27.3.20

Επιτάφιος αποχαιρετισμός



Ο επικήδειος που ακολουθεί εκφωνήθηκε στο Α΄ Κοιμητήριο της Αθήνας στην μνήμη του πρώην Προέδρου της Βουλής Φίλιππου Πετσάλνικου την Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020, από τον αδελφό του κ. Κωνσταντίνο Πετσάλνικο.

Φίλιππε,
Γέννημα και θρέμμα της Ελληνικής Μακεδονίας, στο φέρετρο σου ακουμπά σήμερα όλος ο δημοκρατικός κόσμος του Νομού Καστοριάς, της Δυτικής Μακεδονίας, της Βόρειας Ελλάδας, της Ελλάδας ολόκληρης!

Ο Φίλιππος Πετσάλνικος γεννήθηκε στο Μαυροχώρι Καστοριάς το Δεκέμβριο του 1950.
Σε ηλικία 2 ετών έμεινε ορφανός από πατέρα. Η μητέρα του, η μητέρα μας, στάθηκε επάξια και μάνα και πατέρας μαζί. Μαζί με τα πρώτα του βήματα του έμαθα να βαδίζει το δρόμο της αρετής!
Όταν ήταν μικρός, επειδή του έλειπε ο πατέρας, ήταν συνεσταλμένος. Όσο όμως μεγάλωνε τόσο άρχιζαν να ξεδιπλώνονται όλες οι θετικές πτυχές μιας χαρισματικής προσωπικότητας! Σ΄ αυτό συμπίπτουν οι εκτιμήσεις και οι απόψεις των δασκάλων των σχολείων όλων των βαθμίδων στα οποία φοίτησε, από το Δημοτικό Σχολείο Μαυροχωρίου στη γενέτειρα του μέχρι τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου επρώτευσε και ήταν αυτός που διάβασε "τιμής ένεκεν" τον όρκο των πτυχιούχων αποφοίτων της Νομικής Σχολής του ακαδημαϊκού έτους 1972-73!

Ακολούθησαν οι μεταπτυχιακές του σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόννης της τότε Δυτικής Γερμανίας, όπου διακρίθηκε όχι μόνο στην Νομική Επιστήμη αλλά και στην θετική του συνεισφορά στη γόνιμη πολιτική σκέψη που αναγνωρίστηκε από τους Έλληνες φοιτητές και επιστήμονες της Δυτικής Γερμανίας, οι οποίοι τον εξέλεξαν Πρόεδρο στον Σύλλογό τους.

Ήταν τότε, λίγα χρόνια μετά τον Μάη του 1968 λίγα χρόνια μετά την μεταπολίτευση στην Ελλάδα, που η νεολαία της Ευρώπης και της Ελλάδας πρωτοστατούσε δυναμικά στην εμβάθυνση της Δημοκρατίας και στους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη.

Φίλιππε,
Ήσουν "αετόπουλο" το 1977 αλλά είχες μεγάλα και δυνατά φτερά πάνω στα οποία σήκωσες τις συνειδήσεις και τις πολιτικές προσδοκίες όλων των Δημοκρατικών Πολιτών του Νομού Καστοριάς, γιατί τους ενέπνευσες και τους έκανες να πιστέψουν, μέσα στο κλίμα που είχε δημιουργήσει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, ότι οι αγώνες μιας ολόκληρης ζωής και η πρόοδος του τόπου μας και της Ελλάδας μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα!

Σε αγάπησαν και σε τίμησαν με την ψήφο τους το 1977 και το 1981 και, όταν οι αντικειμενικές συνθήκες το επέτρεψαν, σε έστειλαν ως εκπρόσωπό τους στην Βουλή των Ελλήνων επί 27 συναπτά έτη, από τα οποία, τα 22, σου είχαν εμπιστευθεί, τρεις Πρωθυπουργοί: ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κώστας Σημήτης και ο Γιώργος Παπανδρέου καίριες κυβερνητικές θέσεις! Όποιο κυβερνητικό πόστο σου εμπιστεύτηκαν το υπηρέτησες με οξυδέρκεια, αποτελεσματικότητα, εντιμότητα και φαντασία!

Το αποκορύφωμα της πολιτικής σου διαδρομής ήταν η εκλογή σου στο αξίωμα του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων! Χωρίς να ανήκεις στα "μεγάλα τζάκια" της πολιτικής της χώρας μας ήσουν ο πρώτος πολιτικός από τη Βόρειο Ελλάδα που αναδείχτηκες και τιμήθηκες με το τρίτο πολιτειακό αξίωμα και αυτό αποτέλεσε τιμή για σένα τον ίδιο αλλά και για τους δημοκρατικούς πολίτες του Νομού Καστοριάς που σε τιμούσαν μια ολόκληρη ζωή με την εμπιστοσύνη τους!

Ως Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων λειτούργησες με απόλυτο θεσμικό τρόπο και ήταν αυτή η θεσμική σου προσήλωση που έκανε φίλους και αντιπάλους να σε εκτιμούν!

Πρόσφερες πολλά στον τόπο σου και βοήθησες καθοριστικά στην ανάπτυξη του! Ήσουν πολιτικός νέας κοπής και άφησες βαθύ το αποτύπωμα σου στον Νομό Καστοριάς, με πολλά αναπτυξιακά έργα και αποφάσεις που συνέβαλαν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των πολιτών, τόσο της πρωτεύουσας του Νομού όσο και του πιο μικρού οικισμού της περιφέρειας, γιατί όπως συνήθιζες να λες «εδώ δεν τελειώνει αλλά από εδώ αρχίζει η Ελλάδα»! Και όλα αυτά γιατί υπεραγαπούσες τον τόπο σου και έμενες αμετακίνητος στις πολιτικές σου αρχές για βελτίωση της ζωής των μη προνομιούχων.

Είναι φρέσκο ακόμη το μελάνι με το οποίο αποτυπώθηκαν τα λόγια της ψυχής σου ως απάντηση στους καλοθελητές που άφηναν εντέχνως να αιωρείται η φήμη ότι ο Φίλιππος Πετσάλνικος έβλεπε με καλό μάτι την προσέγγισή του με τους ΣυΡιζΑνΕλ, στις αρχές του 2019. Τότε βγήκες και με στεντόρεια φωνή δήλωσες:

«Από τα χρόνια του ΠΑΚ στη Γερμανία και του ΠαΣοΚ από την ίδρυση του, ιδεολογικά και πολιτικά είμαι αμετακίνητος στο χώρο αυτό και τιμώ και θα τιμώ την πορεία και τους αγώνες που δώσαμε με όλους όσοι πίστεψαν σε μία καλύτερη και δικαιότερη Ελλάδα και στις αναπτυξιακές δυνατότητες της Καστοριάς. Η πολιτική πρέπει να σημαίνει μόνο δημιουργία, προσφορά, συνέπεια και όχι συναλλαγές και καιροσκοπισμούς».

Φίλιππε,
Είχες ως πρότυπο τον ρωμαίο ύπατο Κιγκινάτο, έναν άνθρωπο διάσημο για την απλότητα και την αυστηρότητα των ηθών του! Το 460π.Χ. οι ραβδούχοι που του έφεραν το άγγελμα της αναγόρευσης του στο αξίωμα του υπάτου τον βρήκαν να καλλιεργεί ο ίδιος το χωράφι του.
Έτσι και εσύ: Στα εφηβικά σου χρόνια βοηθούσες την οικογένειά σου δουλεύοντας στα χωράφια. Σπούδασες, ασχολήθηκες με την πολιτική κι έφτασες στα ύπατα πολιτικά αξιώματα! Και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου αποχώρησες από την πολιτική και ξαναγύρισες ο ίδιος στην καλλιέργεια της μικρής σου αγροτικής περιουσίας!

Φίλιππε,
Αγωνίστηκες τον ωραίο αγώνα,
διέτρεξες τον δρόμο της προσφοράς και της δημιουργίας μέχρι το τέλος,
φύλαξες ακέραια την πίστη στα ιδανικά σου…

Πορεύου εν Ειρήνη!


5 σχόλια:

  1. Ανώνυμος27/3/20

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος27/3/20

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος27/3/20

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαν γιατρός, έχω να θυμάμαι μια επίσκεψη του Φίλιππου Πετσάλνικου αργά το βράδυ σε νοσηλευόμενο ασθενή στην ἑνατική μονάδα της Καρδιολογικής. Κάπου εκεί στα 1989 όταν υπηρετούσα στο Νοσοκομείο της Καστοριάς. Δεν θα διηγηθώ με λεπτομέρειες τη σκηνή όμως βαθειά έχει εντυπωθεί μέσα μου σαν στιγμή προσευχής του τότε βουλευτή πάνω από μια σχεδόν πατρική φιγούρα ("γνώριμος και μέγας συμπαραστάτης του στα χρόνια της Γερμανίας" μου είπε) λίαν προσφιλούς του ατόμου. Σπάνιας ομορφιάς και υψηλής συγκίνησης στιγμή που έκτοτε ανέβασε πολύ ψηλά στη συνείδησή μου τον νυν εκλιπόντα.
    Αιωνία του η μνήμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος27/3/20

    Οι σχολιαστές τα σχόλια των οποίων αφαιρούνται ας τηρήσουν το 'Ο αποθανών δεδικαίωται",με την έννοια ότι ως άνθρωπος θα κριθεί από Άλλον τώρα. Ως πολιτικό θα τον κρίνει η Ιστορία, ας τον αφήσουμε εμείς να αναπαυθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ