14.9.13

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Επίλυση διαφορών



Στόν ἡμερήσιο Ἀθηναϊκό τύπο τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, δημοσιεύθηκε ἡ εἴδηση ὅτι ἡ Κυβέρνηση προτίθεται νά νομοθετήσει ὥστε νά ἐπιλύονται διαφορές οἰκονομικῆς φύσεως ἐκτός δικαστηρίων διά τοῦ θεσμοῦ τοῦ μεσολαβητοῦ. Δηλαδή ὑποθέσεις ὅπως οἱ ἐργατικές, οἱ μισθολογικές, οἱ διαφορές συμβάσεων κάθε εἴδους, ἀλλά καί οἱ οἰκογενειακές διαφορές οἰκονομικοῦ ἀντικειμένου, ὅπως χωρισμὀς περιουσιακῶν στοιχείων λόγω διαζυγίου ἤ κληρονομιῶν, θά μποροῦν νά ἐπιλύονται ἀπό, πρός τοῦτο μετεκπαιδευθέντες, δικηγόρους, τούς μεσολαβητές. Θά συντάσσεται σχετικό πρακτικό τό ὁποῖο θά ἔχει ἰσχύ δικαστικῆς ἀπόφασης καί ἁπλῶς θά ἐπικυρώνεται ἀπό τό δικαστήριο.

Ὁ θεσμός αὐτός ἰσχύει καί ἐφαρμόζεται σέ πολλές χῶρες τῆς Εὐρώπης καθῶς καί στίς ΗΠΑ. Στήν Ἑλλάδα ἐφαρμόζονταν κατά τήν Τουρκοκρατία και σποραδικῶς μετέπειτα.

Ἔχω ὑπόψιν μου ἕνα τέτοιο περιστατικό ἐπιλύσεως οἰκονομικῶν διαφορῶν μεταξύ δύο συμπατριωτῶν μας μέ οἰκειοθελῆ διαιτησία, πού συνέβη πρό ἐτῶν καί τό ὁποῖο περιέγραψα καί δημοσίευσα στό «Ἐνημερωτικό Δελτίο» τοῦ Ἐκπολιτιστικοῦ Συλλόγου Καστοριανῶν Νομοῦ Ἀττικῆς «Ἡ Καστοριά». Ἐπειδή νομίζω ὅτι ἔχει ἐνδιαφέρον καἰ ἀποδίδει τήν εἰκόνα τοῦ ἤθους καί τῆς νοοτροπίας τῶν παλαιῶν Καστοριανῶν, παραθέτω τό κείμενο αὐτούσιο.

«Πρὸ ἐτῶν, δύο ἀδέλφια, Καστοριανοί, παλαιοὶ γουναρᾶδες καὶ ἔμποροι, μὲ κατάστημα πρὸ τοῦ πολέμου σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες πόλεις τῆς Γερμανίας, ἀποφάσισαν νὰ χωρίσουν τὴν περιουσία τους, πού εἶχαν ἀποκτήσει ἀπὸ κοινοῦ. Ἡ περιουσία τους ἀπετελεῖτο ἀπὸ ἀκίνητα, σπίτια καὶ μαγαζιά, ὅπως συνήθιζαν νὰ ἐπενδύουν τὰ χρήματά τους οἱ Καστοριανοὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ ὅταν ἐπέστρεφαν στὴν πατρίδα ἤ μὲ τὴν προοπτική τῆς ἐπιστροφῆς τους.

Σ’ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις πάντοτε ἀνακύπτουν διαφορές, ἀντιδικίες καὶ προστριβές· ὄχι ἐγὼ δούλεψα περισσότερο, ἐγὼ ἔβαλα μεγαλύτερο κεφάλαιο κ.λ.π. ὅπως καὶ αὐτὸ θὰ πάρω ἐγώ, αὐτὸ ἐσύ, αὐτὸ ἔχει μεγαλύτερη ἀξία, αὐτὸ μικρότερη καὶ τὰ τοιαῦτα. Μὲ μιὰ λέξη δὲν μποροῦσαν νὰ συμφωνήσουν μόνοι τους.
 Ἂν προχωροῦσε ἔτσι ἡ διαφωνία τους, θὰ ἔπρεπε νὰ καταφύγουν στὰ δικαστήρια, πράγμα πού δὲν τὸ ἤθελαν γιατί θεωροῦσαν προσβλητικό, ἀδέλφια αὐτοί, νὰ καταλήξουν νὰ τραβιοῦνται στὰ δικαστήρια, μέ ὅλα τὰ ἐπακόλουθα ἑνὸς δικαστικοῦ ἀγῶνα καὶ νὰ παρεμβάλουν μεταξύ τους τὴν ψυχρὴ δικαιοσύνη μὲ ξένους ἀνθρώπους.

 Ἀποφάσισαν λοιπὸν νὰ ἐφαρμόσουν τὴν παλαιά, καλὴ συνήθεια καὶ νὰ θέσουν διαιτητάς τῶν διαφορῶν τους δύο διαπρεπεῖς συμπατριῶτες τους, Καστοριανούς, κοινῆς ἀποδοχῆς καὶ ἐκτιμήσεως, οἱ ὁποῖοι ἤξεραν πρόσωπα καὶ πράγματα, τὶς ἰδιαιτερότητες τῆς γουναρικῆς τέχνης καὶ ἐμπορίας, καὶ ὡς παλαιοὶ Καστοριανοὶ γνώριζαν καὶ τὴν ἱστορία καὶ ἐμπορικὴ ἐξέλιξη τῶν δύο ἀδελφῶν. Ἀποδέχθηκαν δὲ ἐκ τῶν προτέρων, τὰ δύο ἀδέλφια, καὶ τόνισαν στοὺς δύο αὐτοὺς διαιτητάς τῶν διαφορῶν τους, ὅτι θὰ σεβαστοῦν καὶ θὰ ἀποδεχθοῦν τὴν οἱανδήποτε κρίση τους.

Οἱ Καστοριανοὶ αὐτοί, κάθησαν, μελέτησαν τὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα, πῶς καὶ πότε ἀποκτήθηκαν, σὲ τί συνέβαλε ὁ ἕνας ἀδελφὸς καὶ σὲ τί ὁ ἄλλος, καὶ χώρισαν τὴν περιουσία, ὅσο τὸ δυνατὸν μποροῦσαν πιὸ δίκαια.
Τὰ δυὸ ἀδέλφια ἀποδέχθηκαν τὴν κρίση τους, χωρὶς μεμψιμοιρία, καὶ παρέμειναν ἀγαπημένοι.

Ἡ ἀπόφασις καὶ ἡ πράξις αὐτὴ τῶν δύο Καστοριανων ἀδελφῶν, μᾶς μεταφέρει σὲ παλαιότερες ἐποχές, ὅταν ἡ κοινοτικὴ ζωὴ ἦταν πιὸ ἐνεργός, ἡ κοινωνία πιὸ κλειστὴ καὶ κατὰ κάποιο τρόπο αὐτάρκης, καὶ οἱ χριστιανοί, ἰδία ἐπὶ τουρκοκρατίας, ἔλυναν τὶς διαφορὲς τους μέσα στοὺς κόλπους τῆς κοινότητος ἀποφεύγοντας τὰ δικαστήρια καὶ τὴν παρεμβολὴ ξένων πρὸς τὴν κοινότητα ἀτόμων στὶς ἰδιωτικές τους ὑποθέσεις.

Οἱ δημογέροντες, ὁ οἰκεῖος Μητροπολίτης, οἱ προύχοντες καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τῶν συντεχνιῶν, ἄνθρωποι ἐπὶ τὸ πλεῖστον νουνεχεῖς, κοινῆς ἀποδοχῆς καὶ ἐκτιμήσεως ἀπ᾽ὅλα τὰ μέλη τῆς κοινότητος, μιὰ καὶ ἐκλέγονταν ἀπ᾽αὐτούς, προσπαθοῦσαν νὰ λύνουν αὐτοὶ τὶς διαφορὲς μεταξὺ τῶν μελῶν τῆς κοινότητος, πολλὲς φορὲς μάλιστα χωρὶς δημοσιότητα, διακριτικὰ καὶ ἐχέμυθα.

Ἡ κοινωνία ἦταν ὀργανωμένη σὲ πιὸ στέρεες βάσεις, ὅλα τὰ μέλη τῆς κοινότητος συμμέτειχαν στὰ κοινά, καὶ φρόντιζαν γιὰ τὴν εὐημερία καὶ τὴν πρόοδο τῆς κοινότητός τους ἐξ ἴσου μὲ τὰ ἀτομικά τους συμφέροντα. Δὲν εἶχε ἀναπτυχθεῖ ἀκόμη ὁ ἄκρατος κρατισμός, ὥστε νὰ τὰ περιμένουν ὅλα ἀπὸ τὸ Κράτος, οὔτε ὁ ἄκρατος ἀτομικισμὸς ὥστε νὰ μὴν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὰ κοινά, ὅπως συμβαίνει δυστυχῶς σήμερα».

Εὔχομαι νά ὑλοποιηθεῖ ἡ ἐξαγγελία αὐτή τῆς Κυβερνήσεως ὥστε ἀφ᾽ἑνός μέν νά ἀποσυμφορηθοῦν οἱ λιμνάζουσες ὑποθέσεις στά Δικαστήρια, ἀφ᾽ἑτέρου δέ νά λύονται οἱ ἀνωτέρω οἰκονομικές κ.λ.π. διαφορές μέ κοινή συναίνεση καί πολιτισμένο τρόπο καί ὄχι μέ τόν ψυχρό δικονομικό τρόπο.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 23 Μαΐου 2013, αρ. φύλλου 693


1 σχόλιο:

  1. Χρόνης6/8/14

    Ασφαλώς δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για το τι θα γινόταν στις ημέρες μας με αυτόν τον θεσμό, έτσι όπως γλαφυρότατα τον παρουσιάζει ο κ. Αναστάσης Κ. Πηχιών.
    Οι πρόγονοί μας όμως έδειξαν σοφία με αυτούς τους χειρισμούς, οι οποίοι υποστήριζαν την κοινοτική ζωή.
    Το γράφει ξεκάθαρα :
    "Οἱ δημογέροντες, ὁ οἰκεῖος Μητροπολίτης, οἱ προύχοντες καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τῶν συντεχνιῶν, ἄνθρωποι ἐπὶ τὸ πλεῖστον νουνεχεῖς, κοινῆς ἀποδοχῆς καὶ ἐκτιμήσεως ἀπ᾽ὅλα τὰ μέλη τῆς κοινότητος, μιὰ καὶ ἐκλέγονταν ἀπ᾽αὐτούς, προσπαθοῦσαν νὰ λύνουν αὐτοὶ τὶς διαφορὲς μεταξὺ τῶν μελῶν τῆς κοινότητος, πολλὲς φορὲς μάλιστα χωρὶς δημοσιότητα, διακριτικὰ καὶ ἐχέμυθα."
    Απλώς σήμερα πιστεύω ότι έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας.



    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ