Lob der Ferne | Gegenlicht

Μουσική:

• Ανδρέας Μουστούκης Gegenlicht | Πρίσμα φωτός
[υψίφωνος: Κρίστια Μιχαέλ, μπάσο κλαρινέτο: Γεώργιος Γεωργίου]

Ποίηση:

• Πάουλ Τσέλαν Lob der Ferne | Εγκώμιο της απόστασης

Μετάφραση:

• Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου

* * *

PAUL CELAN 

(1920-1970)

Εγκώμιο της απόστασης

Στην πηγή των ματιών σου
κατοικούν των ψαράδων τα νήματα στη θεότρελη θάλασσα
Στην πηγή των ματιών σου
κρατάει η γαλήνια θάλασσα την υπόσχεσή της.
Εδώ ρίχνω,
μια καρδιά, που ανάμεσα σ’ανθρώπους τριγυρίζει,
τα δικά μου ρούχα και τη λάμψη ενός όρκου:
Πιο μαύρος μες στα μαύρα, πιο γυμνός είμαι.
Αποστάτης πρώτα πιστός είμαι.
Είμαι εσύ, όταν εγώ είμαι.
Στην πηγή των ματιών σου
πλανιέμαι κι ονειρεύομαι αρπαγή.
Ένα νήμα έπιασε ένα νήμα:
Χωρίζουμε αγκαλιασμένοι.
Στην πηγή των ματιών σου
τραβάει ένας κρεμασμένος το σχοινί.


Gegenlicht

Lob der Ferne

Im Quell deiner Augen
leben die Garne der Fischer der Irrsee.
Im Quell deiner Augen
hält das Meer sein Versprechen.
Hier werf ich,
ein Herz, das geweilt unter Menschen,
die Kleider von mir und den Glanz eines Schwures:
Schwärzer im Schwarz, bin ich nackter.
Abtrünning erst bin ich treu.
Ich bin du, wenn ich ich bin.
Im Quell deiner Augen
treib ich und träume von Raub.
Ein Garn fing ein Garn ein:
wir scheiden umschlungen.
Im Quell deiner Augen
erwürgt ein gehenkter den Strang.