30.8.13

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Σχεδιασμός καί προγραμματισμός


ΟΔΟΣ 16.5.2013 | 692

Πενῆντα, πιθανῶς καί περισσότερα, χρόνια πιό πίσω, ὁ βουλευτής Καστοριᾶς ἀείμνηστος Παναγιώτης Γυιόκας, ἕνας ἀπό τούς ἀξιολογότερους βουλευτές, πού ἀνέδειξε ἡ Καστοριά(1), μέ μεταπτυχιακές σπουδές στήν Γαλλία, διδάκτωρ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Σορβόνης, ἄριστος νομικός καἰ οἰκονομολόγος, συγγραφεύς νομικῶν καί ἱστορικῶν βιβλίων(2), πῆγε -μέ ἐντολή τῆς τότε κυβερνήσεως -στήν Εὐρώπη, στήν Εὐρωπαϊκή Κοινότητα, ὅπως λέγονταν τότε ἡ νύν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, νά διαπραγματευθεῖ τήν βοήθεια καί χρηματοδότηση τῆς Κοινότητας γιά ἕνα πρόγραμμα ἀναπτυξιακό τῆς χώρας μας. Οἱ εὐρωπαῖοι ἁρμόδιοι, ἄκουσαν μέ προσοχή τά ἐπιχειρήματα, πού προέβαλε ὁ βουλευτής μας, γιά τήν σκοπιμότητα καί τήν σημασία πού θά εἶχε γιά τήν χώρα μας ἡ ὑλοποίηση τοῦ προγράμματος, υἱοθέτησαν τήν ἰδέα καί ὑποσχέθηκαν νά μᾶς βοηθήσουν. Ζήτησαν ὅμως ἀπό τόν ἐκπρόσωπο τῆς Κυβερνήσεώς μας νά καταθέσει στήν ἁρμόδια ἐπιτροπή τῆς Κοινότητας, ἐγγράφως, τό σχέδιο τοῦ προγράμματος καί τήν σχετική οἰκονομοτεχνική μελέτη. Ὁ ἀείμνηστος Γυιόκας ὑποσχέθηκε μόλις ἐπιστρέψει στήν Ἑλλάδα νά στείλει τά ἁπαιτούμενα ἔγγραφα καί σχέδια γιατί δέν εἶχε τίποτα μαζί του. Μέ τήν ἐπιστροφή του στήν Ἑλλάδα πῆγε ἀμέσως στόν ἁρμόδιο ὑπουργό, ἤταν ὁ μακ. Πρωτοπαπαδάκης νά τοῦ ἀναγγείλει τήν εὐχάριστη εἴδηση, ὅτι ἡ Κοινότης θἀ ἱκανοποιήσει τήν αἴτησή μας καί νά τοῦ ζητήσει νά δώσει ἐντολή, στίς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες, νά τοῦ διατεθοῦν τά σχετικά ἔγγραφα καί σχέδια τοῦ προγράμματος, γιά νά τά ἀποστείλει στήν Εὐρωπαϊκή Κοινότητα, ὅπως εἶχε ὑποσχεθεῖ. Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ὑπουργοῦ ἤταν, ὅπως τήν διηγήθηκε ὁ ἀείμνηστος Γυιόκας στόν πατέρα μου, «δέν ἔχουμε σχέδια, τί εἴμαστε ἐμεῖς κουμουνιστές καί Σοβιετική Ἕνωση νά κάνουμε πενταετῆ σχέδια καί τά τοιαύτα!». Δέν γνωρίζω τήν συνέχεια καί ἄν ὑλοποιήθηκε ποτέ τό πρόγραμμα ἐκεῖνο.

Μέ τήν ἔνταξη τῆς χώρας μας στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση τό σκηνικό ἄλλαξε ἄρδην. Ἄρχισαν ὅλοι, μέ προεξάρχοντες τούς δημάρχους καί κοινοτάρχες, νά κατακλύζουν τίς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες καί ἐπιτροπές τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἔνωσης μέ μελέτες γιά ἀναπτυξιακά προγράμματα μέ κύριο καἰ μόνο σκοπό τήν ἐκμαίευση κονδυλίων ἀπό τά Εὐρωπαϊκά προγράμματα περιφεριακῆς ἀνάπτυξης. Ἱδρύθηκαν πρός τοῦτο καί είδικά γραφεῖα τά ὁποία ἀναλάμβαναν τήν σύνταξη τῶν διαφόρων μελετῶν, λέγεται μάλιστα ὅτι τά γραφεῖα αὐτά ρωτοῦσαν τούς ἐργοδότες τους ἄν ἤθελαν τήν μελέτη γιά νά πάρουν μόνο τά χρήματα ἀπό τήν Ε.Ε. ἤ θά ὑλοποιήσουν αὐτήν κάνοντας ἔργο, γιατί ἀνάλογη θά ἤταν καί ἡ μελέτη.
Ἀπό τίς μελέτες, πού ὑποβλήθηκαν τότε σωρηδόν, ἐλάχιστες εἴχαν ἀναπτυξιακό χαρακτῆρα, οἱ περισσότερες ἀποσκοπούσαν τήν ἐκμαίευση καί μόνον χρημάτων ἀπό τήν Ε.Ε. γιά ἔργα πού δεν ἔγιναν ποτέ, καί πολλά ἀπό τά χρήματα αύτά χρησιμοποιήθηκαν γιά ἀλλότριους σκοπούς ἀπ᾽αὐτούς πού ἐκμαιεύθηκαν, λένε μάλιστα μερικοί ὅτι καί κονδύλια πού ἐκμαιεύθηκαν γιά τήν ἐξυγίανση τῆς λίμνης, διατέθηκαν γιά τήν κατασκευή τοῦ ἐνυδρείου. Καί μιά καί μιλάμε γιά τήν λίμνη ἀναρωτηθήκατε ποτέ πόσες μελέτες ἔχουν γίνει καί πόσα χρήματα διατέθηκαν γιαυτές μέχρι τώρα, καί γιατί δέν ὑλοποιήθηκε καμία ἀπ᾽αὐτές καί παραμένει στά χάλια της τόσα χρόνια τώρα ἡ λίμνη;

Ἡἔλλειψη ὅμως σχεδιασμοῦ καί προγραμματισμοῦ δέν εἶναι φαινόμενο πού παρατηρήται μόνον στήν τοπική αὐτοδιοίκηση ἀλλά κυριαρχεῖ καί σέ ἐνέργειες καί πράξεις καί τῆς κεντρικῆς διοικήσεως. Ὁ ρόλος καί ὁ προορισμός τοῦ κράτους (κατά τόν Στέλιο Ράμφο ) – τῆς κεντρικῆς διοικήσεως - εἶναι νά φροντίζει τό γενικό συμφέρον τῶν πολιτῶν, τήν εὔρυθμο λειτουργία τῆς κρατικῆς μηχανής, καί νά ἀπαλύνει καί διευθετεῖ τίς διαφορές τῶν διαφόρων ἐπιμέρους συμφερόντων τῶν πολιτῶν, ταξικῶν, συντεχνιακῶν, ἐπιχειρηματικῶν, τοπικιστικῶν, οἰκογενειακῶν, ἀτομικῶν κ.λ.π. Νά ἐξασφαλίζει τήν ἰσοπολιτεῖα καί τήν κοινωνική συνοχή. Δυστυχῶς μετά τήν μεταπολίτευση παρατηρεῖται μιά στρέβλωση τοῦ ρόλου τοῦ κράτους καί μετατροπή τῆς λειτουργίας τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ σέ μηχανισμό ἐξυπηρετήσεως ἐπιμέρους συμφερόντων ὄπως συντεχνιακῶν, τοπικιστικῶν, κομματικῶν, ἀκόμη καί ἀτομικῶν. Τό κράτος ἔπαψε νά λειτουργεῖ ὡς ρυθμιστής καί ἐγγυητής τῆς κοινωνικῆς συνοχής καί τοῦ συμφέροντος ὅλων τῶν πολιτῶν. Ἀποτέλεσμα τῆς καταστάσεως αὐτής εἶναι τό πελατειακό κράτος, ἡ διαπλοκή καί διαφθορά, ἡ παρατηρούμενη ἀνομία ἤ ἡ ἐπιδίωξις ὁρισμένων ὁμάδων πολιτῶν καί συνεχνιῶν νά καταστοῦν κράτος ἐν κράτει καί νά ἐπιβάλουν μέ βίαια μέσα (ἀπεργίες, πορεῖες κ.τ.τ ) τά συμφέροντά τους. Εἷναι γνωστή ἡ στάση καί συμπεριφορά τῶν συνδικαλιστῶν, ἰδίως τῶν κρατικοδίαιτων ὀργανισμῶν τῶν διαφόρων ΔΕΚΟ, τῶν ἀγροτῶν, τῶν πανεπιστημιακῶν διδασκάλων καί λοιπῶν συντεχνιῶν.

Μέ τήν στρέβλωση αὐτή τοῦ ρόλου τοῦ κράτους καί τήν ἀνάπτυξη εἰς τό ἔπακρον τῶν πελατειακῶν σχέσεων μεταξύ τῶν πολιτῶν καί τῶν πολιτικῶν ταγῶν καί τῆς ἄκρατης κομματοκρατίας, ἡ πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας δέν εἶχε ὠς κύριο μέλημά της τό γενικό συμφέρον τοῦ τόπου καί τῆς κοινωνίας, ἀλλά τήν ἐξυπηρέτηση τῶν ἐπί μέρους συμφερόντων τῶν πελατῶν καί ψηφοφόρων της μέ κύριο καί ἀπότοκο σκοπό νά ἐπιβεῖ εἰς τήν ἐξουσία καί νά δηώσει τό κράτος.

Ἀποτέλεσμα τῆς ἀνωτέρω τακτικής ἤταν καί εἶναι ἡ ἀπουσία, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, διότι ὑπάρχουν καί ἐξαιρέσεις, προγραμμάτων καί σχεδίων γιά τήν ἀνάπτυξη τῆς χώρας πρός ὄφελος τοῦ συνόλου τοῦ πληθυσμοῦ. Ὑπάρχει π.χ. ἐνιαία, μακροχρόνιος καί διαρθρωτική ἀγροτική πολιτική; Ἡ κάθε κυβέρνηση καί ὁ κάθε Ὑπουργός ἐφαρμόζει δική του ἀγροτική πολιτική μέ κύριο μέλημά του νά ἰκανοποιήσει τούς ἀγρότες καί νά τούς ἐπιδοτήσει καί ὄχι ἡ γεωργία μας νά στραφεῖ σέ καλλιέργιες ἀνταγωνιστκές καί ἐξαγώγιμες. Τώρα μέ τά φωτοβολταϊκά, δίδονται ἄδειες γιά ἐγκατάσταση σέ πεδινές καί καλλιεργήσιμες ἐκτάσεις καί ὄχι σέ χέρσες ἤ σέ ὀρεινές περιοχές χωρίς νά ὑπολογίσουν τίς ἐπιπτώσεις πού θά ἔχει ἡ πολιτική αὐτή στήν μελλοντική γεωργική παραγωγή καί στήν ἐν γένει διατροφική ἐπάρκεια τῆς χώρας μας. Ὑπάρχει ἐνιαῖα καί, ἐπί μακρόν χρόνο, ἡ αὐτή πολιτική γιά τήν Ὑγεία, τήν Παιδεία κλπ ; Ὑπάρχει οίκιστική πολιτική ἤ πολιτική γιά τήν ἐνέργεια; Αὐτά εἶναι ἐνδεικτικά μόνον τῶν περισσοτέρων ἐνεργειῶν τῶν ἑκάστοτε κυβερνήσεων.

Γιά νά ἀναληφθεῖ καί ἐκτελεσθεῖ ἕνα ἔργο προϋποθέτει τόν σχεδιασμό του· τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο γίνεται, πού θά γίνει, πόσο θά στοιχίσει, τί ἐπιπτώσεις θά ἔχει στό περιβάλλον καί τήν τοπική κοινωνία, τό ὄφελος καί τί θά ἀποδώσει πρόσκαιρα καί μελλοντικῶς στό σύνολο τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας, τό ὁποῖο ὑπερτερεῖ τῶν τοπικῶν συμφερόντων, καἴτινων ἄλλων παραγόντων.

Ἄς πάρουμε γιά παράδειγμα τήν ἐκπαιδευτική πολιτική ὅλων τῶν κυβερνήσεων τά τελευταῖα 40 μέ 50 χρόνια. Ὁ κάθε ὑπουργός Παιδείας, ἀνεξαρτήτως κόμματος, πού εἶναι στήν ἀρχή, ἐπαγγέλεται μεταρρυθμίσεις πρός βελτίωση δῆθεν τῆς παρεχομένης παιδείας. Καταρχάς πρέπει νά τονίσω ὅτι προσωπικά πιστεύω ὅτι ἡ παρεχομένη παιδεία στήν χώρα μας δέν εἶναι ἡ δέουσα(3). Ὅλες οἱ μεταρρυθμίσεις πού ἐξαγγέλονται καί ἐφαρμόζονται ἕναν καί μόνο ἔχουν σκοπό, πώς θά ἀλλάξουν τόν τρόπο εἰσαγωγῆς τῶν ὑποψηφίων στά ἀνώτερα ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα μέ τρόπο ὥστε νά ἰκανοποιήσουν τούς ψηφοφόρους τους, εἴτε αὐξάνοντας τόν ἀριθμό τῶν εἰσακτέων, εἴτε καταργώντας τήν βάση εἰσαγωγῆς σ᾽αύτά, εἴτε ἀκόμη δημιουργώντας νέες σχολές ἤ τμήματα. Παλαιότερα ἡ αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν εἰσακτέων καθώς καί ἡ διατήρηση τῶν αἰωνόβιων φοιτητῶν ἀποσκοποῦσε καί στήν ἐλάττωση, στατιστικῶς, τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἀνέργων νέων, πράγμα πού δεν συμβαίνει τώρα μέ τήν οίκονομική κρίση, πού ἡ ἀνεργία ἐξακοντίστηκε στά ὕψη.

Ποτέ δεν ἔγινε σοβαρός προγραμματισμός τῶν πόσων καί τί εἰδικοτήτων ἐπιστημόνων χρειάζεται ἠ χώρα μας ἀνάλογα μέ τόν πληθυσμό της. Πόσους π.χ. ἐκπαιδευτικούς χρειαζόμαστε καί θέλουμε, πόσους γιατρούς, πόσους μηχανικούς ἤ δικηγόρους καί πόσους τῶν ἄλλων ἐπιστημονικῶν εἰδικοτήτων. Πόσοι ἀναγκαιοῦν γιά τήν εὔρυθμο ἀπόδοση τοῦ ἔργου τῆς ἐπιστήμης τους και πόσους ἀπ᾽αὐτούς μπορεῖ νά απορροφήσει ἡ ἀγορά.
Ἡ ἀνωτάτη ἐκπαίδευση σκοπό ἔχει νά καταρτίσει σωστά ἐκπαιδευμένους ἐπιστήμονες ὥστε νά ἐπιτελοῦν τό ἔργο τους πρός ὄφελος τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου καί ὄχι νά χορηγεῖ διπλώματα καί πτυχία χωρίς οὐσιαστικό ἀντίκρυσμα στήν ἀγορά ἐργασίας, παρά μόνον ὡς ἐφόδιο γιά τόν διορισμό τους στό Δημόσιο καί μάλιστα μέ πλάγιους τρόπους καί ἀναξιοκρατικά κριτήρια.

Σύμφωνα μέ τά ἀνωτέρω κριτήρια τῶν ἀναγκῶν της, ἡ Πολιτεία πρέπει νά προγραμματίζει καί σχεδιάζει τήν ἵδρυση καί λειτουργία τῶν ἀνωτάτων ἐκπαιδευτικῶν της ἱδρυμάτων, τόν ἀριθμό τῶν ἐπί μέρους σχολῶν καί τμημάτων καί τήν χωροταξική τους κατανομή. Δυστυχῶς οἱ Ἑλληνικές κυβερνήσεις, ἀνεξαρτήτως κομματικῆς προελεύσεως, μετά τήν μεταπολίτευση ἐπιδόθηκαν σέ μιά ἄκρατο ἄμιλλα μεταξύ τους νά ἱδρύσουν ὅσο τό δυνατόν περισσότερα ἀνώτερα ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα στήν ἐπικράτεια, ὄχι γιατί χρειάζονταν καί ἀναγκαιούσαν, καί γιά τό γενικό καλό τοῦ συνόλου πληθυσμοῦ τῆς χώρας, ἀλλά γιά νά ἰκανοποιήσουν τίς τοπικές κοινωνίες, ἰσχυρούς κομματικούς παράγοντες, καί ἀκόμη προσωπικούς τους φίλους καί συγγενεῖς, ἱδρύοντες προσωποπαγῆ τμήματα, χωρίς πολλές φορές ἀντίκρισμα στήν ἀφορά ἐργασίας. Οἱ τοπικές κοινωνίες πίεζαν διά τῶν κοινοβουλευτικῶν τους ἐκπροσώπων τήν ἑκάστοτε Κυβέρνηση καί τόν ἁρμόδιο Ὑπουργό νά ἱδρύση μιά σχολή ἤ ἕνα τμῆμα στήν πόλη τους, ὄχι γιά νά ἀνέλθη τό πνευμα τικό ἐπίπεδο τῶν κατοίκων της ἀλλά γιά νά προσέλθουν φοιτητές καί νά αὐξηθεῖ ἡ οίκονομική ζωή τῆς πόλεως μέ τήν ἐνοικίαση δωματίων καί διαμερισμάτων καί αὔξηση τῆς κινήσεως τῶν διαφόρων μπάρ καί καφετεριῶν.

Ἄς πάρουμε γιά παράδειγμα τό δικό μας Πανεπιστήμιο τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας. Ὅταν ἀποφασίσθηκε νά γίνει, τέθηκε ἄραγε τό ἐρώτημα ἄν χρειαζότανε ἀκόμη ἕνα ἄλλο Πανεπιστήμιο στήν χώρα μας ἤ ἁπλῶς ἀποφασίσθηκε νά γίνει γιά νά ἰκανοποιήσει τήν κοινωνία τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, νά ἔχει καί αὐτή ἕνα Πανεπιστήμιο, ὅπως οἱ ἄλλες περιοχές τῆς χώρας; Μελετήθηκε τό ἀντικείμενο τῶν παρεχομένων σπουδῶν; ἄν ὑπήρχαν παραμφερεῖς σχολές σέ ἄλλα Πανεπιστήμια τῆς χώρας; Ἄν πρέπει νά δημιουργηθοῦν νέες σχολές καί τμήματα μέ ἀντικείμενο σπουδῶν πού θα ἐξυπηρετοῦν καί θά καλύπτουν ἀνάγκες τόσο τῆς τοπικῆς κοινωνίας ἀλλά καί τοῦ συνόλου τῆς χώρας; Ἀποφασίσθηκε, κατόπιν εἰδικῆς καί ἐπισταμένης μελέτης, ὁ χῶρος τῆς ἐγκαταστάσεως του; καί τόσα ἄλλα πού χρειάζονται γιά τήν ἵδρυση ἑνός Πανεπιστημίου; Ὅλα αὐτά προϋποθέτουν σχεδιασμό και προγραμματισμό. Ἐγινε;

Νομίζω ὅτι κάτι τέτοιο δέν ἔγινε. Ἐπικράτησε, ὅπως καί σέ πολλά ἄλλα, ἡ ἀντίληψη τῆς ἄκρατης κομματοκρατίας τῶν πελατειακῶν σχέσεων, νά ἰκανοποιήσουμε τήν τοπική κοινωνία γιά νά προσπορισθοῦμε ψήφους. Ἀποτέλεσμα νά δημιουργηθοῦν τμήματα μέ ἀμφίβολο ἀντίκρισμα καί ἀριθμό φοιτητῶν πού ποτέ δέν θά δυνηθεῖ νά ἀπορροφήσει ἡ ἀγορά ἐργασίας. Τό κύριο μέλημα τῶν πολιτικῶν ἤταν νά ἰκανοποιήσουν τό αἴτημα τῆς τοπικῆς κοινωνίας νά ἱδρυθοῦν Πανεπιστημιακές σχολές καί τμήματα ὥστε νά προσέλθουν φοιτητές καί νά αἠξηθεῖ ἡ ἐμπορική καί οἰκονομική ζωή τῆς περιοχής. Μά ὁ σκοπός ἑνός Πανεπιστημίου δέν εἶναι αὐτός. Εἶναι νά παράγει γνώση καί ἔρευνα καί ὄχι ἐνίσχυση τῆς οίκονομίας τῆς περιοχῆς ἐγκαταστάσεως του.

Ἕνα Πανεπιστήμιο πρέπει νά ἔχει μιά συγκεντωμένη διοίκηση καί, ἄν ὄχι ὅλες, οἱ περισσότερες σχολές καί τά τμήματά του νά βρίσκονται συγκεντρωμένα στόν αὐτό χῶρο, τό πανεπιστημιακό campus, ὅπως τό λένε διεθνῶς. Οὔτε αὐτό τηρήθηκε στήν περίπτωση τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, ὅπως ἄλλωστε καί τῶν ἄλλων περιφεριακῶν Πανεπιστημίων τῆς χώρας μας. Διεσπάρησαν οἱ σχολές καί τά τμήματα στίς πόλεις (καί κωμοπόλεις;) ὅλης τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας πρός ἰκανοποίηση ὅλων τῶν ἐπί μέρους τοπικῶν κοινωνιῶν γιά τήν οἰκονομική τους ἐνίσχυση.

Παρένθεση: Προσωπική μου γνώμη εἶναι ὅτι τό Πανεπιστήμιο τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας θά ἔπρεπε νά ἔχει ὡς ἕδρα του τό Τσοτύλι, λόγω τῆς ἐκπαιδευτικῆς του ἱστορίας καί γιά τήν ἀποφυγή διαφωνιῶν, προστριβῶν καί ἀντιδικιῶν μεταξύ τῶν διαφόρων πόλεων τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, γιατί νά ὑπάρχει μιά σχολή ἐκεί καί ὄχι ἐδώ, καί τώρα μέ τό σχέδιο ¨Ἀθηνά¨ γιατί νά καταργηθεῖ ἡ δική μας σχολή ἤ τό δικό μας τμῆμα και ὄχι τό ἄλλο κ.ο.κ. Κλείνω τήν παρένθεση.

Ἕνα παλαιό γνωμικό λέει ὅτι «ἄν σπείρεις ἀνέμους θά θερίσεις θύελλες». Διεσκόρπισαν τίς διάφορες σχολές καί τμήματα σ᾽ὅλες τίς πόλεις τῆς περιοχῆς μας καί τώρα, πού θέλουν νά περιμαζεύσουν τά πράγματα ἀντιμετωπίζουν τήν δίκαιη ἀντίδραση τῶν φοιτητῶν καί τῆς τοπικῆς κοινωνίας, καί τήν ἄδικη –κατά τήν ταπεινή μου γνώμη– τῶν διαφόρων ἀξιωματούχων καί τοπικῶν ἀρχόντων, οἱ ὁποῖοι συνεχῶς καί κατ’ ἐξακουλούθηση παραπληροφοροῦν και ἐξαπατοῦν τούς ψηφοφόρους τους και εἶναι ὑπαίτιοι γιά τήν διασπορά τῶν σχολῶν.

Ἀναφέρω πάρα πάνω τήν γνώμη μου, ὅτι θά ἔπρεπε νά εἶναι συγκεντρωμένες ὅλες οἱ σχολές σέ μιά τοποθεσία(4), μέ τήν ἐξαίρεση τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς σχολῆς, ἡ ὁποία ἔπρεπε, καί καλῶς ἐπιλέχθηκε, νά λειτουργήσει στήν Καστοριά λόγω, τῆς ὑπάρξεως σ’ αὐτήν, τῶν βυζαντινῶν της μνημείων καί τῆς ἰδιαιτέρας ἀρχιτεκτονικῆς τῶν, ὅσων ἀκόμη ὑπάρχουν, ἀρχοντικῶν της, καί τοῦ τμήματος Διεθνοῦς Ἐμπορίου, λόγω τῆς ἰδιαιτέρας σχέσης τῆς Καστοριᾶς, λόγω τῆς γούνας, μέ τό διεθνές ἐμπόριο.

Ἡ κακοδαιμονία τῆς Καστοριᾶς, νομίζω ὅτι εἶναι οἱ κάτοικοί της. Βάζουν ὑπεράνω τοῦ γενικοῦ καλοῦ καί συμφέροντος τῆς πόλεως, τίς ἐπιθυμίες καί τό προσωπικό τους συμφέρον, πράγμα τό ὁποῖο ἔγινε καί γιά τήν λειτουργία τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς. Εἶναι γνωστές οἱ ἀντιδικίες, οἱ διάφορες γνώμες στό πού θά ἔπρεπε νά στεγαστεῖ ἡ σχολή, στό κέντρο τῆς πόλης ἤ ἐκτός πόλεως, οἱ ἀντιδράσεις ὁρισμένων καί ἡ ὑποβολιμαίως κατευθυνθῆσα ἀντίδραση τῶν μαθητῶν τοῦ Α´ Γυμνασίου μέ τίς διαδηλώσεις καί καταλήψεις καί τῶν ἄλλων τόσων ἐνεργειῶν, πού εἶναι γνωστές στούς οίκοῦντες τήν πόλη μας. Ἐάν δέν συνέβαιναν ὅλα αὐτά, θά λειτουργοῦσε τώρα ἡ σχολή στήν Καστοριά, καί δέν θά μποροῦσαν νά τήν καταργήσουν ἤ νά τήν μεταφέρουν σέ ἄλλη πόλη μέ τό σχέδιο ¨Αθηνά¨, δέν θά τήν διεκδικοῦσε καί βεβαίως δέν θά τήν ἔπαιρνε ἡ Κοζάνη. Τό ἴδιο θά συνέβαινε καί γιά τό τμῆμα τοῦ Διεθνοῦς Ἐμπορίου καί δέν θά μετεφέρετο στά Γρεβενά. Τι διεθνές ἐμπόριο θά προωθήσουν τά Γρεβενά, τσιότρες καί καρδάρες;

Ἡ μετά ἑορτήν, τώρα, κινητοποίηση τῶν Ἀρχῶν τῆς πόλεως καί περιοίκων καί ἡ δῆθεν προσπάθεια ἐπανεκτιμήσεως τῆς καταστάσεως ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί ἐπαναφορᾶς τῆς ἕδρας καί λειτουργίας τῆς σχολῆς στήν Καστοριά, ἐμένα τουλάχιστον μοῦ φαίνεται ὑποκριτική καί μάταιη. Νομίζω ὅτι ἀποσκοπεῖ στό θεαθήναι καί τήν ἐπίδειξη ἐνδιαφέροντος γιά τά κοινά τῆς πόλεως. Ὅταν ἔπρεπε νά ἐπιδείξουν τό ἐνδιαφέρον τους καί ὅλοι μαζί, ἐνωμένοι, νά ἐργασθοῦν γιά τήν ὑλοποίηση, πού ἤταν σχεδόν βεβαία, τῆς ἱδρύσεως καί λειτουργίας τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς στήν Καστοριά, τότε ἀντιμάχονταν ὁ ἕνας τόν ἄλλο, καί τό μόνο πού τούς ἀπασχολοῦσε ἤταν πώς θά κολακεύσουν τούς ἀντιφρονοῦντες ψηφοφόρους τους. Τώρα βέβαια ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα, τά ὁποία βεβαίως δέν ξεπλένουν τήν προτέρα τους συμπεριφορά. Εὔχομαι ὁλόψυχα μακάρι νά τό πετύχουν καί νά λειτουργήσει ἡ σχολή στήν πόλη μας.

Ἡ περίπτωση τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, καί ἡ ἐπί μέρους περίπτωση τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς σχολῆς, εἶναι ἐνδεικτικές περιπτώσεις ἐκτελέσεως ἔργων χωρίς σχεδιασμό καί προγραμματισμό πράγμα τό ὁποῖο πρέπει νά μᾶς γίνει παράδειγμα πρός μελλοντική ἀποφυγή και ἐπί πλέον ὅτι ἡ τοπική κοινωνία πρέπει νά εἶναι ἑνωμένη ὅταν διεκδικεῖ κάτι καί θέλει πράγματι νά τό ἀποκτήσει.


* * *

1. Δυό ἄλλοι ἀξιολογώτατοι βουλευτές Καστοριᾶς, πού εἶχα τήν τύχη καί τιμή νά γνωρίσω, μακαρίτες τώρα, καί ἀναφέρομαι μόνον σ᾽αὐτούς, ἤταν οἱ ἀείμνηστοι Λεωνίδας Μπατρίνος καί Ζήσης Παπαλαζάρου.
2. Βιβλία Παναγιώτη Γυιόκα:
-Ἡ κοινωνία δικαιώματος κατά τον ἀστικό κώδικα. Ἑταιρ. Μακεδ. Σπουδῶν -1949.
-Φίλιππος Ε´: ἡ πρώτη σύγκρουσις τοῦ Ἑλληνισμοῦ πρός τήν Ρώμη.  Ἑτ. Μακ. Σπουδῶν. 1959.
-Ἡ ἀνάπτυξις τῆς Ἑλληνικῆς οἰκονομίας: γενική εἰσήγησις ἐπί τοῦ προϋπολογισμοῦ τῶν ἐσόδων καί ἐξόδων τοῦ Κράτους τοῦ οἰκον. ἔτους 1963. Ἀθήναι Ἐθνικ.Τυπογραφεῖο. 1963.
-Ἡ συμμαχία τοῦ Φιλίππου Ε´ μετά τοῦ Ἀννίβα κατά τῆς Ρώμης. Ἑταιρ. Μακεδ. Σπουδῶν. 1969.
-Ἡ καταγωγή τῶν ἀρχαίων Μακεδόνων. Θεσ/νίκη, [χ.ο.] 1977
-Περσεύς : ὁ τελευταῖος βασιλεύς τῶν Μακεδόνων. Θεσ/νίκη [χ.ο] 1978
-Ἀντίγονος Δώσων: Βασιλεύς τῆς Μακεδονίας. Θεσ/νίκη [χ.ο] 1986.
3. Δημοσίευσα σχετικό ἄρθρο  στὸ ¨Ἐνημερωτικὸ Δελτίο¨ τοῦ  Ἐκπολιτιστικοῦ Συλλόγου Καστοριανῶν Νόμου  Ἀττικῆς,   Ἀριθ. Φύλλου 40 ( Ἰαν. Φεβρ.  Μάρτ.) 2002.
4. Τήν αὐτή γνώμη ἐξέφρασε ἐγγράφως, μέ ἐπιστολή μου πού δημοσιεύθηκε στήν ¨ΟΔΟ¨ ὅταν συζητοῦσαν τήν ἵδρυση τοῦ Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας, ὁ συμπατριώτης μας, ὁμότιμος καθηγητής τοῦ Παν. Ἀθηνῶν, διαπρεπής ἐνδοκρινιλόγος κ. Μενέλαος Μπατρίνος.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Μαΐου 2013, αρ. φύλλου 692


Σχετικό κείμενο:




3 σχόλια:

  1. "Ἡ κακοδαιμονία τῆς Καστοριᾶς, νομίζω ὅτι εἶναι οἱ κάτοικοί της. Βάζουν ὑπεράνω τοῦ γενικοῦ καλοῦ καί συμφέροντος τῆς πόλεως, τίς ἐπιθυμίες καί τό προσωπικό τους συμφέρον, πράγμα τό ὁποῖο ἔγινε καί γιά τήν λειτουργία τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς", γράφετε μεταξύ άλλων κύριε Πηχιών. Πόσο δίκαιο έχετε!
    Ακόμη και η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού ήταν εναντίον της Αρχιτεκτονικής Σχολής, δηλώνοντας ότι πάνω από όλα είναι καθηγήτρια. Άρα κοιτά πάνω από όλα τα συμφέροντά της – του φροντιστηρίου της (που δουλεύει με μαθητές του Γυμνασίου: άρα να μην μεταφερθεί το Γυμνάσιο για χάρη της Αρχιτεκτονικής). Ενώ θα έπρεπε να δηλώσει ότι πάνω από όλα είναι Αντιδήμαρχος Καστοριάς (άρα έπρεπε κοιτά τα συμφέροντά της πόλης και όχι τα προσωπικά της). Φεύ!
    Μάλιστα δήλωσε ότι αν λειτουργήσει η Αρχιτεκτονική στο Γυμνάσιο και έρθουν φοιτητές θα κάψουν την Κουμπελίδικη!
    Αχ κύριε Πηχιών….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος30/8/13

    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ :
    "Ἡ μετά ἑορτήν, τώρα, κινητοποίηση τῶν Ἀρχῶν τῆς πόλεως καί περιοίκων καί ἡ δῆθεν προσπάθεια ἐπανεκτιμήσεως τῆς καταστάσεως ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί ἐπαναφορᾶς τῆς ἕδρας καί λειτουργίας τῆς σχολῆς στήν Καστοριά, ἐμένα τουλάχιστον μοῦ φαίνεται ὑποκριτική καί μάταιη. Νομίζω ὅτι ἀποσκοπεῖ στό θεαθήναι καί τήν ἐπίδειξη ἐνδιαφέροντος γιά τά κοινά τῆς πόλεως. Ὅταν ἔπρεπε νά ἐπιδείξουν τό ἐνδιαφέρον τους καί ὅλοι μαζί, ἐνωμένοι, νά ἐργασθοῦν γιά τήν ὑλοποίηση, πού ἤταν σχεδόν βεβαία, τῆς ἱδρύσεως καί λειτουργίας τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς στήν Καστοριά, τότε ἀντιμάχονταν ὁ ἕνας τόν ἄλλο, καί τό μόνο πού τούς ἀπασχολοῦσε ἤταν πώς θά κολακεύσουν τούς ἀντιφρονοῦντες ψηφοφόρους τους. Τώρα βέβαια ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα, τά ὁποία βεβαίως δέν ξεπλένουν τήν προτέρα τους συμπεριφορά."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος31/8/13

    Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει!
    Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ