ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το πρόγραμμα ανάπτυξης

Το άρθρο που ακολουθεί, να θεωρηθεί συνέχεια του προηγουμένου, είναι δε στην ουσία απάντηση σε "φίλους" που με τηλεφώνησαν, ότι γράφουμε ανεύθυνα και δεν εξετάζουμε τι μπορεί να γίνει. 
Θ.Π.


1. Μέσα σε τι γενικότερο σχέδιο θα τοποθετηθεί το πρόγραμμα της εκβιομηχάνισης και ποιες είναι οι προϋποθέσεις και οι αντικειμενικοί σκοποί του σχεδίου αυτού.
2. Από πού θ’ αρχίσουμε την κατασκευή των έργων;
3. Μέσα σε τι χρονικό διάστημα θα κλιμακωθούν τα έργα και με ποια σειρά προτεραιότητας;
4. Ποια θα είναι η οικονομική σημασία και απόδοση των έργων;
 Δηλαδή: Στρατηγικό σχέδιο για εκβιομηχάνιση και τακτική για την πραγματοποίησή του.

Τι δεν πρέπει να ξεχνάμε:
1. Έχουμε μια οικονομία χώρας με μέσο επίπεδο καπιταλιστικής ανάπτυξης, δηλαδή μιας χώρας που δεν ολοκλήρωσε τον αστικοδημοκρατικό μετασχηματισμό.
2. Έχουμε μια οικονομία με μονόπλευρη και ασθενική ανάπτυξη των παραγωγικών της δυνάμεων, με στρεβλή καπιταλιστική ανάπτυξη.
3. Έχουμε μια οικονομία που εξαρτάται ολόπλευρα από το ξένο κεφάλαιο, που εμποδίζει την εσωτερική συσσώρευση.

Όταν η Αριστερά σήμερα [2011] μιλά για ανόρθωση της οικονομίας, σε καμιά περίπτωση δεν εννοεί την αναπαραγωγή των ίδιων μορφών και του ίδιου περιεχομένου οικονομικής ζωής, όπως αυτό που γνώρισε η χώρα μας μέχρι σήμερα. Πρέπει να λείψουν οι βασικές αιτίες που δημιουργούν αυτό το καθεστώς.
Πρώτη αιτία: Η πολιτική κυριαρχία της μεταπολεμικής ολιγαρχίας [ραντιέρηδες, έμποροι, δωσίλογοι και μαυραγορίτες], που κρατάει την οικονομία σε μαρασμό, την έχει υποδουλώσει στο εμπορικό και ξενοκίνητο κεφάλαιο και οδήγησε τη χώρα σε ένα ψεύτικο ευδαιμονισμό με ένα – με δανεικά χρήματα – άκρατο καταναλωτισμό. Με την υπάρχουσα ειδική πολιτική που έχει υποδουλώσει τη χώρα στο ξένο κεφάλαιο και στα κάθε είδους [πολιτικά, οικονομικά, αισθητικά κλπ] συμφέροντά του.
 Βασικό μας αίτημα λοιπόν είναι να πάψει η πολιτική εκμετάλλευση και κυριαρχία της παρασιτικής ολιγαρχίας και να καταργηθεί η προνομιακή πολιτική και οικονομική εκμετάλλευση της οικονομίας μας από το ξένο κεφάλαιο.
Ποιος μπορεί να σηκώσει τέτοια πολιτική εξουσία που να ικανοποιεί αυτό το αίτημα; Άποψη μου, που συμφωνεί με την επίσημη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ: Το αριστερό μπλοκ, που θα στηρίζεται στο ΣΥΡΙΖΑ, την ΔΗΜΑΡ, το αριστερό - προοδευτικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, τους ανεξάρτητους αριστερούς, στον ανοργάνωτο κόσμο.
 Καλά θα ήταν σε ένα τέτοιο μπλοκ πολιτικοοικονομικής ανατροπής να βρίσκεται και το ΚΚΕ. Δυστυχώς αυτό βρίσκεται καθηλωμένο από παλιά ξεπερασμένα πολιτικό – δογματικά [θρησκευτικά] αγκυλώματα και του είναι αδύνατο να συνεργαστεί. Εμείς όμως πάντα ελπίζουμε.
 Την πολιτική λοιπόν εξουσία πρέπει να πάρει ένας συνασπισμός μαχητικής συμμαχίας, εργατών, αγροτών, μεσαίων στρωμάτων [επαγγελματιών, βιοτεχνών και διανοουμένων]. Μια τέτοια εξουσία μπορεί να αρχίσει την ανασυγκρότηση και περισυλλογή στην οικονομία. Είναι προϋπόθεση για την ανάπλαση της οικονομίας. Οι τράπεζες, οι ασφαλίσεις, οι μεταφορές, η ενέργεια, πρέπει να βρίσκονται υπό τον άμεσο έλεγχο του Κράτους.
 Να τιμωρηθούν αυστηρά όσοι έκλεβαν παράνομα, όσοι πλούτισαν παράνομα, όσοι δεν πλήρωναν τους φόρους που τους αναλογούσε. Η τιμωρία πρέπει να περιέχει και την δέσμευση της περιουσίας τους, στο ποσό που καταχρηστικά ιδιοποιήθηκαν.
Να υποστηρίξει και να ενθαρρύνει την ατομική πρωτοβουλία και την ατομική ιδιοκτησία, όταν λειτουργούν για την πραγματοποίηση των οικονομικών σκοπών που ανταποκρίνονται στο κοινό συμφέρον.
 «Οι εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις που θα δουλέψουν στο πνεύμα αυτό θα ενισχυθούν γιατί θα αποτελέσουν οικονομικές δυνάμεις που θα βοηθούν θετικά στην οικονομική ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων». [Δ. ΜΠΑΤΣΗΣ, σ. 195]
 Να ασχοληθεί αμέσως με το γεωργικό πρόβλημα, για να ξεφύγει η παραγωγή μας από το καθεστώς της απόσυρσης και να παράγει προϊόντα ποιότητας και ανταγωνιστικά. Το κλίμα και ο μικρός κλήρος ευνοούν τις ειδικές καλλιέργειες. Η άμεση δημιουργία ενός ινστιτούτου γεωργικών καλλιεργειών και τροφίμων, σε κάποια γεωργική πόλη της Μακεδονίας ή της Θεσσαλίας, θα βοηθήσει την σωστότερη εκμετάλλευση της Γης.
 Το πρόγραμμα αυτό είναι ένα προοδευτικό πρόγραμμα μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Η ανταπόκριση του κόσμου - που πιστεύουμε ότι θα είναι θετική - θα μας βοηθήσει στη συνέχεια να διαλέξουμε δημοκρατικά τον δρόμο που επιθυμούμε.
 Τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε παραγωγική, τεχνική οργανωτική αποσύνθεση, με υπολείμματα καταναλωτισμού και ευδαιμονισμού.
 Μόνο η πολιτική μπορεί να μας βγάλει από το αδιέξοδο. Ο Λένιν έλεγε: «Η πολιτική είναι η πιο συγκεκριμενοποιημένη έκφραση της οικονομίας και η γενίκευση και ολοκλήρωσή της»
 Το πρόβλημα της ανάπτυξης, της εκβιομηχάνισης της χώρας, δεν μπορεί να τοποθετηθεί ξεκάρφωτα και να θεωρήσουμε άμεσα πραγματοποιήσιμη την ανάπτυξη μέσα στις συνθήκες μιας τέτοιας οικονομίας.

 Πρέπει να παρθούν μέτρα που:
1. Να εξυπηρετούν καλύτερα τον Τουρισμό.
2. Να διευκολύνουν την ναυτιλία μας
3. Να βοηθούν τις εξαγωγές, αυτές έστω τις μικρές.
4. Να αναπτύσσουν την ικανότητα παραγωγής ενέργειας. Ο λιγνίτης πρέπει να παραμείνει η κύρια πηγή με δοκιμαστικά ανοίγματα όμως στις νέες μορφές παραγωγής.
 Για τους σκοπούς αυτούς δεν χρειάζονται μεγάλες επενδύσεις. Ορθολογισμός χρειάζεται.
5. Να διατηρηθούν σε καλό επίπεδο α.) Η βασική παιδεία, β.) το Εθνικό Σύστημα Υγείας, γ.) οι μεταφορές [και για τουριστικούς λόγους και για αναπτυξιακούς]
6. Να γίνουν μετατροπές στην τεχνική εκπαίδευση καθώς και την Πανεπιστημιακή. Χωρίς μεγάλα έξοδα, με μετατροπή του είδους εργασιών στα ΤΕΙ τις Πολυτεχνικές σχολές και τις θετικές σχολές των πανεπιστημίων [φυσικομαθηματική, γεωπονική, ιατρική], να αποκτήσουμε «ειδικούς» σε τομείς που μας ενδιαφέρουν.
7. Να δημιουργηθεί αμέσως Ινστιτούτο γεωργικών εφαρμογών και τροφίμων, που θα στελεχωθεί από επιστήμονες, άνδρες και γυναίκες, που θα έχουν την μόρφωση που θα δίνουν τα νέα προγράμματα. Αν επιστήμονες του εξωτερικού ανταποκριθούν σε μια τέτοια ανάγκη θα είναι καλοδεχούμενοι.
 Θα προσπαθήσω να δείξω πως εννοώ τα νέα προγράμματα. Ένας νεαρός φοιτητής της χημείας π.χ., από το πρώτο έτος σπουδών, θα αντιμετωπίζει στα γενικά του μαθήματα, παραδείγματα από τις ανάγκες του μελλοντικού του Ινστιτούτου. Η βασική του εκπαίδευση θα είναι η απαραίτητη για την επιστήμη του, τα παραδείγματα όμως από την μελλοντική δουλειά του. Το ίδιο θα συμβαίνει σε όλα τα άλλα χρόνια και στις πτυχιακές εργασίες. Το ίδιο και για τα ντοκτορά. Ο έτοιμος επιστήμονας θα είναι εξοικειωμένος με το αντικείμενο της μελλοντικής του εργασίας.
Η επιστημονική εκμετάλλευση της γης μας, θα επιφέρει μια αύξηση – μικρή στην αρχή – του ΑΕΠ, που θα είναι η πρώτη εσωτερική συσσώρευση. ΄
8. Θα διατεθεί για την δημιουργία της πρώτης μεγάλης δική μας παραγωγικής μονάδας. Αν αυτή θα είναι ένα πετροχημικό εργοστάσιο, για να μπούμε στην οικονομία της φίνας χημείας, ή θα είναι ένα φαρμακευτικό συγκρότημα, ή και τα δυο συγχρόνως, θα έχουν βρεί έτοιμο επιστημονικό προσωπικό, για να λειτουργήσουν αποδοτικά από την πρώτη ημέρα.
9. Έτσι με μικρά αλλά σταθερά βήματα θα προχωρήσουμε. Μια μικρή παραπάνω προσπάθεια απ’ αυτήν που χρειαζόμαστε για εξυπηρέτηση των τοκογλύφων, που όμως θα είναι με προοπτική ανάπτυξης, θα μας επιτρέψει να ξεφύγουμε από την μιζέρια της οικονομικής [και όχι μόνο] υποταγής στους μεγάλους «προστάτες» [το ίδιο νόημα παίρνουμε και με την λέξη «νταβατζήδες»].
10. Ανοίγονται προοπτικές για καλύτερες μέρες, αρκεί να φέρουμε σε τροχιά εξουσίας το αριστερό μπλοκ.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Ιανουαρίου 2012, αρ. φύλλου 623