της μίας και μοναδικής Γυναίκας, της άξιας για τα μεγάλα και τα σπουδαία, μα πάντοτε αγωνιζόμενης για μια ισότητα που πάντα δικαιούται, γιατί ποτέ δεν έχει∙ για την ισότητα που υπογραμμίστηκε από τον Απόστολο Παύλο, «ουκ ένι άρσεν και θήλυ», που, δυστυχώς, αιώνιο ζητούμενο είναι.
Παγκόσμια Ημέρα της μίας Γυναίκας με τα πολλά πρόσωπα, όσα κι οι γυναίκες· οι λίγες γνωστές για τα επιτεύγματά τους, οι πολλές σχεδόν παντελώς άγνωστες παρά τα επιτεύγματά τους. Στις πρώτες ανήκουν η Υπατία, η Αλεξανδρινή μαθηματικός που έχασε τη ζωή της εξαιτίας του φανατισμού κάποιων, κι η Σαντάσκο Σασάκι, αγωνίστρια της ειρήνης· ευτυχώς και οι δυο τους υπάρχουν μες στα μαθητικά εγχειρίδια, απομένει να τις προσέξουν τα παιδιά όσο τις αξίζει.
Ένα πλήθος άλλες γυναίκες, επίσης πολύ σπουδαίες, περιμένουν τη ματιά μας να πέσει με ενδιαφέρον επάνω τους για να διδαχθούμε από τη ζωή τους: η Σαπφώ από τη Λέσβο, η πρώτη ποιήτρια στον κόσμο, η Βυζαντινή αυτοκράτειρα Θεοδώρα, που, μολονότι ταπεινής καταγωγής, έσωσε τον θρόνο του άντρα της Ιουστινιανού και μαζί όλη την αυτοκρατορία, αλλά και βελτίωσε πολύ τη θέση των γυναικών της αυτοκρατορίας, η Έλεν Κέλερ, που, μολονότι τυφλή και κωφάλαλη, έγινε δασκάλα και συγγραφέας, δίνοντας προπαντός το παράδειγμα της δύναμης σε κάθε αδύναμο πλάσμα της ανθρωπότητας, η Μαρί Κιουρί,η σπουδαία επιστημόνισσα που, παίρνοντας δύο βραβεία Νόμπελ στη
Φυσική άνοιξε τον δρόμο για όλες τις επιστημόνισσες του κόσμου, τη Ρόζα Παρκς, τη μαύρη γυναίκα που ένα ήσυχο ΟΧΙ που αυθόρμητα βγήκε μέσ’από την κουρασμένη από τις φυλετικές διακρίσεις ψυχούλα της ξεσήκωσε πολλούς για να διεκδικήσουν την ισότητα ανεξαρτήτως χρώματος δέρματος, που είναι ζητούμενο ακόμη, τη Μαλάλα, μέχρι θανάτου υπερασπίστρια του δικαιώματος των γυναικών να μάθουν γράμματα, την συνομήλική σας Γκρέτα, υπερασπίστρια του δικαιώματος όλων των παιδιών του κόσμου να μεγαλώσουν μέσα σε περιβάλλον που τους εξασφαλίζει την υγεία τους είναι μόνο μερικές από τις γυναίκες που έχουν πολλά να μας διδάξουν και πολύ να μας ωφελήσουν όλους, ανεξαρτήτως φύλου…
Επειδή όμως Έλληνες είμαστε είστε, υπάρχουν κάποιες γυναίκες που όλοι μας τις ξέρουμε: Μπουμπουλίνα και Μαντώ Μαυρογένους, ηρωίδες ξακουστές της Επανάστασης του 1821. Χρέος μας να προσθέσουμε μια πολύ αδικημένη, αλλά ισάξια, ηρωίδα της ίδιας εποχής, τη Δόμνα Βισβίζη από τη Θράκη. Ακόμη, τις ηρωίδες του ένδοξου Μακεδονικού Αγώνα, με προεξάρχουσες τις δασκάλες του Αγώνα, γυναίκες γενναίες σαν την Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, που οι Βούλγαροι έκαψαν ζωντανή γιατί ήθελε να παραμείνει Ελληνίδα, γυναίκες ανδρείες κι ας μην ήταν άντρες…
‘Εχουμε πάμπολλες σπουδαίες γυναίκες κι ας μην τις συναντάμε συχνά στα βιβλία μας. Έχουμε πολλή δουλειά ακόμα: να τις προβάλλουμε για να βγούμε όλες, μα και όλοι κερδισμένοι. Και προπαντός να παλέψουμε όλες οι γυναίκες να τις μοιάσουμε. Κι ανάλογα με τον αγώνα της κάθε γυναίκας θα αξίζει σε καθεμιά το δίστιχο που ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε για τις πολιορκημένες Μεσολογγίτισσες -το αφιερώνουμε σε όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο:
“Ψυχή μεγάλη και γλυκειά, μετά χαράς σ’ το λέω:
Θαυμάζω τες γυναίκες μας και στ’ όνομά τους μνέω*”.
Φωτογραφία: Θεόδωρος Βρυζάκης (1814-1878), Παραμυθία, 1847, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.
*μνέω (από το αρχαιοελληνικό ομνύω) = ορκίζομαι
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Μαρτίου 2021, αρ. φύλλου 1070.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.