23.5.17

ΟΔΟΣ: Ο κοσμικός χαρακτήρας του κράτους ΙΙ


Πολιτική και Εκκλησία
ΟΔΟΣ 17.11.2016 | 860

Στην τελευταία σελίδα του περασμένου φύλλου στην στήλη “Λόγος & Αντίλογος” και με τίτλο «Ο κοσμικός χαρακτήρας του κράτους», δημοσιεύθηκε σχόλιο αναγνώστη (εδώ) για την διακοσμητική κατάχρηση των γραφείων του ευρύτερου Δημοσίου. Συνοδευόταν με φωτογραφία του γραφείου του δημάρχου Φλώρινας που είναι ενδεικτική, και όχι μοναδική του συγκεκριμένου δημαρχιακού γραφείου. Αλλά φυσικά, ούτε και το συγκεκριμένο γραφείο το μόνο.

Το σχόλιο ήταν εύγλωττο. Και προκάλεσε την αντίδραση πολλών αναγνωστών. Αφού όλοι αναγνωρίζουν ότι το πρόβλημα «υπερφόρτωσης» δεν είναι αποκλειστικά του συγκεκριμένου δημαρχείου. Όπου και να εστιασθεί η προσοχή, από υπουργικά, αιρετών ή όχι, μέχρι δημοσιοϋπαλληλικά γραφεία, το φαινόμενο αισθητικής ιδιοποίησης των δημόσιων χώρων είναι γενικευμένο. Καλόγουστα ή κακόγουστα, τα ντεκόρ είναι απαράδεκτα. Πρωτίστως διότι υπονομεύουν και υποτιμούν την υπηρεσιακή αποστολή του χώρου και του προσωπικού.

Με κυρίαρχη σ’ αυτές τις περιπτώσεις την αίσθηση για πλειοδοσία επίδειξης των προσωπικών φρονημάτων, ειδικά της θρησκευτικής πίστης, του κάθε αιρετού ή όχι που γίνεται θύτης και θύμα αυτής της κατάστασης. Μιας επίδειξης που κανείς δεν του ζήτησε και δεν είναι άλλωστε σώφρον να περιφέρει. Όπως τον βαθμό της πίστης του, που συνάγεται από την ποσότητα του αγιογραφικού διακόσμου, την προτίμησή του σε κάποιους αγίους ίσως, αλλά εσχάτως και την μεσαιωνική αντιμετώπιση της βασκανίας.

Αντί το «μάτι» του νόμου και του καθήκοντος να παρακολουθεί τα πάντα, στην θέση του, το «μάτι» του «ματιάσματος», μια λευκή (;) μαγεία με ολίγη ορθοδοξία, επιβάλλεται στον χώρο. Όμως, το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο εκεί. «Μακάρι» να ήταν αυτό το μοναδικό πρόβλημα.

Τα όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν την άστοχη παρέμβαση του τ. υπουργού Παιδείας κ. Νίκου Φίλη, που επιχείρησε μεταρρυθμίσεις στον ευαίσθητο χώρο της διδασκαλίας των θρησκευτικών, σε μια εντελώς ακατάλληλη περίοδο, χωρίς επαρκείς μελέτες και αναλύσεις της κατάστασης της ελληνικής κοινωνίας και των αντιδράσεων που θα προκαλούνταν, είχαν σαν οδυνηρή συνέπεια την οπισθοδρόμηση.

Η επιβεβαιωμένη και από τον ίδιο τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Π. Καμμένο, ειλικρινής μεν αλλά ψυχρή εξομολόγηση του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, που έως πρόσφατα αναγνωρίζονταν για την μετριοπάθειά του, ότι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Πάνος Καμμένος, που συγκυβερνά την Ελλάδα από το 2015, του προσφέρθηκε να ρίξει την συμμαχική κυβέρνηση, αν το ήθελε, να γίνει δηλαδή «μάρτυρας» - «εκτελεστής» της στο όνομα της πίστης, είναι στιγμή που δεν τιμά το σήμερα. Ιστορία εξηγμένη από ένα σκοτεινό παρελθόν, προκαλεί προβληματισμό και ένα είδος ανησυχίας.

Ποια είναι η ποιότητα και η αξιοπρέπεια της σημερινής ελληνικής Δημοκρατίας; Πόσο πιστοί είναι στον όρκο τους οι εκλεγμένοι να διαφυλάσσουν το σύνταγμα και τους νόμους του κράτους; Πού είναι το «μάτι» του νόμου και του καθήκοντος; Η προσπάθεια και η εργασία, έδωσαν την θέση τους στο θαύμα, την ευλογία, και τώρα το «ξεμάτιασμα».

Η δύναμη της Εκκλησίας και η εμπιστοσύνη των Ελλήνων σ’ αυτή, καθώς και η αρχαιότατη πίστη τους στην Ορθοδοξία, μπορεί βεβαίως να συναποτελεί τον παράγοντα πλειοψηφίας και μάλιστα συντριπτικής στην ελληνική κοινωνία. Βασισμένη σε μεταφυσική και ιστορική αγωνία, και στο γεγονός ότι ο θεσμός υπήρχε και στην περίοδο της τουρκικής κατοχής, χωρίς αμφιβολία εξηγείται. Αλλά αυτό το υπερόπλο, στα χέρια ακατάλληλων χειρισμών και λειτουργών, της πολιτείας (κράτους) ή της εκκλησίας, μπορεί να αποδειχθεί αυτό-καταστροφικό.

Καθώς και στο Ιράν η συντριπτική πλειοψηφία των Περσών είναι πιστοί μουσουλμάνοι και υποστηρίζουν σθεναρά την επιβολή του ισλαμικού νόμου και την θεοκρατία, προφανές είναι ότι το μέτρο δεν θα έπρεπε απαραίτητα και σε κάθε περίπτωση να καθορίζεται από την ποσότητα και την πλειοψηφία. Αλλά από την λογική και την μετριοπάθεια. Αν η πλειοψηφία είχε πάντα και σε όλα δίκιο, η Ελλάδα σήμερα θα βρισκόταν εκτός ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε πρέπει πάντα να μπαίνει φρένο στην ορμή της δύναμης. Το «περήφανο»… «Όχι» του δημοψηφίσματος που αγνοήθηκε από τους εμπνευστές του, είναι η πιο πρόσφατη απόδειξη αυτής της αλήθειας.

Αφορμή για τα σχόλια αυτά είναι το γεγονός ότι ο Δήμος Καστοριάς, πειθαναγκάσθηκε να διαμορφώσει το επίσημο γεύμα που παρέθεσε προς τιμή του προέδρου της Δημοκρατίας, την 11η Νοεμβρίου, ημέρα τοπικής εορτής για την Καστοριά, και συνέπεσε να είναι Παρασκευή, μετά από απαίτηση τοπικών εκκλησιαστικών αρχών, ώστε να είναι αποκλειστικά νηστήσιμο για όλους τους συνδαιτημόνες. Έτσι ο Δήμος Καστοριάς απέσυρε το αρχικό μενού που ήταν με κρέας και το αντικατέστησε με ψάρι*. Το συμβάν δεν είναι αμελητέο. Ούτε αποσπασματικό, ούτε βέβαια και ανώδυνο.

Επικαιροποιεί, υπό μία οπτική γωνία, το περιστατικό στις αρχές του έτους, στο οποίο οι γαλλικές αρχές, ακύρωσαν το επίσημο δείπνο του προέδρου Φρανσουά Ολάντ με τον πρόεδρο του Ιράν Χασάν Ρουχάνι (στην ιστορική συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν), διότι οι Ιρανοί επέμεναν, για θρησκευτικούς λόγους, να μην συμπεριλαμβάνεται στο επίσημο δείπνο στα Ηλύσια Πεδία κρασί, ούτε αλκοόλ στα γεύματα-επιδόρπια και το κρέας να είναι χαλάλ**! Οι Γάλλοι δεν υποχώρησαν στις θρησκευτικές απαιτήσεις και οι δύο ηγέτες κατέληξαν να παρευρεθούν σε απλή συνομιλία.

Το συμβάν της 11ης Νοεμβρίου, εντάσσεται κυρίως στην ίδια αλληλουχία γεγονότων που αναφέρθηκαν στην αρχή και πείθουν ότι η χώρα βρίσκεται στην κλίνη του Προκρούστη. Με την μια δύναμη να ωθεί την χώρα στην Βενεζουέλα. Και την άλλη στον δογματικό ανορθολογισμό. Στην υπερβολή. Είναι άλλο πράγμα να προβλεφθεί ειδικό μενού για όσους επιθυμούσαν να τηρήσουν την νηστεία της Παρασκευής και εντελώς διαφορετικό να επιβληθεί νηστεία σε μια τέτοια  εκδήλωση.

Αναμφίβολα η ευθύνη ανήκει στον Δήμο Καστοριάς που αγόγγυστα μετέτρεψε ένα επίσημο κοσμικό (πολιτικό) γεγονός σε τράπεζα υποχρεωτικής νηστείας. Σήμερα υποχώρησε σε κάτι που μοιάζει «ανώδυνο», αύριο ίσως σε κάτι ακόμη πιο προχωρημένο, που ποιος ξέρει στ’ αλήθεια τι μπορεί να είναι.

Αν δεν είναι σίγουρα αρκετά προετοιμασμένοι σε θεωρητικό επίπεδο συγκρότησης, ή δεν έχουν επαρκή αυτοπεποίθηση να υπερασπιστούν τον κοσμικό και αστικό χαρακτήρα της ελληνικής Δημοκρατίας, στο επίπεδο ενός απλού μενού, να υπερασπιστούν την διάκριση των εξουσιών, την αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία της τοπικής αυτοδιοίκησης, με βάση το πολύ απλό, τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ, πόσο μπορούν στ’ αλήθεια να την υπερασπιστούν έναντι άλλων αστάθμιτων κινδύνων και προκλήσεων;



(*) Ακριβότερο κατά 10,00 € το άτομο.
(**) Η λέξη Χαλάλ είναι αραβική και σημαίνει κάτι το αποδεκτό σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, είτε είναι αντικείμενο, είτε είναι προϊόν ή πράξη. Το αντίθετο, δηλαδή το μη αποδεκτό λέγεται Χαράαμ. Τα σφαγεία στην Δύση χρησιμοποιούν μεθόδους τοπικής αναισθησίας του ζώου πριν προχωρήσουν στη σφαγή του. Το ζώο δεν έχει τις αισθήσεις του και δεν υποφέρει. Αυτό για τους μουσουλμάνους θεωρείται μη αποδεκτό (Χαράαμ). Στα μουσουλμανικά σφαγεία με κρέας Χαλάλ, η σφαγή του ζώου γίνεται με κοφτερό μαχαίρι στον λαιμό (ο σφαγέας επικαλείται τον Αλλάχ) και το αίμα από τις φλέβες πρέπει να αποστραγγίζεται. Το ζώο θα πρέπει να έχει πλήρως τις αισθήσεις του και να αδειάσει σιγά σιγά από το αίμα του, με συνέπεια το ζώο να  υποφέρει σε έναν αργό και οδυνηρό θάνατο. 

Φωτογραφία: Ηλικιωμένος άνδρας, πιθανότατα ο  Ίαμος, από το ανατολικό αέτωμα του ναού του Δία στην Ολυμπία, εκδηλώνει την ανησυχία του για το αποτέλεσμα αγώνα. Φαίνεται να έχει προαισθανθεί το επικείμενο τραγικό τέλος του Οινομάου. 472-456 π.Χ. Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 17 Νοεμβρίου 2016, αρ. φύλλου 860.


Σχετικά:




Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος25/5/17

    Σας θυμίζω τι ειπώθηκε, πέρσι, στο Δημοτικό Συμβούλιο Καστοριάς, στη συζήτηση για το Τζαμί:
    Για τον "Εν Χριστώ Αδελφώ Αγγελή". Για τον "άντρακλα Πούτιν, που δε τα σηκώνει αυτά". Γι' αυτούς που έχουν "μια συγκεκριμένη καταγωγή και μεγάλωσαν να θεωρούν, και θεωρούν, σκυλί το Τούρκο". Για την "Αγιά Σοφιά & την Αγία Σοφία". Για Μεσαίωνα και Μάγισσες και Χαρτορίχτρες. Ακόμη και παραίτηση Δημοτικού Συμβούλου είχαμε, γιατί εκλέχτηκε για την "Ορθοδοξία πάνω απ'όλα"! (Και το θεό-ΠΑΟΚ προφανώς).
    Μνημόνια μέχρι να σβήσει ο Ήλιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος26/5/17

    Όλη η Ελλάδα είναι ένα τρελοκομείο:
    https://www.youtube.com/watch?v=zKW3pTtsNPo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος26/5/17

    http://www.protagon.gr/apopseis/editorial/44341415493-44341415493

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ