Βιβλίο

Βασίλης Βασιλειάδης
ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ
Εκδόσεις Σαιξπηρικόν 2015
ISBN 9789609517713

Μόλις κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Βασίλη Βασιλειάδη με τίτλο «Σημείο Μηδέν» (αντιεπαρχιωτισμός, antiprovincialism, antiprovinzialismus, antiprovincialisme) από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν.
Στις 180 σελίδες του «long poetry» -ως συνέχεια από το προηγούμενο βιβλίο του (πάλι «long poetry») «Συνέβη στην Επαρχία», ο Βασίλης Βασιλειάδης "δεν δίνει δεκάρα" για τον τρόπο που οι αναγνώστες προσεγγίζουν και κατανοούν την ποίησή του. Πιστεύει πως η ποίηση αδυνατεί να μιλήσει σε όλους και με όλους. Και όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου
«όσο θα είστε αναγνώστης της long poetry του "Σημείο Μηδέν" και μέσα σε αυτή διαδραστικά ως κοινωνός, είναι πιθανό να βιώσετε την εμπειρία ενός παρατεταμένου "one-nightstand", που στη διάρκειά του θα νιώσετε διαφορετικά από ό,τι είχατε συνηθίσει. Είναι εμφανής ο κίνδυνος μετά από την "επαφή" σας με την ποίηση του Βασίλη Βασιλειάδη να αποφασίσετε να μην επιστρέψετε πια πίσω "στη ζωή του σπιτιού σας" ή να διακόψετε "τη μακρόχρονη σχέση σας" με μερικές από τις νόρμες του μυαλού σας, ακόμη και να "χαλάσετε το γάμο σας" ζητώντας διαζύγιο από τους μηχανισμούς προσέγγισης και κατανόησης της μικροζωής σας και της ζωής. Στις περιπλανήσεις σας στους δρόμους που θα επιλέξετε ή θα αναγκαστείτε να βαδίσετε θα έχετε διαφορετικό ρυθμό βήματος από αυτόν που είχατε μέχρι τώρα. Μπορεί οι παρενέργειες της "ποιητικής δυναμικής" του "Σημείο Μηδέν" να διαφοροποιήσουν τον τρόπο και το επίπεδο οικειότητας με τον εαυτό σας και τους γύρω σας. Ο Β.Βασιλειάδης προτρέπει, αν τυχόν δεν διαθέτουν καλά βιωμένη και κρίσιμη μάζα παιδείας -όχι ειδικής ακαδημαϊκής μόρφωσης, γιατί αυτή είναι άχρηστη για την κοινωνία με την ποίηση και την τέχνη- να μην ξοδεύουν ούτε μία δεκάρα από τα λεφτά τους για να αγοράσουν τα βιβλία του και να αποφεύγουν επιμελώς να διαβάζουν την ποίησή του, γιατί ενδέχεται να βλάψει σοβαρά τις κανονικότητες, τις αποδοχές, τους ορθολογισμούς, τις βεβαιότητες και τις ισορροπημένες λογικές του μυαλού τους. Με άλλα λόγια μπορεί να κάνει τη μέρα τους "σκατά" και να διαταράξει την ηρεμία του χουζουριού της ζωούλας τους».

[ ... ] Ἡ κινέζικη σοϕία 

τοῦ Κομϕούκιου, δίνει στή λέξη 

σύζυγος ἑρμηνεία μέ αἰσχρότητα καθαρή,

εἶναι ἡ γυναίκα ἡ ἀπόλυτα ὑποταγμένη στήν ἐξουσία 

τήν ἀνδρική,

σέ ὅλη της τή ζωή πρέπει 

νά ὑπακούει στή θέληση 

τήν πατρική, μετά

στή συζυγική καί τέλος μετά 

τόν θάνατο τοῦ συζύγου της, 

νά δείχνει στό γυιό της σεβασμό καί ὑποταγή.

Ἡ σωκρατική ἀπανθρωπία 

εἶναι προκλητική

τή σημασία καί τήν ἀξία τῆς ὕπαρξης τῆς γυναίκας σύζυγου 

μέ αὐτές

τῶν ζώων τῆς οἰκογένειας ἐξομοιώνει σέ παράγραϕο 

τῆς σοϕίας

του διευκρινιστική,

ὁ ἄνδρας τά μέσα πού χρησιμοποιεῖ γιά νά ἐκπαιδεύσει 

τό ἄλογό του

ὥστε νά δείχνει στόν ἀναβάτη του ὑποταγή,

τά ἴδια πρέπει νά ἐϕαρμόσει ἐπάνω στή γυναίκα του προκειμένου νά

τήν διαπαιδαγωγήσει σέ σύζυγο, σύμϕωνα μέ τίς ἀντιλήψεις του,

σωστή καί καλή.

Τά παιδιά τά διαχώρισαν σέ νόμιμα καί σέ νόθα μιαρά

τά νόθα τά δολοϕονοῦσαν μέ τή μέθοδο τῆς πείνας ἤ σάν δούλους τά πουλοῦσαν

ἀϕοῦ δέν εἶχαν δικαιώματα 

πολιτικά.

᾽Αλλά ἡ ἐπανάσταση πού ἔϕερε ἡ ἐϕεύρεση τοῦ ἀρότρου ζημιώνει τή

γυναίκα καταστροϕικά,

ἀϕαίρεσε τή σημασία τῆς 

γυναικείας συμμετοχῆς 

στήν ἐργασία τή γεωργική

γιατί τό ὄργωμα μέ τά βόδια ἀπαιτοῦσε δύναμη μυϊκή 

καί ἔγινε δουλειά ἀνδρική,

στοῦ νυϕοπάζαρου τήν ἀγορά μειώθηκε ἡ ἀξία της 

ἡ χρηματιστηριακή

ἀϕοῦ ἕνα ἄροτρο καί ἕνα βόδι ἦταν περισσότερο 

σημαντικά γιά 

τοῦ ἄνδρα τήν οἰκονομία 

καί τή ζωή,

καί ἀντιστράϕηκαν μία καί καλή οἱ ὅροι στή γαμήλια 

συναλλαγή,

μεγιστοποιήθηκε τῆς 

παντρεμένης γυναίκας 

ἡ ὑποταγή,

καί τό χειρότερο

τώρα ζητοῦσαν προῖκα 

ἀπό τή γυναίκα οἱ γαμπροί,

ἀϕοῦ τό ἐμπόρευμα 

στήν κοινωνική ἱεραρχία 

εἶχε ὑποβαθμιστεῖ

καί ἡ χρηστικότητά του σάν ἐργαλεῖο καί συνεταῖρο 

στήν παραγωγή

οἰκογενειακῆς περιουσίας 

εἶχε ἐλαχιστοποιηθεῖ.

Ἡ ζωή τῶν μικρῶν κοριτσιῶν ἀποτελοῦσε γιά τήν οἰκογένεια τήν ϕτωχή ζημία οἰκονομική

γι’ αὐτό τά νεογέννητα 

θηλυκά

τά δολοϕονοῦσαν μέ πνιγμό 

ἤ μέ τό μαρτύριο τῆς πείνας 

κι ἀκόμη

χειρότερα τά πετοῦσαν στά σκουπίδια γιά νά τά ϕᾶνε τά σκυλιά.

Τά σπίτια τά πλουτοκρατικά στήν προσπάθεια νά μεγαλώσει ἡ διαϕορά τους 

ἀπό τά κατώτερα στρώματα 

τά κοινωνικά,

καί δημόσια νά ἐπιδείξουν 

πώς τίς δουλειές τοῦ σπιτιοῦ 

τίς κάνουν τά δουλικά,

ἐϕαρμόζουν τῆς γυναίκας τόν ἰσόβιο κατ’ οἶκον ἐγκλεισμό,

τήν ἀναγκάζουν νά υἱοθετήσει πρότυπα συμπεριϕορᾶς 

γιά τήν ἴδια

ἀπάνθρωπα καί ἐξευτελιστικά

καί τήν ϕορτώνουν μέ ἄβολες σημειολογίες ἐνδυματολογικές καί νόρμες ὀμορϕιᾶς 

δυσλειτουργικές,

ὅπως νύχια πολύ μακριά 

καί κοσμήματα βαριά.

Τῆς Κίνας ὁ πολιτισμός,

ἐπέτρεπε στόν πλοῦτο 

προκειμένου τήν αἴγλη του 

νά δηλώσει

τά κόκκαλα τῶν ποδιῶν τῶν κοριτσιῶν, χρησιμοποιῶντας 

τό σϕιχτό

δέσιμό τους, νά τά σπάσει 

καί νά παραμορϕώσει [ ... ]

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 24 Σεπτεμβρίου 2015, αρ. φύλλου 804