 |
| ΟΔΟΣ 613 | 27.10.2011 |
Tο πρόβλημα σήμερα της χώρας δεν είναι οικονομικό. Είναι πρώτιστα και μόνο πολιτικό. Απ αυτό και μόνο, καμμία Ευρωπαϊκή Ένωση, κανένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κανένα σταθεροποιητικό πρόγραμμα δεν πρόκειται για να έχει αποτέλεσμα. Όχι επειδή θίγει επιλεκτικά τα μόνιμα υποζύγια, αλλά επειδή ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε απόλυτη αναντιστοιχία με ολόκληρη την κοινωνία, προσπαθώντας μάλιστα να την καταστήσει συνένοχη αλλά και συνυπεύθυνη των δικών του ενοχών. Δεν πείθουν τα μέτρα αυτά, ούτε πρόκειται να καθυποτάξουν τις δίκαιες κοινωνικές διεκδικήσεις, αλλά και ούτε οδηγούν σε λύσεις. Το πρόβλημα στη χώρα είναι πολύ βαθύτερο. Τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Όπως μπροστά μας είναι και το φάσμα της χρεωκοπίας και του εθνικού-κοινωνικού διχασμού.
Oι παραπάνω επισημάνσεις είχαν γίνει σ’ αυτή την εφημερίδα, στις 13-5-2010 και στο υπ αριθμ. 542 φύλλο, άρθρο «Το σαθρό πολιτικό σύστημα και οι μετακλητοί υπάλληλοι του κ. Προέδρου».Ένα χρόνο περίπου μετά, η επιδείνωση των προβλημάτων, η ομολογημένη αποτυχημένη οικονομική πολιτική, η αδιέξοδη μονομερής και άδικη επιβολή μιας δυσβάστακτης φορολογίας, η ανυπαρξία κάθε είδους αναπτυξιακής πρωτοβουλίας, η ατιμωρησία διεφθαρμένων πολιτικών, μέσα μάλιστα και από την συνταγματική κάλυψη, έχουν καταστήσει τη χώρα μας ένα απέραντο πεδίο πειραματισμού και μάλιστα παγκοσμιοποιημένου. Αλλά και πεδίο ανυποληψίας και αυταρχικής αντίληψης των πολιτικών για το πώς με τόση μονομέρεια αντιλαμβάνονται την διακυβέρνηση της χώρας.
H πολιτική ηγεσία του τόπου δεν έχει αντιληφθεί δυστυχώς τίποτα, ή τουλάχιστον δεν δείχνει ικανή για να απαντήσει στα πιο οξυμένα προβλήματα που δημιούργησαν πολιτικές και κυβερνήσεις σε όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά το σπουδαιότερο όλων, δεν πείθει πλέον ότι αυτά τα μέτρα οδηγούν στην επίλυση του τρομακτικού προβλήματος του χρέους και της δημοσιονομικής τάξης. Μέσα απ αυτή την αδιέξοδη επιλογή αλλά και την ατέρμονη λήψη μέτρων αναποτελεσματικών, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να δημιουργούν σχισματικές συμπεριφορές, σε μια κοινωνία, που δυστυχώς δεν έχει πρότυπα και δεν κανοναρχείται από την κυβέρνησή της, η χρεωκοπία είναι πλέον δεδομένη και η εξέγερση αναπόφευκτη.
Oμως τα γνωρίσματα αυτής της εξέγερσης, συσσωρευμένα μέσα από την ανέχεια, την κοινωνική και οικονομική περιθωριοποίηση, την κυβερνητική ανικανότητα, την απόλυτη φτώχεια, την άνιση και άδικη μεταχείριση των πολιτών, δυστυχώς θα οδηγήσουν σε καταστάσεις μη ελεγχόμενες. Αλλά και καταστροφικές, γιατί όλη αυτή η οργή, όλη η πίκρα, η αγανάκτηση, ο πόνος, η ανεργία, το κλείσιμο επιχειρήσεων, θα εκδηλωθούν με τρόπο βίαιο και μάλιστα μέσα από επιλογές ιδιαίτερα επιζήμιες για τη χώρα.
H κοινωνία είναι υποχρεωμένη δυστυχώς πλέον να αναζητήσει από μόνης της λύσεις Απαντήσεις σε χρονίζοντα προβλήματα που διαχρονικά και διακομματικά δημιούργησαν πρακτικές ενός πελατειακού συστήματος, που ποτέ δεν εμπέδωσαν μια αξιόπιστη σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και στον πολίτη. Κι αυτές θα είναι παρεκκλίνουσες από αυτό που σήμερα θεωρείται νόμιμο και συνταγματικά επιτρεπτό. Η κυβέρνηση απαιτεί θυσίες, χωρίς αντίκρισμα από τον ελληνικό λαό, μειώνει δραματικά τους μισθούς, ανατρέπει την ίδια τη ζωή, εξωθεί στην ανεργία χιλιάδες συμπατριώτες μας, καταργεί θέσεις εργασίας, απολύει εργαζόμενους στον στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, καθιερώνει τον θεσμό της εφεδρείας, ανατρέπει εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα.Ανατροπές με ριζικές οικονομικές ανακατατάξεις, με επιπτώσεις στην κοινωνική συνεκτικότητα, με αύξηση και διεύρυνση της έμμεσης φορολογίας. μέσα από μια δηλωμένη πολιτική ανικανότητα για την σύλληψη της φορολογητέας ύλης, την είσπραξη των ανείσπρακτων και την παραδειγματική τιμωρία των φοροφυγάδων. Τόσο απλά και τόσο νόμιμα. Και τόσο ασύδοτα και ατιμώρητα.
Tο πρόβλημα σ’ αυτή τη χώρα δυστυχώς είναι μόνο πολιτικό και εξ αυτού και μόνο είναι δύσκολο για να αντιμετωπισθεί. Στη χώρα μου την ώρα που η Κυβέρνηση υποχρεώνει τον αγρότη, παραγωγό προϊόντων γης να τηρεί Βιβλίο Εσόδων-Εξόδων με υποχρέωση έκδοσης αποδείξεων από ταμειακή μηχανή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, επιτρέπει στα κόμματα της Βουλής να μην τηρούν λογιστικά Βιβλία και κατ’ ουσία να μην αφήνει περιθώριο κανενός ελέγχου για τις πηγές χρηματοδότησής των. Στη χώρα μου την ώρα που ο λαός δυστυχεί, ο σεβαστός Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας για τρείς τυπικές παρεμβάσεις κατά την διάρκεια του έτους επιτρέπει στον εαυτό του να αμοίβεται, γιατί περί αμοιβής πρόκειται, με το ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων ευρώ. Στην πατρίδα μου την ώρα που υπάλληλοι απολύονται, χιλιάδες μετακλητοί υπάλληλοι, με διορισμούς καθαρά κομματικούς και προσωπικούς, εκτός ΑΣΕΠ δηλαδή, παραμένουν ακλόνητοι στις θέσεις τους, ενώ θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι που θα έπρεπε για να φύγουν.
Σε τοπικό για παράδειγμα επίπεδο η κ. Αλεξάνδρα Λυγούρα προσλαμβάνεται μετά την λήξη της θητείας της στην Περιφέρεια Δυτ. Μακεδονίας, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, ως κοινωνιολόγος στην θέση ειδικού συμβούλου στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου - Δυτ. Μακεδονίας. Απόφαση με αριθ. πρωτ. 1685/21-1-2011,που υπογράφεται από την Γενική Γραμματέα της Περιφέρειας. Τόσο απλά και αξιοκρατικά, τη στιγμή που η κ.Λυγούρα θα έπρεπε αν μη τι αλλο να είναι επικεφαλής όλων των ανέργων της ηλικίας της σε επίπεδο περιφέρειας.
Αλλά και η κόρη του γνωστού κ. Θεοδ. Βραγγάλα, του γνωστού για τους κοινωνικούς και πολιτικούς του αγώνες, ως εκλεκτή μετακλητή υπάλληλος του κ. Φιλ. Πετσάλνικου, Προέδρου της Βουλής όλων των Ελλήνων, εξακολουθεί να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες της στη Βουλή και να αμείβεται τουλάχιστο κατ’ εκτίμηση με ένα ποσό που ξεπερνάει η πλησιάζει τις τριάντα πέντε χιλιάδες ευρώ. Τόσο πολιτικά έντιμα και ηθικά.
Στην πατρίδα μου όμως την ώρα που επιτυχόντες αξιοκρατικά σε διαγωνισμούς ΑΣΕΠ δεν προσλαμβάνονται, είναι επιτρεπτό η σύζυγος του γνωστού έντιμου υπουργού κ. Λομβέρδου, η κ. Παπαϊωάννου Πηνελόπη από υπάλληλος της Ολυμπιακής Αεροπορίας να τοποθετείται στο Υπουργείο Εσωτερικών (ΦΕΚ 1782/12-11-2010 Τεύχος Β΄). Όπως είναι και βεβαίως επιτρεπτό στον κ. υπουργό να αγνοεί ότι ένα εκατομμύριο Δημόσιοι υπάλληλοι διορίστηκαν από κόμματα εξουσίας, μέσα από μια καθαρά εξουσιαστική κομματική αντίληψη, αλλά και να μην αναφέρεται καθόλου στην ανάγκη μείωσης του αριθμού των βουλευτών στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Τέλος και βεβαίως θεωρείται επιτρεπτό η φυγάδευση καταθέσεων στο εξωτερικό, όπως και η κατ ουσία μη εφαρμογή του πόθεν έσχες, αλλά και η μη εφαρμογή της διαδοχικής ασφάλισης για τους βουλευτές. Ενδεικτικά πάντα φυσικά.
Στην χώρα μου, στην πατρίδα μας, ξέρω τώρα πολύ καλά ότι ένας ολόκληρος λαός, κοινωνικοποιημένος αλλά και έντονα δυσαρεστημένος ψάχνει το δικό του αύριο. Μόνο που αυτό το αύριο είναι τόσο ζοφερό, ιδιαίτερα μάλιστα για τις γενιές που έρχονται.
Το μόνο που μας απομένει είναι να πάρουμε την πολιτική στα χέρια μας. Η πολιτική εξάλλου είναι μια πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση, για να μπορεί κανείς να την εμπιστευτεί μόνο και κατ αποκλειστικότητα στους πολιτικούς.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 27 Οκτωβρίου 2011 αρ φύλλου 613
Σχετικά κείμενα:
ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗ: Το σαθρό πολιτικό σύστημα και οι μετακλητοί υπάλληλοι του κ. Προέδρου
ΝΙΚΟΥ ΑΘ. ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗ: Πολιτική διαφάνεια ή προσωπική βόλεψη;
ΟΔΟΣ: Η προβολή της αλήθειας
ΝΙΚΟΥ ΑΘ. ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗ: STAGE
ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗ: Το Ε.Σ.Υ., εμείς και ο Αρχιεπίσκοπος
ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν
ΟΔΟΣ: Στο αρχείο
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 27 Οκτωβρίου 2011 αρ φύλλου 613
Geia sto stoma sou Niko!
ΑπάντησηΔιαγραφή