ΟΔΟΣ: Βόρεια-Νότια

Η μεγάλη και μακροχρόνια περιπέτεια στην οποία εισήλθε η Ελλάδα, εξ αιτίας της συστηματικής παράβασης των υποχρεώσεών της και ειδικά αυτών που απορρέουν από την συμμετοχή της στην ζώνη του ευρώ, έχει ήδη τις αρνητικές της συνέπειες. Συνέπειες όλα τα επίπεδα, σε ατομικό, κοινωνικό, πολιτικό αλλά και εθνικό επίπεδο, που δεν γίνονται καλλίτερες επειδή στην σύνοδο κορυφής της 25ης Μαρτίου λήφθηκαν αποφάσεις που παρέχουν ελπίδες ανάκαμψης.

Διότι αυτές οι ελπίδες δόθηκαν με τρόπο που -δικαιολογημένα- αποδομεί την ισχύ της. Η χώρα που πέτυχε την ένταξη της Κύπρου στην Ένωση, που έφερε το ευρώ στον λαό της, και το 2004 πραγματοποίησε με επιτυχία τους ολυμπιακούς αγώνες στην Αθήνα, όχι μόνο μέσα σε ελάχιστα χρόνια κατασπατάλησε το κέρδος της καλής διαφήμισης και της ικανοποίησης που προκάλεσε στην ευρωπαϊκή και γενικά την διεθνή κοινή γνώμη. Αλλά και διότι στην συνέχεια, είναι η ίδια χώρα που διέλυσε, από μόνη της, όλες τις υποδομές της.

Η διαφθορά των πολιτικών, των πολιτών και της δημόσιας διοίκησης -με αποκορύφωμα το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, ως νέος εσωτερικός εχθρός, αλλά και η ανικανότητα των ελληνικών κυβερνήσεων που όχι μόνο δεν αντιλήφθηκαν εγκαίρως το πρόβλημα, αλλά αντίθετα αγρόν αγόραζαν (ή καλύτερα ξεπουλούσαν), καθώς και ο τρόμος που προκαλεί στην συντεταγμένη πολιτεία η ελληνική άκρα αριστερά (βασική αιτία της καταστροφής του κέντρου της πρωτεύουσας και των μεγάλων πόλεων τον Δεκέμβριο του 2008), αποτέλεσαν μερικές από τις αιτίες που οδήγησαν στην κατάρρευση και την απομόνωση.

Η εξεύρεση λύσεων για την αντιμετώπιση των αδιεξόδων, θα έχει λοιπόν σοβαρό αντίκτυπο και στα εθνικά θέματα. Η αποτελεσματική προάσπιση των οποίων απαιτεί αρραγές εσωτερικό μέτωπο, αλλά και εθνική και κρατική ισχύ. Καθώς και υπόληψη. Δηλαδή ιδιότητες οι οποίες βρίσκονται σε σοβαρή ανεπάρκεια στην Ελλάδα.

Ήδη η Τουρκία, πυκνώνοντας τις προκλήσεις της στο Αιγαίο, συμπεριφέρεται στην Ελλάδα σαν το άτακτο αποσπασμένο δυτικό τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όμως πρώτο και πιο χαρακτηριστικό θύμα της επιδείνωσης -της υποβάθμισης- είναι οι προσπάθειες της Ελλάδος για την προστασία της ελληνικότητας του ονόματος της Μακεδονίας. Θέμα που αφορά όλους τους Έλληνες, αλλά ιδιαιτέρως τους Μακεδόνες, επομένως και τους κατοίκους της Καστοριάς, καθ’ όσον η αμφισβήτηση της εθνικής τους καταγωγής πλήττει συστατικά στοιχεία της ταυτότητάς τους και της ελληνικής κοινωνίας. Έχει ευρύτερες συνέπειες, και πιο σύνθετες από το μειδίαμα που προκαλεί ενίοτε η -γραφική κατά τα άλλα- συνήθεια των γειτόνων να αυτοπροσδιορίζονται ως «Μακεδόνες», αλλά κυρίως να σφετερίζονται κάθε τι μακεδονικό.

Έτσι, πολύ πρόσφατα οι Έλληνες διαπίστωσαν ότι, εξ αιτίας της δεινής θέσης της χώρας, με αντάλλαγμα την πολιτική υποστήριξη (κοινώς ευχολόγια) απέναντι στην οικονομική κρίση, αλλά και την κατάργηση της βίζας γι’ αυτούς που επιθυμούν να επισκεφθούν για τουριστικούς κυρίως λόγους τις Η.Π.Α, ήδη προωθείται μια προσυμφωνημένη λύση με την ονομασία των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». Την ίδια στιγμή που οι βόρειοι Σλάβοι γείτονες προτείνουν (δήθεν) συμβιβαστικά την εξοργιστική ονομασία «Βόρεια Δημοκρατία της Μακεδονίας»! Ενώ μέχρι τώρα ,όλες σχεδόν οι πολιτικές ηγεσίες, διαβεβαίωναν ότι δεν θα αποδέχονταν τον όρο Μακεδονία στην ονομασία της σλαβικής χώρας, με τις σαφείς επεκτατικές βλέψεις του βαλκανικού αλυτρωτισμού.

Υπό τις σημερινές συνθήκες, με την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη να δοκιμάζεται όσο ποτέ άλλοτε, λόγω των πολλαπλών και διαφορετικών προβλημάτων που εισφέρει η Ελλάδα, και με ορθάνοικτα κοινωνικά, πολιτικά και όλα τα ευαίσθητα μέτωπα, πώς θα μπορούσε άραγε η χώρα να αξιώσει από τους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, και ιδίως από τις ΗΠΑ, να στηρίξουν τα ελληνικά δίκαια;

Αυτό το κατρακύλισμα, είναι μεταξύ άλλων, το (ένα ακόμη) ηρωϊκό κατόρθωμα, όσων κυβέρνησαν με επιπολαιότητα και πρωτοφανή ασυνειδησία. Που κέρδισαν τις εκλογές με το σύνθημα «υπάρχει μια καλύτερη Ελλάδα και την θέλουμε», και την επανίδρυση του κράτους, και στο τέλος την παρέδωσαν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, χωρίς να έχουν το θάρρος να πουν μια απλή συγνώμη στους πολίτες, και ειδικά τους ψηφοφόρους τους. Ίσως βέβαια, ως επανίδρυση να μην μπορούσαν ούτε και οι ίδιοι να φανταστούν την σημερινή κατάσταση, στα πρόθυρα της πτώχευσης και της έκπτωσης, αλλά η αλήθεια είναι σκληρή και αμείλικτη. Σε βαθμό που να μην έχει πλέον καμμιά πρακτική αξία, ούτε η αυτοκριτική, ούτε η αυτοκάθαρση.

Μεγάλη Πέμπτη του 2010, δύσκολα θα μπορούσε να φαντασθεί κανείς την απότομη κατάρρευση της χώρας ένα χρόνο πριν. Κι’ όμως, η κατάσταση είναι αυτή, είναι δεδομένη και όπως διαφάνηκε από την συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Σκοπιανό ομόλογό του, μας προετοιμάζει για τα χειρότερα. Τα οποία είναι ήδη εδώ, κοντά μάλιστα στην Καστοριά. Ποτέ ο βορράς δεν ήταν τόσο ψυχρός, όσο μοιάζει αυτόν τον καιρό. Έστω κι’ αν είμαστε στην Άνοιξη.