ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ: Στερνό «χαίρε»

στον Χρυστόστομο Τζημάκα

Δεν ήθελες δάκρυα, Χρυσόστομε
«Διακονιάρης της ομορφιάς», τη λάτρεψες
τη ζωγράφισες μ’ απαράμιλλη τέχνη.
Έφυγες τιμημένος.
Οδυνηρή απουσία. Πόνος βαθύς, αγιάτρευτος.
Θρύψαλα τα δημιουργικά φτερά
στεγνή η παλέτα της ζωγραφικής
σύννεφα στον ουρανό του χάους τα χρώματα.
Ζωγράφισες πουλιά, δέντρα, μοναχικά μονοπάτια
κι άσπρα σπίτια με στέγη κόκκινη.
Ποιος ήλιος; Ποιο φεγγάρι θα τα φωτίσει;
Πρίγκηπα της ζωής και του έρωτα
όνειρο και μαρτύριο, κάλλος και ποίηση
οι εικαστικές δημιουργίες σου.
Σε ποιο πεντάγραμμο να γράψω
μελωδία της φωνής;
Σε ποιο λαγήνι να φυλάξω τους
λυγμούς της απουσίας;
Πού να βρω τον λόγο τον μικρό, το βαθύ,
τον απλό και το μεγάλο για το στερνό «χαίρε»;
Καμιά γραφή. Κανένας λόγος.
Απίστευτη απουσία


ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ: ποιήματα