2.1.13

ΟΔΟΣ: Ο «Πάππος»



Ο ιερός Ναός των Αγίων Θεολόγων (αφιερωμένος στους Ιωάννη και Γρηγόριο) στην συνοικία «Πετσιά» είναι μια μεγάλη μεταβυζαντινή εκκλησία και κάποτε ενοριακή. Στο πίσω μέρος της, (προς την λίμνη) κάτω από τον ξύλινο μεγάλο εξώστη της στα παλιότερα χρόνια υπήρχε οστεοφυλάκιο για τους προγόνους των ενοριτών.
Η εκκλησία με το εξαιρετικό πέτρινο δάπεδο με φρύδια, πάντοτε φροντιζόταν με αγάπη και σεβασμό ιδιαίτερα από όσους κρατούν τα κλειδιά της.

Στην μνήμη πολλών περιοίκων μένει ανεξίτηλη η εικόνα κατά τα τελευταία στάδια της δικτατορίας μιας μαύρης κρατικής μερσεντές να σταματά πάνω στον δρόμο (στην ομώνυμη οδό) από την οποία να αποβιβάζεται ο τότε μητροπολίτης, ο οποίος επέστρεψε με την μεγάλη εικόνα του Αγίου, του «Πάππου» της υπέργηρης γιαγιάς Ζότας που φρόντιζε τότε την εκκλησία που μάταια έκλαιγε και παρακαλούσε τον μεγαλόσχημο κληρικό να μην την πάρει, ούτε «για την προστασία της» όπως δικαιολογήθηκε.

Βέβαια από τότε παρήλθαν 40 περίπου χρόνια, και η εικόνα αυτή, όπως και άλλα κειμήλια που πήραν εκείνη την ημέρα από την ίδια και άλλες εκκλησίες, είναι τόσο καλά προστατευμένα, που δεν τα ξαναείδε κανείς. Ή μάλλον σχεδόν κανείς.

Στις μέρες μας, η εκκλησία των Αγίων Θεολόγων φαίνεται να ανακαινίζεται εν μέρει. Όχι βέβαια με την φροντίδα αυτών που θα έπρεπε, αλλά μέσα από μια δημόσια επιχορήγηση που εξασφαλίστηκε για την ανακαίνιση επί Νομαρχίας Κ. Λιάντση. Και ενώ η μελέτη προϋπολογισμού 70.000,00 περίπου ευρώ προβλέπει ανακαίνιση, τελικά όπως προκύπτει από την πινακίδα που τοποθετήθηκε εκεί μπροστά, διατέθηκαν μόνο περίπου 30.000,00 ευρώ, και αυτά όχι για την αντικατάσταση όλης της στέγης της εκκλησίας αλλά μόνο αυτή του κυρίως ναού.

Διότι τόσο η στέγη της προεξοχής του Ιερού, όσο και η στέγη του εξώστη, παραμένουν στην παλιά κακή κατάσταση, ώστε στο τέλος το αποτέλεσμα μιας εκκλησίας με μισή στέγη, να εγείρει ερωτηματικά.

Ποιος μεγαλοφυής παράγοντας και ποιος διαχειριστής των κονδυλίων, αποφάσισε άραγε να αφήσει τον μεγάλο εξώστη και το ιερό στην κακή κατάσταση τους; Εκτός κι’ αν η στέγη του εξώστη και του ιερού, χρειαστεί νέες μελέτες, νέες δημοπρασίες και διαγωνισμούς, νέα σχέδια και επομένως -εκτός κι’ αν μέσω αυτής της μάλλον επιπόλαιας ενέργειας- βρίσκει τρόπο επιβίωσης το γνωστό ελληνικό δαιμόνιο (με τις ψήφους φυσικά).

Φωτό: Οι Άγιοι Θεολόγοι το 1917.

Η φωτογραφία είναι ιδιοκτησία του Ministère de la Culture (France). Médiathèque de l'Architecture et du Patrimoine.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 11 Οκτωβρίου 2012, αρ. φύλλου 661





Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

18 σχόλια:

  1. Επώνυμος3/1/13

    Συγχαρητήρια αξίζουν στην Εφημερίδα ΟΔΟΣ,
    που ξυπνάει τη μνήμη,
    για να γίνονται τα παθήματα μαθήματα
    και να μη πιανόμαστε στον ύπνο.
    Πόσοι άνθρωποι και πόσες φορές δεν έζησαν την ίδια ή παρόμοια σκηνή; Για το καλό τους...

    "Στην μνήμη πολλών περιοίκων μένει ανεξίτηλη η εικόνα κατά τα τελευταία στάδια της δικτατορίας μιας μαύρης κρατικής μερσεντές να σταματά πάνω στον δρόμο (στην ομώνυμη οδό) από την οποία να αποβιβάζεται ο τότε μητροπολίτης, ο οποίος επέστρεψε με την μεγάλη εικόνα του Αγίου, του «Πάππου» της υπέργηρης γιαγιάς Ζότας που φρόντιζε τότε την εκκλησία που μάταια έκλαιγε και παρακαλούσε τον μεγαλόσχημο κληρικό να μην την πάρει, ούτε «για την προστασία της» όπως δικαιολογήθηκε."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος3/1/13

    Είναι αυτό που λέμε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος3/1/13

    Έτσι... έτσι... Ένα που μου έκανε φοβερή εντύπωση είναι ότι καταγράφεται το όνομα της γιαγιάς, όχι όμως και του "τότε μητροπολίτη". Δεν έχει πλέον σημασία τόσο το αίτιο, όσο το αποτέλεσμα. Η γιαγιά έμεινε τελικά στη μνήμη των ανθρώπων, που εκτίμησαν την προσφορά της, όσο κι αν την απαξίωναν άλλοι. Σκληρό αλλά αληθινό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος3/1/13

    Θα μπορούσε σήμερα η γιαγιά η Ζότα να τιμηθεί από το Δήμο Καστοριάς, στ’ όνομα πολλών Καστοριανών γιαγιάδων, που υπερασπίστηκαν τότε τα κειμήλια της Καστοριάς, από ένα μαυροφορεμένο [.......]. Δυστυχώς, όμως, οι κόρακες κυριάρχησαν, έναντι των αγνών ψυχών. Και σήμερα πνίγουν τον τόπο και μας πνίγουν όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος3/1/13

    "... κάτω από τον ξύλινο μεγάλο εξώστη της στα παλιότερα χρόνια υπήρχε οστεοφυλάκιο για τους προγόνους των ενοριτών."
    Εμένα αυτό το σημείο με ανατρίχιασε. Γιατί μου θύμισε πόσο σέβονταν οι παλιότεροι τους νεκρούς τους, ενώ αργότερα... οστά βρέθηκαν σε σακούλες σκουπιδιών. Είχε γράψει και η Οδός σχετικά, αλλά βγήκε καμιά άκρη; Μανία τόχουν φαίνεται να μη σέβονται όχι μόνο τα επουράνια αλλά ούτε καν τα απλά επίγεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος3/1/13

    Συγγνώμη κ. Μπαϊρακτάρη αλλά δεν κατάλαβα. Ποιοι είναι αυτοί που θα έπρεπε να φροντίσουν για την ανακαίνιση του ναού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος3/1/13

    Το πλήρωσε το κρίμα του εκείνος ο μητροπολίτης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος3/1/13

    Τι να τις κάνει τις τιμές τους η κάθε γιαγιά, βρε 4, από έναν Δήμο που έχει χάσει τ' αυγά και τα καλάθια... Αυτήν τον Πάππο ήθελε να μη χάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος3/1/13

    Δώσεεεεεεεεε !
    http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG2841

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος4/1/13

    Είχα πάντα μια απορία για το γιατί συμβαίνει αυτό και πήρα επιτέλους μια απάντηση, περισσότερα στο παραπάνω λινκ

    Οι άθεοι και οι αγνωστικιστές καθοδηγούνται περισσότερο από συμπόνια στο να βοηθήσουν τους άλλους από ό,τι οι πολύ θρησκευόμενοι άνθρωποι, όπως διαπιστώνει νέα μελέτη

    «Παρατηρούμε ότι στους λιγότερο θρησκευόμενους ανθρώπους, η δύναμη της συναισθηματικής σύνδεσής τους με ένα άλλο πρόσωπο είναι κρίσιμη για το αν θα βοηθήσουν το άτομο αυτό ή όχι» διαπιστώνει ο κοινωνικός ψυχολόγος του Πανεπιστημίου Berkeley και συγγραφέας της μελέτης, Robb Willer. «Από την άλλη, ένα θρησκευόμενο άτομο φαίνεται να εξαρτά τη γενναιοδωρία του λιγότερο στο συναίσθημα και περισσότερο σε άλλους παράγοντες, όπως σε ένα δόγμα, μια κοινοτική ταυτότητα ή την ανησυχία για τη φήμη».

    Ζήτω οι άθεοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Απάντηση στο ερώτημα
    του 6ου σχολιαστή:

    Αυτοί που θα έπρεπε να είχαν φροντίσει για την ανακαίνιση του ναού, είναι πρωτίστως η Ι. Μητρόπολη Καστοριάς και δευτερευόντως ο Δήμος Καστοριάς.

    (Άλλωστε με ευθύνη του τότε επισκόπου, πριν την πτώση της δικτατορίας αφαιρέθηκε άγνωστος αριθμός εικόνων από τον ναό, αλλά σίγουρα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, και θα όφειλε σήμερα η Ι. Μητρόπολη, αν μη τι άλλο να επιστρέψει την εικόνα στην θέση της).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος4/1/13

    Ευχαριστώ πολύ, κ. Μπαϊρακτάρη,
    όχι μόνο που απαντήσατε αμέσως,
    αλλά και χωρίς φόβο και πάθος (ως συνήθως).
    Και μη νομίζει κανείς, ειδικά από τους μεγαλόσχημους, ότι εμείς οι λαϊκοί θα ξεπουλήσουμε όσο-όσο τα όσια και τα ιερά
    με τις προφάσεις και τη γραφειοκρατία
    που μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια,
    θέλοντας να σιγουρέψουν και την έξωθεν καλή μαρτυρία. Όλα στο Φως κι όποιος αντέξει !!!
    Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται.

    Και πάλι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος4/1/13

    Πάππο έλεγε η γιαγιά τον Ιωάννη τον Θεολόγο;
    ............................
    Ζήτω οι ένθεοι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος5/1/13

    ''Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις''
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος5/1/13

    Χρόνια Πολλά.
    Αλλά, όχι και "σήμερον", εκτός εάν είσαι η κα Γεωργοσοπούλου-Μισκία, που άλλαξε και την παράδοσή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος6/1/13

    Ανώνυμε 15
    Έτσι εύκολα αλλάζει η Παράδοση και μάλιστα με ένα ανακοινωθέν; Την απάντηση την έδωσαν οι Καστοριανοί και οι Καστοριανές που ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ τους δεν βγήκαν για γλέντι.
    Η απόφαση βγήκε για τους τουρίστες (που έγιναν όμως τουρτουρίστες...).

    Κανείς δεν μπορεί να δουλεύει για δύο κυρίους ταυτόχρονα...
    Ακούς, κυρία Ειρήνη ;
    Άκουσον άκουσον
    και υπάκουσον !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος6/1/13

    Για το σχόλιο 14

    ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ Σ Η Μ Ε Ρ Ο Ν ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος19/8/14

    Ωραίο άρθρο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ