ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Ἀθήναι 17 Νοεμβρίου 2010

Κύριε Διευθυντά

Τώρα πού τελείωσαν οἱ παραπλανητικῶς ἀποκληθεῖσες αὐτοδιοικητικές ἐκλογές γιά τήν διοικητική ἀναδιάρθρωση τῆς χώρας, μποροῦμε ἀβίαστα καί καλοπροαίρετα νά διατυπώσουμε ὁρισμένες σκέψεις.

Κατ᾽ἀρχάς κακῶς ἐκλήθηκαν αὐτοδιοικητικές. Πίστευσε κανείς ἤ πιστεύει, ὅτι τό κομματικό σύστημα τῆς χώρας μας καί ἡ συντεχνία τῶν πολιτικῶν μας θά ἐπέτρεπαν, ἀμαχητί, νά ἀφαιρεθοῦν, ἀπό αὐτούς, προνόμια καί τρόποι ἀπομυζήσεως τῶν ἀγαθῶν τῆς ἐξουσίας, μέ ὅ,τι αὐτά ἐξυπακούονται (ἀκόμη καί οἰκονομικά τοιαύτα) καί νά δωθοῦν στούς τοπικούς ἄρχοντες;
Ὀχι βέβαια. Δέν ἄφησαν ἐλεύθερες τίς ἐπί μέρους τοπικές κοινωνίες νά ἐπιλέξουν αὐτές τούς ὑποψήφιους ἄρχοντές τους καί νά ἐκλέξουν τούς κατά τήν γνώμη τους ἀξιώτερους, ἀλλά ἔσπευσαν νά χρίσουν τά κόμματα ὑποψηφίους, γιά τίς τοπικές κοινωνίες, χωρίς νά λάβουν τίς περισσότεες φορές, ὑπόψιν τους ποιούς θέλουν αὐτές, ἀλλά ἀρεστούς σ᾽αὐτά, πειθαρχικά ὄργανα τοῦ κόμματος καί κατά συνέπεια τοποτηρητάς τοῦ κόμματος καί τοῦ ἀρχηγοῦ αὐτοῦ, μιά καί τά κόμματα στήν χώρα μας εἶναι ἀρχηγικά.

Ἀλλά καί ἀπό τούς ὑποψηφίους οἱ πλείστοι ἐπεδίωξαν νά πάρουν τό χρίσμα τοῦ κόμματός τους καί νά ὑποστηριχθοῦν ἀπό αὐτό, ἀποδεικνύοντας, μέ τόν τρόπο αὐτό, ὅτι δέν κατεβαίνουν στίς κάλπες ὡς ἀνεξάρτητοι ἀλλά ὡς φερέφωνα καί ἐκτελεστές τῶν κομματικῶν ἐντολῶν.

Ἀπό τάς ἀρχάς ἀκόμη τῆς προεκλογικῆς περιόδου ἔσπευσε ἡ ἀξιωματική ἀντιπολίτευση νά πολιτικοποιήσει αὐτές μέ τό νά τίς χαρακτηρίσει ὡς δημοψήφισμα, δῆθεν, ὑπέρ ἤ κατά τοῦ μνημονίου ὡσάν τό μνημόνιο νά ἔχει οἰανδήποτε σχέση μέ τούς ἄλφα ἤ βῆτα τοπικούς ἄρχοντας. Ἡ Κυβέρνηση, ἀπό τήν ἄλλη μεριά μέ ἕναν ἀνεπίτρεπτο, ἀντιδημοκρατικό καί αὐταρχικό τρόπο προσπάθησε νά ἐκβιάσει τό ἐκλογικό σῶμα μέ τό δίλημμα ἤ ψηφίζετε τούς ἐκλεκτούς μου ὑποψηφίους ἤ προκηρύσσω ἐκλογές μέ σίγουρο ἐπακόλουθο τήν χρεωκοπία τῆς χώρας.

Βέβαια, ὡς συνήθως, ὅλα τά κόμματα, μετά τίς ἐκλογές πανυγήρησαν ὡς ἔχοντα ἐπιτύχει περιφανή νίκη καί ὅτι ὁ ἀντίπαλός τους ἠττήθη περιτράνως. Ὁ μόνος ὅμως ἠττημένος τῶν ἐκλογῶν αύτῶν εἶναι ἡ τοπική αὐτοδιοίκηση. Δέν ἀναλογίζονται ὅτι ὁ μεγάλος ἀριθμός τῆς ἀποχῆς τῶν ψηφοφόρων ἀπό τίς κάλπες δείχνει τήν ἀπαξίωσει τοῦ πολιτικοῦ κόσμου, στά μάτια τοῦ λαοῦ, καί τοῦ ὅλου πολιτικοῦ συστήματος, τοῦ κατά τό ὄνομα μόνον κοινοβουλευτικῆς Δημοκρατίας, ἀλλά κατ᾽οὐσίαν οἰκογενειοκρατικόν καί ὀλιγοκρατικόν, μιᾶς οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας τῶν τεχνοκατασκευαστικῶν ἑταιρειῶν καί τῶν μέσων ἐνημέρωσης.

Ἡ τοπική αὐτοδιοίκηση πρέπει νά ἀπεξαρτηθεῖ ἀπό τόν ἐναγκαλισμό τῶν κομμάτων καί νά λειτουργήσει ὡς πραγματική ἀνεξάρτητη αὐτοδιοίκηση. Ἐάν τό κατορθώσει αὐτό θά εἶναι τό πρῶτο βῆμα γιά τήν ἐξυγίανση καί τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος.

Ἡ οἰκονομική κρίσις, πού βιώνει ἠ χώρα μας εἶναι ἀπότοκος τῆς πολιτικῆς τῶν πελατιακῶν σχέσεων καί τοῦ ἄκρατου ὑπερδανεισμοῦ τῆς χώρας ἀπ᾽ὄλες τίς κυβερνήσεις τῶν τελευταίων τριάκοντα ἐτῶν γιά νά προσφέρουν στόν λαό μιά πρόσκαιρο εὐημερία (ὑπονομεύοντας τό μέλλον τῶν ἐπόμενων γενεῶν) καί νά ὑποκλέψουν τήν ψῆφο τους μέ σκοπό νά ἀναρριχηθοῦν στήν ἐξουσία ἤ νά παραμείνουν σ᾽αὐτήν γιά νά ἀπολαμβάνουν τά ἀγαθά της.

Εἶναι παγκοίνως γνωστό καί παραδεκτό, ὅτι τό πολιτικό μας σύστημα νοσεῖ βαρέως καί οἱ ὑπαίτιοι (δηλαδή οἱ πολιτικοί μας) τῆς καταστάσεως στήν ὁποία βρίσκεται αὐτό, δέν ἔχουν δυστυχῶς συνειδητοποιείσει ὅτι εἶναι αὐτοί οἱ κυρίως ὑπεύθυνοι γιαυτό, ὥστε νά φροντίσουν νά τό ἐξυγιάνουν. Δυστυχῶς διέπονται ἀκόμη ἀπό τήν νοοτροπία τοῦ πολικαντισμοῦ, τῆς συντεχνιακῆς ἀλληλεγγύης καί τῆς μέ κάθε τρόπο, θεμιτό ἤ ἀθέμιτο, διατηρήσεως τῶν σκανδαλωδῶν προνομίων τους, πού οἱ ἴδιοι ἐθέσπισαν γιά τούς ἑαυτούς τους.

Σέ παλαιότερες ἐποχές ἡ ἀλλαγή τοῦ πολιτικοῦ συστήματος καί ἡ προσπάθεια ἐξυγιάνσεως αὐτοῦ - ἄλλοτε ἐπιτυχῆς καί ἄλλοτε ὄχι – γίνονταν βιαίως μέ στρατιωτικά κυρίως κινήματα. Σήμερα μέ τήν ἔνταξή μας στήν Εὐρωπαϊκή Ἔνωση καί τήν ἑδραίωση τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ δέν ὑφίσταται, εὐτυχῶς, ὁ κίνδυνος τέτοιων ἐκτρόπων καταστάσεων.

 Ὁ μόνος τρόπος, κατά τήν γνώμη μου, νά συνετισθοῦν οἱ πολιτικοί μας, νά ἀλλάξουν νοοτροπία καί νά συμπεριφερθοῦν ὡς πραγματικοί ἐκπρόσωποι τοῦ λαοῦ, πού τούς ψηφίζει καί ὄχι ὡς μέλη μιᾶς συντεχνίας ἐπαγγελματιῶν πολιτικῶν, πού ἐνδιαφέρεται μόνον γιά τό ἴδιον συμφέρον, εἶναι νά καταδικάσουμε, ὅλοι μας, τήν κομματοκρατία. Πρέπει ὡς ἐνεργοί πολίτες πλέον καί ὅχι ὡς ὀπαδοί καί ἄβουλα ὄργανα ἑνός κόμματος ἤ μιάς ἰδεολογίας νά ψηφίζουμε αὐτούς πού κρίνουμε ὅτι εἶναι οἱ καλύτεροι γιά τήν τοπική μας κοινωνία καί γενικότερα γιά τήν χώρα μας καί ὄχι αὐτούς πού θέλει καί ὁρίζει ὁ κομματικός μηχανισμός. Αὐτούς, πού θά ἐκλέγουμε θά πρέπει νά τούς παρακολουθοῦμε συνεχῶς ἐάν ἀνταποκρίνονται στά πραγματικά τους καθήκοντα, τῆς ἐξυπηρετήσεως τῶν συμφερόντων τῆς χώρας καί οὐχί τῶν συμφερόντων τοῦ κόμματος ἤ τῶν ἰδίων καί νά τούς ἐλέγχουμε συνεχῶς. Σέ κάθε περίπτωση ἐκτροπῆς τους θά πρέπει νά γνωρίζουν ὅτι εἴμαστε ἐνήμεροι τῶν πράξεων τους καί ἡ συμπεριφορά τους θά ληφθειῖ σοβαρά ὑπόψιν στίς ἑπόμενες ἐκλογές. Ἐπειδή, μέ τά σήμερα κρατοῦντα, γιά τό μόνο πού ἐνδιαφέρονται οἱ πολιτικοί μας εἶναι ἡ παραμονή τους στήν ἐξουσία, ὁ φόβος τῆς μή ἐπανεκλογῆς τους θά ἐπηρεάσει τήν περαιτέρω συμπεριφορά τους.

Ὁ συνεχῆς ἔλεγχος μπορεῖ νά γίνεται μέ τήν γνωστοποίηση τῶν πράξεων τῶν πολιτικῶν καί τήν παράνομη νομικῶς ἤ ἠθικῶς ἐνέργειά τους καί τήν καταγγελία αὐτῆς διά τοῦ ἔντυπου ἤ ἠλεκτρονικοῦ τύπου. Εἴτε μέ τόν ἠλεκτρονικό, μέ τά διάφορα blogs, εἴτε μέ τόν ἔντυπο, θά πρέπει οἱ καταγγελίες νά γίνονται ἐνυπογράφως γιά νά ἔχουν τήν σοβαρότητα καί τήν βαρύτητα, πού ἁρμόζει σέ μιά τόσο σοβαρή ἐνέργεια. Ἡ ἀνωνυμία δέν ἔχει τήν αὐτή βαρύτητα καί δύναται κάλλιστα νά ἀμφισβητηθεῖ ἡ καταγγελία. Δείχνει μάλιστα καί μία δειλία. Μοῦ κάνει πάντοτε ἐντύπωση, παρακολουθῶντας στήν ¨ΟΔΟ¨ τίς καθ᾽ ὅλα ἀξιόλογες ἐπιστολές ἐγκρίτων συμπολιτῶν μας, οἱ ὁποῖοι ψέγουν πολλά κακῶς κείμενα στήν πόλη μας, νά εἶναι ἀνώνυμες.

Ὁ τρόπος αὐτός ἐλέγχου τῶν πράξεων τῶν φορέων τῆς ἐξουςίας μπορεῖ κάλλιστα νά ἀρχίσει νά ἐφαρμόζεται συστηματικά στούς τοπικούς ἄρχοντες τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης, ὄπου εἶναι εὐκολώτερη ἡ παρακολούθηση τῶν πράξεων τους καί νά ἀποτελέσει ἀπαρχή μιᾶς ἀλλαγῆς νοοτροπίας τῶν πολιτικῶν μας καί ἀλλαγή τοῦ κομματοκρατούμενου πολιτικοῦ μας συστήματος. Εἴθε.

Ἀναστάσης Κων. Πηχιών