Ο Σαράντης Τσεμάνης γεννήθηκε στην Ιεροπηγή στις 12 Απριλίου του 1892. Πήγε σχολείο στην Καστοριά και τελείωσε το γυμνάσιο στην Ιόνιο Σχολή της Αθήνας. Σπούδασε ιατρική στο Μονπελιέ της Γαλλίας και ειδικεύθηκε στην γενική χειρουργική, τη γυναικολογία και τη μαιευτική στο Παρίσι. Κατετάγη εθελοντής στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο (1912) και είχε την τύχη να δει την ιδιαίτερή του πατρίδα να απελευθερώνεται στις 11 Νοεμβρίου του 1912, από τον τουρκικό ζυγό, μετά από πεντακόσια σχεδόν χρόνια κατοχής. ‘Ήταν τότε μόλις 20 ετών.
Υπηρέτησε σαν αξιωματικός του ελληνικού Στρατού στο υγειονομικό και στον πρώτο και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Σαν ανθυπίατρος και υπίατρος εξ εφέδρων. Στα μακεδονικά εδάφη, στη Μικρά Ασία, στην Στρατιά της Θράκης – Ρωσία, στο Ελληνο-αλβανικό μέτωπο στα Γιάννενα – το 1940. Υπηρετούσε στο νοσοκομείο των Ιωαννίνων όταν αυτό βομβαρδίστηκε από τους Ιταλούς, με νεκρούς και τραυματίες. Αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι το 1934, ο καταξιωμένος πια γιατρός της Καστοριάς, εκλέγεται πλειοψηφών σύμβουλος στις τότε δημαρχιακές εκλογές.
Κατά την διάρκεια της Ιταλό-Γερμανικής κατοχής, 1941-1944, ο Σαράντης Τσεμάνης δεν απομακρύνθηκε ούτε στιγμή από την Καστοριά. Δούλεψε σκληρά σαν διευθυντής του δημοτικού τότε Νοσοκομείου Καστοριάς. ΄Ετρεχε από σπίτι σε σπίτι να φροντίζει τους ασθενείς του και τους φίλους του. Μοίραζε φάρμακα σ’ όσους δεν είχαν. Συμμετείχε όσο μπορούσε στα κοινά, κρατώντας απόσταση από τους κατακτητές και τους συνεργάτες τους. Την εποχή εκείνη ήταν ήδη γνωστή η υπέρ-εθνική του στάση σε θέματα πατρίδας και η αντιστασιακή του θέση.
Από τα τέλη του 1944 ως τις αρχές του 1946 έμεινε στην Αθήνα και εργάσθηκε επί μισθώ στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό. Στις 23 Ιουλίου, 1946, ο Σαράντης Τσεμάνης, διορίστηκε με ειδικό κυβερνητικό διάταγμα δήμαρχος Καστοριάς. Όπως όλοι οι νομάρχες της εποχής αλλά και οι δήμαρχοι και τα δημοτικά συμβούλια τουλάχιστον της βορείου Ελλάδος.
Για τον Σαράντη Τσεμάνη, η περίοδος 1946-1950, ήταν η πιο κρίσιμη της ζωής του.
Προσωπικός φίλος του Φίλιππου Δραγούμη, υιού του πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη και αδελφό του μεγάλου Ίωνα Δραγούμη με καταγωγή από το Βογατσικό της Καστοριάς, του Τάσου Νταλίπη, υπουργού τότε Βορείου Ελλάδας, του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, του νομάρχη Φλώρινας Μπόνη και άλλων διαπρεπών Ελλήνων, ο γιατρός Τσεμάνης έμαθε να σέβεται όσο γίνεται τους συντοπίτες του σε πολιτικό επίπεδο.
Σαν δήμαρχος είχε μεριμνήσει, στην καρδιά του πολέμου, να αποκτήσει ο δήμος βιβλιοθήκη, τουριστική συνείδηση, να βοηθήσει στην κυριολεξία να διασωθούν οι βυζαντινές εκκλησίες και οι αγιογραφίες. Η αδιάψευστη μαρτυρία του καθηγητή Στυλιανού Πελεκανίδη στο μνημειώδη τόμο του για την Καστοριά, τυπωμένο στην Ιταλία το 1953, το αποδεικνύει. Γράφει ο Πελεκανίδης στον πρόλογό του : «Ο Δήμος Καστοριάς και ο κατά την περίοδο των εργασιών Δήμαρχος-ιατρός κ. Σαράντης Τσεμάνης, είναι άξιος ιδιαιτέρας μνείας και θερμών ευχαριστιών, διότι παρά τα εκ της ανταρσίας γεγονότα, τας εκ τούτων πολλαπλάς της πόλεως ανάγκας και γενικώς τας δυσκολίας των καιρών, επρόσεξε τα μνημεία της ιστορικής και ωραίας πόλεώς των και μοι παρέσχον την δυνατότητα του καθαρισμού, της φωτογραφήσεως και της συλλογής του υλικού αυτών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.