Τα πράγματα όμως περιπλέκονται ακόμη περισσότερο επειδή τις ημέρες που προηγήθηκαν της συνόδου του ΝΑΤΟ, οι Σκοπιανοί, έχοντας επαναπαυθεί στις διαβεβαιώσεις της ηγεσίας των Η.Π.Α, επέδειξαν μια άνευ προηγουμένου φανερή εχθρική στάση προς την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Εξαπέλυσαν πρωτοφανείς κατηγορίες για γενοκτονία, διαδήλωσαν με κάθε επισημότητα ότι αυτοί είναι οι γνήσιοι (…αρχαίοι) Μακεδόνες (!), σφετερίστηκαν σύμβολα και μνημεία, εκτόξευσαν ύβρεις και σαρκασμούς κατά των πολιτικών της Ελλάδος, αποκάλυψαν με τον πλέον δημόσιο τρόπο τις πραγματικές βλέψεις τους για επέκταση του κράτους τους ως το Αιγαίο, ανακοίνωσαν τις εκτιμήσεις τους για την εθνολογική σύνθεση του ελληνικού λαού (ισχυρίστηκαν ότι οι σημερινοί Έλληνες είναι Τούρκοι, Σλάβοι, Αλβανοί, Βούλγαροι και Άραβες και ολίγοι Λατίνοι).
Και τέλος, αναγορεύθηκαν πανηγυρικά σε προστάτες και εγγυητές των σκλαβωμένων αδελφών «Μακεδόνων» της βόρειας Ελλάδος, στην Μακεδονία. Της Καστοριάς βεβαίως συμπεριλαμβανομένης.
Περιέφεραν ακόμη δημόσια σε γνώση της δυτικής κοινής γνώμης την εικόνα ενός λαού και ενός έθνους στην θέση του θύματος, ενώ προσπάθησαν να πείσουν ότι για την στασιμότητα του κράτους τους, για την φτώχεια, την ανεργία και την αστάθειά τους, θύτης και ιστορικά υπεύθυνη είναι η Ελλάδα.
Παράλληλα, νομίζοντας ότι με την στήριξη των ΗΠΑ, θα πετύχουν να ταπεινώσουν την Ελλάδα, ενεθάρρυναν και παρακίνησαν πέντε έως δέκα το πολύ Έλληνες πολίτες, κατοίκους της Φλώρινας, που προφανώς είναι οπαδοί του «Ουράνιου Τόξου» υπό τον διάσημο πια κ. Βοσκόπουλο, να αποκαλύψουν τις μειοδοτικές αντιλήψεις τους για το ζήτημα της Μακεδονίας.
Ήταν τόση η «αισιοδοξία» τους για το αίσιο αποτέλεσμα (πρόκληση για την ένταξη) ώστε έφθασαν στο σημείο να μην ντραπούν οι συμπολίτες μας αυτοί να παρουσιαστούν σε εκπομπές μεγάλων κεντρικών τηλεοπτικών σταθμών, όπως στην εκπομπή του δημοσιογράφου κ. Θεοδωράκη -στο Mega- που ενώ παρουσίασε τους καταπιεσμένους «αδελφούς» «Μακεδόνες» παρέλειψε να αναδείξει με ευκρίνεια την σπανιότητα, την εξαιρετικότητα του «μακεδονικού» αυτού είδους.
Γι’ αυτούς τους δυο-τρεις στο άδειο καφενείο-σφηκοφωλιά γίνεται όλος αυτός ο ορυμαγδός και η προπαγάνδα λοιπόν; Σ’ αυτούς είναι αφιερωμένος ο σκοπιανός αλυτρωτισμός;
Με αυτά τα ερωτήματα και με θυμό, πολλά ήταν τις επόμενες ημέρες, τα τηλεφωνήματα με τα οποία, αναγνώστες και φίλοι της ΟΔΟΥ προσπάθησαν να εκφράσουν τους συλλογισμούς και τις αγωνίες τους για την πορεία της σκοπιανής αδιαλλαξίας και του αλυτρωτικού παροξυσμού τους.
Διότι τώρα πια, περισσότεροι από ποτέ είναι όσοι αντιλαμβάνονται πως οι αντιρρήσεις της Ελλάδος δεν εστιάζονται στο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των βόρειων γειτόνων της, -οι οποίοι αν θέλουν μπορούν να δηλώνουν ακόμη και Θεσσαλοί, Ηπειρώτες ή και Κωνσταντινοπολίτες, κανείς δεν τους εμποδίζει- αλλά η ανθελληνική προπαγάνδα και ο αλυτρωτισμός τους σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Οι μόνοι που αν και έμειναν άναυδοι για τις εξελίξεις, ωστόσο δεν δείχνουν ακόμη να αναθεωρούν τις απόψεις τους, είναι όσοι ρομαντικοί στο πλαίσιο της δήθεν βαλκανικής διείσδυσης και ενός ορθόδοξου φιλελευθερισμού χωρίς σύνορα, προσπάθησαν να αναδείξουν, στην Καστοριά αλλά και σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας τις πολιτιστικές ομοιότητες και τις συγγενικές ταυτότητες της βόρειας Ελλάδος με τους διαφόρους Βαλκάνιους, και κατά προτίμηση τους ομόδοξους, για προφανείς λόγους.
Έτσι, εκτός από τον μερικό μουσικό εκσλαυισμό της παράδοσης της Καστοριάς, επιχειρήθηκε να πειστεί ο κόσμος ότι ήταν προτιμότερο να αναδειχτούν ακόμη περισσότερο τα κοινά των Ελλήνων της Μακεδονίας με κάθε λογής Σέρβους, Βουλγάρους και Σκοπιανούς. Για την υλοποίηση αυτής της «φιλόδοξης» ιδέας ανασύρθηκαν ή και επινοήθηκαν σχέσεις που δεν έχουν την παραμικρή αντιστοίχηση στην αλήθεια.
Στο πλαίσιο αυτό, δεν πάνε πολλά χρόνια που με την ρομαντική ανοχή του νυν δημάρχου Καστοριάς κ. Ιωάννη Τσαμίση, προέδρου τότε, του ιστορικού μουσικοφιλολογικού συλλόγου Καστοριάς «Αρμονία», καθιερώθηκαν οριστικά ως καστοριανές παραδοσιακές, και στολές που δεν ανταποκρίνονται αυθεντικά στην πραγματική παράδοση της πόλης. Τότε βλέπαμε έκπληκτοι κάτι παράξενες αμφιέσεις να συμμετέχουν στον «Χάσκαρη» της “Αρμονίας” στην Ομόνοια, που αποτελεί και το αγαπημένο δρώμενό του, ως σημερινού δημάρχου.
Δεν πάνε επίσης πολλά χρόνια, από τότε που η φιλόδοξη πολιτική του τ. δημάρχου Καστοριάς κ. Δημητρίου Παπουλίδη (προδήλως παρασυρμένη από τα ιδεολογικά ψυχροπολεμικά απωθημένα, κακών συμβούλων του), είχε σαν στόχο την ανάδειξη του καστοριανού καρναβαλιού σε happening βαλκανικού βεληνεκούς. Με αποτέλεσμα να ανοίξουν τα σύνορα σε ορχήστες και όρχους.
Δεν πάνε πολλά χρόνια που ορισμένοι πολιτικοί κύκλοι (ακραίοι και κυρίως εξωκοινοβουλευτικοί) παρασυρμένοι ακόμη από τις ψυχροπολεμικές διαιρέσεις και τον σοσιαλισμό του Τίτο στην Γιουγκοσλαβία, δεν έκρυβαν την κατανόησή τους για ορισμένα από τα ιστορικά επιχειρήματα του πληθυσμού των Σκοπίων.
Και να που τώρα όλοι αυτοί, παγωμένοι παρακολουθούν την διαδικασία δουλικής υποταγής στις Η.Π.Α, των βόρειων γειτόνων μας, των Βαλκανίων κάθε λογής, μορφής και ράτσας: Αλβανών, Κοσοβάρων, Σκοπιανών, Βουλγάρων και άλλων «υπερήφανων» αετών, με τους οποίους, έχουμε κοινά ακούσματα και κοινά έθιμα σύμφωνα με τις αφέλειες της εγχώριας εξωτερικής πολιτικής αλά Μπρέγκοβιτς.
Στο πλευρό των Σκοπίων και των ΗΠΑ, συμπαρατάχθηκαν όλες οι χώρες του παλιού ανατολικού μπλοκ, που τώρα είναι (νεαρά) μέλη του ΝΑΤΟ. Κατά περίεργη σύμπτωση, όλες τους είναι (κυρίως) σλαβικές.
Έτσι όλοι αυτοί, για το πρόσκαιρο όφελος της υποταγής τους στον υπερατλαντικό σύμμαχο, ξέχασαν και σοσιαλισμούς, και παρελθόν και τα άλλα τα «αδέλφιά» τους (στην Σερβία για παράδειγμα). Όπως ξέχασαν εντελώς και το γεγονός ότι οι χώρες τους ανήκουν γεωγραφικά στην Ευρώπη, όπου κυριαρχούν άλλου είδους αξίες και προτεραιότητες. Και όπου οι Μπανανίες και οι μπανανιές δεν ευδοκιμούν πλέον.
Όλα αυτά λοιπόν συνέβαλαν στο να φανούν λογικές οι αντιρρήσεις της Ελλάδος στο ζήτημα της ένταξης των Σκοπίων στους ευρωατλαντικούς μηχανισμούς, με αποτέλεσμα να μπει ένα κάπως απότομο φρένο στο εθνικιστικό παραλήρημά τους και στην σιελόρροιά τους προς τις Η.Π.Α. Τα Σκόπια δεν φρόντισαν να ισοσκελίσουν τις σχέσεις τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση, και φυσικά την Ελλάδα, γεγονός που αναμένεται να διατηρήσει το κράτος τους σε απόσταση από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Για την συμβολή του Τζώρτς Μπους σε όλα αυτά, ίσως πράγματι να του αξίζει μια πλατεία στα Σκόπια. Καλά το σκέφτηκαν οι καλοί μας γείτονες και... προστάτες της Καστοριάς.
[δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 10.4.2008]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.