21.2.15

ΟΔΟΣ: Περιττές έγνοιες


ΟΔΟΣ 16.10.2014 | 760


Παρά το γεγονός ότι τις περασμένες εβδομάδες εκδηλώθηκαν ισχυρές βροχοπτώσεις μακράς χρονικής διάρκειας –έβρεχε συνεχώς για αρκετές ημέρες– το φαινόμενο των άφθονων νερών, δεν βοήθησε σε τίποτε την λίμνη.

Η δυσοσμία της είναι πρωτοφανής σε ένταση και έκταση αλλά ίσως και σε χρονική διάρκεια. Η κατάσταση δεν έχει κανένα απολύτως αντίστοιχο προηγούμενό της ώστε να συγκριθεί, ως προς όλους τους δείκτες της. Και το χειρότερο είναι, ότι το φαινόμενο, όχι μόνο παρατείνεται, αλλά δείχνει να επιδεινώνεται. Να κλιμακώνεται.

Εκτός πια και αν τα νερά των βροχών που εμπλούτισαν την λίμνη τις περασμένες ημέρες, διασπώντας (αν αυτό μπορεί να συμβεί) ή αραιώνοντας το απελπιστικό πηχτό κυανοπράσινο επιφανειακό ίζημα στην πραγματικότητα, έστω κι’ αν δεν φαίνεται, βοήθησαν την κατάσταση. Οπότε, ακόμη χειρότερα, δεν είναι δυνατόν να υπολογισθεί πόσο πιο αποκρουστικό και οξύ θα ήταν το πρόβλημα, αν δεν είχαν προηγηθεί οι βροχοπτώσεις και δεν είχε... βελτιωθεί η κατάσταση.

‘Η εκτός κι’ αν ακριβώς αντίθετα με την παραπάνω αισιόδοξη εκδοχή, εκτός κι’ αν οι βροχές επιδείνωσαν την κατάσταση για κάποια αιτία χημικής αντίδρασης ή διάσπασης, και για τον λόγο αυτό τις τελευταίες ημέρες, η δυσοσμία (η λέξη «μπόχα» μάλλον ταιριάζει περισσότερο) δεν έχει κανένα προηγούμενό της.
-Τι απ’ όλα αυτά συμβαίνει, δυο μήνες μετά, κανείς δεν γνωρίζει.

Η έλλειψη ακόμη και της παραμικρής επίσημης και αξιόπιστης ενημέρωσης, από υπηρεσιακούς ή εντεταλμένους φορείς, περιορίζει την ειδησεογραφία στην καταγραφή του φαινομένου. Ώστε δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει κάποια επιστημονική εξήγηση. Αυτά μόνο σε μια πόλη βυθισμένη στην ηττοπάθειά της, μπορούν να συμβούν. Αλλά δεν έχει προηγούμενό της, ούτε και η αδιαφορία των Αρχών.

Την ίδια στιγμή, τα Ιωάννινα, παραλίμνια πόλη κατά πολύ μεγαλύτερη, στις όχθες λίμνης μικρότερης από αυτή της Καστοριάς, δεν αντιμετωπίζουν το παραμικρό πρόβλημα δυσοσμίας.

Έτσι η λίμνη, ο δεύτερος μεγάλος ασθενής της πόλης μαζί με την γούνα, υπογραμμίζει με την έντονη και ανυπόφορη αυτή την φορά δυσοσμία της ένα από τα πραγματικά προβλήματα της πόλης και των κατοίκων της. Η απίστευτη δυσοσμία δεν περιορίζεται αποκλειστικά στις παραλίμνιες και χαμηλές ζώνες, αλλά εκτείνεται και στις ψηλότερες κατοικημένες περιοχές, κάνοντας την καθημερινότητα αφόρητη.

Αφόρητη, ή ακριβέστερα φρικτή η οσμή, απελπιστική και η εικόνα της λίμνης με τα πηχτά πράσινα και κυανά παχύρρευστα που επιπλέουν σε στρώματα να κάνουν την κατάσταση εξωπραγματική. Θυμίζουν μοτίβα σε πίνακες του Βαν Γκόγκ και παραισθησιογόνες οπτασίες. Μόνο ελώδεις περιοχές σε τροπικές ζώνες ή υπανάπτυκτες περιοχές με προβλήματα ελονοσίας μπορούν να συγκριθούν με την κατάσταση της λίμνης της Καστοριάς.

Η οποία αντί να σώζεται και να δικαιώνεται ως «στολίδι», μετατρέπεται σταδιακά από λίμνη σε λάκκο με λιμνάζοντα και μολυσμένα νερά. Ώστε με δεδομένο ότι φέτος τα στίφη των κουνουπιών ιδίως στους θερινούς μήνες κυριολεκτικά θέριζαν τις παραλίμνιες ζώνες, ερωτήματα εγείρονται για το ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες στην καθημερινότητα. Και υποθετικά ποιες οι επιπτώσεις στην δημόσια υγεία, σε περίπτωση που η κατάσταση δεν αντιμετωπισθεί. Πόσο μάλλον αν παραταθεί, ή αν επιδεινωθεί.

Ήδη εκφράζονται από μερίδα ανήσυχων κατοίκων, υπόνοιες και εικασίες, ότι η μυρωδιά, δεν μπορεί να οφείλεται μόνο στην λίμνη. Ότι κάτι διαφορετικό, χειρότερο και πιο σύνθετο συμβαίνει. Το οποίο ούτως ή άλλως είναι αλήθεια, αφού η κατάσταση της λίμνης, όπως και η κατάσταση του Γηροκομείου και του… Πνευματικού Κέντρου, αποτελεί τεκμήριο της διολίσθησης του πολιτισμού.

Το άσχετο με την λίμνη γεγονός ότι πιθανώς ανιχνεύθηκε ακόμη και στα Σκόπια ο ιός Έμπολα σε ασθενή που τελικά απεβίωσε, αποδεικνύει ότι ούτε τα «προωθημένα» Βαλκάνια μπορούν να αισθάνονται ασφαλή και θωρακισμένα, λόγω της απόστασης από τα πολυσύχναστα ή κοσμοπολίτικα κέντρα, σε θανατηφόρους ιούς και επιδημιολογικές εξάρσεις. Συνεπώς, αυθόρμητα τίθεται και εύλογα η απορία, για το ποιος πολιτικός ή επιστημονικός φορέας ή υγειονομική αρχή, μπορεί να εγγυάται την ασφάλεια και την δημόσια υγεία στην Καστοριά, ακόμη και εξ αιτίας της σημερινής κατάστασης της λίμνης.


ΟΔΟΣ 16.10.2014 | 760

Ωστόσο η εικόνα και οσμή της λίμνης, εκτός του ότι υπογραμμίζει την οριακή κατάσταση που μοιάζει να εξελίσσεται ανεξέλεγκτα, θα έπρεπε λογικά να στέλνει μήνυμα sos σε πολίτες και πολιτικούς. Ένα sos που λόγω της έντασης των δυσμενών συνεπειών του, όμοιο του, δεν έχει στο παρελθόν να θυμάται η Καστοριά.

Παρά ταύτα οι πρόσφατες δηλώσεις του δημάρχου Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή, της απλά «κακής παρουσίασης του αστικού χώρου της λίμνης» την οποία, χαρακτήρισε με βάση τις μελέτες «καθαρή» που απομένει να γίνει «κρυστάλλινη», εκτός από τον σαφή υπαινιγμό για την προέλευση και τον περιορισμό του προβλήματος στο αστικό περιβάλλον, παρά το γεγονός ότι αναφέρθηκε σε κινήσεις του Δήμου με βάση τις περιβόητες μελέτες του παγκόσμιου συνεδρίου που διεξήχθη στην Καστοριά, μοιάζουν περισσότερο με ευχή (*).

Μια ευχή, ότι η φύση και ο επερχόμενος χειμώνας θα κάνουν το θαύμα τους και θα εξαλείψουν φαινομενικά βέβαια, το πρόβλημα. Ώστε πόλη, πολίτες και πολιτικοί να συνεχίζουν τον ξανά προς την δόξα τραβά δρόμο τους. Μέχρι τον επόμενο Αύγουστο, Σεπτέμβριο. Οκτώβριο.

Το ότι η Φύση εκδικείται, είναι μια χιλιοειπωμένη αυτονόητη αλήθεια, που απλά μηρυκάζεται και δεν παραδειγματίζει. Σε μια πόλη σαν την Καστοριά, στην οποία –πρέπει να τονίζεται και να επαναλαμβάνεται αυτό– δεν προβλέπεται και δεν λειτουργεί ούτε και η παραμικρή υποδομή ή πρωτοβουλία που θα μπορούσε να σφυρηλατήσει κοινωνική συνείδηση και συλλογικούς δεσμούς, οι κάτοικοί της, θαμώνες και «πελάτες» της ζοφερής αυτής κατάστασης, συνεχίζουν φαινομενικά αδιάφοροι να «απολαμβάνουν» τον καφέ, και το αναψυκτικό τους καθώς και το «κοινωνικό» σχόλιό τους, στα παραλίμνια πολιτιστικά κέντρα – καφέ μπαρ.

Χωρίς να εξοργίζονται ή να ανησυχούν από την οσμή, την οποία δείχνουν να έχουν συνηθίσει (όλα τελικά συνηθίζονται σ’ αυτήν την πόλη) και να έχουν εξοικειωθεί μ’ αυτή, αφού εκτός από τους ίδιους, αντέχουν και όλοι οι άλλοι.

Αυτή ακριβώς η συνήθεια, που συναντάται στην Καστοριά σε όλους τους τομείς των προβλημάτων της, ενθαρρύνει την απάθεια και εξηγεί την συστηματική παθητικότητα του τοπικού πληθυσμού σε όλα του τα προβλήματα: γούνα, πολιτισμός, παιδεία, ποιότητα, λίμνη.

Έτσι αντί να ξεσηκωθούν μαζικά, να διεγερθούν αντιδράσεις, να απαιτηθούν από τους επιστημονικούς ή υπηρεσιακούς φορείς εξηγήσεις και διαβεβαιώσεις, ακριβώς αντίθετα με στωϊκότητα θαμώνων και χρηστών ανατολίτικου τεκέ, οι ανενόχλητοι συμπολίτες ζουν τα δεκάλεπτα και τις ώρες της εξωστρέφειάς τους. Μερικές εβδομάδες πριν κλειδαμπαρωθούν λόγω του χειμώνα στα σπιτικά τους, στριμωγμένοι και σκαρφαλωμένοι σε σκαμπώ και καρέκλες μέσα σε περιβάλλον κοκτέϊλ κακοσμίας και απελπιστικής θέας των νερών της λίμνης, παρακολουθούν και σχολιάζουν ο ένας τον άλλο. Προφανώς δεν δίνουν δεκάρα και δεν χάνουν τον καιρό τους με περιττές έγνοιες.


ΟΔΟΣ 16.10.2014 | 760

Με τις έννοιες αυτές, κανείς δεν ξαφνιάζεται και δεν διερωτάται πώς είναι δυνατό να συμβαίνουν όλα αυτά, όταν στις όχθες της λίμνης λειτουργεί ως… φάρος του περιβάλλοντος το Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας. Του οποίου η σιωπή βοά εν τη ερήμω. Πώς είναι δυνατό να μην ασκείται έλεγχος των υπευθύνων φορέων και υπηρεσιών. Να μην διατάσσεται μια προκαταρκτική έρευνα για να διαπιστωθούν αν υπάρχουν ευθύνες και αν η κατάσταση αυτή εγκυμονεί κινδύνους στην δημόσια υγεία.

Πώς είναι δυνατόν να μην ελέγχονται και να μη απολογούνται οι αυτοδιοικητικές αρχές, και προπαντός οι αλλοτινές δημοτικές, που μέχρι να εκλεγούν έταζαν γάργαρα νερά, γαλάζιες λίμνες, σπορ, κολύμπι, ύδρευση και άπειρα άλλα μεγαλόστομα στυλ Λας Βέγκας. Και στην πράξη παρέδωσαν αυτόν τον βούρκο. Για τον οποίο ευθύνονται και οι ίδιες, όπως και οι προκάτοχοί του.

Σε μια πόλη, στην οποία, οι παλιότεροι Καστοριανοί, λίγες δεκάδες χρόνια πριν, χωρίς αποχετευτικό δίκτυο, χωρίς βιολογικούς καθαρισμούς και χωρίς σύγχρονες ανέσεις και ασφάλειες, είχαν την δυνατότητα ακόμη και να υδρεύονται από την πεντακάθαρη λίμνη τους.

Πώς είναι δυνατό να έχουν δαπανηθεί τόσα και τόσα τεράστια χρηματικά ποσά για έρευνες, μελέτες, ομάδες εργασίας, συνέδρια και τα συναφή, και η λίμνη να βρίσκεται όχι απλά στο ίδιο, αλλά στην χειρότερη κατάσταση που βρέθηκε ποτέ, όπως και η Γούνα άλλωστε.

Όπως και κάθε τι που αφορά την ποιότητα ζωής στην Καστοριά, μια πόλη στην οποία δεν υπάρχει τίποτε απολύτως που να βελτιώνεται. Και αντίθετα, χρόνο με τον χρόνο πληθαίνουν αυτά που επιδεινώνονται. Η λίμνη, το υδάτινο κύπελλο και σύμβολο της πόλης που κινδυνεύει να μετατραπεί σε έμβολο διάλυσης και αποσύνθεσης.


* * *

(*) Α. Αγγελής: «Αντιμετωπίσαμε ένα τεράστιο πρόβλημα, όσον αφορά το πρόβλημα το οποίο υπάρχει κατά τον μήνα Σεπτέμβριο, της κακής παρουσίασης του αστικού χώρου της λίμνης. Εκεί σας πληροφορώ, και το ξέρετε βέβαια, ότι έγινε το παγκόσμιο συνέδριο στην Καστοριά, βιολόγων, και υπάρχει μία συγκεκριμένη έκθεση για το θέμα αυτό, και ήδη συντονίζονται ενέργειεςούτως ώστε σε πανεπιστημιακή βάση, να γίνουν κατάλληλες ενέργειες καθαρισμού της λίμνης. Φιλοδοξούμε την λίμνη, από καθαρή, που είναι καθαρή, σύμφωνα με τα δεδομένα που υπάρχουνε, να γίνει κρυστάλλινη».
Συνέντευξη στον κ. Σταύρο Ευαγγελίδη των Οριζόντων.



Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Οκτωβρίου 2014, αρ. φύλλου 760.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ