ΕΛΕΝΗΣ ΚΩΣΤΕΑ: Ποίηση

Αφιερωμένο στους απόφοιτους λυκείων του 1983

στην πρόσφατη συνάντηση τους μετά από 40 έτη.

Σαράντα κάλπασαν εβένινα

Κι ασπρωπά αραβάν άτια, έτη

Ντυμένα Μερόνυχτα απόψε.

Στα φτερά του, Κεραυνοβόλτης

Ο χρόνος πίσω μας πάει θρανία

Και τους μάστερ, που αραίωσε

Κάπως τις σειρές τους...Μα κενά

Στολίζουν και τη μικρή μας

Συμμαθητών στρατιά: "Απέραντος

Κόσμος. Άδικος...".Στο πάλκο

Η Βογιατζή. Σηκώνει Αυλαία

Η Συνάντηση. Σκηνή με 17 δαδιά

Να λαμπαδιάζουν στα ζερβά

Κι είκοσι τρία απ' την άλλη.

Αποδημιάρικα πουλιά γυρίζουν,

Στο νου έρχεται η δράση,

Άφθονο νερό οι αναμνήσεις:

Πότε οι λατρευτές μου εκδρομές,

Πότε οι ασκήσεις -λύσεις

Γράφονται Κουλτούκη ή

Του Μπάμπη, στου Καλαμπούκα

Τα γνωστά και που το βάζεις κείνο

"Το μόνον της ζωής μου" τη κοπάνα

Θερμοκέφαλων, που απ' τα "μαγαζιά",

Που λένε πήραν τα βράχυνα σκαλιά

Για τ' άλσος του Προφήτη Ηλία

Κι έσφυζε το τοπίο από Χιχανα και

Χαχανα! Πολύ σπουδαίο- σ' ανεμελιά

Ξέγνοιαστα, χαρωπά, ειρηνικά, 

μες σ' Όαση!

Έσφυζε ο τόπος δουλειά, συναλλαγές,

Συνάλλαγμα, στη μπάλα, στο κουπί

Με τσαγανό οι Καστοριείς, ναυαγούσε

Σ’ ήλιο από πλούτο και ευθιάθεση εδώ!

Τι σαν τώρα ναυαγοί, ρίξου στη ζάλη

Του χορού των "Μεβλευοί "περιστροφών

Να φέρουν τη στροφή και βίωσε το χτες

Όπου Απολλώνιας υφής τα νιάτα και

Η ευτυχία ήταν. Γλέντησε! Εμπρός μαζί!

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Νοεμβρίου 2023, αρ. φύλλου 1199.