Aφορμή για να γράψω τις παρακάτω σκέψεις μου ήταν ένας έντονος διάλογος σε μια ομήγυρη φίλων εκπαιδευτικών, που ο καθένας διαφωνούσε κι απέρριπτε, με ευκολία, τα επιχειρήματα του άλλου, σχετικά με την αύξηση του πληθυσμού των πόλεων και την εγκατάστασή του στα αστικά, πλησιέστερα κέντρα.
Η φυγή μας από τις πατρογονικές εστίες και η διαμονή, ας στις πλησιέστερες πόλεις, άλλαξε και διαφοροποίησε την ομαλή κι ευλογημένη χωροταξική κατανομή των συνανθρώπων μας, με αποτέλεσμα να αδειάσουν και να ερημώσουν τα νοσταλγικά χωριά της επαρχίας και όχι μόνο.
Εγκαταλείψαμε το καθαρό και υγιεινό περιβάλλον, την απλή φύση, τα δασωμένα βουνά των χωριών μας και συνωστιζόσαστε στο υποβαθμισμένο στενόχωρο διαμερισματάκι των 50 τμ. Λησμονήσαμε την απλότητα του βίου μας.
Κοινό και λίαν ανησυχητικό το φαινόμενο αντάμωσης στο ασανσέρ “με το διπλανό μου” και να μην μιλιόμαστε…! Να περιμένουμε πότε θα κάνει τον παραμικρό θόρυβο, στην ώρα της κοινής ησυχίας “για να τον παρατηρήσουμε”. Ζούμε έντονα και αμφισβητούμε τις διαχρονικές αξίες αγάπης και συνεργασίας, που μας κληροδότησαν αοι αγράμματοι αλλά και απλοί πρόγονοί μας. Ο εγωϊσμός και η υπερηφάνεια μας κατέστησε υποστηρικτές και γνώστες επί παντός επιστητού. Συνηθίσαμε να μην ακούμε τους άλλους…! Συζητούμε αλλά δεν καταλαβαινόμαστε. Γίναμε νευρικοί. Δεν δεχόμαστε καμιά άλλη γνώμη κι άποψη, εκτός και από τη δική μας.
Συζητούμε στα καφενεία και σ’ άλλους κλειστούς χώρους, έντονα, ενίοτε δε και πεισματικά και προσπαθούμε να πείσουμε την ομήγυρη ότι η δική μας άποψη είναι η καλύτερη, η σωστότερη. Η σιωπή και η ολιγολογία ξεχάστηκε. Βιώνουμε την καθημερινότητα με ένταση. Τρέχουμε, αντί να βαδίζουμε. Ομιλούμε και κουβεντιάζουμε πολύ. Συνήθως, απορρίπτουμε την άλλη άποψη. Νομίζουμε πως για όλα έχουμε το αλάθητο.
Έτσι κληρονομούμε και στη νέα γενιά, στα παιδιά μας ένα νέο τύπο Έλληνα, που τα θέλει όλα δικά του. Να μην κοπιάζει και ν’ απολαμβάνει τα καλύτερα και ακριβότερα αγαθά. Να αλληθωρίζουμε όλοι μας στο ακριβότερο αυτοκίνητο, στο μεγαλύτερο και κεντρικότερο διαμέρισμα-κατάστημα. Στην αγορά πολλών και εκλεκτών διατροφημάτων. Χαλάσαμε την οικογενειακή κι ατομική υγεία με την πολυφαγία μας!
Αμφισβητούμε και αγνοούμε την ευλογημένη και υγιεινή αυτάρκεια και ολιγάρκεια. Η οικονομική κρίση στην πατρίδα μας και σ’ όλο τον κόσμο οφείλεται και στον αλόγιστο ευδαιμονικό καταναλωτισμό μας. Παράγουμε 5 και τρώμε για 8. Ποιος θα αναπληρώσει όμως τη διαφορά;
Καλή είναι η πρόοδος και η τεχνολογία! Καλύτερη όμως πρέπει να είναι η απλότητα του βίου μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
-
►
2024
(387)
- ► Σεπτεμβρίου 2024 (8)
- ► Αυγούστου 2024 (33)
- ► Ιουλίου 2024 (31)
- ► Ιουνίου 2024 (44)
- ► Μαΐου 2024 (40)
- ► Απριλίου 2024 (59)
- ► Μαρτίου 2024 (55)
- ► Φεβρουαρίου 2024 (46)
- ► Ιανουαρίου 2024 (71)
-
►
2023
(791)
- ► Δεκεμβρίου 2023 (41)
- ► Νοεμβρίου 2023 (36)
- ► Οκτωβρίου 2023 (91)
- ► Σεπτεμβρίου 2023 (77)
- ► Αυγούστου 2023 (71)
- ► Ιουλίου 2023 (61)
- ► Ιουνίου 2023 (58)
- ► Μαΐου 2023 (80)
- ► Απριλίου 2023 (67)
- ► Μαρτίου 2023 (81)
- ► Φεβρουαρίου 2023 (58)
- ► Ιανουαρίου 2023 (70)
-
►
2022
(776)
- ► Δεκεμβρίου 2022 (59)
- ► Νοεμβρίου 2022 (87)
- ► Οκτωβρίου 2022 (81)
- ► Σεπτεμβρίου 2022 (60)
- ► Αυγούστου 2022 (75)
- ► Ιουλίου 2022 (89)
- ► Ιουνίου 2022 (72)
- ► Μαΐου 2022 (67)
- ► Απριλίου 2022 (52)
- ► Μαρτίου 2022 (41)
- ► Φεβρουαρίου 2022 (50)
- ► Ιανουαρίου 2022 (43)
-
►
2021
(806)
- ► Δεκεμβρίου 2021 (58)
- ► Νοεμβρίου 2021 (47)
- ► Οκτωβρίου 2021 (61)
- ► Σεπτεμβρίου 2021 (38)
- ► Αυγούστου 2021 (47)
- ► Ιουλίου 2021 (55)
- ► Ιουνίου 2021 (79)
- ► Μαΐου 2021 (76)
- ► Απριλίου 2021 (32)
- ► Μαρτίου 2021 (109)
- ► Φεβρουαρίου 2021 (105)
- ► Ιανουαρίου 2021 (99)
-
►
2020
(1422)
- ► Δεκεμβρίου 2020 (103)
- ► Νοεμβρίου 2020 (75)
- ► Οκτωβρίου 2020 (101)
- ► Σεπτεμβρίου 2020 (118)
- ► Αυγούστου 2020 (82)
- ► Ιουλίου 2020 (157)
- ► Ιουνίου 2020 (148)
- ► Μαΐου 2020 (132)
- ► Απριλίου 2020 (136)
- ► Μαρτίου 2020 (143)
- ► Φεβρουαρίου 2020 (116)
- ► Ιανουαρίου 2020 (111)
-
►
2019
(1459)
- ► Δεκεμβρίου 2019 (139)
- ► Νοεμβρίου 2019 (123)
- ► Οκτωβρίου 2019 (118)
- ► Σεπτεμβρίου 2019 (75)
- ► Αυγούστου 2019 (66)
- ► Ιουλίου 2019 (92)
- ► Ιουνίου 2019 (122)
- ► Μαΐου 2019 (117)
- ► Απριλίου 2019 (173)
- ► Μαρτίου 2019 (137)
- ► Φεβρουαρίου 2019 (143)
- ► Ιανουαρίου 2019 (154)
-
►
2018
(1423)
- ► Δεκεμβρίου 2018 (137)
- ► Νοεμβρίου 2018 (124)
- ► Οκτωβρίου 2018 (114)
- ► Σεπτεμβρίου 2018 (89)
- ► Αυγούστου 2018 (143)
- ► Ιουλίου 2018 (143)
- ► Ιουνίου 2018 (126)
- ► Μαΐου 2018 (91)
- ► Απριλίου 2018 (114)
- ► Μαρτίου 2018 (114)
- ► Φεβρουαρίου 2018 (95)
- ► Ιανουαρίου 2018 (133)
-
►
2017
(1373)
- ► Δεκεμβρίου 2017 (161)
- ► Νοεμβρίου 2017 (119)
- ► Οκτωβρίου 2017 (153)
- ► Σεπτεμβρίου 2017 (96)
- ► Αυγούστου 2017 (92)
- ► Ιουλίου 2017 (124)
- ► Ιουνίου 2017 (92)
- ► Μαΐου 2017 (99)
- ► Απριλίου 2017 (111)
- ► Μαρτίου 2017 (115)
- ► Φεβρουαρίου 2017 (110)
- ► Ιανουαρίου 2017 (101)
-
►
2016
(767)
- ► Δεκεμβρίου 2016 (116)
- ► Νοεμβρίου 2016 (81)
- ► Οκτωβρίου 2016 (71)
- ► Σεπτεμβρίου 2016 (45)
- ► Αυγούστου 2016 (50)
- ► Ιουλίου 2016 (55)
- ► Ιουνίου 2016 (44)
- ► Μαΐου 2016 (66)
- ► Απριλίου 2016 (74)
- ► Μαρτίου 2016 (64)
- ► Φεβρουαρίου 2016 (49)
- ► Ιανουαρίου 2016 (52)
-
►
2015
(589)
- ► Δεκεμβρίου 2015 (43)
- ► Νοεμβρίου 2015 (47)
- ► Οκτωβρίου 2015 (54)
- ► Σεπτεμβρίου 2015 (43)
- ► Αυγούστου 2015 (53)
- ► Ιουλίου 2015 (54)
- ► Ιουνίου 2015 (48)
- ► Μαΐου 2015 (53)
- ► Απριλίου 2015 (46)
- ► Μαρτίου 2015 (54)
- ► Φεβρουαρίου 2015 (51)
- ► Ιανουαρίου 2015 (43)
-
►
2014
(555)
- ► Δεκεμβρίου 2014 (40)
- ► Νοεμβρίου 2014 (49)
- ► Οκτωβρίου 2014 (53)
- ► Σεπτεμβρίου 2014 (40)
- ► Αυγούστου 2014 (42)
- ► Ιουλίου 2014 (39)
- ► Ιουνίου 2014 (44)
- ► Μαΐου 2014 (57)
- ► Απριλίου 2014 (69)
- ► Μαρτίου 2014 (46)
- ► Φεβρουαρίου 2014 (38)
- ► Ιανουαρίου 2014 (38)
-
▼
2013
(563)
- ► Δεκεμβρίου 2013 (44)
- ► Νοεμβρίου 2013 (42)
- ► Οκτωβρίου 2013 (45)
- ► Σεπτεμβρίου 2013 (47)
- ► Αυγούστου 2013 (38)
- ► Ιουλίου 2013 (49)
-
▼
Ιουνίου 2013
(41)
- ΦΙΛΙΩΣ ΚΑΡΑΣΑΒΒΙΔΟΥ: Οι Καστοριανοί συναγωνιστές τ...
- Nederlands Studenten Orkest
- ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Μικροί ήρωες του ‘21
- Βίκτωρ Ουγκώ: Το Ελληνόπουλο - L'enfant
- 24 Μαρτίου 1944
- ΛΑΖΑΡΟΥ Γ. ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Ποιός πατριωτισμός;
- ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Οι αγροτικές κινητοποιήσ...
- ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΣΛΑΝΙΔΗ: Μνήμη Ντίνου Κουτσοκόλη
- ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Βιομηχανία στην Ελλάδα
- ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΣΚΡΕΚΑ: Επιστροφή στην παράδοση
- Κάποτε στην Καστοριά
- ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Από την αρχαία Μύρτ...
- ΟΔΟΣ: Επιφανείς και αδιαφανείς, καθώς και οι αφανείς.
- Οφηλία: η σκηνή της τρέλας
- Λόγος & αντίλογος
- ΟΔΟΣ: Τα «ακούσματα»
- Λόγος & αντίλογος: Περί «Ανατολής» VIΙ
- Λόγος & αντίλογος: Περί «Ανατολής» VI
- Λόγος & αντίλογος: Περί «Ανατολής» V
- Λόγος & αντίλογος: Περί «Ανατολής» IV
- Λόγος & αντίλογος: Περί «Ανατολής» ΙΙΙ
- Λόγος & αντίλογος: Περί «Ανατολής» ΙΙ
- Λόγος & αντίλογος: Περί «Ανατολής» Ι
- ΟΔΟΣ: Iyi çocuklar iyi dans | Τα καλά παιδιά καλά ...
- ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΣΚΡΕΚΑ: Άδειασαν τα χωριά μας, άλλαξαν οι...
- Κάποτε στην Καστοριά
- ΟΔΟΣ: «Σχολική αγωγή» ΙΙ
- ΟΔΟΣ: Σχολική αγωγή
- ΝΙΚΟΥ ΠΡΩΪΟΥ: Προς αναζήτηση νέων εργαζομένων στη ...
- Sutra
- ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Το Ρόδο της Κυζίκου
- ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΪΖΟΓΛΟΥ: Καστοριά αρχόντισσα
- ΠΑΝΟΥ Θ. ΠΟΥΓΓΟΥΡΑ: Η ανθισμένη αμυγδαλιά και......
- ΟΔΟΣ: Θλιβερό θέαμα
- Β.Π.ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: «Ήταν εκείνη η νυχτιά που φύσαγε ...
- Είπαν:
- Είπαν:
- H τελική σκηνή της χθεσινής Carmen
- ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν
- MET Encores
- ΜΠΕΣΣΗ ΜΙΧΑΗΛ: Η θεωρία των παιγνίων στη σύγκρουση...
- ► Μαΐου 2013 (50)
- ► Απριλίου 2013 (45)
- ► Μαρτίου 2013 (57)
- ► Φεβρουαρίου 2013 (53)
- ► Ιανουαρίου 2013 (52)
-
►
2012
(594)
- ► Δεκεμβρίου 2012 (47)
- ► Νοεμβρίου 2012 (44)
- ► Οκτωβρίου 2012 (53)
- ► Σεπτεμβρίου 2012 (38)
- ► Αυγούστου 2012 (34)
- ► Ιουλίου 2012 (39)
- ► Ιουνίου 2012 (46)
- ► Μαΐου 2012 (52)
- ► Απριλίου 2012 (49)
- ► Μαρτίου 2012 (76)
- ► Φεβρουαρίου 2012 (50)
- ► Ιανουαρίου 2012 (66)
-
►
2011
(513)
- ► Δεκεμβρίου 2011 (50)
- ► Νοεμβρίου 2011 (42)
- ► Οκτωβρίου 2011 (34)
- ► Σεπτεμβρίου 2011 (37)
- ► Αυγούστου 2011 (41)
- ► Ιουλίου 2011 (40)
- ► Ιουνίου 2011 (39)
- ► Μαΐου 2011 (45)
- ► Απριλίου 2011 (63)
- ► Μαρτίου 2011 (56)
- ► Φεβρουαρίου 2011 (34)
- ► Ιανουαρίου 2011 (32)
-
►
2010
(469)
- ► Δεκεμβρίου 2010 (44)
- ► Νοεμβρίου 2010 (40)
- ► Οκτωβρίου 2010 (58)
- ► Σεπτεμβρίου 2010 (44)
- ► Αυγούστου 2010 (29)
- ► Ιουλίου 2010 (37)
- ► Ιουνίου 2010 (34)
- ► Μαΐου 2010 (40)
- ► Απριλίου 2010 (36)
- ► Μαρτίου 2010 (42)
- ► Φεβρουαρίου 2010 (25)
- ► Ιανουαρίου 2010 (40)
-
►
2009
(372)
- ► Δεκεμβρίου 2009 (44)
- ► Νοεμβρίου 2009 (35)
- ► Οκτωβρίου 2009 (20)
- ► Σεπτεμβρίου 2009 (26)
- ► Αυγούστου 2009 (17)
- ► Ιουλίου 2009 (30)
- ► Ιουνίου 2009 (32)
- ► Μαΐου 2009 (42)
- ► Απριλίου 2009 (33)
- ► Μαρτίου 2009 (43)
- ► Φεβρουαρίου 2009 (19)
- ► Ιανουαρίου 2009 (31)
-
►
2008
(319)
- ► Δεκεμβρίου 2008 (32)
- ► Νοεμβρίου 2008 (20)
- ► Οκτωβρίου 2008 (23)
- ► Σεπτεμβρίου 2008 (22)
- ► Αυγούστου 2008 (22)
- ► Ιουλίου 2008 (22)
- ► Ιουνίου 2008 (32)
- ► Μαΐου 2008 (31)
- ► Απριλίου 2008 (34)
- ► Μαρτίου 2008 (29)
- ► Φεβρουαρίου 2008 (20)
- ► Ιανουαρίου 2008 (32)
-
►
2007
(123)
- ► Δεκεμβρίου 2007 (25)
- ► Νοεμβρίου 2007 (26)
- ► Οκτωβρίου 2007 (15)
- ► Σεπτεμβρίου 2007 (19)
- ► Αυγούστου 2007 (1)
- ► Ιουλίου 2007 (13)
- ► Ιουνίου 2007 (7)
- ► Μαΐου 2007 (8)
- ► Απριλίου 2007 (5)
- ► Μαρτίου 2007 (4)
Η απότομη εισροή στις πόλεις χωρικών αλλά και αλλοδαπών δημιούργησε μια μάζα ανθρώπων που δεν έχουν δεσμούς και παιδικές μνήμες από την πόλη που ζουν και λόγω των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης, ιδίως αρχικά, δεν την αγαπούν. Επίσης δεν γνωρίζονται μεταξύ τους στις γειτονιές και όσο πιο κοντά μένουν στις πολυκατοικίες τόσο πιο μακριά νιώθουν ο ένας για τον άλλον. Ήρθε και η τηλεόραση να εξαφανίσει τη συζήτηση ακόμη και μέσα στις οικογένειες.η μεγάλη πυκνότητα του πληθυσμού και η υποχώρηση της ανθρωπιστικής παιδείας αυξάνει την επιθετικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφή