Λόγος & Αντίλογος

Πάσχα 2020

Ο προαιώνιος ανθρώπινος πόθος για την «πέραν του τάφου» ζωή είναι η υπόσχεση των θρησκειών, αλλά το τίμημα που απαιτεί κάθε µία είναι διαφορετικό. Και στη χριστιανική πίστη κοστολογείται πανάκριβα: Αγάπα τον πλησίον σου.

Kαθώς σήµερα το τελετουργικό της Ορθοδοξίας τυλίγεται µε τα σκούρα χρώµατα του πένθους, η καθημερινότητα διακρίνεται από τις προετοιμασίες της Αναστάσεως. Η χαρά και η ελπίδα είναι αναµενόµενες. Το δάκρυ των πιστών καθώς κρεμµάται επί ξύλου ένας θεός, στεγνώνει γρήγορα µπροστά στην προσδοκία. 

Θυσία και Δικαίωση μεταλλάσουν τον Άνθρωπο Ιησού στη Θεία Του Οντότητα, αλλά το Μήνυµά Του αγνοήθηκε από τις κατά καιρούς επικρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις και συγκρούστηκε µε σφοδρότητα µε τα νοµοθετικά πλαίσια πού καταρτίσθηκαν. Η κορύφωση της υποκρισίας εκφράσθηκε µε την απαγγελλόμενη αδικία κάτω από την εικόνα Εκείνου...

Οι θεοκρατικές κοινωνίες διέγραψαν την τροχιά τους εκμεταλλευόμενες τις ανθρωπιστικές επιταγές του Όρους των Ελαιών, αλλά επέβαλαν ρυθµίσεις συνειδητά και επίµονα διαστρεβλωτικές του Θείου Λόγου. 

Ο προαιώνιος ανθρώπινος πόθος για την «πέραν του τάφου» ζωή είναι η υπόσχεση των θρησκειών, αλλά το τίμημα που απαιτεί κάθε µία είναι διαφορετικό. Και στη Χριστιανική Πίστη κοστολογείται πανάκριβα. Αγάπα τον πλησίον σου... 

Η απόρριψη τουλάχιστον απ' όσο γνωρίζουμε εδώ και 2020 χρόνια της Διδασκαλίας Εκείνου από τα εξουσιαστικά κέντρα, απαιτήθηκε ωστόσο να υιοθετηθεί από της µάζες προκειμένου να περιχαρακωθούν τα δικά τους συμφέροντα από επιδροµές. Και οι τάξεις των πιστών αποδυναμώνονται χρόνο µε τον χρόνο από μεταγραφές στις τάξεις των απίστων. Ο πρόσκαιρος και επίγειος Παράδεισος είναι μαγνητικά ελκυστικός, έστω και αν επενδύει έτσι κανείς στη μεταθανάτιο και αιώνια Κόλαση. 

Ολόκληρο σχεδόν το πλέγµα των Χριστιανικών δογµάτων υποκλίνεται µπροστά στη φρικτή θανάτωση ενός Θεού και εορτάζει την εκτυφλωτική ανάσταση ενός Ανθρώπου, µε µια λαπρότητα ελαφρώς µικρότερης έντασης από αυτήν της Γεννήσεώς Του. Εκτός της Ορθοδοξίας. 

Ισως, στις ορθόδοξες κοινωνίες συμπτωματικά ταυτίστηκαν οι συμβολισμοί Μαρτυρίου και Λύτρωσης, µε τις εθνικές τους επιβιώσεις. Άλλες μορφές της Χριστιανοσύνης είχαν ήδη χρησιμοποιήσει τη θρησκεία για να επιτύχουν άνοµες επιδιώξεις. Η θυσία και η Ανάσταση συνεπώς πρέπει να περάσουν γρήγορα. Αλλιώς οι αναθεωρήσεις και οι απολογίες θα συσσωρευθούν. Πρόκειται για εκείνες που έκαιγαν τους επιδιώκοντες τις τυπικές μεταλλαγές της θρησκευτικής εκφράσεως, αλλά οι ίδιες κατακουρέλιασαν την ουσία. 

Παρ' όλα αυτά και µόνο από το γεγονός πως κάποιο µακρινό εξωκκλήσι θα το λειτουργήσει αυτές τις µέρες ο παπα-Ηλίας µε την παπαδιά του, που τα δάκρυά τους θα κυλήσουν αβίαστα και ζεστά, καθώς θα θρηνούν το Γλυκύ Έαρ και το χαµόγελο θα φωτίσει το ρυτιδωµένο τους πρόσωπο στο «Δεύτε λάβετε» εκεί, στο µακρυνό εξωκκλήσι, αξίζει να είσαι Έλληνας Και κυρίως Ορθόδοξος…

Ένας συνυπεύθυνος

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Μαΐου 2020, αρ. φύλλου 1029