16.2.13

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν


Κύριε Μπαϊρακτάρη,

Θα ήθελα να απευθυνθώ στον συντάκτη, ο οποίος έγραψε στην εφημερίδα σας με αφορμή το  άρθρο του κ. Αναστάση Πηχιών, για τους παλιούς Καστοριανούς, που τον προκαλούν νεύρα και ύβρεις για τους παλιούς Καστοριανούς. Ποιος είσαι κύριε εσύ που αναφέρεσαι σε μια Καστοριά την εποχή της γουναρικής και της ευμάρειας; Αλλά δεν αναφέρεις τίποτε για τη μαύρη κατοχή; Την εποχή της πείνας με εκατομμύρια ψείρες, το βούρδουλα του Αντονέλι, την καταναγκαστική εργασία με τον Καστοριανό θεονήστικος και την αλησμόνητη ελονοσία. Και όταν μας έμενε λίγος καιρός στα χωράφια για ολίγα στάχια. Πού πολεμούσε αυτό ο Καστοριανός για τον αγώνα υπάρξεως;

Από πού είσαι εσύ, ο άγνωστος αλεξιπτωτιστής που τολμάς να ομιλείς για το Κεφαλάρι με τα νταούλια και τα χάλκινα και τα δικά τους Μακεδονικά «Ηχοχρώματα», χωρίς να ομιλείς ότι αυτό το Κεφαλάρι, γέννησε στην κατοχή τους πιο εγκληματίες κομιτατζήδες; Που με την προδοτική τους στάση και απαράδεκτη εγκληματικότητά τους, κανονικά απαγορεύουν τους σημερινούς κατοίκους του χωριού αυτού, να ονομάζονται Μακεδόνες. Δεν μπορεί να είσαι δολοφόνος του ελληνικού μακεδονικού λαού της Δυτικής Μακεδονίας και να έχεις πράξει όλα αυτά εν ονόματι του Βόρι 3ου της Βουλγαρίας. Να σηκώνεις τα όπλα σου το 1943 την άνοιξη στην πλατεία μπροστά από το κινηματογράφο Παλλάδιο της Καστοριάς και να φωνάζει «ούρα» βουλγάρικα. Να ομιλείς για το άρθρο του κ. Πηχιών, δίχως να γνωρίζεις το παρελθόν αυτής της πόλης.

Εγώ που σου γράφω κύριε συντάκτη, σου συνιστώ να πας στα μουσεία της Καστοριάς για να προμηθευτείς το βιβλίο του «Παιδιού της πιάτσας», που ο συγγραφέας του πλησιάζει τα 85 μου χρόνια. Και κάθε πέτρα που πατάς στην Καστοριά είναι βρεγμένη από τον ιδρώτα αυτού και του αδελφού του, που για να κυκλοφορούν με καθαρό μέτωπο, έκαναν μεταφορές και ήταν αχθοφόροι για να επιζήσουν. Και όχι να γλύψουν τις μπότες του κατακτητή, φορώντας περιβραχιόνιο με τον αγκυλωτό σταυρό του Χίτλερ.

Εμείς γνωρίζουμε την επιτροπή που συνεδρίασε στην Καστοριά σε συνεργασία με τον κατακτητή και εξορίζει στην Ιταλία τον αργότερα ταξίαρχο Αλέξ. Παπατέρπο, τον γυμνασιάρχη Κωνσταντίνο Πηχιών, τον αργότερα στρατηγό Γερεουδάκη, σύζυγο της Ντάτης Σκαπέρδα, τον έφεδρο υπολοχαγό Κρανιά, τον Δαμιανό Καρακότη, τον Μιχ. Τσίρλη ο οποίος μαζί με τον Καρακότη ποτέ δεν επέστρεψαν από την εξορία, τον υπομοίραρχο Κων/νο Αντωνίου, τον Ζ. Αγγελόπουλο, τον Ιωάννη Ζάχο δήμαρχο Άργους Ορεστικού.

Σε ολίγο καιρό που άρχισε η αντίσταση του ελληνικού λαού στην μικρή Καστοριά, έγιναν 450 συλλήψεις. Δημιουργήθηκαν 3 φυλακές ανδρικές και μία γυναικεία! Από τις φυλακές αυτές με την βοήθεια των κομιτατζήδων, 41 άτομα στάλθηκαν στο απόσπασμα εκτελέσεως. Ο πιο νέος Καστοριανός, ήταν 18 ετών! Δώδεκα εκτελέσεις στο Άργος Ορεστικό. Δημιουργία ιταλικού τάγματος ερεύνης. Περικυκλώσεις χωριών τα μεσάνυχτα. Τα ξημερώματα συλλήψεις αγροτών και μεταφορά στο σχολείο, τόπος ανάκρισης και άγριου ξυλοδαρμού μέχρι αφασίας, από δήμιους Βουλγάρους Χρήστο Ν[……], Πασχάλη Κ[……], Κοσμά Κ[……], και ένας νεαρός Πασχάλης μπάσταρδος από την Μεσοποταμία.
Οι τέσσερις δήμιοι ζητούσαν και τα όπλα, τα οποία περιέμασε ο ελληνικός λαός από τον αφοπλισμό των μεραρχιών που επέστρεψα από το αλβανικό μέτωπο.

Στην Μεσοποταμία φέρνουν χωρικούς από την Αγία Κυριακή και Καλοχώρι. Κάνουν το ίδιο στην Διποταμία, Μαύροβο, Νεστόριο, Κωσταράζι, Γέρμα, Καστανοχώρια, Βογατσικό, Άργος Ορεστικό, Κορησό. Και παντού, φέρνουν χωρικούς, δασκάλου, παπάδες, οργιάζουν και δέρνουν καθ’ υπόδειξη των χαφιέδων. Όλα αυτά γίνονται εν ονόματι του Βόρι 3ου. Και σήμερα, τους ονομάζεις εσύ κύριε αρθρογράφε, Μακεδόνες!;  Πολλοί Καστοριανοί, και από την περιφέρεια, προπαντός αυτοί που δεν θέλουν να πάρουν όπλα και να καταταγούν στο βουλγαρικό κομιτάτο, στέλνονται στο στρατόπεδο στα Τρίκαλα.

Στην θέση Φουντουκλή οργώνει χωράφι ο Αποσκεπινός Ηλίας Χατζημάγκας, δύο κομιτατζήδες συγχωριανοί τους τον δολοφονούν, με το σκεπάρνι του αφαίρεσαν όλο τον σιαγώνα, για να το στείλουν στην Σόφια να δείξουν πώς σκοτώνουν τους Γκραικομάνους. Τώρα φέρνουν Μπαλετα από τα Σκόπια και λένε πως είναι Μακεδόνες. Εσύ κύριε αρθρογράφε, πρέπει να ξέρεις ότι, όσοι καταγίνεστε με την Καστοριά, η ανωνυμία είναι έλλειψη του σεβασμού σας. Εμείς γνωρίζουμε τους ανθρώπους συνεργάτες του κατακτητή, αλλά επειδή έχουν παιδιά και εγγόνια, για λόγους σεβασμού προς αυτά, δεν αναφέρουμε ονόματα. Και αν δεν σ’ αρέσει το δικό μου βιβλίο, μπορείς να πας στην δημοτική βιβλιοθήκη Καστοριάς να ζητήσεις το βιβλίο του Αριστοτέλη Ζιώγου, δασκάλου της Κλεισούρας, ο οποίος ως εκ θαύματος επέζησε, για να διαβάσεις την τραγωδία με τα εγκλήματα των 287 γυναικόπαιδων που έχασαν την ζωή τους, που πολλοί εξ αυτών κρύβονται στα Σκόπια.

Εσύ είσαι αλεξιπτωτιστής της Καστοριάς και απορείς πώς βρέθηκαν στην Καστοριά οι κεράστρες με παραδοσιακές καστοριανές στολές που πλαισίωναν την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη. Δηλαδή παρουσιάζεται μία Καστοριά ως νεκρή φύση. Επίσης στο κείμενο παρουσιάζονται οι χοροί και τα πανηγύρια που διοργανώνονται κάθε καλοκαίρι . Ασυνειδήτων και υπολείμματα ναζιστικά. Θρησκευτικές γιορτές πλήρης ασυνειδησίας προς τον Θεό και προς τα χιλιάδες θύματα του λαού της Δυτικής Μακεδονίας.

Όταν οι πατεράδες αυτών που κάνουν αυτά τα πανηγύρια και τους χορούς, διέπραταν εγκλήματα εις βάρος του ελληνικού μακεδονικού λαού, εσύ κ. Αρθρογράφε και αυτοί με τα νταούλια βρισκόσασταν κάτω από τα παντελόνια των δολοφόνων. Και γι’ αυτό είσαστε εύκολη λεία για την σκοπιανή «καραμέλα». Γι’ αυτό παρακαλώ λίγο σεβασμό και πάψτε να υποφέρετε από αμνησία και ασυνειδησία. Εσείς είστε  η αμόρφωτη νεκρή φύσις, πνιγμένη σε έναν παράλογο φανατισμό ψευτιάς.
Η κυρία Παπαρήγα περιφέρεται στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας, βγάζοντας λόγους για τις μάχες του Δ.Σ.Ε. Ψαρεύει στα θολά. Δ.Σ.Ε. Στρατός συρφετός από τους ανθρώπους της υπαίθρου, επιστρατευμένος βιαίως κατά 70%. Με προδοσία εναντίον του Άρη Βελουχιώτη, ο οποίος δεν ήταν καθόλου σύμφωνος για την συνεργασία με τους σλάβους δολοφόνους του ελληνικού λαού.
Όσοι βρίζουν τους παλιούς Καστοριανούς, να πλύνουν επανειλημμένως το στόμα τους. Η Ελλάδα περνάει μία δύσκολη στιγμή, δεν θα γονατίσει όμως, διότι πέρασε και χειρότερα.

Λυκούργος Α. Σινόπουλος
8 bis Rue des Mardelles
91800 Brunoy, France


  • H ΟΔΟΣ απάλειψε από το κείμενο κάποια ονόματα για ευνόητους λόγους.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 1 Νοεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 664


1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος16/2/13

    "Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει"
    Χρειάζεται όμως να λέγεται η αλήθεια κι ας πονάει, γιατί δεν επιτρέπεται να ισοπεδώνονται όλα με το πέρασμα του χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ