26.4.10

ΟΔΟΣ: Θαύμα

Στις 20 Απριλίου αναμένεται να δοθεί στην δημοσιότητα το πλήρες σχέδιο νόμου που γίνεται γνωστό με την ονομασία «Καλλικράτης» για την διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας. Ο νόμος αυτός θα επιφέρει στην διοίκηση αλλά και στην ελληνική πραγματικότητα ριζικές μεταβολές (και ανατροπές) ακόμη πιο εκτεταμένες (και πιο ουσιαστικές) από τον νόμο «Καποδίστρια». Ίσως η σημαντικότερη συνέπεια θα είναι η αλλοίωση των τοπικισμών, που θα προέλθει από την κατάργηση των νομαρχιών, επομένως και των πρωτευουσών τους, και την σταδιακή δημιουργία περιφερειακής συνείδησης.

Αλλά και την επιστροφή έστω και αναγκαστικά παραλλαγμένων των γεωγραφικών τμημάτων της χώρας, που διοικητικά ήταν κάποτε γνωστά ως «επαρχίες» και ακόμη παλιότερα (κατά την διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας) ως «καζάδες». Αντίστοιχο ενδιαφέρον (άξιο ιστορικής μελέτης και ανάλυσης) που πρέπει να ερευνηθεί, παρουσιάζει το γεγονός ότι η νέα διοικητική διαίρεση της χώρας σε Περιφέρειες παραπέμπει (και σε μερικές περιπτώσεις τα επαναφέρει) στα τουρκικά «Βιλαέτια», ή ακόμη πιο παλιά στα βυζαντινά «Θέματα». Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές ότι η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες της Ευρώπης ήδη έπραξαν, προετοιμάζεται διοικητικά για την μελλοντική ένταξή της σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση με δεσμούς ομοσπονδιακής φύσης, που για την λειτουργία τους προϋποθέτουν ευρύτερες διοικητικές περιφέρειες. Αυτό από μόνο του είναι κάτι το ιστορικό.

Το ίδιο σχέδιο νόμου το οποίο για την Καστοριά, εκτός από την κατάργηση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης η οποία απορροφάται από την αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Κοζάνη και την δημιουργία τριών προφανώς Δήμων, μπορεί μεν ως πρόταση να προέρχεται από την κυβέρνηση αλλά θα απηχεί οπωσδήποτε και τις θέσεις του ΠαΣοΚ. Ωστόσο όπως και σε πανελλήνιο έτσι και σε τοπικό επίπεδο για την Καστοριά δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές οι τελικές απόψεις των άλλων κομμάτων. Και ιδίως της Νέας Δημοκρατίας η επιρροή της οποίας στον Νομό Καστοριάς τα τελευταία πολλά χρόνια είναι σημαντική και εκλογικά, σταθερά πλειοψηφική. Με αποτέλεσμα η κατάργηση του Νομού και η υπαγωγή του σε ένα ευρύτερο περιφερειακό πλαίσιο, στο οποίο οι υπόλοιποι νομοί δεν ακολουθούν την κομματική ταυτότητα της Καστοριάς, να αποτελεί εξέλιξη που επιδρά στον κομματικό χρωματισμό του ελληνικού χάρτη. Ιδίως εν όψει της εσωκομματικά τραυματικής μετεκλογικής περιόδου που διέρχεται η Νέα Δημοκρατία, αλλά και εν όψει των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης του Νοεμβρίου.

Όμως παρά τις κάπως περιστασιακές παρεμβάσεις στελεχών της, για ζητήματα της επικαιρότητας η Νέα Δημοκρατία, μετά την εκλογή του νέου αρχηγού της κ. Αντώνη Σαμαρά, αντί να ασκήσει με πληρότητα το έργο που της ανέθεσαν οι πολίτες, έχει εισέλθει σε χρονικά παρατεταμένη και άκρως επικίνδυνη για την ίδια, περίοδο εσωστρέφειας. Με το πρόσχημα των προσυνεδριακών εργασιών και την προοπτική του Συνεδρίου, το κόμμα αφιερώνεται περισσότερο στο ξεκαθάρισμα των εσωκομματικών προσωπικών λογαριασμών και συσχετισμών, και πολύ λιγότερο στην άσκηση του αμιγούς πολιτικού της έργου, κυρίως ως κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Και μάλιστα σε μια περίοδο που ασφαλώς είναι η κρισιμότερη των τελευταίων δεκαετιών, και για την οποία η ίδια ως κυβέρνηση του τόπου ως τον π. Οκτώβριο έχει συγκεκριμένες και μεγάλες ευθύνες για το κατρακύλισμα.

Έτσι μέχρις στιγμής, η Νέα Δημοκρατία δεν βρίσκει χρόνο, αλλά ούτε και περίσσευμα πολιτικής επάρκειας για να ασχοληθεί με τα μείζονα προβλήματα του τόπου, και φυσικά με τα ζητήματα που εν όψει του «Καλλικράτη» εγείρονται για όλες τις περιοχές της Ελλάδος και βεβαίως και της Καστοριάς. Με αποτέλεσμα για μια ακόμη φορά να έχουν ξεφυτρώσει υποψηφιότητες από τον χώρο που ακούγονται σουρεαλιστικές.

Σε μια Καστοριά, που έχοντας πληρώσει πανάκριβα τις εσωκομματικές διενέξεις της Νέας Δημοκρατίας, διαπιστώνει ότι ο νέος της αρχηγός, αντί να κάνει πράξη όσα ο ίδιος -και πολύ ορθά διακήρυσσε πριν την εκλογή του, περί ενότητας στελεχών και δημιουργίας ενός μεγάλου κομματικού σχήματος, στο οποίο θα χωρούσαν όσες ιδεολογικές τάσεις, έστω κι’ αν διαφέρουν στα επιμέρους, ασπάζονται τις βασικές και θεμελιώδεις αρχές της Νέας Δημοκρατίας, αντίθετα με το μάτι στραμμένο και στο πολιτικό ακροατήριο του ΛΑΟΣ δείχνει να σηκώνει το γάντι που βεβαίως ασυγχώρητα του πετά διαρκώς το στρατόπεδο της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Η οποία καθώς φαίνεται, ως μέρος του ελληνικού πολιτικού προβλήματος της οικογενειοκρατίας (αυτή είναι η τροφός της κατάρρευσης και της γενικευμένης διαφθοράς) δεν δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει, ούτε τα βαθύτερα αίτια της μη εκλογής της στην ηγεσία του κόμματος, ούτε το ότι ακόμη και αν παραιτούνταν σήμερα ο κ. Αντ. Σαμαράς, η ίδια δεν θα είχε σημαντικές πιθανότητες να ασκήσει ανενόχλητη τα καθήκοντά της ως πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας στην περίπτωση εκλογής της. Διότι στο κόμμα της, εκτός του δούναι, υπάρχει και το λαβείν.

Με αυτό το σαφές περιεχόμενο, η σημερινή πολιτική κατάσταση δεν προϊδεάζει απολύτως τίποτε το καλό για την Καστοριά, τουλάχιστον όχι ως τις επόμενες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να ανατρέψει τα μέχρις στιγμής μελλούμενα. Αλλά θαύματα δεν γίνονται, ούτε από μηχανής θεοί υπάρχουν. Κι’ αυτά ούτε η Νέα Δημοκρατία του κ. Αντ. Σαμαρά (που μερικές φορές δείχνει να λησμονεί ότι δεν ηγείται πλέον της Πολιτικής Άνοιξης) μοιάζει να έχει συνειδητοποιήσει, μερικούς μόνο μήνες μετά την ταπεινωτική συντριβή της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές, και την προσβολή των ψηφοφόρων της από τα ασυγχώρητα λάθη της.

Δημοσιεύθηκε στις 15 Απριλίου 2010 στην ΟΔΟ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ