7.11.16

ΟΔΟΣ: Αμφικτιονία VS Αγωγού


ΟΔΟΣ 26.5.2016 | 837

Την ίδια στιγμή που με την διέλευση του αγωγού η βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία – Θράκη) αναβαθμίζονται σημαντικά, αποτελώντας την ραχοκοκκαλιά του εγχειρήματος μετατροπής της Ελλάδος σε μείζονα ενεργειακό, και συνεπώς επιχειρηματικό εταίρο και εμπορικό κόμβο, η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και ειδικά η Καστοριά, όχι μόνο φαίνεται να αγνοούν, αδρανούν ή απλά αδιαφορούν, αλλά κυριολεκτικά κρατούν ομπρέλα στις ευκαιρίες που προσφέρονται.

Οι -σε πανηγυρικό κλίμα- εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν πολύ πρόσφατα στην Θεσσαλονίκη για την έναρξη των εργασιών κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου γνωστού και ως “TAΠ” (TAP), ο οποίος διέρχεται από ανατολικές χώρες για να φθάσει στην Ελλάδα και διασχίζοντας τις βόρειες εδαφικές περιφέρειές της και την Δυτική Μακεδονία μέσω Αλβανίας να καταλήξει στην Αδριατική Θάλασσα, για να αναδυθεί στην συνέχεια, απέναντι, στην Ιταλία, αποτελούν πια παρελθόν. Το παρόν είναι εδώ, ενώ το μέλλον είναι πια επικείμενο και αφορά την Καστοριά. Άμεσα και πολυεπίπεδα. H Καστοριά όμως για μια ακόμη φορά δίδει ένα ηχηρό «απών».

Η παρουσία του πρωθυπουργού (εκ μέρους) της Ελλάδος κ. Αλέξη Τσίπρα στις χαρμόσυνες εκδηλώσεις της Θεσσαλονίκης, δεν σκιαγραφεί απλά την σπουδαιότητα του μέγιστου αυτού τεχνικού, οικονομικού και πολιτικού έργου. Αποδεικνύει επίσης και την…  «δημιουργική» ασάφεια, δηλαδή ρευστότητα στις πολιτικές απόψεις του ελληνικού πολιτικού κόσμου. Διότι δεν απέχουν χρονικά οι εποχές που ο ΣυΡιζΑ και ο ίδιος ο νυν πρωθυπουργός, διατύπωναν αντιρρήσεις, όταν δεν κατακεραύνωναν και απειλούσαν ακόμη τις προηγούμενες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠαΣοΚ (γνωστές και ως κυβερνήσεις 4Χ4), για την προσπάθεια που κατέβαλαν τότε, απέναντι στον χρόνο και το ασταθές ελληνικό περιβάλλον, προκειμένου να επιλεγεί τελικά ο ΤΑP έναντι του Nabucco για την μεταφορά στην Ευρώπη, ορυκτών αερίων από την Κασπία Θάλασσα και το Αζερμπαϊτζάν. Και όλα αυτά σε μια χώρα με κομμουνιστικές συνθήκες και αντιμετώπιση του ιδιωτικού τομέα.

Έτσι, αυτό το τεράστιο τεχνικό έργο με την μείζονα γεωστρατηγική σημασία, αφού αποτελεί την ανταπάντηση στην αποκλειστική εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία, δεν έχει μόνο οικονομική και κοινωνική αξία για την Δυτική Μακεδονία και την Καστοριά (καθώς το μεγαλύτερο γεωγραφικά τμήμα του στην Δ. Μακεδονία βρίσκεται στην Καστοριά). Έχει επιπλέον και σημαντική εθνική σημασία. Διαμορφώνοντας ένα είδος συμμαχίας και συνεργασίας των χωρών από τις οποίες διέρχεται, θωρακίζει ταυτόχρονα την ακεραιότητα της Ελλάδος. Ευνόητη για όσους –στο λεγόμενο σλαβικό τόξο στο οποίου ανήκουν νοτιοσλαβικά φύλα αλλά και η Ρωσία– ονειρεύονται «αλυτρωτικά», και ο νοών νοήτω.

Όμως το θέμα δεν είναι ακριβώς ή μόνο αυτό. Την ίδια στιγμή που με την διέλευση του αγωγού η βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία – Θράκη) αναβαθμίζονται σημαντικά, αποτελώντας την ραχοκοκκαλιά του εγχειρήματος μετατροπής της Ελλάδος σε μείζονα ενεργειακό, και συνεπώς επιχειρηματικό εταίρο και εμπορικό κόμβο, η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και ειδικά η Καστοριά, όχι μόνο φαίνεται να αγνοούν, αδρανούν ή απλά αδιαφορούν, αλλά κυριολεκτικά κρατούν ομπρέλα στις ευκαιρίες που προσφέρονται.

Έτσι τα ανταποδοτικά οφέλη που θα ανέμενε κάποιος για μια τόσο μεγάλη επένδυση, παγκόσμιας και όχι απλά περιφερειακής σημασίας στο ενεργειακό πλαίσιο, δεν είναι αυτά που θα άξιζαν για την Δυτική Μακεδονία και ειδικά την Καστοριά. Αυτό μπορεί κατά κάποιο τρόπο να «εξυπηρέτησε» τις ελληνικές κυβερνήσεις στις σχετικές διαπραγματεύσεις, καθώς ο μείζων στόχος δεν ήταν το «παζάρι» των ωφελημάτων παρά η επένδυση, αλλά αποδεικνύει την συνδυασμένη και παταγώδη ανεπάρκεια και αποτυχία της τοπικής αυτοδιοίκησης να οργανωθεί και να συμμετάσχει με συγκεκριμένες απαιτήσεις στις διαδικασίες της διαπραγμάτευσης.

Αυτό που πέτυχαν είναι περιορισμένης εμβέλειας δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, χωρίς όμως να είναι τέτοιου μεγέθους, ώστε να δίνουν σοβαρή προοπτική στην περιοχή. Η Καστοριά, τουλάχιστον μέχρις στιγμής, και για παράδειγμα αντί για ασφαλτοστρώσεις, μελέτες, πνευματικά κέντρα και άλλες ανεξάντλητες υποδομές που θα μπορούσε να εξασφαλίσει, περιορίσθηκε σε μια δευτερεύουσας, αν όχι εντελώς περιττή ωφέλεια, με ευθύνη του Δήμου Καστοριάς. Όπως είναι η διάθεση 150.000,00 € για την συντήρηση του αρχοντικού Παπατέρπου, ιδιοκτησίας του… Τεχνικού Επιμελητηρίου της  –ούτε καν του Δήμου Καστοριάς, γεγονός που αποτελεί κραυγαλέα περίπτωση κακής στάθμισης. Για να μην χαρακτηρισθεί σκανδαλώδες.


ΟΔΟΣ 26.5.2016 | 837 | 3

Ωστόσο η Καστοριά δεν πρέπει να παραιτηθεί από τυχόν μελλοντικά αντισταθμιστικά οφέλη, που ανάλογα με την ερμηνεία των συμβάσεων μπορούν ενδεχομένως να διεκδικηθούν. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει ο Δήμος Καστοριάς να οργανώσει και να οργανωθεί κατάλληλα. Να δείξει αντίστοιχο ενδιαφέρον, για μια φορά έστω σε κάτι αληθινά σοβαρό με πρακτική προοπτική για τον τόπο.

Και να αφήσει τις χίμαιρες στις οποίες αναλώνεται πολιτικά ανέξοδα, αλλά οικονομικά πανάκριβα, αφού γι’ αυτές δαπανώνται σημαντικά χρηματικά ποσά για τις αποστολές του Δήμου Καστοριάς. Σε «δράσεις» εξ ορισμού χωρίς νόημα, αν όχι ελαφρώς κωμικές. Όπως οι πρόσφατες για «το συγκριτικό πλεονέκτημα» του Δήμου Καστοριάς να καταστεί δήθεν περιοχή για πολιτικούς γάμους Ρώσων, ισχυρισμός που θα έφερνε θυμηδία αν δεν προκαλούσε ανησυχία ή και εκνευρισμό στην διαπίστωση ότι ο Δήμος Καστοριάς αναλώνεται σε φούσκες.

Φούσκες, και κοπανιστούς αέρες, όπως έχουν όλες σχεδόν ανεξαιρέτως οι πρωτοβουλίες, των πολλών τελευταίων ετών, να καταστήσουν την Καστοριά πόλο έλξης τουριστικού ενδιαφέροντος για δήθεν θρησκευτικό τουρισμό, σχεδόν μονόπλευρα και πάλι για Ρώσους, κάτι που φαντάζει προκλητικό. Όχι μόνο επειδή τα ιστορικά μνημεία της Καστοριάς βρίσκονται σε κάκιστη κατάσταση και δεν γίνεται καμιά προσπάθεια ένταξής τους σε ένα δίκτυο μνημείων, αλλά και διότι κανείς δεν μπορεί να απαντήσει για ποιο ακριβώς λόγο θα μπορούσε να βρει σε επίπεδα μαζικά, ενδιαφέρουσες τις εκκλησίες της Καστοριάς ένας Ρώσος, όταν οι εκκλησίες της Ρωσίας δεν διαφέρουν σημαντικά κατά το τυπικό και ουσιαστικό τους τμήμα. Και όταν πιο πιθανό θα ήταν να ενδιαφερθεί γι’ αυτές ένας Ιταλός, Ισπανός, Γάλλος ή Βρετανός επισκέπτης λόγω καλλιέργειας και ενδιαφερόντων, παρά ένας σέρβος ή ουκρανός «ομόδοξος».



Ο αντιδήμαρχος Καστοριάς κ. Δ. Πετρόπουλος (αριστερά)


Θα πρέπει ο Δήμος να σταματήσει τις απλές αλλά και παιδαριώδεις φούσκες, ειδικά της αντιδημαρχίας επί των παραδοσιακών και του τουρισμού. Όπως όταν πρόσφατα, στις 20 Μαΐου 2016 ολοκληρώθηκε η υπογραφή πρωτοκόλλου συνεργασίας για τις περιφέρειες και τους δήμους της Βορείου Ελλάδας, με σκοπό την Ίδρυση «Αμφικτιονίας αρχαίων ελληνικών πόλεων», στην οποία μετέσχε ο αντιδήμαρχος κ. Δημήτριος Πετρόπουλος, με στυλιστική ενδυματολογική έκφραση που ήταν αυτή που σχολιάστηκε και όχι η ανούσια ουσία (φωτογραφία).

Καθώς πρόκειται για μα προσωποπαγή πρωτοβουλία του δημάρχου Μαραθώνος, κ. Ηλία Ψινάκη, η οποία ξεκίνησε με την τελετή υπογραφής πρωτοκόλλου συνεργασίας, που πραγματοποιήθηκε στις 28 Μαρτίου στο Μουσείο της Ακρόπολης, για τους δήμους και τις περιφέρειες Αττικής, Δυτικής Ελλάδας, Ιονίων Νήσων, Κρήτης, Νοτίου Αιγαίου, Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας. Με συνέπεια ύστερα και από αυτά που έγιναν στην Θεσσαλονίκη, η λεγόμενη «αμφικτιονία» να επεκταθεί και να καταλάβει το σύνολο σχεδόν των ελληνικών πόλεων, καθώς ελάχιστες είναι οι νεότερες πόλεις.

Απώτερος στόχος της πρωτοβουλίας αυτής υποτίθεται είναι η συνεργασία των δήμων για την υποβολή κοινών προτάσεων προς την πολιτική ηγεσία της χώρας και προς την Ευρώπη με επίκεντρο την πολιτιστική διπλωματία, για την ανάδειξη των αξιών του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού σε διεθνές επίπεδο και την προσέλκυση ποιοτικού τουρισμού στη χώρα μας. Αν αμφιβάλλει κάποιος ότι όλα αυτά τα τόσο μεγαλόστομα δεν θα μείνουν απλά στα χαρτιά, μακάρι να δικαιωθεί.

Όμως η εμπειρία δείχνει ότι πρόκειται για κοπανιστό αέρα και ότι για λόγους image των εμπνευστών, η Ελλάδα, έγινε… αμφικτιονία και η Καστοριά, έστειλε πρόθυμα σε μια ακόμη χίμαιρα τον τελετάρχη της που επέλεξε αμφίεση έχοντας προφανώς κατά νου την αρμονία της κοινής φωτογράφησής του με τον κ. Ηλία Ψινάκη.

Σχεδόν ταυτόχρονα και παράλληλα με αυτές τις αρκετά παράδοξες, για ένα σοβαρό δήμο, καταστάσεις, ο ΤΑP εγκαινιάζει μια νέα εποχή από την οποία ο Δήμος Καστοριάς δεν διεκδίκησε και δεν εξασφάλισε τίποτε.


Φωτογραφία: Jan-Fabre “Mount Olympus, to glorify the cult of the Tragedy” 
(Όρος Όλυμπος, η αποθέωση της κουλτούρας της τραγωδίας)

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26 Μαΐου 2016, αρ. φύλλου 837.



* * *


«Αμφικτυονία αρχαίων πόλεων» 

Το πρωτόκολλο συνεργασίας για την ίδρυση της «Αμφικτυονίας αρχαίων ελληνικών πόλεων» υπέγραψε ο αντιδήμαρχος Τουρισμού, Αθλητισμού, Επιχειρηματικότητας, Παραδοσιακών πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Καστοριάς κ. Δημήτριος Πετρόπουλος, κατά την διάρκεια συνάντησης που οργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη. Βασική επιδίωξη της Αμφικτυονίας είναι η προώθηση και βέλτιστη οργάνωση του ελληνικού πολιτισμού σε τοπικό επίπεδο και η σωστή διαχείριση των θεμάτων του, όπως η προστασία, η διεκδίκηση και η διάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26 Μαΐου 2016, αρ. φύλλου 837.


Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος7/11/16

    "Λεπτή κόκκινη γραμμή"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος7/11/16

    Μπράβο για την έξυπνη λεζάντα της φωτογραφίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ