ: Στατιστικολόγος

στις Καστοριανές γιαγιάδες 
και ιδιαίτερα στις Σόνια Ευθυμιάδου και Μελίκα Σανταλίδου

Για να συνδεθώ με τα προηγούμενα, θα με υπενθυμίσω, και θα σας υπενθυμίσω, ότι έχω συμπληρώσει τον τέταρτο μήνα μου και οδεύω ολοταχώς προς τον πέμπτο.
Και είμαι κορίτσι. Απ' αυτά που τα στολίζετε με φιόγκους και χαριτωμένα φορεματάκια. Ήδη, δηλαδή, έχετε προδιαγράψει τον ρόλο μου: πρέπει να γίνω όμορφη και να κάνω χαριτωμενιές για να σας έχω ευχαριστημένους. Η γιαγιά μου, επιπλέον, που είναι η προσωπική μου γραμματέας, θέλει να γίνω και καλόγνωμη. Τι εννοεί; αυτή μόνο το ξέρει. Όλα τα άλλα που απαιτείτε από μένα θα τα μάθω σιγά και με το μαλακό. Είμαι σίγουρη ότι δεν θέλετε να με τρομάξετε από τόσο νωρίς.

Μιλάτε αρκετά γρήγορα, κάνετε γκριμάτσες, αλλάζετε τον τόνο της φωνής σας όταν με βλέπετε, και μάλλον μου αρέσει αυτό. Δείχνει πως είμαι ευπρόσδεκτη.
 Ξέρω, όμως, και να νευριάζω όταν κάτι με ενοχλεί. Τεντώνω όλο μου το σώμα, σφίγγω τις παλάμες μου και βγάζω άγριες φωνές. Η θεία μου η Δήμητρα χτες έκανε, αμέσως μετά, το ίδιο με μένα. Την κοίταξα με περιέργεια και λίγο υποτιμητικά. Αυτή δεν χρειάζεται να νευριάζει αφού είναι μεγάλη και επομένως μπορεί να μην εξαρτάται από κανέναν, τουλάχιστον θεωρητικά..... Και με μιμήθηκε επακριβώς, άρα είναι κι αυτή άνθρωπος!

Έχω, βέβαια, κι εγώ τα δίκια μου. Το σώμα μου αλλάζει ώρα την ώρα, ενώ ο εγκέφαλος μου βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση, γι' αυτό και το κεφάλι μου είναι ακόμα τόσο μεγάλο. Από μισόλογα που άκουσα κατάλαβα ότι μέσα σε ένα χρόνο πρέπει να μάθω να μιλάω και να περπατάω, γιατί αλίμονο μου αν δεν το κάνω. Δεν μπορώ να φανταστώ τί με περιμένει, αλλά σίγουρα δεν είναι καλό. Ποιος άλλωστε δυσαρέστησε τους ανθρώπους και δεν τα βρήκε σκούρα; Ακόμα και τον Θεό, όταν δεν τον παρακαλάνε τον βρίζουν οι μεγάλοι! Εν τέλει όλοι οι άνθρωποι είμαστε πολύ απαιτητικοί.

Και ήρθε, νομίζω, η ώρα να σας αποκαλύψω ένα μεγάλο μυστικό. Τί νομίζετε ότι είμαι τώρα, ποια είναι η πρώτη μου δουλειά; σας το λέω σιγανά, για να μη με ακούσουν οι πολιτικοί μας και με προσλάβουν να βάλω σε σειρά την διοίκηση του κράτους: είμαι μαθηματικός-στατιστικολόγος! Έτσι ακριβώς.

Όταν κουνάτε μία κούκλα ή έναν αρκούδο μπροστά στα μάτια μου, νομίζετε ότι χαζολογάω; ότι παίζω απλώς μαζί τους και θαυμάζω το ωραίο της πρόσωπο ή μόνο χαϊδεύω το μαλακό του τρίχωμα; κάθε άλλο! Ο εγκέφαλός μου μετρά όλες τις διαστάσεις: της κούκλας, του αρκούδου, την απόσταση τους από τα μάτια μου, την ταχύτητα με την οποία κινούνται για να με πλησιάσουν. Και το κάνει κάθε φορά, για οτιδήποτε υπάρχει γύρω μου. Μετράω, μετράω, μετράω. Και ύστερα κάνω στατιστική και καταχωρώ όσα μέτρησα. Άπειρα πράγματα. Από τα πιο μεγάλα, έως τα πιο μικρά. Έχω αρκετό χώρο στο κεφάλι μου, αλλά τα βάζω σε μια άκρη γιατί με την ταχύτητα που δουλεύει ο εγκέφαλος μου θα τα γεμίσει γρήγορα όλα. Και, απ' ό,τι ξέρω, έχω διαθέσιμο μόνο έναν εγκέφαλο.

Πριν κάποια ποσότητα χρόνου, έβλεπα, μάλλον στον ύπνο μου, ότι ο ουρανός είχε γεμίσει μαστούς που έσταζαν πάνω στη γη γάλα. Κι εγώ έτρεχα από δω κι από κει με το στόμα ανοιχτό προσπαθώντας να καταπιώ στα γρήγορα όσες σταγόνες προλάβαινα. Αγωνιώδης προσπάθεια, που με έκανε να ξυπνήσω καταπεινασμένη. Και φυσικά έκλαψα. Τι θα μπορούσα να κάνω δηλαδή. Να ζητήσω μια κούπα γάλα ή να σηκωθώ και να το πάρω μόνη μου από το ψυγείο; μη σχολιάζεται, λοιπόν, από το ύψος των μεγάλων τις αντιδράσεις μου, μωρό είμαι ακόμα! Καταλαβαίνω ήδη αρκετά πράγματα, τα εμπόδια στην έκφραση δεν έχω υποσκελίσει μέχρι στιγμής. Γι αυτό και κοιμάμαι συχνά, για να αφήνω τον εγκέφαλό μου, κυρίως, να ξεκουραστεί και να προετοιμαστεί για τους νέους άθλους που με περιμένουν.

Την λερναία ύδρα με πρόλαβε και την σκότωσε ο Ηρακλής, τον 'Εκτορα-στον τρωικό πόλεμο- τον σκότωσε ο Αχιλλέας, την βαρύτητα την ανακάλυψε ο Νεύτωνας, το νόμπελ για την ποίηση το πήρε ο Ελύτης, ο Νανόπουλος και η Μαρία Σπυροπούλου βάζουν τα δυνατά τους στην Αμερική, αλλά δεν το βάζω κάτω- όλο και κάτι θα βρεθεί να κάνω κι εγώ!

Δημοσιεύθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2013, αρ. φύλλου 676