Κάποτε στην Καστοριά

[στήλη]

38η Διεθνής Έκθεση Γούνας Καστοριάς
Ένα όραμα έγινε πραγματικότητα; Ή τώρα αρχίζουν τα δύσκολα;

Η σκέψη γίνεται όραμα, το όραμα γίνεται έκφραση, και η έκφραση γίνεται πραγματικότητα. Έτσι ίσως ξεκίνησε να υλοποιείται το όραμα του Ηρακλή Καλλισθένη, που διετέλεσε για χρόνια πολλά πρόεδρος των ελλήνων γουναράδων της Φρανκφούρτης, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας στην Γερμανία που αποφάσισε να τιμήσει και να ανταποδώσει στην γενέτειρά του ότι από αυτήν “κληρονόμησε”- αποκόμισε. Εάν οι περισσότεροι γουναράδες σκέπτονταν τόσο πατριωτικά όσο ο νυν πρόεδρος του ΣΓΚ, σίγουρα η Καστοριά θα είχε καλύτερη προοπτική και ανάπτυξη.

Φυσικά ο συμπατριώτης μας δεν είναι ούτε ο μοναδικός αλλά ούτε και ο μεγαλύτερος ευεργέτης του τόπου και του κλάδου. Η Καστοριά έχει να επιδείξει παλαιότερα πολλούς δωρητές και ευεργέτες κυρίως επί τουρκοκρατίας (Μανωλάκης Ζάχος κλπ), τα νεότερα χρόνια ο Παπαλαζάρου, αφοί Παπαγεωργίου (Σιάτιστα) και άλλοι, τους οποίους λίγοι γνωρίζουν. Την σύγχρονη όμως εποχή και κυρίως την εποχή των παχιών αγελάδων ο πατριώτης και ευεργέτης ήταν είδος υπό εξαφάνιση αφού είχαν αλλάξει τα πρότυπα. Ας ελπίσουμε ότι το παράδειγμα του Ηρακλή Καλλισθένη θα το ακολουθήσουν και άλλοι γουναράδες τιμώντας έτσι τους αγώνες και τις θυσίες των προκατόχων τους, που με τίμημα την ίδια την ζωή προσπαθούσαν ένα μέρος του πλούτου που κέρδισαν από το εμπόριο της γούνας, να το διαθέσουν για να μορφώσουν και να απελευθερώσουν τους συμπατριώτες τους και την πατρίδα τους. Τουλάχιστον στο θέμα αυτό οι συμπατριώτες Σιατιστινοί να μην αισθάνονται μειονεκτικά διότι μάλλον ξεπερνούν την Καστοριά στους ευεργέτες.

Φυσικά στην προσπάθειά και την συνεισφορά του αυτή ο πρόεδρος του Σ.Γ.Κ. δεν ήταν μόνος του, αλλά είχε ένα ΔΣ το οποίο τον βοήθησε και τον συμπαραστάθηκε. Ανεξάρτητα με τα παρατράγουδα που συνέβησαν ως προς την προβολή του έργου, το αποτέλεσμα ήταν ένας άθλος και αυτό θα πρέπει να μείνει. Το ποιος θα πάρει τα εύσημα δεν θα το κρίνουν οι σημερινοί πρωταγωνιστές αλλά η ιστορία και οι ιστοριογράφοι. Εξ’ άλλου η αποτίμηση του έργου βρίσκεται ακόμη στην αρχή και είναι νωρίς για πανηγυρισμούς και ενθουσιασμούς, αφού το έργο δεν αποπληρώθηκε, δεν αποσβέσθηκε και τα λειτουργικά έξοδα θα είναι τόσο μεγάλα που δεν αρκεί μια έκθεση τον χρόνο να τα καλύψει. Ας ελπίσουμε ότι θα πρυτανεύσει η λογική και δεν θα ξεκινήσει ένας εμφύλιος σπαραγμός θυμίζοντας την αρχαία Αθήνα και Σπάρτη. Εύσημα όμως θα πρέπει να πάρουν και οι εκθέτες που εμπιστεύονται στηρίζουν αλλά και αποκομίζουν οφέλη από τον θεσμό της έκθεσης. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχάσουμε και τους εργαζόμενους στον κλάδο της γούνας που τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια δουλεύουν με συνθήκες που δεν τιμούν ένα κλάδο που απευθύνεται σε εύπορα κοινωνικά στρώματα.

Για την ιστορία θα πρέπει να πούμε ότι με την έναρξη της 38ης Γούνας Καστοριάς, μπαίνουμε στην 4η ιστορική φάση της ιστορίας της έκθεσης. Η πρώτη ήταν στο ξεκίνημά της το 1976 στις εγκαταστάσεις του Συνδέσμου στην Ομόνοια και του τέως πνευματικού κέντρου στο λεγόμενο κέντρο Έλλη (εγκαταλειμμένο Πνευματικό Κέντρο Καστοριάς). Η δεύτερη στην Φούρκα πρώην βυρσοδεψείο και μετά ιδιοκτησία της ΕΔΗΚΑ αε. Η τρίτη στο Εκθετήριο Δημοπρατήριο στη Χλόη, ιδιοκτησίας του Επιμελητηρίου και η 4η μετά από 38 χρόνια στο ιδιόκτητο χώρο του Συνδέσμου δίπλα στο ΒΙΟΠΑ.

Ας ελπίσουμε ότι εκεί η έκθεση θα βρει το ρυθμό της και δεν θα περιφέρεται σαν περιπλανώμενο τσίρκο. Η στήλη και η εφημερίδα θα παρακολουθεί τις εξελίξεις στον κλάδο και θα διατυπώνει τις απόψεις της έχοντας πάντα ως στόχο την διατήρηση και ανάπτυξη αυτού του κλάδου προς όφελος της τοπικής κοινωνίας και κυρίως των εργαζομένων στο κλάδο. Διότι εκτός από τον βασικό στόχο που είναι το κέρδος της επιχείρησης, η σύγχρονη επιχείρηση πρέπει μέσα στο όραμά της να έχει και άλλους στόχους που είναι τα οφέλη για τους ανθρώπους(εργαζόμενοι συνεργάτες κλπ), την κοινωνία και το περιβάλλον. Καθότι η επιχείρηση υπάρχει λόγω της κοινωνίας αδειοδοτείται από την κοινωνία και κερδίζει εξ’ αιτίας της κοινωνίας. Άρα είναι τόσο υποχρεωμένη όσο και προς όφελος της ένα μέρος των κερδών της να το επιστρέφει στην κοινωνία. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι ίδιοι επιχειρηματίες “συναγωνίζονται” σε θέματα και πρακτικές Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Διότι το όφελος είναι διπλό, τόσο της επιχείρησης όσο και της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.

Η στήλη πάντως θέλοντας να τιμήσει τους απόμαχους αθόρυβους στυλοβάτες της βιοτεχνίας της γούνας, επέλεξε μια άλλου είδους φωτογραφία χωρίς φανφάρες και επισημότητες των εγκαινιομάνων παραγόντων.
Έτσι κάπως (όπως η ένθετη φωτογραφία) θα θέλαμε κύριε πρόεδρε του ΣΓΚ, να βλέπαμε κάποτε όλους τους τέως προέδρους του Συνδέσμου (όσοι απέμειναν φυσικά) να παρευρεθούν σε μια έκθεση όλοι μαζί αναπολώντας τα γεγονότα και τις εμπειρίες τους.

Όσο για τον απόηχο και τα αποτελέσματα θα αναφερθούμε σε άλλο μας άρθρο, αφού ολοκληρωθούν οι καταγραφές οι στατιστικές και οι εντυπώσεις από όλες τις πλευρές και όλες τις οπτικές γωνίες και διαφορετικές εκτιμήσεις και αναγνώσεις. Καλές δουλειές στους γουναράδες και καλή επιτυχία στον θεσμό της έκθεσης.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Μαΐου 2013, αρ. φύλλου 692