Η εκλογική επίδοση του κ. Κωνσταντίνου Λιάντση, νομάρχη και υποψήφιου για τον Δήμο Καστοριάς, ίσως να ήταν διαφορετική αν η Σχολή λειτουργούσε και η πόλη της Καστοριάς ήδη βίωνε τις θετικές συνέπειες από αυτήν.
Τελικά όμως, και στην περίπτωση της Σχολής, το ρητό η «καλή μέρα από το πρωΐ φαίνεται», βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του. Eπομένως οι διαμαρτυρίες, αλλά και οι θρήνοι που ακούγονται και διατυπώνονται δεξιά και αριστερά, γι’ αυτό που ήταν να γίνει και τελικά χάνεται, τις περισσότερες φορές είναι συμπληρώματα υποκρισίας. Το υπόβαθρο μιας επαρχιακής νοοτροπίας, που πεισματικά αρνείται να ενηλικιωθεί κοινωνικά.
Η στάση των πολιτών, τόσο μεμονωμένα, αλλά και σε οργανωμένο επίπεδο, απέναντι στους φορείς της πολιτείας και τους εκπροσώπους της εξουσίας, δεν έχει να επιδείξει τίποτε περισσότερο από ρηχές μικροεξυπηρετήσεις πελατειακής αντίληψης. Καθώς και μερικά πανάκριβα σκάνδαλα, όπως οι ρυθμίσεις των χρεών ορισμένων γουνοποιητικών επιχειρήσεων. Ρυθμίσεων για χρέη που δεν έχουν σχέση με την γουνεμπορία και την Καστοριά, ούτε προέκυψαν από την κρίση στον κλάδο. Αλλά προκλήθηκαν, «επινοήθηκαν» απλά και μόνο για να υπαχθούν στις ρυθμίσεις, και στην συνέχεια τα οφέλη να μοιραστούν σε τσέπες.
Ως εκεί όμως όλα αυτά. Διότι, για όλα τα υπόλοιπα, η σχέση των πολιτών με τους πολιτικούς φορείς, στην καλλίτερη περίπτωση είναι σχέση αδιαφορίας. Στην χειρότερη, σχέση δουλική και υποταγής. Σχέση κολακείας για την εξαγορά της ευμένειας. Για παράδειγμα, τα λίγα χρόνια που διετέλεσε κυβερνητική βουλευτής η απελθούσα κ. Βίβιαν Μπουζάλη, ουδέποτε ελέγχθηκε κοινωνικά, αλλά και από το μεγαλύτερο μέρος του τοπικού τύπου (γραπτού και ηλεκτρονικού) για τις πράξεις και παραλείψεις της, για τις ευθύνες της απέναντι στο ζήτημα. Σε μια υπόθεση την οποία, ενώ η άλλοτε δημοτική αρχή Δημητρίου Παπουλίδη και η τότε κυβέρνηση είχαν προετοιμάσει σε σημαντικό βαθμό, στην συνέχεια κατρακύλησε στον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας, της αναβλητικότητας και στους σκοτεινούς διαδρόμους τους. Το ίδιο μπορεί να σχολιαστεί και για την αντίστοιχη βουλευτική θητεία -με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας- του κ. Ανέστη Αγγελή.
Σημαντικό μερίδιο ευθύνης που ασφαλώς κυριαρχεί, βαραίνει την απερχόμενη δημοτική αρχή Καστοριάς, του κ. Ιωάννη Τσαμίση, και της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου. Μια και πρέπει να θεωρείται περίπου βέβαιο ότι, αν ασκούνταν συνδυασμένες και δυναμικές πιέσεις από τον Δήμο, που αποτελεί τον αυθεντικό και ίσως τον αποκλειστικό εκφραστή της πόλης, η εκκρεμότητα με την σχολή θα είχε από καιρό τακτοποιηθεί μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια. Και τώρα θα βρίσκονταν σε πλήρη λειτουργία και ανάπτυξη.
Ακόμη η αντίδραση ορισμένων εκπαιδευτικών, και ειδικά των διευθυντών του 1ου Γυμνασίου, που για να μη χάσουν τα ιδιοτελή κεκτημένα τους, και για να μην ξεβολευτούν, έβαλαν χρονικές τρικλοποδιές στην Καστοριά, και παρέσυραν ορισμένους από τους γονείς των μαθητών (είχαν παιδιά που ασφαλώς βαθμολογικά ήταν εξαρτημένα από τους καθηγητές τους), αλλά και ενέπνευσαν δήθεν μαθητικές κινητοποιήσεις, ήταν πράξη εχθρική για τα συμφέροντα της πόλης. Στα όρια της συμπεριφοράς που οι αρχαίοι Έλληνες -τους οποίους διδάσκουν προς σωφροσύνη και μίμηση οι λειτουργοί της μέσης εκπαίδευσης- ως εμπνευστές του ιδανικού, αποδοκίμαζαν σαν ατιμωτική, και τιμωρούσαν με τον εξανδραποδισμό.
Αλλά και ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος βουλευτής Καστοριάς, που ανήκει στα ολιγομελή κορυφαία στελέχη του ΠαΣοΚ, μόνιμο στοιχείο του πολιτικού κατεστημένου της Καστοριάς τα τελευταία περίπου 30 χρόνια, και μάλιστα ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, έχει τις δικές του μεγάλες ευθύνες.
Όχι μόνο για την αινιγματική στάση του, τα χρόνια της τελευταίας κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από την επανεκλογή της νέας κυβέρνησης του ΠαΣοΚ.
Μετά τον Οκτώβριο του 2010, άφησε στους χρησμούς του να εννοηθεί ότι η λειτουργία της Σχολής δεν θα αργούσε άλλο. Στην συνέχεια όμως, τα εγκατέλειψε όλα και προσχώρησε στον κύκλο των άμεσων υπευθύνων. Διότι διαθέτει τόση ισχύ, ώστε θεωρείται βέβαιο, ότι θα μπορούσε να καταφέρει στην εξαίρεση της σχολής Καστοριάς, από την μεροληπτική και μικροκομματική στάση της υπουργού κ. Άννας Διαμαντοπούλου. Η οποία, αφού είδε την Κοζάνη και τις άλλες πόλεις να γεμίζουν πανεπιστημιακές σχολές, άρχισε την οικονομία στο κράτος, αναστέλλοντας την λειτουργία της σχολής στην Καστοριά. Ενώ, μια και από άποψη κτηριακών υποδομών όλα είναι πια περίπου έτοιμα, θα μπορούσε να κατανείμει το κοινωνικό βάρος μιας τέτοιας απόφασης σε περισσότερες πόλεις του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Θα μπορούσε να επιτρέψει την λειτουργία της σχολής στην Καστοριά, και να αναστείλει την λειτουργία μιας ή δύο σχολών σε πόλεις, που διαθέτουν πλεόνασμα σχολών. Αλλά και άλλες πηγές κοινωνικού πλούτου, όπως στην ενέργεια και την βιομηχανία.
Φθηνό παρακολούθημα σε όλα αυτά, μερίδα του τοπικού τύπου που γονυπετής κολακεύει μόνο τους εκάστοτε ιθύνοντες, για τα ξεροκόμματα της εύνοιας. Άντε για κανένα ταξιδάκι, και καμμιά κατευθυνόμενη καταχώρηση.
Όλα αυτά, εξηγούν το ναυάγιο και τεκμηριώνουν τις ευθύνες. Οπότε είναι μάλλον πολύ αργά για τα δάκρυα, κροκοδείλια κατά βάση, και υποκριτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.