19.11.16

ΟΔΟΣ: Άσκοπος μόχθος


ΟΔΟΣ 2.6.2016 | 838

Μια σειρά, αλλά κυρίως ένα-δυο γεγονότα των τελευταίων ημερών που σχετίζονται, άμεσα και έμμεσα με την Καστοριά, περιγράφουν πολύ εύγλωττα για μια ακόμη φορά την ιδιόρρυθμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο τόπος και αντιμετωπίζουν οι άνθρωποί του. Χωρίς κάποιος θεσμός να αντιστέκεται σ’ αυτή την πορεία. Εν τω μεταξύ σπατάλη και σκιές στην διαχείριση του δημόσιου και δημοτικού χρήματος και πάλι στον ορίζοντα. Ξενία και Μαθιουδάκη επανέρχονται στην επικαιρότητα αποκαλύπτοντας για μια ακόμη φορά την γύμνια.

Πρόκειται για καθολική κρίση και πολυδιάστατο φαινόμενο, συνδεόμενο με την οικονομική και κοινωνική κατάρρευση σε μια πόλη, ένα δήμο που δεν έχει να επιδείξει απολύτως τίποτε ουσιώδες τα τελευταία πολλά χρόνια. Τίποτε περισσότερο πάντως από 2-3 τσιμεντοστρώσεις ή και ελάχιστες ασφαλτοστρώσεις μερικών δεκάδων μέτρων δημοτικών δρόμων. Μπαλώματα,Πξηλώματα, απορρίμματα. Αυτή είναι η πόλη, για περισσότερα από δέκα χρόνια. 

Μαζί και ταξίδια, πολλά ταξίδια των ιθυνόντων, όχι όλων φυσικά, αλλά ορισμένων. Ταξίδια δωρεάν για τους ίδιους με όλα τα έξοδα πληρωμένα που προκαλούν εύλογα ερωτηματικά για την αναγκαιότητα, αποτελεσματικότητα και την σχέση αξίας-κόστους. Όπως τα ταξίδια που πραγματοποιεί ο αντιδήμαρχος κ. Δημήτρης Πετρόπουλος. Πού το χάνεις πού τον βρίσκεις, όλο σε κάποια πτήση επιβιβάζεται. Μάλλον έγινε κάποια παρανόηση και αυτά που κατέκρινε προεκλογικά ο «εν τιμή» δημοτικός συνδυασμός για τα ταξίδια της δημοτικής αρχής Ε. Χατζησυμεωνίδη, δείχνει να τα διαπράττει ο ίδιος τώρα. Η κατάσταση αρχίζει να θυμίζει το περίφημο "σεμνά και ταπεινά" του τ. πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή: Τελικά ήταν μόνο ταπεινά.

Αυτή είναι η πόλη, που δεν έχει να επιδείξει τίποτε περισσότερο ή αξιόλογο παρά μόνο επετείους, φοκλορικούς χορούς (άλλος αντιδήμαρχος εδώ) και πανηγύρια, εθνικά μνημόσυνα και τραγωδίες. Δράματα και μοιρολόγια. Νεομάρτυρες και παλαιοημερολογίτες. Αν εξαιρεθούν ορισμένες αξιόλογες πρωτοβουλίες στο επίπεδο της αντιδημαρχίας πολιτισμού, ο απολογισμός της διετίας για τον Δήμο Καστοριάς όταν θα γίνει, προδιαγράφεται απογοητευτικός. Αρνητικό το ισοζύγιο. Τα καμπανάκια αρχίζουν να γίνονται καμπάνες. Πρέπει να το αντιληφθούν όλοι και νωρίτερα απ’ όλους η ηγεσία. Αναλογικά τα ίδια ισχύουν και για την Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς. Όμως μετά την κατάργηση των Νομαρχιών, οι ευθύνες των Περιφερειακών Ενοτήτων μοιάζουν να έχουν αμβλυνθεί. Διαχέονται προς την Κοζάνη, και έτσι το ενδιαφέρον επιστρέφει και περιορίζεται στο στενό περιβάλλον.

Η είδηση ότι ο δήμαρχος Καστοριάς κ. Ανέστης Αγγελής συναντήθηκε εθιμοτυπικά την περασμένη εβδομάδα με τον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ κ. Στέργιο Πιτσιόρλα (που βρέθηκε παρεμπιπτόντως στην Καστοριά για να συμμετάσχει σε ιδιωτική εκδήλωση), κατά την οποία εκφράστηκε εντελώς επιδερμικά ο προβληματισμός και το… κοινό «ενδιαφέρον» των δύο παραγόντων για την τύχη και τις ευκαιρίες εκμετάλλευσης των ακινήτων κυριότητας του Δημοσίου στην Καστοριά (π.χ. του Ξενία), είναι γεγονός με σχετική πολιτική σημασία και ενδιαφέρον που σπάνια παρατηρείται στην πόλη. 

Σε μια πόλη στην οποία ενώ δεν συμβαίνει απολύτως τίποτε, η πολιτεία εξακολουθεί να κατασπαταλά προκλητικά πολλά –για την εποχή- από το δημόσιο χρήμα, από τα δανεικά δηλαδή των… τοκογλύφων για την στέγαση της Δ.Ο.Υ Καστοριάς, σε πολυτελούς κατασκευής κτήριο ιδιώτη. Όταν η ανεργία μαστίζει και επιδεινώνει την κατάσταση, ενώ υπάρχουν δημόσια κτήρια, κενά ερημωμένα και ερειπωμένα. Τα οποία ίσως πωληθούν βιαστικά, με συνέπεια να συνεχίσει να στεγάζεται η Οικονομική Υπηρεσία σε πολυτελείς χώρους, με το αζημίωτο φυσικά. Εδώ είμαστε.


ΟΔΟΣ 2.6.2016 | 838 | σ.3

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, έστω και με το λεγόμενο υπερταμείο και τα συναφή, καμιά συγκεκριμένη πρωτοβουλία δεν μοιάζει να αναλαμβάνει ή να προωθεί ο Δήμος Καστοριάς, ή η Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς και η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας για το κτήριο του Ξενία. Για το οποίο σε κάθε άλλο, έστω και νεότευκτο υπό σύνταξη της έννομης τάξης κράτος, θα είχε διαταχθεί αυτεπάγγελτα ανάκριση για την απόδοση των ευθυνών που υπάρχουν για την εγκληματική καταστροφή αυτού του δημόσιου κτηρίου με την σπάνια αρχιτεκτονική αξία. 

Αλλά και σε αυτή την περίπτωση –όπως και στο ζήτημα του Πνευματικού Κέντρου– οι υπεύθυνοι και αρμόδιοι, ασχολούνται μόνο με τα βασικά των καθηκόντων τους. Το πολύ-πολύ με τα μισθοδικεία τους. Αυτή είναι Ελλάδα όπως θα έλεγε εκείνος ο… σιωνιστής Έλληνας πρωθυπουργός. Μια Ελλάδα που καταπίνει την κάμηλο.

Τις ίδιες ημέρες, έσκασε και μια ακόμη βόμβα: Το γνωστό και μη εξαιρετέο κτήριο Μαθιουδάκη. Ή ακριβέστερα το νέο αστυνομικό μέγαρο της Καστοριάς. Κατέφθασε σύμφωνα με τις κωδωνοκρουσίες στην ευδαίμονα Καστοριά, προχθές Τρίτη, ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Τάξης του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη κ. Δημήτριος Αναγνωστάκης για το αστυνομικό μέγαρο. Και αναγγέλθηκε σε συνεργασία με τον Δήμο Καστοριάς η έναρξη των εργασιών ανέγερσής του, με ελάχιστη μετατόπιση των αρχικών σχεδίων, παραπλεύρως του διατηρητέου πια στρατώνα.

Ναι αυτό ήταν: Μια μετακίνηση, ελάχιστων εκατοστών επάνω στα σχέδια και τον χάρτη, αρκούσε. Ως δια μαγείας το πρόβλημα που επικαλούνταν όλοι οι εχθροί του διατηρητέου, λύθηκε. 

Τόσα χρόνια οι ίδιοι, τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ, και άλλοι τόσοι υπηρεσιακοί και πολιτικοί παράγοντες με επικεφαλής την βουλευτή Καστοριάς κ. Μαρία Αντωνίου, δεν άφησαν ευκαιρία και αφορμή να μην κινδυνολογήσουν. Κατακεραύνωναν διαρκώς τους πολίτες που αγωνίσθηκαν για την διάσωσή του: ότι δήθεν εξ αιτίας τους θα χάσει η Καστοριά, το κτήριο, μια επένδυση, θέσεις εργασίας. Και ότι έπρεπε να κατεδαφισθεί πάση θυσία το… οθωμανικό κτίσμα, επειδή δεν τους άρεσε και το εύρισκαν άχρηστο.


ΟΔΟΣ 2.6.2016 | 838 | σ.4

Και τι απέγινε τελικά; Ελάχιστα μετά την οριστική δικαίωση της προσπάθειας, αποδείχθηκε ότι κάποιοι ήταν οι αφελείς και κάποιοι οι υποκινητές. Αρκούσαν τα ελάχιστα εκατοστά πιο πέρα στον χάρτη για να ξεκινήσουν οι εργασίες ανέγερσης παραδίπλα. Ούτε καμιά επιδότηση χάθηκε, ούτε κανένα έργο. Σώθηκε όμως το διατηρητέο. Μάλιστα η βουλευτής Καστοριάς κ. Ολυμπία Τελιγιορίδου ανήγγειλε ότι σύντομα θα ξεκινήσουν οι εργασίες συντήρησης και αξιοποίησης του Μαθιουδάκη για πολιτιστικές χρήσεις. 

Ώστε τόσο καιρό αυτοί όσοι στιγμάτιζαν συμπολίτες ως εχθρούς της Ελληνικής Αστυνομίας, συνειδητά ή όχι παραπλανούσαν. Σαν στην δεκαετία του 1950. Άσκοπος μόχθος.

Το μόνο που χάθηκε ήταν το κόστος της κατεδάφισης. Που με βάση την μελέτη ανερχόταν σε 600.000,00 ευρώ. Ναι διασώθηκαν και εξοικονομήθηκαν 600.000 ευρώ. Τόσα προβλέπονταν για την κατεδάφιση! Προφανώς αυτά τα χρήματα είχαν στον νου τους ορισμένοι, -το σπορ λέγεται και μίζα- και ξεσήκωναν αφελείς και παπαγαλάκια. 
Μιας και το αστρονομικό αυτό ποσό, όλο και κάποιες τρύπες, τσέπες ή άλλες πτυχές θα γέμιζε.

Παράξενο στ’ αλήθεια. Να έρχεται η ώρα και η στιγμή που τα βουβά κτήρια να παίρνουν την δική τους δικαίωση και παρά ταύτα να μην διεγείρονται οι συνειδήσεις και οι ενοχές. Μόνο εδώ θα μπορούσαν να συμβαίνουν όλα αυτά. Καστοριά, σωτήριο έτος 2016.




Φωτογραφίες από την performance του Αλεξάνδρου Μιχαήλ με τίτλο  «Η αιώνια φωτιά που μέσα τους καίει και τους φωτίζει», που έλαβε μέρος τον περασμένο Μάρτιο στο πρόγραμμα «As One»  της συνεργασίας του Μουσείου Μπενάκη | ΝΕΟΝ με το ινστιτούτο Marina Abramović. Παραφράζοντας ένα στίχο από την Κόλαση του Δάντη, ο Αλέξανδρος Μιχαήλ –που κατάγεται από το Άργος Ορεστικό – αναζητούσε με την μέθοδος abramović, το νόημα σε μια σωματικά εξαντλητική και πνευματικά απαιτητική επαναλαμβανόμενη και μάταιη δράση. Η ελεύθερη βούληση, η αναζήτηση της αιτίας και του σκοπού, η επίτευξη της προόδου, πάλευαν με τη ματαιότητα του άσκοπου μόχθου. Ενάντια στο βάρος του χρόνου, επί 8 ώρες καθημερινά για 7 ημέρες, ο καλλιτέχνης μετέφερε άμμο με σάκους από ένα σημείο σ’ ένα άλλο, σε μια ατέρμονη μάχη να κατανοήσει καλύτερα ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο αντικείμενο, τον εαυτό του και μέσω αυτού τον κόσμο. Παράλληλα, μετέβαλλε συνεχώς το τοπίο γύρω του, αφήνοντας ίχνη άμμου στο πέρασμά του. Μια σωματική διερεύνηση της ιδέας ότι ο μόχθος, όπως και η ανάγκη για νόημα, είναι η τριβή του ανθρώπου με τον κόσμο. 


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 2 Ιουνίου 2016, αρ. φύλλου 838




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ