21.4.11

ΟΔΟΣ: Ζητήματα [οικολογικών] ευαισθησιών Ι

ΚΑΣΤΟΡΙΑ & ΓΟΥΝΑ

Η πραγματοποίηση της 1ης Διεθνούς Έκθεσης Γούνας στην Αθήνα από 26 έως 28 Μαρτίου 2011, συνοδεύτηκε για μια ακόμη φορά από συντονισμένες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις οικολογικών και πολιτικών οργανώσεων, που στρέφονταν κατά των επαγγελματιών του είδους, μοιραία όμως και σε βάρος της Καστοριάς συλλήβδην. Η οποία όμως, μόνο κατ’ όνομα, ή χάριν της ιστορικής μελέτης, εξακολουθεί να συνδέεται με την γουνοποιΐα.

Παρά ταύτα, για την Καστοριά, η συζήτηση γύρω από τα ζητήματα οικολογικών ευαισθησιών που εγείρονται από την εμπορία της γούνας, και σχετίζονται ιδίως με τα εκτροφεία και τις συνθήκες θανάτωσης εκατοντάδων χιλιάδων γουνοφόρων ζώων, εξακολουθεί να αποτελεί θέμα ταμπού, όπως και τόσα άλλα.

Γεγονός όμως είναι ότι, η σιωπή της Καστοριάς, και η απουσία ακόμη και του στοιχειώδους προβληματισμού για όσα βλέπουν άλλοι, και προκαλούν αυτού του είδους τις συσπειρώσεις σε βάρος της Καστοριάς, είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει και να σταματήσει. Μπορούμε να μιλούμε για ένα υπαρκτό πρόβλημα, έστω κι’ αν εγγίζει ευθύνες του τόπου. Μόνο έτσι υπάρχει ενδεχόμενο  αποδραματοποίησης της κατάστασης και γιατί όχι, ακόμη και εξεύρεσης λύσεων, ή θέσπισης όρων που να μην προσβάλλουν θεμελιώδεις παραδοχές της οικολογικής συνείδησης.

Καλώς ή προφανώς κακώς, η γουνεμπορία και γουνοποιΐα σταμάτησε να αποτελεί κλάδο που αφορά και χαρακτηρίζει το σύνολο της Καστοριάς. Αντίθετα, περιορίστηκε απελπιστικά, και έγινε υπόθεση μερικών, ελάχιστων επιχειρήσεων, που καμαρώνουν δημοσίως με τα δανεικά και ρυθμισμένα τους πλούτη, και τον εξοβελισμό του μέσου Καστοριανού από την γουνοποιΐα.

Μάλιστα, ακόμη και αυτοί, οι ελάχιστοι που συστήνονται και καμαρώνουν ως μεγιστάνες της γούνας, στην πραγματικότητα, δεν είναι παρά ίσως αχυράνθρωποι πολιτικών συμφερόντων, που οχυρώνουν την ανωνυμία και ησυχία τους, κερδίζοντας εισοδήματα που δεν φαίνονται, εισοδήματα στο όνομα των δήθεν μεγιστάνων, με τα δανεικά και ρυθμισμένα.

Επομένως, δεν είναι διπλά άδικο για την Καστοριά, να ταυτίζεται υποχρεωτικά και αναπάντητα με τα κέρδη των άλλων, που πίνουν πάντα στην υγειά των κορόϊδων;


Σχετικά κείμενα:


φωτό: Gregory Colbert, από το ντοκυμανταίρ Ashes and Snow.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 31 Μαρτίου 2011, αρ. φύλλου 585 

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος22/4/11

    Σε μία περιοχή με τόση μεγάλη φτώχια και ανεργία, κάποιοι γουνοποιοί βγαίνουν φωτογραφίες και τις δίνουν σε δημοσιότητα με τις bisness που κάνουν και τα dollars που δίνουν για τα σφαγιασμένα δέρματα. Μετά οι ίδιοι, που κάνουν γκαζούρα στους φτωχούς και ανέργους αυτού του νομού, δηλώνουν και οικολόγοι από πάνω!!! Τέτοιο επίπεδο μόνο στις στέπες μπορείς να συναντήσεις. Και αυτά τα καμώματα προσβάλουν όλους τους υπόλοιπους Καστοριανούς. Ποιος θα τους πει να μην βγαίνουν φωτογραφία με τα μονοδόλαρα που δίνουν ούτε στα σφαγμένα ζωάκια, ούτε στα μπουλούκια στα καρναβάλια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. SKANDALOS9/5/11

    Τι κρίμα τι κρίμα, για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται το χαμηλό επίπεδο παιδείας του τόπου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ